Child's Play (1988)

Ik weet nog dat ik 14 was dat ik deze film in de bioscoop heb gezien. Op het bord stond: De Pop. Ik vond hem totaal niet eng. Meer grappig. Maar wel jeugdsentiment. Ik vond de remake eigenlijk leuker, als een van de weinigen

Niet echt bijzonder. Beetje cheesy en een erg standaard popverhaaltje. Het komt tot leven maar niemand gelooft het. Slecht is het allemaal niet maar eigenlijk gebeurt er niet zoveel onverwachts. Het kleurt ook steeds mooi binnen de lijntjes. Van de cast kende ik niemand, maar dat zie je vaker in horrorfilms. Nochtans is dit toch een klein klassiekertje in het genre. Te braaf.

Hi, I'm Chucky. Wanna play?

Ik ben nu al een tijdje bezig om eens wat meer horrorfranchises te kijken en Child's Play/Chucky stond eigenlijk bovenaan op de lijst. Na 14 delen aan Puppet Master nonsens had ik echter weinig zin in nog meer moordende poppen en gaf ik de prioriteit aan een aantal andere reeksen. Het begon echter toch te kriebelen om dit eindelijk eens van in het begin tot aan het einde te gaan kijken, ik zag in de loop der jaren sporadisch wel eens wat delen waaronder ook deze eerste Child's Play, en wat is dit toch erg genieten eigenlijk!

Het is vooral de manier waarop Tom Holland en de zijnen dit in beeld brengen dat me hier echt weet te charmeren. Child's Play is nog een volbloed horrorfilm en gaat dus niet de comedy kant op zoals in latere delen wel het geval zou zijn, en zelfs meer dan 30 jaar later is de spanning nog altijd te snijden. Het duurt een tijdje vooraleer Chucky echt tot leven komt (beetje jammer dat je vandaag de dag weet dat het effectief de pop is die de moordenaar is, Holland doet namelijk nog wel een behoorlijke poging om toch nog een beetje te insinueren dat het misschien effectief wel Andy is die total loss gaat) maar de opbouw is erg degelijk. Er wordt veel geïnsinueerd en uit verschillende oogpunten gefilmd, ik ben een sucker voor dit soort less is more aanpak, maar eenmaal Chucky zijn ding mag doen zie je ook hoe goed dit eigenlijk in elkaar steekt. Een geweldige mix tussen animatronics, kinderen in kostuums en zo min mogelijk CGI. Misschien dat niet alles even lekker in elkaar loopt (zo oogt de mix met het occulte een beetje misplaatst in de film, al zorgt dat nog wel voor een aantal fijne scènes) maar dat deert eigenlijk weinig.

Zeker omdat Brad Dourif geknipt is voor de rol van Charles Lee Ray (een samenraapsel van bekende moordenaars uit het verleden: Charles Manson, Lee Harvey Oswald en James Earl Ray) en ook als stem van de fameuze pop erg overtuigend is. Alleen jammer van Alex Vincent die de kleine Andy speelt. Kinderen in films zijn sowieso altijd een erg lastige keuze maar in het geval van Vincent hadden ze toch iets verder mogen zoeken. Op zich wel tof dat hij nog terugkeert voor de sequel, dat geeft toch altijd net iets meer dat continuïteit aan een franchise als dit. Het is vooral de grote Brad Dourif show dus en dat merk je ook wel aan de bijrollen. Chris Sarandon is vrij inwisselbaar als agent Mike Norris en ook Catherine Hicks weet uiteindelijk maar erg weinig te doen met haar rol als moeder van Andy. Een hoop hysterisch geroep ja, maar daar stopt het ook wel. Dat design van de Chucky pop zelf mag er trouwens ook echt wel zijn. Zelfs in zijn "goede" vorm is er nog altijd iets griezelig met hoe het eruit ziet.

Kan me dan ook niet voorstellen dat ik als kind graag zo'n pop gehad zou willen hebben maar dat terzijde. In ieder geval is dit een erg goede start van een franchise die vandaag de dag nog altijd meedraait. Ben benieuwd hoe de sequels gaan uitdraaien. Ik had vroeger Bride of Chucky en Seed of Chucky op VHS liggen dus die heb ik sowieso nog gezien maar ik vermoed dat de rest allemaal nieuw zal zijn.

