Licence to Kill (1989)

Beste bond van dalton, mijn favoriet naast connory met de 2 knapste bondgirls in 1 film.

Vandaag herbekeken, ik vond hem iets beter dan de vorige met Dalton Living daylights.

In deze film ook weer een spetterende opening, goede (harde) actie scenes, achtervolgingen, veel spanning en een goede schurk ook, alles wat een Bond film nodig heeft zit hierin, ook een spectaculair laatste half uur in het 'kasteel' en daarna met de tankwagens zeer goed en spannend!

Op naar de films met Pierce Brosnan ook 1 van mijn favorieten!

Slechtste Bondfilm samen met Die Another Day. Dalton als Bond vind ik maar niks en de film zelf doet helemaal niet Bond achtig aan en voelt eerder aan als een ordinaire revenge flick, zelfs al krijgen we twee Bondgirls en de casino scène. Iets minder actiescènes verder en ook het aantal verschillende exotische locaties is heel beperkt. Deze Bondfilm lijkt wel met de helft van het budget van een normale Bondfilm gemaakt.

Dat ik me na een kwart eeuw niks meer van deze film kon herinneren zegt genoeg. Grappig dat Benicio del Toro hier als de rechterhand van de badguy optrad. Gelukkig kwam Pierce Brosnan daarna de franchise redden.

Na zoveel jaar maar eens herzien en License to Kill blijft toch wel een prima Bond-film. Vond het als kleine jongen een beetje vreemd dat Bond er opeens anders uit zag na kennis te hebben gemaakt met Brosnan, maar Dalton is weliswaar wat serieuzer, maar verder een prima vertolking.

Wat me vroeger vooral fascineerde was de witte haai. Tot tweemaal toe wordt er iemand gegrepen, en ik kon me alleen maar indenken hoe verschrikkelijk het moet zijn om in zo'n basin te pleuren. Ook de sidderaal-kill vond ik indrukwekkend. Toch wel een klein feestje om dit weer terug te zien. Verder springen een aantal moorden er tussenuit zoals de drukcabine. Toch allemaal wat harder dan de doorsnee Bond.

Davi is een goede badguy, leuk dat Toro in één van zijn eerste rolletjes naast hem mag schitteren als sadistische maniak. Ook de Bond-girls zijn meer dan prima, waarbij Bouvier mij het meeste aansprak. Het slot met de tankwagens is één van de vermakelijkste eindes in een Bond-film. Toch een stuk beter vermaakt dan met een aantal '80's-Bondfilms.

Sterke Bond-film dit hoor. Ondergewaardeerd wat mij betreft. Enorm veel actie, knappe Bond-girls, sterke badguys, prachtige locaties en allemaal vrij rauw in beeld gebracht. Weinig humor in de film, maar het is meer to the point. Timothy Dalton komt ook erg overtuigend over als 007.

Uitstekende film.

Het zet voort waar The living Daylights mee begon, een veel serieuzere Bond maar ook de sfeer is veel serieuzee, grauwer en realistischer. Het sfeertje deed me eigenlijk zelfs wat denken aan Miami Vice.

Prima badguy ook, echt zo'n gast waar je niet mee wilt sollen. Hard qua geweld ook, voor een Bond film, that is. Dalton echt prima als Bond en echt jammer blijf ik het vinden dat hij niet een derde of zelfs vierde film kreeg.

Enige onnodige was die ene griet waar hij dan mee gaat rollebollen terwijl hij al iets "had" met die andere en die andere is wel echt een keeper. Maar ja, voor Bond is geen enkele vrouw een keeper.

Ook tof om een jonge Benicio te zien. Ik ben zelf echt wel een voorstander van de serieuzere films. Tuurlijk, de films met Connery en Moore hadden echt wel hun charme, maar het was nooit spannend te noemen, nooit alsof er echt gevaar was en vaak zelfs lichtelijk aan de "goofy" kant.

Een erg ondergewaardeerde Bond, zo blijkt. Het is een deel dat niet zozeer de gebruikelijke James Bond-elementen toepast, en dat zal dan ook wel de reden voor de lagere rating zijn. Ik vond het echter enorm verfrissend. Eens een keer niet een over the top bad guy die uit is op werelddominantie/de Sovjets, maar een realistische drugsbaron. Robert Davi zet veruit de leukste villain neer die ik tot nu toe in een Bond-film heb zien rondlopen. De sfeer is ook duisterder, wat hier erg goed werkt, en ik merkte ook vooral dat deze film erg bruut is. Nu ja, in vergelijking met de andere delen natuurlijk. Wat meer gruwelijke kills, wat meer gore. Erg fijn en verfrissend.

