Child's Play (1988)

Het eerste deel waarin we kennis maken met de seriemoordenaar Charles Lee Ray, die op de hielen gezeten door de politie zich verschuilt in een speelgoedwinkel. Dankzij een spreuk leren we hem kennen als de moordende pop Chucky.

De film kent zijn spannende momenten en een goede sfeer. Echt heel veel horror is er niet te vinden, maar het stelt zeker niet teleur. Chucky is geen stil type, het zijn vooral de grappen en grollen die dit personage leuk maken. Heel veel bijzonders heeft Child's Play eigenlijk niet te bieden, maar dit is gewoon puur jeugdsentiment.

Vind dit echt een classic, angst van het niet geloofd worden als kind kennen we allemaal en fantastische effecten met de pop, erg knap in beeld gebracht allemaal en ontzettend sfeervol.
De stem van Chucky is ook geniaal gedaan en hoe hij praat en beweegt is erg mooi gedaan, lust voor het oog deze film en ook nog ontzettend spannend.

Héél lang gelden ooit gezien. Wist er nu bijna niks meer van, maar Child's Play is inderdaad een hele fijne klassieker.

Vooral qua sfeertje is het erg leuk. Of Chucky nou praat of niet, er hangt de hele tijd een onheilspellend sfeertje. Vond eerlijk gezegd de eerste 45 minuten, waar niemand buiten dat jongetje wist dat Chucky leefde, nog veel sterker. Als hij ook voor de andere mensen tot leven komt worden we wel getrakteerd op een aantal geinige one-liners en prima effecten wat betreft de lopende en aanvallende pop, die flink sadistisch te werk gaat. De film vliegt in ieder geval voorbij en wordt nooit saai.

Verdient absoluut het label klassieker. 'Eng' vind ik altijd een beetje een overgewaardeerd woord, ik ken maar héél weinig films die ik eng vind, maar sfeervol is het absoluut.

lol inderdaad.

Waarom is de Nederlandse titel dan niet gewoon kinderspel? Lijkt wel alsof ze het expres altijd cheezy willen maken voor een onbekende reden..

geweldige film,ben echt fan van de chucky films.ik heb ze al zo vaak gezien maar ze blijven goed.
en lekker spannend.

Herzien. Door de grote reeks futloze en vooral vergezochte sequels zou je haast vergeten dat deze eerste film in de franchise best creepy en effectief is. Ook bijna dertig jaar na dato blijft het uitgangspunt ijzersterk. Visueel is het aan de karige kant en het script kent halverwege een aantal matige scenes, maar Chucky is en blijft een ingenieuze creatie. Gelukkig zien we hem niet overdadig veel in beeld en blijven de oneliners beperkt. Less is more, dat blijkt ook hier.

Fantastisch! Heerlijk verhaal.

De prent nog eens opnieuw bekeken, het is en blijft een leuke horrorprent met een, toen, origineel idee.

Het moment dat 'De Pop'( ) zijn ware aard laat zien aan Andy's moeder... Genieten geblazen.

Het kon niet uitblijven. Ze willen ook van Childs Play een remake maken. Ik vond het origineel een geweldige horrorfilm. Goed verhaal, morbide humor van Chucky en goeie moordscenes. De 6 sequels vond ik ook leuk om te kijken.

In de tijd dat de grote horroriconen op hun hoogtepunt waren - en bijna afdwaalden naar bedenkelijk niveau - kwam er eind jaren 80 nog eentje bij, vlak na Pinhead. Maar hoewel Chucky vaak wordt genoemd in het rijtje van Freddy, Jason en Michael, echt een grote jongen (no pun intended) is hij nooit echt geweest; kwalitatief zijn de vroege films met de pop niet bepaald hoogstaand.