4*

Heerlijke horrorfilm, de sfeer van de film en ook de cast met name Brad Dourif als Chucky is gewoon erg goed gedaan. Deze intussen cult film is een must-see, ik zie hem altijd rond Halloween of tijdens en ik zeg gewoon kijken deze klassieker.

De doeltreffend eng gemaakte pop en een voldoende aantal schrikmomenten zorgden voor een lekkere griezelsfeer als je jezelf daaraan over kunt geven. Bij mij lukte dit in een donkere kamer, aan het begin van de nacht en met geopend raam, zodat het nét een beetje koud was en dat verhoogde het kijkgenot.

Heerlijk jeugdsentiment.

Blijft een meesterwerk!

Na herziening houden we die 4* maar in stand, al is het eigenlijk wat aan de hoge kant.

Toch wel de klassieker onder de pophorrors. En ook vandaag blijft Chucky gewoon een goede pop die niet onderdoet voor latere (pogingen tot) imitaties. Voor de rest is het allemaal zwaar gedateerd maar dat mag het kijkplezier niet echt drukken. Het enige wat een beetje storend is, is het absurd slechte acteerwerk. Dat kind spant op dat vlak de kroon en is zo irritant dat je er zelf haast moordneigingen van zou krijgen.

De openingsscène is nogal kitscherig. Van mij had dat achtergrondverhaal dat de geest van een moordenaar in Chucky zit sowieso niet zo gehoeven, maar ach. Daarna ontspint zich binnen een prettige speelduur een prima opgebouwde film met een donker sfeertje. De pop geeft zich niet te snel prijs, wat de aandacht vasthoudt. Klassieke horrorscène die nog niets aan kracht heeft ingeboet is o.a. de steekscène in de auto. Weinig kills en de paar die er zijn maken weinig indruk, maar daar moet deze film het dan ook niet van hebben.

Alles oogt nu wat clichématig (kind dat niet geloofd wordt etc.) maar laten we niet vergeten dat deze model gestaan heeft voor latere films. Al is de glans er wat af, houdt deze zich nog verrassend goed staande en blijft het leuk wegkijken.

...this is the end, friend!

Na zoveel stugheid gisteravond met Andrey Rublev, nog even iets gemakkelijks erin en aangezien het de late zaterdagavond betrof moest dat griezel zijn. En dat werd Child's Play die ik afgelopen maandag bij de kringloop vond, natuurlijk maar al te bekend is, maar tevens ook een film die ik nog nooit zag. Dus kom maar op met die irritante pop.

En de sfeer, maar ook het tijdsbeeld, doet mij heel snel aan Sam Raimi 's Darkman denken, iets dat er verder niet toe doet maar gewoon in mij opkwam. Uiteraard begint het geheel onschuldig met het aandoenlijke ventje Andy die weet wat hij voor zijn verjaardag wil en na enig teleurstelling uiteindelijk krijgt wat hij wenst. Be careful what you wish for zegt men dan en dat blijkt ook in fit geval waar het all fun and games betreft rond de alleenstaande moeder met het voorbeeldige kind, en het mag gezegd dat Alex Vincent goed acteert op zeven jarige leeftijd maar buiten de Child's Play reeks eigenlijk nooit iets gepresteerd heeft. Je moet zo'n eng ding, de pop, met die rotkop maar in huis willen hebben, jasses!

Flauw vind ik op een gegeven wel de benadering van de politie en de moeder, uiteraard is het verhaal rond de levende pop niet geloofwaardig maar dat Andy op zevenjarige leeftijd mensen uit het raam duwt en betrokken zou zijn rond het geval Eddie Caputo is net zo ridicuul. Maar ach, dat is niet iets waar ik me heel erg aan stoor binnen een film die nooit eng wordt maar wel knap gemaakt is voor jaren '80 begrippen wat de pop betreft en verder lekker duister en ongemakkelijk is, en sfeer en muziek technisch eigenlijk gewoon goed in elkaar zit. Naar een Oscarwinnaar zitten we natuurlijk niet te kijken en er is genoeg kritiek te bedenken maar Child's Play doet gewoon wat het hoort te doen en doet dat overtuigend. Wat mij betreft was Child's Play dan ook een smakelijk hapje op de na-avond.

