Martyrs (2008)

Ik weet niet hoe goed je Frans is, maar op YouTube staat een volledige versie in het Frans.

En indien je een computer hebt, dan gewoon pindakazen (lukt al binnen een paar minuten en dan heb je ook nog Nederlandse of Engelse nootjes erin i.p.v. Franse).

Mocht je nog een DVD of Blu-ray-speler hebben, dan kan je hem natuurlijk ook kopen, maar dan moet je misschien eerst eens op Marktplaats kijken i.p.v. een (online)winkel.

1 van de meest nare films die ik ooit gezien heb.

Na een jaar of 10 nogmaals gekeken. Ik kan me herinneren dat hij me 10 jaar geleden ietwat tegenviel. Het deed me niet veel. Maar nu plots wel. Emotioneel een zware film die in je hoofd blijft zitten. Schokkend qua geweld, maar wat je het meest bijblijft is het mensonterende geweld. EN een fantastisch einde dat openblijft voor interpretatie.

Ik weet niet waarom deze nu wel meer impact had op emotioneel vlak. Misschien omdat ik weer 10 jaar ouder ben??

Dan kan ik je nog wel enkele films voorschotelen, waaronder 'Melancholie der Engel' van Marian Dora die je met verstomming en walging zal doen verslaan en de meest immorele kant van de mens te laat zien. link IMDb, wegens verboden op MM: Melancholie der Engel (2009) - IMDb

En ook de films van onze 'Lucifer Valentine' met oa. 'Slaughtered Vomit Dolls (2006)' https://www.moviemeter.nl/film/67721 en

'ReGOREgitated Sacrifice (2007)' https://www.moviemeter.nl/film/67996 als je mee wil laten voeren vol puke, pee and shit porn.

Ook de Guinea Pig reeks, August Underground, Srpski film zijn wansmakelijke (positief) werkjes

Martyrs is een wat vreemd filmpje wat qua strekking zeker geen dagelijkse kost is. Het kon me niet helemaal vatten en qua gruwelijkheid vond ik het allemaal wel meevallen. Althans als ik hier de berichten lees denk je nou nou nu komt het. Zwaar overdreven maar dat is mijn mening.

Grauw , Schokkend en Naar dat zijn zo'n beetje de eerste woorden die in me opkomen bij deze film, maar zeker een juweel van een Horrorfilm.

Lang geleden dat ik zo'n goede Horrorfilm heb gezien waar de sfeer zo ontzettend goed overkomt op de kijker.

Die Fransen kunnen er wat van, wat een verademing na de zoveelste commerciële bullshit Horror uit Hollywood

Ik verwachtte veel te veel door de recensies.

Juist daarom schokte hij totaal niet.

Ik heb vaak schokkender gezien.

Mooie beelden,goed geacteerd

Verder vond ik hem persoonlijk erg saai.

Of ik mis iets belangrijks....wellicht een keer op een vroeger tijdstip kijken.

Maar er zit mijnsinziens niks gruwelijks,schokkend en vreselijks in...tenzij je niks gewend bent.

Ik ben er dan vrij zeker van dat je de film niet volledig, denk zelfs, totaal niet hebt begrepen. Om deze film enigszins te bevatten, moet u allereerst begrijpen dat deze film absoluut niet is wat de persberichten u willen doen geloven. Deze film is niet ‘het Franse antwoord op ‘Saw’ en ‘Hostel’. En denk dat het voor jou daar reeds wringt.

Deze film gaat veel verder dan dat. ‘Saw’ en ‘Hostel’ waren films met veel marteling erin, maar lijken op een aflevering van een gemiddelde kinderserie vergeleken hierbij, Het verschil is dat ‘Martyrs’ zelf een martelgang is. Je zit niet veilig in je stoel te kijken, naar anderen die gemarteld worden, maar gaat zelf deel uitmaken van die marteling. Daar zit hem het verschil in. Om deze film ook maar zelfs te vergelijken met Amerikaanse publiekstrekkers als dat, is al bijna een schande.

Ook kan je de film feitelijk als 2 delen bezien, nl het deel met Lucie, die als klein meisje was ontvoerd en ernstig mishandeld werd en 15jaar na haar ontsnapping terugkeert naar het huis van haar ontvoerders, vastberaden en met shotgun, en wanneer ze oog in oog komt te staan met de mensen die haar dit hebben aangedaan, twijfelt ze geen seconde en knalt iedereen daar neer. Dit is zowat de beschrijving die deze film krijgt als korte inhoud. En dat is net genoeg, meer verklappen zou zonde zijn.

En het tweede deel, Anna's transcendentie, realistisch luguber, dat het zo onder je huid weet te kruipen.

Die korte inhoud is nog niet eens een tipje van de sluier. ‘Martyrs’ kent zoveel plotwendingen dat bovenstaande niet eens een idee geeft waar de film over gaat. Daarvoor gebeurt er teveel en valt uw mond te vaak open van verbazing. Dit is echter iets dat u zelf moet gaan zien en verwacht het onverwachte.