Van het vroege werk is deze eerste film overigens wel verreweg het beste. Ondanks dat Chucky bekend staat als een grappenmaker en niet echt serieus te nemen is als eng hoofdfiguur, doet men in deze eerste film nog aardig wat pogingen om de boel spannend te maken. Soms slaagt Tom Holland, die eerder de horrorkomedie Fright Night maakte, daar wel in. De scène waarin Catherine Hicks ontdekt dat er geen batterijen in Chucky zitten en hem wil laten praten is nog steeds vrij zenuwslopend en goed uitgevoerd. Vanaf die sequentie neemt de spanning wat af en zien en horen we de moordende pop wat meer. Brad Dourif is goed gecast, zijn stem en gelach maakt de pop een icoon. Ook het design van Kevin Yagher is treffend; je vertrouwt dat kleine roodharige ventje met sproetjes voor geen meter, al zit hij alleen maar stil. Het valt zelfs op dat de momenten waarop de pop weinig tot niets doet, de film op z'n sterkst is. Desondanks is de climax - waarin Chucky met geen mogelijkheid kapot te krijgen is en als een Duracel konijn maar door blijft gaan erg vermakelijk.

Maar de serieuze toon van de film heeft ook een nadeel; op bepaalde momenten is Child's Play nogal bespottelijk. De moord op de oppas is vooral lachwekkend, als ze met één klap met een hamer een heel appartement doorloopt om vervolgens uit een raam te kletteren. Catherine Hicks doet haar best en speelt een aardige rol. Haar zoontje is sympathiek, ondanks dat het geen gigantisch acteerwonder is. Chris Sarandon, die in Tom Hollands Fright Night nog een enorm leuke rol speelde, moet het doen met een vrij nietszeggende rol, eentje waar in geen enkele Child's Play film eigenlijk nog naar gerefereerd wordt. Hij is bepaald geen Dr. Sam Loomis, hij loopt maar een beetje rond. Alle aanwezigen worden dan ook weggespeeld door het stukje plastic met de energieke stem van Dourif. Hij gaat lekker over de top en dat geeft Child's Play net dat beetje meer.

3,5 sterren.

Child’s play is nog zo’n nostalgisch filmpje uit mijn jeugd. Het was ook een horror die me als kind de stuipen op het lijf joeg. Vooral van de tweede had ik koude rillingen. Nooit destijds zoiets engs gezien als die vreselijke moordzuchtige pop Chucky, al kwam Nightmare on Elm Street in de buurt. Eigenlijk pedagogisch onverantwoord als pakweg 7-jarige ofzo ...

De eerste film is inhoudelijk trouwens de beste. Qua actie minder spektakel dan het ook uitstekende tweede deel, maar de eerste film is qua sfeerbeleving echt geweldig. Het beste gedeelte van de film zijn trouwens de eerste 45 minuten waarbij het mysterie en de innige band tussen Andy en Chucky groot is. De voetstapjes van Chucky in de bloem, de zorg van Andy voor zijn pop, het ongeloof en de batterijtjes, ... De meest creepy momenten vind ik nog steeds diegene waarbij de pop géén actie onderneemt, maar gewoon stilzit.

Blijft een leuke horrorprent. Ik durf veel samen bekijken met mijn zesjarige dochter (niet dat dat veel gebeurt), maar deze schuif ik wijselijk toch nog enkele jaren op.

Child's Play gaat over de kleine Andy, die voor zijn zesde verjaardag een levensechte pop krijgt, die hij Chucky noemt. De pop blijkt echter de ziel te bevatten van een seriemoordenaar, en die pleegt vervolgens een aantal moorden. Als eerste moet de oppas van Andy eraan geloven, maar daarna heeft Chucky het gemunt op zijn vroegere metgezellen. Andy is de enige die doorheeft dat de moorden door Chucky gepleegd worden, maar uiteraard is er niemand die hem gelooft.
Child's Play is best een aardige horrorfilm, eigenlijk een klassieker in het genre. Hoewel de acteerprestaties niet al te best zijn (met name het jongetje speelt echt belabberd) is Chucky voldoende griezelig om de film tot het eind toe redelijk spannend te houden. Vanwege het succes kreeg de film destijds nog een stuk of zes vervolgen, en daar snap ik eigenlijk niks van aangezien de pop aan het eind van deze film (spoiler alert!) definitief wordt vernietigd. 3*

Spannend
Voor een eerste deel goed te pruimen,en een goede opbouw van het verhaal.
Ik vind hem vooral spannend,knap toch hoe ze dat toen al konden maken