Meningen
Hier kun je zien welke berichten BBarbie als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
E.14 (2020)
Drama over mensen van divers allooi die leven aan de zelfkant van de samenleving in het Amerika van president Trump. Een donkere film met rauwe verhalen. De film, die in de verte wel wat doet denken aan Tangerine (2015), ziet eruit als een docudrama.
East Is East (1999)
Hilarische film, met een dramatische ondertoon. Een aanrader voor iedereen, die kennis wil maken met de psychische problemen van tweede generatie allochtonen.
East of Eden (1955)
De film is losjes gebaseerd op een deel van Steinbeck’s befaamde boek over liefde, opstandigheid, schuldgevoelens en vergeving. Ondanks de wijzigingen t.o.v. het boek heeft Kazan er een hele mooie film van gemaakt, al haalt hij niet het niveau van zijn eerdere films A Streetcar Named Desire (1951) en On the Waterfront (1954) .
James Dean heeft in slechts drie films gespeeld. Deze film was destijds zijn bioscoopdebuut, waarin hij naar mijn mening zijn beste rol speelt. Niettemin vind ik dat zijn inmiddels legendarische reputatie sterk overdreven is gelet op zijn acteerkwaliteiten. Maar die faam heeft misschien te maken met de rebelse rollen, die hij gespeeld heeft.
Naast James Dean zijn ook Jo Van Fleet en Julie Harris erg goed bezig.
Al met al een hele mooie film, maar ik zou iedereen willen aanraden om het niet bij deze film te laten en toch vooral het schitterende boek van John Steinbeck te lezen.
East, The (2013)
Aardige thriller over de infiltratie van een groep radicale eco-activisten. Had best wat spannender mogen zijn. Film heeft vooral aandacht voor de personages en naar mijn smaak te weinig voor de gevolgen voor het milieu, in Amerika al decennia lang een ondergeschoven kindje en dat wordt er onder de huidige president Trump beslist niet beter op.
Ondanks het matige acteerwerk met wat goede wil toch nog wel een ruime voldoende.
Easy Living (1937)
Een scenario van Preston Sturges schept natuurlijk verwachtingen. De film begint ook veelbelovend, maar in het tweede deel komen een paar irritante slapstickscènes het verhaal onnodig opleuken. Dat gooi-, smijt- en buitelwerk is niks voor mij. Zonde van de film, want Jean Arthur en Edward Arnold waren in het begin zó goed bezig.
Easy Rider (1969)
Ik heb deze film nu voor de tweede keer gezien. In weerwil de enorme cultstatus van deze ultieme roadmovie kon hij mij net zo weinig boeien als de eerste keer. De beelden van de natuur in het zuiden van Verenigde Staten zijn natuurlijk prachtig (vooral die van Monument Valley) en dat geldt ook voor de eigentijdse soundtrack. Maar verder is het maar een slappe hap over een hippieduo, dat op een sukkeldrafje op weg is naar het Mardi Grass festival in New Orleans. Ondanks zijn beperkte rol steelt Jack Nicholson met gemak de show ten koste van de apathische Dennis Hopper en Peter Fonda.
Easy Virtue (2008)
Niet onaardige komedie, die na een sprankelend begin naar het einde toe jammer genoeg wat inzakt. Colin Firth steekt moeiteloos boven de rest van de cast uit.
Echizen Take-ningyô (1963)
Alternatieve titel: Bamboo Dolls of Echizen
Een mooi menselijk drama tot aan de ontknoping. Het einde is een aanfluiting, niet zo zeer inhoudelijk maar wel de manier waarop het wordt afgeraffeld. Dat is een regelrechte afknapper, die niet past bij het rustige tempo van de rest van deze zorgvuldig opgebouwde film. Zonde.
Edades de Lulú, Las (1990)
Alternatieve titel: The Ages of Lulu
Softcorefilm die allengs perverser wordt. Het SM-gedeelte had van mij niet gehoeven. Te midden van alle buitenissigheden weet de ongegeneerde Francesca Neri, die er steeds beter uitziet, je aardig bij de les te houden.
