Quien a Hierro Mata (2019)

Vanaf 15 januari te zien op Netflix.

Nieuwe Plaza op Netflix!

Redelijke film waarin een oude, zieke en voormalige drugsbaas terecht komt in een verzorgingstehuis. Het verhaal is traag opgebouwd en kent eigenlijk weinig verrassingen. Naarmate het plot zich ontvouwt wordt het langzaam wel beter met ook een prima finale. Qua genre een wat afwijkende film voor regisseur Paco Plaza (en wat mij betreft gaat horror hem beter af).

Prima en verzorgde film die nergens verveelt. Helaas wel de minste van Paco Plaza. Vond het wat gewoontjes allemaal. Het mist wat humor en wellicht ook horror, zoals ik van hem ben gewend.

Hou van Spaanse films goed verzorgd nergens verveeld en in spaans is de film beter dan in het Engels. Horror past beter bij hem maar deze mag er ook zijn... zeker h eet einde en het nummer zo mooi en gevoelig

Humor is ook helemaal niet genre gebonden. Voor jou schijnbaar wel.

Een wat sloom begin maar naarmate hij vorderd neemt de spanning toe.het laatste kwartier is echt ijzersterk,wat wel voor irritatie zorgde was het gedubte Engels....ik zou zeggen had het gewoon in de spaans gesproken versie gelaten......3.5 stars.

Verhaal is vrij origineel, een en ander wordt mooi in beeld gebracht maar het zijplot met de zonen van is tamelijk knullig mede door het belabberde spel van beide heren.

Weer een met Luis Tosar, topper hoor !

Sterke film.

Verhaallijn binnen de mafia familie had beter gekund.

Een rustig opgebouwd maar sterk filmpje inderdaad, omtrent karmische vergeldingen.

Best wel een redelijke film maar wat een vreselijk kut einde een vol punt aftrek

Wow..

Weer een goeie Spaanse film...

Komt langzaam op gang.. maar eindigt zeer verrassend..

3.5 ***

Goed opgebouwde thriller met een intelligent en verrassend einde.

One harsh word or lack of respect for my father,

and I come here and raise hell.

Wraakfilms. Niets zo leuk als het kijken naar een bloedstollende film waarbij een tot pulp geslagen of bijna doodgemarteld slachtoffer terug verrijst en meedogenloos en wreedaardig wraak neemt op zijn of haar aanranders. Wraakfilms zijn er in verschillende varianten en schakeringen. De enige overeenkomst dat ze hebben is dat diegenen die de oorzaak zijn van heel de ellende over het algemeen aan het kortste eind trekken (behalve bij “Eden Lake” dan). Wraakfilms zijn al heel lang in circulatie en vormen toch een gesmaakt subgenre. Wie herinnert zich nog “The Toxic Avenger”? Een dolkomische en bloederige film waarbij een snulletje, die constant gepest wordt door lokale ettertjes, muteert in een akelig chemisch creatuur die op een gewelddadige manier wraak neemt. Of de controversiële film “I spit on your Grave”? “Revenge”, “Hard Candy” en “John Wick”? De rij is oneindig en heeft telkens één uitkomst: gemutileerde dader(s) en een slachtoffer dat met opgeheven hoofd het verleden achter zich laat en vastberaden een nieuwe, zorgeloze toekomst tegemoet gaat.

