Hellbound: Hellraiser II (1988)

Vermakelijk, maar dat stukje richting het einde....

Dat zij gewoon de huid draagt van Julia. Ten eerste waren ze qua afstand ver van de huid vandaan, dus ze heeft dat allemaal wel erg snel gedaan. En dat de "dokter" ook niets heeft opgemerkt. Erg apart stukje.

Ik heb dit vervolg altijd beter gevonden dan het eerste deel, maar na een opwaardering van het origineel kwam deze positie onder druk te staan. Dus ook deze maar herzien in 4k!

En ik blijf erbij Hellbound is de betere film. Een surrealistische toch de hel in! De film is bij vlagen gruwelijk mooi en gruwelijk te gelijkertijd. De scene met de man met het scheermes blijf ik een van de ‘hoogtepunten’ uit het horrorgenre beschouwen. Naarder ken ik ze eigenlijk niet. Maar ook de special effects en het kleurgebruik zijn echt fantastisch in dit unieke horror meesterwerk.

Dikke 4,5

Gisteravond op de late avond nog even Hellraiser 2 aangeslingerd en daarmee een film die op mijn interesse kon rekenen omdat de eerste mij goed bevallen was.

Handig is op zich de terugblik naar wat er zich allemaal afspeelde in het eerste deel en hoe dat afliep waarop de film zich vervolgd met het welgevallen van Kirsty die begrijpelijkerwijs in een inrichting terechtkomt. Maar helaas heeft ze de pech met een bijzondere directeur/dokter te maken te krijgen die een ongezonde interesse heeft voor 'the dark of mankind and beyond'. Zoals te verwachten wordt de gehele cast van de eerste film wel zo'n beetje opgetrommeld, inclusief Pinhead zelf waar we ook nog een kleine introductie rond Elliot Spencer krijgen en daarmee een geval dat niet veel verschilt van Uncle Frank.

De viezigheid en liters bloed zijn zoals te verwachten niet aan te slepen, bezit de film enkele malen een sterke sfeer, is de muziek van passende waarde en is het fijn dat Pinhead door heeft dat Tiffany erin geluisd wordt. Toch valt me op dat het tevens allemaal een n herhaling van zetten is, want waar in de eerste Frank tot leven komt en opgekalefaterd moet worden geldt dat nu voor Julia. Sterk is dan wel weer 'the beyond' die ze aan Dokter Channard laat zien, van geen waarde vind ik de zoenpartij en zogenaamde aantrekkingskracht tussen de twee terwijl zij nog een bloederige lapvlees is.

En zo is het een beetje schipperen met deze Hellraiser 2 waar het nieuwe een beetje af is, waar ik mee bedoel dat de eerste mij positief verrastte en de tweede in feite naar een herhaling neigt. De sfeer is er zeker, horror en andere sterke momenten ook, maar in feite zagen we dit allemaal al. Slecht is de film zeker niet en kan op een voldoende rekenen, toch stijgt wel de twijfel om door te gaan met de reeks.

Na de traumatische gebeurtenissen in Hellraiser is Kirsty [Ashley Laurence], de enige overlevende, opgenomen in een inrichting die onder leiding staat van Dr Channard [Kenneth Cranham], die een ongezonde obsessie blijkt te hebben met het occulte. Daarom is hij zo onverstandig om het matras waarop Julia [Clare Higgins] om het leven kwam te koesteren. Hij gebruikt het om Julia tot leven te wekken en zelf toegang te krijgen tot het ‘genoegen’ dat de hel hem heeft te bieden. Daarbij krijgt hij hulp van Tiffany [Imogen Boorman], een hoogbegaafde patiënt die hem helpt om de roemruchte puzzel op te lossen. Het eerste uur is uitstekend, met Channards transformatie tot een Cenobite als hoogtepunt. Maar dan verzandt het scenario in vaagheden en een warrige finale met gedateerde visuele effecten. Vervolg: Hellraiser III: Hell On Earth.

Horror Challenge (2024) registratie #28

Voor mij is de film een prima vervolg op het eerste deel. Ook in dit deel gaan de tuin der lusten en de hel hand in hand. Het sterkste aspect van de film vind ik de visualisatie van hel. De stukken die zich daar afspelen zitten vol spanning waar het bloed alle kanten op spettert. Tevens zijn er wat monsters die de toon zetten. Verder zitten er wat frames van poorten en trappen tussen die mij lichtelijk aan Esher doen denken.

Wel vind ik de locatie minder interessant dan in het eerste deel. De woning van het eerste deel in nu ingeruild voor een psychiatrische inrichting. Dit wist me toch een minder naargeestig gevoel te geven dan het vervallen huis van het eerste deel. De opzet van het verhaal is ook bijna het hetzelfde. De enkele powerpoint-achtige schermovergangen zijn ook niet zo fraai.

Toffe film. Ik ben benieuwd naar de volgende deel. Mooie voldoende 3*