Eden (2012)
Hartverscheurende, schokkende film over jonge seksslavinnen (tieners), die worden ontvoerd, verhandeld, gemarteld, verkracht en vermoord, als ze overbodig of lastig zijn. Net als Trade (2007) en The Whistleblower (2010) gebaseerd op waargebeurde feiten, deze keer op de afschuwelijke ervaringen van Chong Kim.
Het verhaal wordt door regisseur Megan Griffiths ingetogen verteld, maar is niettemin gruwelijk en heftig genoeg.
Jamie Chung is een ontdekking uit een Amerikaanse reality show. Een talent denk ik, want ze zet een heel geloofwaardige hoofdrol neer.
Eden (2014)
Het handvol films van Mia Hansen-Løve, dat ik tot nu toe gezien heb, wist mij niet te bekoren. Daar vormt deze film over de Parijse underground in de jaren 90 geen uitzondering op. Van de eentonige deuntjes werd ik op d’n duur horendol, maar dat zal wel aan mij liggen (generatiekloof). Verrassend om in deze film over jeugdcultuur de gevluchte Iraanse actrice Golshifteh Farahani (Darbareye Elly) tegen te komen.
Eden à l'Ouest (2009)
Alternatieve titel: Eden Is West
Ik ben een liefhebber Costa-Gavras om zijn duidelijke politieke statements met films als Missing en ”Z”. Een dergelijk statement komt in deze film over een illegale vluchteling veel minder uit de verf.
Weliswaar laat de regisseur de tegenstelling tussen de westerse, egocentrische consumptiemaatschappij en de belevingswereld van een vluchteling haarscherp zien, maar ik mis een stukje bezieling.
Zeker bij dit moeilijke onderwerp vind ik dat een gemis, omdat het daardoor allemaal een beetje oppervlakkig blijft. Heel jammer.
Edge of Seventeen, The (2016)
In de categorie films-over-volwassen-worden is dit een van de betere. Kelly Fremon Craig maakt van dit verhaal over een tiener, die met iedereen en vooral zichzelf overhoop ligt, een serieus drama in weerwil van de luchtige noot, die hier en daar doorklinkt.
Dat de film zo geloofwaardig overkomt is vooral de verdienste van Hailee Steinfeld, die alle stadia van haar gemoedstoestanden aannemelijk weet te maken. Een erg mooie film dus, met één scène die er emotioneel uitspringt: de aangrijpende confrontatie tussen broer en zus in het huis van haar leraar.
Edi (2002)
Alternatieve titel: Eddie
Gepeperd drama over twee simpele zielen, die aan de zelfkant van de samenleving het hoofd boven water proberen te houden door oud ijzer e.d. in te zamelen. En passant laten zij zich gedwee terroriseren door twee maffiabroers. Een bij tijd en wijle rauwe film over lijdzaamheid: “Dít is ons leven.”
Bijtend debuut van schrijver/regisseur Piotr Trzaskalski met opperbest acteerwerk van de twee protagonisten.
Educating Rita (1983)
Zalige film met vlijmscherpe dialogen en humor, waarop de Engelsen het patent lijken te hebben. Prachtig geacteerd door een weergaloze Julie Walters en ook de rol van afgestompte leraar is Michael Caine op het lijf geschreven. Jammer genoeg vloeit de scherpte een beetje weg vanaf het moment dat Rita / Susan op een volwaardige studente begint te lijken. Maar toch een heerlijke komedie, zoals er tegenwoordig helaas veel te weinig gemaakt worden.
Effrontée, L' (1985)
Waarachtig filmpje over een nukkige puber, die met alles en iedereen overhoop ligt, vooral met zichzelf. Wanneer ze kennismaakt met een getalenteerde leeftijdgenote, ziet ze ook voor zichzelf een mooie toekomst weggelegd. Zoals zoveel Franse sociale drama’s uit het leven gegrepen, zonder enige opsmuk.
Mooie en terecht bekroonde rol van de nog piepjonge Charlotte Gainsbourg.
Efter Brylluppet (2006)
Alternatieve titel: After the Wedding
De films van Susanne Bier variëren van heel mooi tot prachtig. Ik heb er nu vier gezien en deze is met afstand de beste daarvan*).