En dan zie je met zo'n horrorchallenge allerlei horrorliefhebbers die bij de echte classics en films uit het horror basispakket nog onbeschaamd komen aanzetten met een first-time-view. Maar kijk, in 1988 was het laatste waar ik op zat te wachten een horrorfilm over een speelgoedpop. En zo glipte Chucky nog zo'n 36 jaar overal net langs. Maar hier istie dan en in de eerste helft worden mijn bange vermoedens wel een beetje waar, maar ook Chucky herpakt zich in de tweede helft. Een klassieker zal ik het niet gaan vinden, maar vooruit het is een best een leuke horrorfilm voor een wat breder publiek.

Het gekke aan de 4k box van Arrow is dat alle delen op 4k zijn uitgebracht, behalve dit eerste deel. Overigens ziet die er op bku ray ook goed uit, maar get blijft raarven zonde.

Film blijft leuk, al vind ik m niet sterker worden met het verouderen. In tegenstelling tot veel andere 80’s horrorfilms. Dat komt vooral omdat het een vrij generieke sfeer heeft. De film mist een beetje een eigen visueel smoelwerk.

Maar goed 4* blijft staan. Eens kijken wat de rest van de box brengt. Heb de overige delen slechts 1 keer eerrder gezien. Soms 30 jaar geleden voor het laatst.

Deze eighties horror classic met cult status blijft in dit genre een echte kas kraker nog steeds steevast een ijzersterke en sfeervolle kwalitatieve film, op alle fronten.

Ook de cast speelt uitmuntend in deze film.

Blijft spannend en griezelig en met humor.

De pop Chucky en de practical special effecten blijven fantastisch gemaakt en echt film vak werk.

Nog steeds in dit genre en de status van deze film is nog steeds orgineel en zijn later veel poppen griezel films van afgeleid.

Maar deze film blijft als poppen griezel film wel èèn van de beste in dit genre.

Herzien op 4K van ScreamFactory met DolbyVision en DolbyAtmos. Een 4K scan van de original camera negatives, en dat is duidelijk merkbaar, ziet er schitterend uit. Dit is de enige van de originele franchise die onder MGM is uitgebracht.

Verhaal opent in Chicago met de achtervolging van seriemoordenaar Charles Lee Ray (Dourif), met de nickname “Lakeshore Strangler”. Hij vlucht een speelgoedwinkel in en na een schietpartij met detective Mike Norris (Sarandon) raakt hij dodelijk gewond. Hij weigert te sterven en spreekt een voodoo spreuk uit over een GoodGuy pop waardoor zijn ziel wordt overgedragen. Wanneer alleenstaande moeder Karen Barclay (Hicks) deze specifieke pop koopt voor de verjaardag van haar zoontje Andy die zes wordt veranderd hun leven in een nachtmerrie.

De eerste en voor mij ook meteen de beste van de Chucky franchise. Eén van de hoogtepunten vond ik de avondscene met Maggie, de vriendin/oppas voor Andy. De first person view laag bij de grond is gaaf gedaan. Ook de scene bij het haardvuur met moeder Karen sprong eruit (YOU STUPID BITCH, YOU FILTHY SLUT! I'LL TEACH YOU TO FUCK WITH ME!).

De originele werktitel was “Batteries Not Included”, totdat ze erachter kwamen dat Spielberg ook bezig was met diezelfde titel. Toen werd het veranderd naar “Blood Buddy”, en uiteindelijk naar Child’s Play.

Met slechts 84min tot de credits kijkt deze classic horror heerlijk weg. Ook dik pluspunt dat Brad Dourif in de vervolgen de stem van Chucky blijft inspreken.

Oma in de lift: “Ugly doll”.

Chucky: “Fuck you”.