Men kan zich zelfs afvragen of het de film recht doet deze in recensies te bespreken. Woorden alleen kunnen namelijk niet beschrijven wat voor een ervaring deze film is. ‘Martyrs’ is gruwelijk, doodeng, schokkend, gewelddadig, genadeloos, monsterlijk, krankzinnig, macaber, vijandig… ja wellicht zelfs kwaadaardig. Alsnog schieten al deze woorden tekort. Daarvoor is ‘Martyrs’ teveel een beleving, een ervaring en vooral een gigantische mokerslag in het gezicht van de kijker. De klap die dat achterlaat is met geen pen te beschrijven.

Om dat enigszins te bevatten, moet u allereerst begrijpen dat deze film absoluut niet is wat de persberichten u willen doen geloven. Deze film is niet ‘het Franse antwoord op ‘Saw’ en ‘Hostel’. Deze film gaat veel verder dan dat. ‘Saw’ en ‘Hostel’ waren films met veel marteling erin, maar lijken op een aflevering van een gemiddelde kinderserie vergeleken hierbij, Het verschil is dat ‘Martyrs’ zelf een martelgang is. Je zit niet veilig in je stoel te kijken naar anderen die gemarteld worden, maar gaat zelf deel uitmaken van die marteling. Daar zit hem het verschil in. Om deze film ook maar zelfs te vergelijken met Amerikaanse publiekstrekkers als dat is al bijna een schande.

Maar de kijkers die simpelweg op korte inhouden, persberichten en trailers afgaan en voeg daar nog misleidende externe toevoegingen aan toe als 'de Franse martel/wraak film', blood & guts, een waar goorfestijn en dat kijkers dan met deze verwachtingen er eerder vreemd en teleurgesteld gevoel aan overhouden, is niet onbegrijpelijk, aangezien deze film totaal niet de simpele toer opgaat van hopla nog paar liters bloed en lekker veel onrealistisch gemartel.

Wat de film wél is, is een extreem gewelddadige kijk op de wereld van nu. Een film die pijnlijk actueel is. Een film die feilloos belichaamt wat ons tegenwoordig bezig houdt en wat ons angst aanjaagt. Er was echter slechts zelden een film die deze angst zo visueel en gruwelijk in beeld brengt.

Men zou zo de indruk kunnen krijgen dat het hier gaat om een snelle shocktherapie, waarbij men de actualiteit tot een soort macabere kermisattractie maakt. Dat is wellicht wat films als ‘Saw’ en ‘Hostel’ u voorschotelen, maar ‘Martyrs’ is daarvoor te intelligent. ‘Martyrs’ is namelijk niet bang om naast een flinke dosis actualiteit tevens enkele lastige filosofische vragen te stellen, waarbij het vooral op de vraag neerkomt hoe ver wij willen gaan om de waarheid te weten te komen. Het blijkt tevens een vraag die aan de kijker zelf gesteld wordt, want hoe ver wilt u eigenlijk gaan om te ontdekken hoe de film afloopt? De film kent namelijk geen genade en vraagt steeds meer van de kijker zijn uithoudingsvermogen. Het is u vergeven als u wegkijkt, deze film is namelijk ondraaglijk.

En dat vind je dan terug in tverloop van het '2de deel' en de finale.

Anna wordt letterlijk onderworpen aan de systematische marteling. Eindelijk, als je denkt dat het niet erger kan, verschijnt er een kerel die Anna meeneemt naar een andere kamer. Hij vilt Anna levend. Ja, levend. Ze brengen Anna zonder vel terug en klemmen haar vast. Dan gebeurt het, Anna gaat in een staat van transcendentie. De Society is blijkbaar getraind om dit te bevestigen door de blik in de ogen van de proefpersoon. De vrouw die eten bracht, komt gillend terug en zegt dat Anna zich helemaal heeft laten gaan. Ze roepen Mademoiselle.

Mademoiselle komt binnen en ontmoet Anna. Ze vraagt ​​of Anna de andere wereld heeft gezien, het hiernamaals. Anna knikt en fluistert Mademoiselle iets in de oren. Tot nu toe heeft de vereniging 3 anderen gezien die de staat van transcendentie hadden bereikt. Maar geen van hen kon betrekking hebben op wat ze zagen. Anna heeft zich echter kunnen verhouden tot wat ze zojuist heeft gezien. Na het fluisteren bevindt Anna zich in een toestand waarin ze niet meer spreekt. De hele Society komt samen om van Mademoiselle te horen. De kerel die de aankondiging aan de rest van de Society doet, gaat met Mademoiselle praten. Daar hebben ze een kort gesprek, waaruit blijkt dat ze een zeer bevredigend antwoord heeft gekregen van Anna, 't was kristalhelder en het stond geen interpretaties toe. Mademoiselle wilt alleen gelaten worden om haar neus te poederen, niet veel later pakt ze haar pistool en schiet haar hersenen aan flarden.

