Paddington 2 (2017)

Leuk vervolg, maar net wat minder charmant en grappig dan het origineel. De film wordt ten dele gekenmerkt door de bekende valkuilen van een sequel: het moet allemaal grootser, drukker en sneller. Dat Paddington 2 dan toch bijna net zo leuk is als zijn voorganger is vooral te danken aan de enthousiaste cast. Met name Hugh Grant is een zeer geïnspireerde keuze geweest voor de slechterik. Verder veel geslaagde grappen en een inventieve production design. Zo is de scene met het tot leven komende pop-up book echt schitterend gedaan.

Net als zijn voorganger een fijne familiefilm. Je merkt dat ze het hier iets grootser willen aanpakken, maar dat maakt het niet per se beter. Ook dit is echter een vermakelijke film, beide films zijn van vergelijkbaar niveau. London blijft een prima decor en de cast is goed. Hugh Grant vind ik net iets minder als antagonist dan Nicole Kidman in het eerste deel, maar hij speelt zijn rol wel naar behoren. Paddington blijft een sympathiek personage en het plot is onderhoudend. Op visueel gebied ziet het er goed uit. Kortom, een vermakelijke film die (net als zijn voorganger) een kijkbeurt waard is.

(De aanschaf van de dvd daar zie ik maar vanaf)

Begint mooi met tante en oom die een jong beertje redden. Hierdoor stelt tante het bezoek naar Londen uit. Paddington vindt een mooi boek bij de antiekhandelaar en wil dit cadeau doen aan zijn tante. Hij wil het zelf betalen en zoekt daarom een baantje. Hugh Grant de maniak is ook geïnteresseerd in het boek vanwege een schat in een draaiorgel. Hij steelt het boek en Paddington wordt vals beschuldigd en gaat naar de gevangenis.

Het eerste deel heeft wat hilarische scènes met Paddington als kapper en schoonmaker. In de gevangenis wordt hij assistent-kok. Ondanks nog wat grappen ook vrij veel drama en sentiment. Bah. Dus wat komedie??? Bovendien vrij traag en sadistisch. Erg mooi gemaakt maar ook fantasierijk en magisch. Beslist niet wat ik er van verwacht had.

Goeie film waarin de beer in Londen op zoek gaat naar een geschikt cadeau voor zijn tante. Dit vervolg is wat avontuurlijker dan zijn voorganger. Het ziet er opnieuw allemaal mooi uit en een aantal goed opgebouwde actie-scenes. Ook is Hugh Grant wat vermakelijker als de slechterik vergeleken met Nicole Kidman.

Net als deel 1 heb ik mij vermaakt met deze film.

Het verhaal is stuk spannender en er is meer spektakel.

De film werkt in op vele emoties. En dat vind ik prima. Paddington is sympathiek. En je hoopt (en weet zeker) dat het hem lukt om zijn wens te verwezenlijken.

Let even op de sneer naar het acteervak.

Net als deel 1 een fijne familiefilm.

Geen deel 3 maken. Het is goed zo.

Ik ben van de eerste Paddington naadloos overgegaan op deze sequel. Die doet qua vormgeving en amusementsgehalte niet onder voor zijn illustere voorganger. Opnieuw een ware traktatie.

De perfecte familiefilm bestaat niet… of toch?

Paddington 2 is het vervolg op de (boven verwachting) erg goede Paddington. Het verhaal draait alweer om ‘s werelds schattigste beertje die een pop-upboek wil voor de 100ste verjaardag van zijn tante. Natuurlijk gaat het een en ander mis en begint een fantastisch avontuur.

Praktisch alles klopt aan deze film. De humor werkt constant. Meermaals heb ik als een kind zitten klappen in de handen met de capriolen van de beer en zijn familie. Ook de prison inmates zijn stuk voor stuk likeable en grappig.

Ben Wishaw kon geen betere keuze zijn voor de stem van Paddington. Sally Hawkins is lieflijk, Brendan Gleeson is aandoenlijk. Hugh Grant als de slechterik is hilarisch en lekker flamboyant.

De film heeft zowat alles wat een familiefilm moet hebben. Als je hart hiervan niet warm wordt, dan wil ik je niet kennen.

4,5*

Een vervolg dat zowaar beter is. Het grootste verschil is dat er nu sprake is van een daadwerkelijk verhaal met effectief drama, samenhangende scènes en momenten die zich later in de filmt uitbetalen. Grant en Gleeson zijn ook twee fijne toevoegingen aan de cast (het plezier spat er vanaf). Het gedeelte in de gevangenis is erg leuk, en het slotstuk is ook een vele malen betere climax dan die in de vorige film, met ook een hoop goede actie.

Je zou dat allemaal misschien wat minder traditioneel Paddington kunnen noemen, maar het is gewoon erg leuk om de naïeve en vriendelijke Paddington heel die gevangenis te zien veranderen en later te zien uitbreken. De achtervolging met de treinen is een actiefilm waardig. Daarnaast is de slotscène ook zo hartverwarmend. De positieve boodschap van de films komt in deze film nog meer tot zijn recht. Dat musicalnummer tijdens de credits is geniaal.