Het verhaal was leuk om te volgen, en zat goed in elkaar. Het is een film die losstaand buiten de Bond-reeks ook nog wel werkt, vermoed ik. Ik kan deze meer serieuze/realistische sfeer wel appreciëren. Dalton zet ook opnieuw een goede prestatie neer. Hij zet Bond hier op een harde, soms zelfs bijna duivelse manier neer, maar het werkt. Jammer dat hij niet nog wat meer delen op zijn naam heeft staan. Net zoals deze film, is ook hij ondergewaardeerd binnen het Bond-wereldje.

Kleine 4*.

Deze film is mij bij herziening erg meegevallen. De eerste Bond die ik zag en waarvan ik destijds een VHS exemplaar heb aangeschaft.

Het is een a-typische Bond waarin niet een of andere missie van Secret Service centraal staat, maar een persoonlijke vendetta. De schurk heeft z'n zaakjes goed voor elkaar in de drugshandel en een aantrekkelijke vriendin gespeeld door Talisa Soto.

Ook niet des Bonds is dat het verhaal zich grotendeels in een fictieve republiek afspeelt, die er overigens prima uitziet.

De heer Dalton maakt Bond een meer persoonlijke, menselijke geheim agent die twee dames echt verliefd weet te maken. De actie is goed met een aantal fraaie kills. De finale duurt mij persoonlijk iets te lang.

Al met al leuk om weer gezien te hebben.

Beste Bondfilm in twintig jaar. Dit is de meest harde en rauwe Bond film, met The Living Daylights zagen we al een beetje waar de franchise heenstuurde, maar met License To Kill zijn alle remmen los.

Geen ingewikkeld plot dit keer over koude oorlog complotten, microchips of op wereldheerschappij uit zijnde kwaadaardige organisaties maar een simpel wraak verhaal. This time it's personal.

Nadat een stel goede vrienden van Bond op brute wijze zijn vermoord door een gemene gangster (uitstekende rol van Robert Davi) is Bond uit op vergelding. Een persoonlijke wraakactie past natuurlijk niet bij een MI6 agent, M gooit hem dan ook uit de club waardoor Bond er alleen voor staat. Gelukkig krijgt hij gaandeweg hulp van een leuke CIA agente (tevens beste Bondgirl in jaren). Het leukste is nog dat ook Q op persoonlijke titel James te hulp schiet. Hij levert een koffertje vol handige reisgadgets en gaat zelfs nog even mee op missie (Desmond Llewelyn krijgt meer te doen dan ooit in deze film).

Wat zich vervolgens ontvouwt is een uitstekende actiefilm. Weg zijn nagenoeg alle campy elementen uit voorgaande jaren. Ook de kwinkslagen zijn tot een minimum beperkt. Bond heeft even geen tijd voor onnodig gelanterfant.

Zonde dat dit de laatste keer is dat we Dalton in actie zullen zien als Bond. Hoewel er op zijn performance best het een en ander aan te merken bevalt deze nieuwe richting mij uistekend.

Er zal zes jaar geen nieuwe Bondfilm gemaakt worden, waardoor Dalton zijn rol uiteindelijk moet opgeven. Pierce Brosnan neemt de rol uitstekend over, maar ik had best nog een of twee keer Dalton in actie willen zien.

3.5*

Tussenstand:

1. Goldfinger (1964) 4*

2. On Her Majesty's Secret Service (1969) 4*

3. From Russia With Love (1963) 3.5*

4. License To Kill (1989) 3.5*

5. Moonraker (1979) 3.5*

6. Thunderball (1965) 3.5*

7. Dr. No (1962) 3*

8. The Living Daylights (1987) 3*

9. For Your Eyes Only (1981) 3*

10. Live And Let Die (1973) 3*

11. Diamonds Are Forever (1971) 3*

12. You Only Live Twice (1967) 3*

13. The Spy Who Loved Me (1977) 3*

14. The Man With The Golden Gun (1974) 3*

15. Octopussy (1983) 3*

16. A View To A Kill (1985) 2.5*

Degelijke Bond-film met opnieuw Timothy Dalton, zijn laatste ook na The living daylights. Was een tussenpaus voor Pierce Brosnan, maar zette het Bond-personage puur neer, zoals Fleming het voor ogen had. Is daarom ook geapprecieerd als Bondacteur.