In “Quien a hierro mata” (oftewel “Eye For an Eye”) kan de protagonist Mario (Louis Tosar) het verleden niet helemaal loslaten. Beelden uit die periode spoken door zijn hoofd en alles wijst erop dat deze verpleger in een rusthuis nooit vrede kan nemen met het onrecht dat zijn familie is aangedaan. De ogenschijnlijk bedaarde en gemoedelijk verzorger uit een rusthuis heeft nochtans een mooie toekomst voor zich liggen. Zijn vrouw Julia (María Vázquez) is zwanger van hun eerste kindje. Niets schijnt het geluk in de weg te staan. Totdat Antonio Padin (Xan Cejudo), berucht hoofd van een drugskartel, besloten heeft om het gevangenisleven in te ruilen voor een verblijf in het rusthuis waar Mario tewerkgesteld is. Antonio Padin lijdt aan een terminale ziekte die hem langzaamaan verlamt. En schijnbaar is de verstandhouding tussen hem en zijn beide zonen Toño (Ismael Martinez) en Kike (Enric Auquer) zodanig verzuurt dat hij eerder voor het rusthuis opteert dan thuis in de huiselijke kring zijn einde af te wachten. En laat er nu net tussen Mario en deze aftakelende oude man een link zijn die ervoor zorgt dat Mario langzaamaan transformeert van een goedaardig persoon in een wraakengel met een duister plan.

Laat ik direct de actiefilm-fetisjisten waarschuwen. Dit is geen Hollywood film waarbij de actiescènes elkaar opvolgen in een schrikbarend hoog tempo. De film is redelijk langzaam van opbouw waarbij in de eerste helft hier en daar gewelddadige scènes worden voorzien. Dit om aan te tonen dat de familie Padin niet enkel hardwerkende entrepreneurs zijn die een bloeiende krabvangst-industrie uitbaten met bijbehorende culinaire etablissementen. Je zal zien dat de fuiken op hun vissersboten ook voor andere doeleinden gebruikt kunnen worden. En als de beide broertjes hun vader bezoeken in het rusthuis om hem een verslag uit te brengen over hun toekomstplannen, waar ook Chinezen bij betrokken zijn, maken ze het klaar en duidelijk aan iedereen dat ze onaantastbare en te vrezen individuen zijn. Vooral Kike is een irritant mannetje met een kort lontje die zelfs zonder schroom het denkvermogen van zijn vader in twijfel trekt en respectloos behandelt.

“Quien a hierro mata” is een donkere en aangrijpende thriller die uitblinkt dankzij zijn rauwe realisme en de manier waarop verschillende acteurs dit uitbeelden. Alle lof voor Louis Tosar die op een degelijke manier laat zien hoe een tragisch verleden (getoond via een hele ris flashbacks) zijn beslissingsvermogen over bepaalde acties bepaald. Zijn imposante baard verbergt dan wel elke emotie. Zijn personage deed me direct denken aan Joaquin Phoenix in “You were never really here”. Het ius talionis principe wat hij hier toepast (vandaar ook de filmtitel) is wat deze film unieker maakt in vergelijking met andere wraakfilms. De wraaknemer zorgt ervoor dat de dader hetzelfde ondergaat onder dezelfde omstandigheden. Dan moet men ook nog de schmink-afdeling in de bloemetjes zetten, want de manier waarop Antonio langzaamaan verandert, ziet er angstaanjagende echt uit. Ik vroeg me alleen af of Antonio Padin in de gaten had wat hem overkwam.

Ik geef toe dat ik toch al een aantal keren aangenaam verast ben door Spaanstalige films. Na “Aterrados” en “El Hoyo” vond ik dit ook een geslaagde film. Zeker geen teleurstelling nadat ik deze zonder enige voorkennis op Netflix startte. Allereerst denk je dat dit een doorsnee wraakfilm is met dezelfde gekende verhaallijn. Maar dit verandert algauw door de plotse wending die zich aanmeld en de schokkende ontknoping. Schitterend om te zien hoe men de toon van deze film weet om te buigen van gewoontjes naar redelijk chaotisch agressief. De film laat zien hoe diepgewortelde haat een mens kan veranderen. Het is geen uitzonderlijke film, maar is wel meedogenloos en zeker het kijken waard. Ik vroeg me alleen één ding af. Hoe komt het dat dit rusthuis niet simpelweg de opname van een gekende en gevreesde drugsbaron weigerde?

