Bride of Chucky (1998)

Bij herziening een punt meer gegeven. Was gewoon een leuke film, mooi gemaakt en zeker niet saai.

Wat is Jennifer Tilly toch een hoogtepunt van deze film ❤❤❤

If this were a movie, it would take three or four sequels to do it justice

De eerste 3 Child's Play films waren productietechnisch in een sneltreinvaart gemaakt en Chucky werd daardoor - niet letterlijk natuurlijk - eventjes in de ijskast gestoken. Nadat ieders favoriete pop in verschillende stukjes was geëindigd na de gebeurtenissen van deel 3, werd er een nieuw uitgangspunt gezocht en bovendien ook gevonden. De reeks liet de titel "Problem Child" vallen en met de titel "Bride of Chucky" was al wel een voorzichtige gok te doen naar welke richting ze gingen uitgaan.

En toch denk ik dat niemand anno 1998 verwacht had wat voor een van de pot gerukte film Ronny Yu op ons ging loslaten. Het was zijn eerste echt volwaardige Amerikaanse film na eerst in China een aantal successen te hebben gemaakt en het is meteen een niveau dat hij later niet meer gehaald heeft. Andy wordt volledig gedropt uit de reeks, gelukkig maar, en de kaart van de humor wordt nu volop getrokken. Idiote oneliners, flink wat knipogen naar andere franchises (onder andere de aanwezigheid van een aantal legendarische attributen zoals het masker van Halloween en Jason maar ook die knipoog naar de Cenobites bij de dood van Warren) en gewoon een volstrekt belachelijk plot waar een oud lief van Chucky opeens op de proppen komt en niet veel later ook een pop is geworden. Het enige wat er aan de film schort zijn de menselijke personages. Jade en Jesse zijn twee waardeloze hoofdrolspelers en halen, zeker met David, de vaart af en toe uit de film. Gelukkig is er voor de rest gewoon erg veel fun te beleven met een aantal fijne kills (de Cenobite maar ook de spiegelmoord) en wordt er overduidelijk al gehint naar een sequel, al zou het uiteindelijk nog eens 6 jaar duren vooraleer die gemaakt werd.

Ik noem daarnet de mindere menselijke cast, maar die opmerking gaat niet op voor Jennifer Tilly die zowel in haar menselijke vorm alsook als pop gewoon een heerlijk personage is. Altijd al wel wat een zwak voor haar gehad sinds El Padrino maar dit doet ze toch ook gewoon erg fijn. Brad Dourif is en blijft de perfecte stem voor Chucky en heeft het personage ondertussen overduidelijk in zijn vingers zitten. Toch ook even de knappe effecten vernoemen. Nog niet volledig digitaal, de momenten dat het wel digitaal is vallen wat uit de boot zoals die fake spin die op het gezicht van Damien terecht komt, en gewoon veel ouderwets puppeteer werk. Neen, het grootste euvel zit hem in een volstrekt gezapige Katherine Heigl en dito Nick Stabile. Nooit goed begrepen wat er zo geweldig is aan Heigl trouwens en ook hier is ze echt compleet inwisselbaar. Verder nog wel een toffe bijrol van John Ritter maar die heeft dit soort maniakale personages al wel beter gespeeld. Beetje onderbenut dus.

Ja, ik had het niet verwacht dat ik dit zo leuk ging vinden. Dit stond op 3* maar ik verhoog met een volledige ster. De eerste film blijft het beste, maar ik denk dat ik geen enkele horrorfranchise weet die kwalitatief zo goed overeind blijft staan. Al zeker niet met een vierde deel dat erg dicht in de buurt komt van het eerste en tweede deel en zelfs het derde deel overtreft. Op naar Seed of Chucky waar niemand minder dan Don Mancini, de scriptschrijver van alle Chucky films tot nu toe, de regie op zich neemt.

4*

Suf.

Maar niet zo suf als Seed of Chucky, die eigenlijk een herhaling van deze film was. Ondanks dat deze twee kwalitatief niet ver van elkaar vandaan zitten, vond ik beide films best irritant om doorheen te komen, en blijf van mening dat Tilly een desastreuze keuze was om een centraal personage in deze film te vormen. Vreselijk gewoon.

Bride of Chucky is de eerste Chucky-film die echt volop het roer omgooide naar komedie, en de horror wat meer naar de achtergrond schoof. Chucky is echter altijd al iemand geweest die van grapjes en foute oneliners hield, maar deze film is ook echt een komedie. Tilly en Dourif vormen soms een geestig duo, maar verder vond ik de twee een suffe combinatie die de film eigenhandig tegenwerken.

Yu is een regisseur waar ik nog niet veel van heb gezien, maar ik denk dat hij wel van een beetje stijl houdt. Dat bewees hij al met de andere horrorfilm in Amerika die hij maakte, en zijn hoogst beoordeelde vechtfilm. Ook deze toevoeging aan de Chuckyreeks is best stijlvol te noemen. Enkele scenes lopen over van kleur en geven de film wat extra flair, dat kon ik wel waarderen.

Ook fijn dat de kills met uitzondering van wat simpele oplossingen ook best bruut te noemen zijn. Het begint als een echte komedie, maar later komen er ook flink wat smerige scenes bij kijken. Dat zijn de elementen die ik kan waarderen in deze film. Verder vond ik het nogal wat om doorheen te komen dat zelden bevredigend uitpakte. Acteerwerk is best slecht, vooral van Tilly maar ook Heigl lijkt zich geen raad te weten met haar rol.

Ik zie een Chucky-film toch liever als een volbloed horrorfilm met wat sfeer, niet als een excuus om dit soort kattenkwaad uit te halen. Redelijk flauwe omdraai van een reeks die goed begon en niet echt meer op zijn pootjes kon landen. Ik prefereer eigenlijk de remake boven deze reeks. Een tegendraadse mening, maar ja, dit soort films gaan die mening niet echt veranderen voor mij.