Schitterend verhaal, dat Bier nog versterkt door het gebruik van zeer indringende, intieme close-ups.
Ook het acteren is ijzersterk, vooral door Rolf Lassgård. Ik vind het dan ook onbegrijpelijk dat hij destijds voor zijn rol als Jørgen geen Oscar-nominatie heeft gekregen.
*) Ik ben reuze benieuwd naar Brødre, maar die kijk in het weekend of volgende week.
Egon Schiele - Exzesse (1981)
Alternatieve titel: Egon Schiele: Excess and Punishment
Rustig voortkabbelende biopic over de omstreden kunstschilder vanaf het moment dat hij met justitie in aanraking komt vanwege vermeend misbruik van een jong meisje. Zijn schilderijen en tekeningen, die de "brave huisvaders" in het begin van de 20e eeuw tegen de haren streken, zijn opwindender dan dit nogal brave verhaal.
Egon Schiele: Tod und Mädchen (2016)
Alternatieve titel: Egon Schiele: Death and the Maiden
Biopic over een controversiële kunstschilder uit het begin van de 20e eeuw. Net als de schilderijen en tekeningen van Schiele kan deze film over zijn warrige (narcistische) leven mij maar matig bekoren.
Ehe der Maria Braun, Die (1978)
Alternatieve titel: The Marriage of Maria Braun
Vanuit een onvoorstelbare hoop ellende bouwt een mooie jonge en ambitieuze vrouw met manipulaties en zonder enige scrupules een nieuwe toekomst op. Uiteindelijk bereikt zij een zekere status en welvaart, maar wel tegen een hoge prijs. Ze blijft verstoken van liefde, waarnaar zij aanvankelijk op zoek is, en ze vervreemdt van haar omgeving. Alleen met gelijkgezinde, calculerende mensen (i.c. de boekhouder) kan ze het redelijk vinden.
Fassbinder heeft veel aandacht voor sfeerdetails, zoals o.a. het schoonmaken van het puin, de direct weer ingevoerde sociale tweedeling in de overvolle trein, de toespraken van bondskanselier Konrad Adenauer (wel of geen Duits leger) en als climax de wk voetbalfinale van 1954 (Duitsland-Hongarije 3-2).
Haar mooie rol maakte Hanna Schygulla tot een ster, maar ook Klaus Löwitsch als haar man en Elisabeth Trissenaar als haar vriendin zetten hele aardige vertolkingen neer.
Fassbinder’s meest conventionele en wellicht daardoor ook meest succesvolle film, maar niet zijn beste (dat is Angst Essen Seele Auf).
“Maria Braun” is het eerste deel van Fassbinder’s trilogie over het Duitse Wirtschaftswunder, later gevolgd door Lola (1981) en Die Sehnsucht der Veronika Voss (1982).
Ehrengard: The Art of Seduction (2023)
Alternatieve titel: Ehrengard: Forførelsens Kunst
De titel is enigszins misleidend. Deze romantische komedie, verpakt als kostuumdrama, is veeleer een film over intriges aan het hof dan over de verleidingskunsten van een portretschilder, want die komen nauwelijks uit de verf. In vergelijking met zijn andere werken een zwakke film van de anders zo degelijke regisseur Bille August.
Eien no 0 (2013)
Alternatieve titel: The Eternal Zero
Qua structuur een nogal onevenwichtige film. Het ware naar mijn gevoel beter geweest het verhaal over de grootvader/piloot rechttoe rechtaan te vertellen in plaats van zo gefragmenteerd. De beelden van de luchtgevechten zijn wel spectaculair, maar voegen weinig toe aan het verhaal. Het laatste kwart van de film is duidelijk het beste deel, al gaan de emoties af en toe wel over de top.
Eiffel (2021)
Alternatieve titel: Eiffel in Love
Ik heb het gevoel dat de film primair bedoeld is als liefdesverhaal en dat de scenaristen zich pas in een later stadium realiseerden dat Gustave Eiffel ook nog een toren had gebouwd. Het samengaan van die twee verhaallijnen is maar matig gelukt met als gevolg dat beide niet erg uit de verf komen. Daar staat tegenover dat de film mooie beelden bevat over de bouw van de Eiffeltoren in zijn diverse stadia. Al met al een aardige film, maar ik denk dat het liefdesleven van ir. Eiffel alsmede de realisering van zijn beroemde toren beter films (meervoud) verdienen.