3.5*

Een spannende dramatische misdaad thriller, waarbij de spanning zorgvuldig wordt opgebouwd. Prima acteren van de hoofdrolspelers en het plot wordt goed uitgewerkt. Een 3.5

Titel verwoord precies wat er gebeurd.

Prima Spaanse thriller.

Acteurs spelen hun rollen uitstekend. Al vind ik de beide broers een beetje te veel hun best doen om foute jongens te spelen.

Eind is misschien niet zo verrassend, maar er wordt prima naar toegewerkt.

Had er wat meer van verwacht want de film bleef in de tweede helft teveel aanmodderen. Wraak loont nooit blijkt nog maar eens. Ditmaal wil een verpleger in een rusthuis zich wreken op de bejaarde drugsbaron met wie hij nog een rekening uit het verleden te vereffenen heeft. De film zet vooral in op drama, maar dat maakt deze sombere film er niet minder intens op. Het einde was top want ik verwachtte eerder een happy end . Iedereen wil Plaza liever opnieuw horror zien regisseren maar het getuigt van beroepszin voor een regisseur om ook eens iets anders te willen proberen.

Interessante Spaanse thriller die een boeiend uitgangspunt heeft. Wellicht wat vergezocht en ondanks de confrontatie blijft het toch eigenaardig dat dit nog zo opborrelt bij het hoofdpersonage en dat na 25 jaar. Met de Don had Mario het niet al te lastig. Het waren eigenlijk de vervelende opdringerige zoons die er een zootje van maakten. Voor Mario, voor de zakenpartners, maar vooral voor zichzelf.

De werkelijke motieven waarom Antonio in een rusthuis zijn leven wou slijten wordt niet direct gegeven. Misschien omdat hij wist dat hij zijn imperium uit handen moest geven, maar dan liever op afstand, dan ermee geconfronteerd te worden dat zijn goede reputatie om zeep werd geholpen.
Intrigerend dilemma ook of elk individu, hoe slecht ook, hulp en verzorging krijgt/verdient. Als oude hulpeloze man zou je medelijden krijgen met Antonio. Moeilijk voor te stellen dat die een meedogenloos monster is dat geld en macht boven mensenlevens plaats.

Het plot is spannend en onderhoudend. Het einde is eens iets anders. Geen feel good, maar best realistisch en aanvaardbaar. Leuk!

Ik ben er aan begonnen , vanwege lovende kritieken, maar het boeit mij geen seconde...na 20 minuten af gezet. Geen zin om 90 minuten naar een demente, bedlegerige bejaarde te kijken. ( dan liever een Z Amerikaanse serie met lekkere sensuele wijven ...ahaha) ik geef toe....het ligt aan mij.

Onderhoudende maar sporadisch nogal vergezochte en gekunstelde aktiethriller, met een even spannend als overdreven plot. Het akteerwerk is unaniem sterk en de film is strak geregisseerd, maar naar het einde toe vliegt één en ander een beetje de bocht uit. Hier en daar is de toon van de film overigens behoorlijk meedogenloos; zo zal ik de laatste scene niet snel vergeten.

Kundig gedirigeerde misdaadfilm van regisseur Paco Plaza, die met Eye for an Eye bewijst zich ook prima in ander territorium te kunnen bevinden. Vooral het acteerwerk valt hier positief op, met een altijd betrouwbare Luis Tosar in de hoofdrol. De bijrollen weggelegd voor Enric Auquer Sardà en Xan Cejudo vallen evenzeer op en voorzien hun personages gemakkelijk van een eigen persoonlijkheid. Alhoewel de film nergens bijzonder buiten de lijntjes kleurt of grootschalige risico's neemt, wordt het verhaal slim uitgewerkt en had het einde niet passender gekund. Plaza is per film een stukje gegroeid qua kwaliteit en zijn Netflix-debuut ademt professionaliteit en ervaring uit. Boeiend, goed geacteerd en sfeervol vormgegeven, maar wellicht iets te veel binnen bekend terrein om een grotere indruk te maken.