Deze License to kill is inderdaad een wat aparte Bond-film waarbij eens niet een gevaarlijke megalomane gek moet behoed worden van werelddominantie. Eigenlijk puur een wraakfilm. Sowieso fijne actiescènes en aparte levenseindes van een aantal individuen. De idee van 2 Bondgirls slaat ook wel aan al verbleekt Soto wel tegenover Lowell. Fijn ook dat Q wat prominenter in the picture komt. En ook de bad guy Davi is top met zijn karakterkop als maffia- en drugsbaron.

Nadat de James Bondfranchise met The Living Daylights definitief de Cold War achter zich had gelaten moest er een nieuwe gevaar gezocht worden en die vond men in The War on Drugs. Bond neemt het dit keer op tegen een grote drugkingpin genaamd Franz Sanchez die zijn vriend Felix Leiter op een gruwelijke manier verminkt heeft en diens kersverse bruid bruut vermoord. Bond besluit op persoonlijke titel de organisatie van Sanchez te ontmantelen en krijgt hierbij hulp van Q (Desmond Llewelyn) en twee bondgirls gespeeld door Carey Lowell en de exotische Talisa Soto, in mijn optiek de mooiste Bondgirl ooit. De film was mogelijk zijn tijd ver vooruit want in 1989 was de Narcoterreur nog niet zo'n issue als nu. Een junkie was een aan lager wal geraakt type bij wie je een fiets voor een tientje kon kopen en Dealers leken nooit een steek verder te komen omdat het verkopen aan die junkies slechts kruimelwerk was maar wat het grote publiek toen nog niet besefte was dit slechts het eindstation was. De laatste twee schakels in de keten van een enorme miljoenenindustrie waarin types als Franz Sanchez aan het roer staan die door hun geld zo machtig zijn dat ze nagenoeg untouchable zijn geworden. Ook het type Bond neergezet door Timothy Dalton in deze film, zakelijk, doortastend en bikkelhard met een vleugje humor, bleek zijn tijd ver vooruit. Waar hij in The Living Daylights al voorzichtig toonde dat hij een andere Bond was dan zijn voorgangers breekt hij hier volledig los van ze. Dit viel niet goed bij de meeste fans en daarom was dit zijn laatste optreden als Bond. Pierce Brosnan volgde hem op en die was inderdaad meer een mix tussen de Connery-Bond en de Moore-Bond. Mij beviel de Dalton-Bond wel en daarom was het des te wranger dat Daniel Craig juist door diezelfde Bondfans enorm geprezen werd met zijn vertolking. Hij zette de Dalton-Bond neer in Maximum overdrive en zonder enige humor want Craig kijkt altijd of hij net een Wedgie heeft gehad.

Helaas, dat was hem dan, de allerlaatste traditionele Bond. Tevens voor het eerst dat ie er echt alleen voor staat. Jammer dat dit ook meteen de laatste Dalton film was, van de andere kant, hij doet de rol ook weer niet tè lang in tegenstelling tot zijn voorgangers(ik bedoel niet Lazenby:)) die op een bepaald moment gewoon iets te oud en ongeloofwaardig worden. Dalton werkt in beide films keihard en wat mij betreft is dit de perfecte afsluiter van de oer-Bond. Deze film heeft net als zijn voorganger een erg goede balans, lekkere muziek, lekere Bond-girls, goede roekeloze villains, maar ook, in deze film, wat ongepland stinkend geluk. Leuk en goed in beeld gebracht spektakel. Ik zou zeggen, geniet ook nog even van deze. Alles wat hierna komt is "anders" zullen we maar zeggen . Maar goed, na deze heb ik weer voldoende energie gekregen om door te gaan naar GoldenEye. Licence to Kill, zeker meepakken als fan van de echte Bond-film zoals deze ooit begonnen is.

Timothy Dalton als James Bond gaat samen met deze film een bankje vooruit t.o.v. van zijn eerste vorige Bondfilm. Het verhaal is leuker opgezet, heeft een paar harde scènes en een betere slechterik vertolkt door Robert Davi. Ook de twee dames Carey Lowell en de exotische Talisa Soto mogen er zijn. Het verhaal zelf is wat mager, maar heeft wel een paar leuke ideeën zoals de wraak van Bond die zich niks aantrekt van zijn bazen die liever een andere opdracht voor Bond in gedachte hebben waardoor er ook een kink in de kabel komt bij zijn eigen opdrachtgevers. Ook leuk is het gegeven rond Q die hier niet alleen zijn nieuwe snufjes laat zien, maar ook echt mee helpt in zijn missie. Degelijk, maar Dalton zal voor mij toch de mindere Bond blijven. 6/10

This is where it ends Commander.