Wat vertelt dit exact? Het is en blijft een open einde, waar ieder zijn eigen invulling kan/mag geven.

Na wat Anna, Mademoiselle influisterde, Mademoiselle haar reactie hierop, met daaropvolgend kort vaag gesprek met de spreker vd Society en uiteindelijk haar 'zelfmoord'. Waaruit ik opmaak, dat Anna haar een antwoord gaf, dat haar in extase bracht en er soort hiernamaals, een andere, volgende, nieuwe betere wereld is, zelfs veel beter dan gehoopt, waardoor het leven hier in het niets valt. Ook wou ze de Society niet toespreken en pleegde direct zelfmoord, omdat haar ontdekking zo wonderbaarlijk is, wat waarschijnlijk zou kunnen leiden tot de ene zelfmoord achter de andere en dat een zelfmoord vd totale wereldbevolking, niet gewenst zou zijn in haar visie.

Verder kan je ook totaal niet spiritueel, goddelijk en 'out of this world' benaderen, maar zoals hierboven reeds vermeld, nl zwaar filosofisch en letterlijk, hoe ver wil jij gaan om dé waarheid te ontdekken en trek dit door, hoe ver wil je gaan om jouw hoogste doel/goed te bereiken?

Zoals gezegd is ‘Martyrs’ geen ordinaire martelpulp. Veel eerder is dit de ‘Last House on the Left’ en ‘Texas Chainsaw Massacre’ van deze generatie. Even baanbrekend. Even shockerend. Even gruwelijk.

Alvast veel leesplezier

Zo jammer dat je deze zo moeilijk vind met Nederlandse ondertitels op dvd...

Nog eens herzien na circa 8 of 9 jaar. Rating blijft staan en neigt zelfs tegen de 5* aan. Waar ik hem vroeger vooral enorm edgy vond zag ik nu dat martelen waarschijnlijk nog nooit zo artistiek weergeven is op het scherm als hier.

Vooral een bekrompen reactie wanneer je top 10 films bevat van overtuigend christenen.

oninteressante, vervelend en lachwekkende horrorfilm, 0.5 voor de film, 5 voor het uitproberen van mijn nieuwe home-cinema.

Een ziekelijke, inktzwarte film die de kijker meesleurt in een spiraal van angst, geweld en pijn.

Ik heb de afgelopen jaren veel horror films mogen zien, maar zelden waren die zo deprimerend als deze. Vanaf minuut 1 is het onophoudelijk naar en dit eindigt pas als de aftiteling begint te spelen.

Je vraagt je bijna de gehele speelduur af waar je naar zit te kijken en vooral waarom. Als de waarom vraag beantwoord wordt in het laatste kwartier, dan vallen alle stukjes op hun plek. Vanaf dat punt veranderde bij mij de afschuw in een soort fascinatie.

Een must see voor de horror liefhebber.

Eens. Vooral tussen 2000 en 2010 kwamen de Fransen met een reeks kei harde (martel) horror films, die akelig onder de huid gaan zitten.

Frontière (2007)

Ils (2006)

Haute Tension (2003)

À l'Intérieur (2007)

Martyrs (2008)

Calvaire (2004)

Les 7 Jours du Talion (2010)

Captifs (2010)

De een wat sterker dan de ander, maar allen zonder meer inktzwart en naargeestig.

Toch wel een ziek filmpje. Er is geen moment fun. Alleen maar een aaneenschakeling van destructie, geweld en lijden. Kudos voor het make-up team. Qua opbouw deed het me wel niet veel want het gaat louter van de ene abnormaliteit naar de andere. De toestand van Lucie - trauma met psychose - is natuurlijk tragisch maar dat maakt het daarom nog niet boeiend hoe het hier wordt neergezet. Het eerste uur vond ik dan nog het meest memorabele moment in de scene waarin de vrouw in de tuin de waterleiding repareert terwijl de man gezellig ontbijt met de kinderen.

De tweede helft van de film is evenmin echt boeiend. Het idee van de banalisering van het kwade komt wel verder tot uiting. Het idee dat zich onder het huis van een modelgezinnetje een folterruimte bevindt waar allerlei gaande is. De échte gruwel is voor mij dan niet zozeer wat zich op het scherm afspeelt maar het feit dat je dit kan relateren aan wat o.a. de nazi’s aanrichtten met hun experimentele folteringen en ontmenselijking. Ook daar ging het om huisvaders die zich tijdens de ‘werkuren’ vergrepen aan hun slachtoffers.

Het einde vind ik echt wel redelijk belachelijk. Als dat dan het resultaat moet zijn van 17 jaar onderzoek …

Samengevat. Het idee achter de film is voor mij sterker dan de film. Het is 'horror als drama' waarin de gore uiteindelijk de bovenhand haalt op drama en échte spanning.