Eiga: Minna! Esupâ Da Yo! (2015)
Alternatieve titel: The Virgin Psychics
Eerlijk gezegd kan ik van Sion Sono geen hoogte krijgen. Hij heeft een paar aardige films gemaakt, maar deze sensueel (?) of komisch (?) bedoelde film is dat zeker niet. Het is veeleer een langgerekte reclamefilm voor lingerie met een verhaal zonder kop of staart. Op de keper beschouwd zijn de over het algemeen fraai gevormde dames het enige pluspunt van deze film, die in wezen net zo stompzinnig is als b.v. Kormine’s Spring Breakers. Voor een leuke film is meer nodig dan een gezelschap jonge dames, dat schaars gekleed zo maar een beetje doelloos rondhuppelt.
Eight Days a Week (1997)
Het enige bezienswaardige in deze film is Keri Russell, die van tijd tot tijd sexy voor d’n dag komt. Voor de rest is het een onnozele film met een idioot verhaal dat tevergeefs probeert geestig te zijn. Gewoon zonde van de moeite en zonde van de tijd.
Eighth Grade (2018)
Alternatieve titel: The Coolest Girl in the World
Het zal wel aan mij liggen, maar ik heb gedurende heel de film last gehad van een gebrek aan empathie voor het getroebleerde hoofdpersonage. Wat een vervelende griet! Op de koop toe krijg je ook nog een bijzonder irritante vader, die bij voortduring slaafs toegeeft aan de nukken van zijn dochter. Het kan best zijn dat er mensen zijn, die zo in elkaar zitten, maar ik heb daar niks mee.
Eileen (2011)
Ik heb wat tijd nodig gehad om deze film over Tanja Nijmeijer te laten bezinken. Ik vind het een aangrijpende film over een jonge vrouw, die het karakter en de bewonderenswaardige moed heeft om haar comfortabele leven achter zich te laten om zich in een vreemd land in te zetten in de strijd tegen sociaal onrecht.
Of het doel de middelen heiligt, daarover kun je discussiëren. Maar het is te gemakkelijk om vanuit je luie stoel of van achter je bureau daarover een verder vrijblijvende veroordeling uit te spreken, zoals nogal regelmatig gebeurt. Het Nederlandse verzet kwam tijdens de Duitse bezetting ook vaak tot daden, die niet altijd de schoonheidsprijs verdienden. Denk aan bv. aan Hannie Schaft (Het Meisje met het Rode Haar), die postuum onderscheiden werd met het Verzetskruis en de Amerikaanse Medal of Freedom.
Terug bij de film: Sophie van Winden brengt de persoon van Eileen op geloofwaardige wijze tot leven en ook de rol van Joke Tjalsma als haar moeder mag zeker gezien worden.
Het verhaal van Eileen (Tanja) is nog lang niet over. Wellicht komt er daarom nog een vervolg, waarbij ik stiekem wel hoop op een goede afloop.
Eileen (2023)
Psychodrama dat zich gaandeweg ontwikkelt tot een thriller. Prima, ingetogen hoofdrol van Thomasin McKenzie.
Einfach Mal Was Schönes (2022)
Tegenvallende tragikomedie over een vrouw van middelbare leeftijd, die weinig gelukkig is in de liefde terwijl zij dolgraag een kind wil. Het wordt allemaal wat dik aangezet en op sommige momenten (b.v. de bruiloft en de rol van de moeder) vliegt de film uit de bocht. Ik ben niet erg gecharmeerd.
Eingeschlossene Gesellschaft (2022)
Alternatieve titel: Locked-In Society
Het opsluiten van een lerarenkorps leidt tot de nodige onderlinge spanningen. Links en rechts komen er wat lijken uit de kast rollen. Een aangename komedie met scherpe tekeningen van de karakterverschillen van de leraren. Leuk.