Dit is toch wel één van de Bond films waar ik naar uitkeek gedurende de herkijk van de hele reeks. In mijn beleving één van de beteren wegens de simpele reden dat het anders dan anders is, eens een keer geen Bond met een missie maar een simpele wraakactie waarbij een uitstekend niveau bereikt word door een aantal elementen.

We zien uiteraard Dalton terug in zijn tweede, laatste en beste optreden als Bond. Flitsend gaat de film van start met het vliegtuig en de helikopter. Iets waarvan ik vermoed dat Christopher Nolan veel inspiratie uitgeput heeft voor zijn opening in The Dark Knight Rises. Een straight on verhaaltje ontwikkelt zich rond de vangst van Sanchez, ontsnapping, afrekening en wraak waarin Bond zich als Nemesis opwerpt. Eens geen geheime operaties met bedreiging tegen de mensheid zoals gewoonlijk, maar een Bond gone roque, afvallig en geen 007 in die hoedanigheid. Iets dat leidt tot een uitermate lekkere actiefilm en een fraaie climax.

Wat vooral opvalt aan deze License To Kill is een behoorlijke toename van grafisch geweld en vooral enkele smerige kills en martelingen om het zomaar te noemen. We zagen al eens eerder piranha's maar niet in beeld gebracht zoals deze haai en dan ook nog dat beeld van het ontbrekende been. Iets dat mij nog nooit opgevallen is wanneer de film op tv was en waarvan ik me dan ook afvraag of dit shot alleen in de uitgave voor verkoop gemonteerd is. Of was dit beeld ook altijd al op tv te zien? Anyone? Maar met de haai houden de gruwelijkheden niet op. De decompressietank is net zo bijzonder, heftruck Heller is ook heftig, nog maar te zwijgen over het einde van Dario. Het is een trent die we in die zin nog nooit eerder zagen en iets dat mij wel bevalt.

Dan is er de ronduit fraaie en uitmuntende actie. De door Bond verstierde drugsoverdracht is lekker, typisch Bond om zo maar te zeggen, de knokpartij in de bar is ronduit kostelijk en van het soort om meteen terug te spoelen en voor een tweede keer te zien. De opbouw rond Bond op de lopende band is fijn en het gebeuren met de tankwagens is ronduit spektakel, in hoofdletters wat mij betreft. Heerlijk! En dat is nog steeds niet al het positieve, hoewel er ook wat slechte dingen benoemd moeten worden. Zo wappert Bond's haar bij twee shots amper terwijl hij in volle vlucht onder een helikopter hangt, tevens zinkt het arrestantenbusje wel erg snel voor zo'n groot apparaat gevuld met lucht. Zo gaat het laboratorium wel erg gemakkelijk in de hens en wordt zelfs nog sneller opgegeven en is de wheely met de Kenworth natuurlijk belachelijk. Overigens als laatste kritiek, Talisa Soto mag dan welicht een knappe dame zijn maar acteren kan het mens voor geen meter.

Het zijn kleine dingetjes die praktisch wegvallen in het grotere geheel waar Dalton wellicht niet super is maar de vele andere dingen wel overtuigen zoals het prima en handige verhaal met de Japanse Narcotica waardoor Bond zich nog beter naar binnen kan bluffen. Dan is er de ronduit betoverende Carey Lowell die zonder twijfel meestrijd voor één van de mooiste Bondgirls, is Robert Davi uitstekende als schurk en kan ik de man niet in andere films zien zonder aan deze arrogante en sadistische crimineel te denken en is Benicio Del Toro als nog enger handlanger Dario een meerwaarde in iedere scène. De meer dan prima titelsong van Gladys Knights maakt het geheel af samen met Michael Kamen die de rest van de muziek voorziet.

Dit alles maakt voor mij License To Kill tot de buitencategorie van de Bondfilms samen met From Russia With Love, Skyfall, Casino Royale, On Her Majesty Secret Service en Live And Let Die. Bijzonder is wel dat de laatste twee ook anders dan anders zijn iets dat mij kennelijk wel bevalt.

