Eighth Grade (2018)

Herkenbaar,iedereen herkent zich wel in een situatie als puber. Mooi gespeeld.

Goed. Vooral, en het is hierboven al gezegd (bijvoorbeeld door Cinsault), omdat Eighth grade een echte onhandige/onzekere puber portretteert, in plaats van de veels te coole lone wolf die je doorgaans ziet in dit type film. Ook bij mij regelmatig plaatsvervangende schaamte, soms zelfs maar even op mute gedrukt. De scene bij het haardvuur is errug mooi. Verder kan je als kritiekpunt aandragen dat de film niet heel veel verder komt dan het portretteren van deze levensfase, terwijl voor de echte klassiekers binnen het genre dat het startpunt is (neem Fucking Amal, voor mij nog steeds de standaard, en in de categorie van de iets oudere adolescent natuurlijk La vie d'Adele).

Het enige lachwekkende aan deze film is dat hij als komedie aangeschreven staat.

Ik begrijp de zeer uiteenlopende meningen rondom deze film volkomen. Zelf heb ik ook gemengde gevoelens. De dicht op de huid gefilmde stijl, waardoor je vanaf het begin mee wordt gezogen in de belevingswereld van een pre-puber is een pluspunt. Ook de humor in de vorm van een uitvergrote spiegel die wordt voorgehouden wat betreft het opgroeien in een steeds ingewikkelder en onpersoonlijker wordende maatschappij is treffend. Wat ik minder vond was de ongeloofwaardige manier van hoe het meisje zich verhoudt tot haar omgeving. Maar ja, daar zijn de Amerikanen goed in dus dat neem ik er maar bij. Het exploitatieve gehalte, hoewel niet in hoge mate, blijft naar mijn gevoel onnodig provocerend.

Zeker niet slecht voor een debuut, maar naar mijn gevoel te slecht overdacht en voorbereid voor een hoge beoordeling.

Kon geen enkele sympathie opbrengen voor dat kind en haar inspiratieloze youtube filmpjes. En die eeuwige religieuze gristelijke toespelingen in dit soort USA flicks komen me ook behoorlijk de neus uit. Oprahproof dan maar weer.

Niet compleet geslaagd misschien, maar toch wel heel origineel gefilmd. Vooral de nervositeit en puberstress kwamen heel dichtbij, op een manier die mij zelf even deed terugdenken aan moeilijke situaties uit die tijd haha. Zijn toch niet veel films die zulke authenticiteit voor elkaar krijgen. Social media krijgen ook een eerlijke benadering met zowel de goede als slechte kanten.

Precies wat T.O. zegt. Van mij krijgt de film er nog een halve ster bij voor 'the talk' op het einde van de papa. Geen ronkende Hollywoodspeech maar uiterst ongemakkelijk doch doeltreffend.