Ongelooflijk dat ik bij de laatste herziening van deze film, een jaar of 6 geleden, een onvoldoende heb toegekend. Naar mijn mening is dit één van de betere Bondfilms met wederom een sterke Timothy Dalton.

Licence to Kill is met afstand de grimmigste Bondfilm tot nog toe. De films met Daniel Craig gaan er nog wat overheen, maar tot die tijd is deze film, zeker na de Moore films, erg hard en vol met keiharde actie. Er kan geen greintje humor vanaf, maar met Dalton als Bond is dat niet erg, hij beheerst dat totaal niet. Wat hij wel beheerst is wat je als kijker voorgeschoteld krijgt, namelijk een lekkere harde wraakfilm. Wat script betreft is dit geen typische Bondfilm, hij handelt hier echt op persoonlijke titel in plaats van in opdracht van de Britse overheid.

Wel leuk is de grote rol die 'Q' toebedeeld krijgt. De schurk, in persoon van Robert Davi, is geen gecompliceerde persoonlijkheid. Hij heeft een simpel doel gesteld om als drugsbaron zoveel mogelijk geld te verdienen. Dat daarbij de nodige mensen omkomen is geen eens een vervelende bijkomstigheid voor hem. Overtuigende en meedogenloze rol van Davi, die hiermee de film naar een hoger niveau tilt.

Een film met keiharde actie, verbluffende stunts en een Dalton in topvorm. Mijn twijfels over hem zijn totaal weggenomen, jammer dat er niet meer Bondfilms met hem zijn uitgekomen.

Punt verhoging, ruim voldoende.

3.5*

Een van de beste Bondfilms, zoals Dalton Bond hier neerzet, zo heeft Fleming het bedoeld, meedogenloos en een tikje wreed, Brosnan verneukte het karakter compleet.

Mijn andere ultieme James Bond film, deze staat samen met Goldfinger bij mij op de 1st plaats qua Bond films. Met name dat deze vertolking van Timothy Dalton precies degene was die Ian Fleming voor ogen had als 007. Hij was ook de keuze om hem te spelen in Live and Let Die maar werd toch door Roger Moore gespeeld. Menig vonden deze te gewelddadig en dat is ook eigenlijk zo, maar ik vind hem echt super, wel jammer dat Timothy er maar 2 heeft mogen maken, maar door gedonder met van alles bleef het daarbij en werd Pierce Brosnan de nieuwe 007.

Goeie Bondfilm, leuke slechterik, goeie Bond, mooie girls

“Watch the birdy, you bastard.”

Nadat ik toch nog een dagje thuis ben gebleven voor extra rust, en er vanavond voetbal op de televisie is heb ik vanmiddag maar besloten deze bond film op te zetten. Dit is ook de tweede film met ‘Dalton’ en tevens gelijk zijn laatste, best jammer omdat ik hem eigenlijk best goed vind en misschien één van de betere bond die ik tot zoverre heb gezien. Eindelijk ook eens een keer een bondfilm die eigenlijk niet dezelfde standaard aanhoudt wat we al tigkeer hebben gezien. Datzelfde uitgemolken concept heb ik eigenlijk al wel een beetje gezien om eerlijk te zijn, en ik merk dat de Bond films me helaas niet echt meer weten te verassen. Ik kijk er nog niet tegen op om de volgende film te zien (al is dat weer een nieuwe bond, en had ik dat in de ‘Moore’ tijdperk wel) alleen er mag wel een keer wat vernieuwing in zitten. En dat is juist wat deze film in mijn ogen zo goed maakt, een rebelse Bond die vooral doet waar hij zelf zin in heeft.

Voor de rest weet de film ook erg te boeien met een vrij duister sfeertje, wat ik ook nog niet echt gewend ben bij een Bond film. De film is vrij duister qua moorden. Zo zien we bijvoorbeeld hoe iemand aan de haaien wordt gevoerd, wordt er iemand opgeblazen in een tank (we zien dan een beeld dat zijn hoofd opgeblazen werd en het raam onder het bloed zat) en, rond het einde rijdt er nog een heftruck naar binnen met een dood lijk aan een lepel. Dit was op zich een fijne oppepper die eigenlijk wel nodig was, dan weer zo'n oude lullen film. Ik denk zelf dat ‘Dalton’ hier een geschikte persoon voor was om dit onder zijn hoede te nemen en acteerde wederom erg fijn.

Qua cast vond ik het wel redelijk. ‘Robert Davi’ was een redelijke schurk als ‘Franz Sanchez'. Dan bedoel ik meer qua acteerwerk want de personage (de rol) vond ik dan weer niet zo heel boeiend om eerlijk te zijn. Er zijn wat dat betreft ook wel echt vele betere schurken en ik had wel een klein beetje gehoopt dat hij voor deze film toch wat sterker was. Ook deze bondgirl vond ik niet echt heel bijzonder. ‘Carey Lowell’ was een prima vrouw om te zien maar, qua acteren vond ik het wederom niet zo boeiend.

Het eerste uur was echt smullen om naar te kijken. Veel actie. Mooie spanning en een leuk verhaal om te volgen. Het viel me vooral op dat de film dit niet kon vasthouden, want na een uur kakt de hele film volledig in tot ongeveer de laatste twintig minuten van de film. Dat ze daar niks beters mee hebben gedaan vind ik wel spijtig en dat was voor mij toch wel de smet op deze film. Ik heb daardoor toch een bepaalde dubio gekregen van deze film. Aan de ene kant vind ik hem heel goed, de openingsscène met die helikopter bijvoorbeeld was echt om te genieten, helaas konden ze het naar mijn mening gewoon in het midden van de film niet boeiend genoeg maken.

Spijtig dat ‘Dalton’ hier alweer zijn afscheid mee maakt, niet echt nodig geweest maar ik weet ook niet hoe of wat, misschien was hij er zelf wel klaar mee? Al om al, wel een betere film dan de ‘Moore’ tijdperk en, zelfs beter dan sommige ‘Connery’ films. En ik vond het toch een tikkeltje slechter dan de voorganger, ik denk als het midden stuk wat boeiender was, dat ik hem zelfs een stukje leuker vond dan zijn voorganger. Maar, ondanks dat heb ik me waanzinnig genoten, zeker van het eerste uur en het einde van deze film.

Om de één of andere reden kwam ik gisteren op de imdb pagina van Dalton en vervolgend Licence to Kill terecht en ik bedacht mij dat ik License to Kill zelfs nog nooit gezien had.. ofwel herinnerde ik er mij bitter weinig van. Dus dat hebben we gisterenavond even recht gezet!

"What should we do with the money? Laundry it!"

Aangenaam verrast, Dalton doet het best wel goed en het is een lekker vlotte en soms harde film. Een beetje een stijlbreuk met de vorige films met Moore, die weliswaar een stuk charismatischer was maar op een andere manier. Ik houd wel van die droogheid van Dalton. De openingsscène was heel sterk al zag de actie er toch soms wat verouderd uit. Als er klappen uitgedeeld worden zie je toch vaak dat het nep is en tussen actiescènes wordt soms heel snel geswitcht waardoor het ietwat onoverzichtelijk wordt. Maar overall een goede film die smaakt naar meer.. wat Goldeneye (mijn favo Bond film) dan weer volledig inlost.

Ook leuk is dat rolletje van Everett McGill, die ik nog herkende als heerlijke bad guy in Under Siege 2 (guilty pleasure).

Nauwelijks anders dan vorige keer. Ik kwam er maar moeilijk door heen. Vervelende film ondanks wel goede rollen van Timothy Dalton van Carey Lowell en Robert Davi. Q heeft ook nog een groter aandeel in deze film dan vaak in andere films. Vol harde actie maar ook wel ongeloofwaardig. Titel klopt eigenlijk ook niet. Zijn lincence to kill is ingetrokken maar hij blijft op eigen houtje doorgaan want wil Sanchez kostte wat kost vermoorden uit wraak voor zijn zwaargewonde vriend en diens vermoorde kersverse echtgenote maar brengt andere mensen die ook bezig zijn Sanchez achter de tralies te krijgen in gevaar. Het begon al behoorlijk ongeloofwaardig maar toen Sanchez hem ook nog in vertrouwen nam werd het helemaal een lastige zit. Ik denk dus dat niet meer goed komt met deze film. 3.0

Vervelende film...vandaar je 4 sterren score

Maar je maar geen zorgen want mijn stem is verwijderd.

Dus je vond het eerst een hele goede film van 4 sterren en nu plots een vervelende film waar alles aan mankeert? En dan heb je er net ook nog 3 sterren bij getypt, wat weer voldoende zou zijn.

Lekker logisch.