Darbareye Elly (2009)

Film is nu blijkbaar in New York aangekomen.

Degelijke drama met thrillertrekjes en veel oog voor detail. De eerste helft van deze film is heel 'naturel' en 'huiselijk', vol met realisme en sterke acteerprestaties. Het verhaal over een groepje vrienden die een weekend bij elkaar komen is heel herkenbaar. Waar menig ander regisseur met zoiets op een saaie film of op een komedie uit zou komen weet de regie het hier steeds realistisch én boeiend te houden. Het doet me in de verte wat denken aan de gebroeders Dardenne en aan Haneke, die zouden deze film ook zo kunnen hebben gemaakt.

Van tevoren wist ik weinig af over deze film, en dat is toch wel de beste manier om hiernaar te kijken. Teveel informatie verpest het kijkplezier. De verdwijning van Elly kwam dan ook als een enorme verrassing. De 'actiescènes' tijdens en na de redding van het kind laten het realisme niet los, evenals de reacties van de kleine kinderen als de jongen in het water ligt. Ook daarna blijft de film realistisch, heftige emoties zoals opluchting, woede, de eigen schuldgevoelens of het zoeken naar een schuldige/zondebok volgen elkaar op en komen overtuigend over. Alleen de autoriteiten die zo lakoniek handelden ('die lijk die spoelt wel aan') leek me erg lomp en overdreven. Als de 'broer' zijn intrede doet vind ik dat de film ook wat aan realisme inlevert, het verhaal wordt dan wat vergezocht (al is dat voor Iraanse termen misschien helemaal niet vergezocht), en ook de acteerprestaties worden dan ietsjes minder (bijvoorbeeld het beven van de vriendin van Elly tijdens de 'ondervraging' door haar broer/vriend).

De film werd door Iran aangedragen voor de Oscars in de categorie Foreign Language, werd uiteindelijk (onterecht) niet genomineerd, waarschijnlijk mede door de sterke concurrentie van films als El Secreto de Sus Ojos (terechte winnaar), Das Weisse Band en Un Prophète (die laatste twee vind ik minder goed dan deze).

Eerlijk gezegd is er weinig Iraans aan deze film, zeker wat de eerste helft betreft. Dit verhaal had zich om maar wat te noemen aan de Franse kust kunnen afspelen. Mijn enig puntje van kritiek is dat deze film het land als een heel westers portreteert, alles is koek en ei daar. Ik denk dat de film eigenlijk toont hoe Iran ooit was, en niet hoe Iran nu is, zeker als je een film als Persepolis (2007) hebt gezien, met de geschiedenisles die die film ons biedt kun je je moeilijk aan die conclusie onttrekken. Maar daardoor kreeg het met een westers en modern Iran natuurlijk wel de goedkeuring van de Iraanse autoriteiten en werd het voor de Oscars aangedragen. Het is de eerste Iraanse film die ik zie waar de hoofdrollen niet door kinderen worden gespeeld om zo de censuur te ontlopen. De film oordeelt volgens mij ook niet over het huidige Iran, maar toont een vrij milde versie ervan die bovendien ook acceptabel is voor de meer fundamentele tak die hierin waarschijnlijk herkenning ziet in hoe fout het kan aflopen als een vrouw vreemdgaat. Terwijl wij daarin zien hoe nodeloos ingewikkeld ze het leven maken met die starre man-vrouw-regeltjes.

Degelijk, tegen de 4* aan wat mij betreft, even laten bezinken.

Ik weet niet goed hoe deze film te beoordelen. Blijkbaar is iedereen bang genoeg om te liegen. Bijna niemand neemt verantwoordelijkheid (zoals de man die zegt "zij zorgde ervoor dat ik haar moest slaan" of iets van die strekking. Deze angst voor eerwraak? komt absurd over.

Eindelijk gekeken op Tweede Kerstdag met de familie. Sterke film, ijzersterk acteerwerk en mooi om over na te praten.

Uitstekende film waarin een vriendengroep een weekendje weg gaat en een buitenstaander meenemen. De film heeft een goeie opbouw en door een onverwachte gebeurtenis veranderen de onderlinge verhoudingen van de groep en blijft het verhaal redelijk spannend en onderhoudend. Het cultuurverschil mbt eer is vooral tijdens het einde aanwezig.

Zeer goed. Wat mij betreft zelfs beter dan de twee andere bekende films van Farhadi (A Separation en Le Passé) en dat komt vooral door de focus die About Elly heeft. Geen sentimentele zijlijntjes of opgelegde maatschappelijke thema's maar een eenvoudig verhaal dat de prioriteit volledig legt bij de personages. Ook het benauwende camera-werk draagt daaraan bij. Er is simpelweg geen ontsnappen aan voor de groep en ook niet voor de kijker. Het resultaat is een intens en realistisch drama dat de volledige speelduur overtuigt.

Mooi drama die wel wat deed denken aan l'Avventura van Antonioni, met name het eerste deel. De opbouw naar de verdwijning vond ik ijzersterk, het tweede deel, na de intrede van de verloofde, vond ik een stuk minder. Misschien omdat het eerste deel veel logischer in elkaar zit, voor mij althans: gezelig met een groepje vrienden naar de kust, en dan de paniek als iemand plotseling verdwijnt. Ook mooi die verschuiving: eerst de paniek om het jongetje, de aanvankelijke opluchting, en de verdwijning van Elly.

Het tweede deel was nog wel interessant maar m.i. duidelijk minder, de spanning is dan grotendeels weg, en de angst en schaamte ten opzichte van de verloofde zeiden me wat minder, kijkend door een westerse bril. Ik vraag me af of ze nu repercussies verwachtten van de verloofde of van de autoriteiten.De verloofde was niet erg intimiderend en leek niet uit op wraak, en als de angst voor de autoriteiten was, dan had ik bv liever gezien dat de politie zijn intrede zou doen en, in plaats van naar de vrouw te zoeken, tot in detail zou uitzoeken wat de onderlinge relaties waren.

Het verraste me hoe snel deze film aan me voorbij trok. Ik verveelde me geen moment. Als je beschouwt wat er feitelijk gebeurt is dat best knap. Het zijn dan ook de zeer goede acteerprestaties en emoties die de film zijn kracht geven. Deze film is gewoon erg sterk uit het leven gegrepen en met minimale middelen prima uitgewerkt.

Darbareye Elly

Kijk, van dit soort films kan ik dus genieten. Een persoonlijk en kleinschalig verhaal vol dramatiek, geloofwaardige personages, iets van mysterie en acteurs die van het scherm knetteren. Vooral actrice Farahani is weergaloos, en op het laatst zit er een scene met haar in waar ik het gewoon ijskoud van kreeg. Wat ik ook interessant vind is dat je iets leert over hoe het er in een andere cultuur aan toe kan gaan.

Verplaats dit verhaal naar Nederland en je denkt bij jezelf, ‘waar maken die mensen zich zo druk om (buiten het feit dat er iemand vermist wordt natuurlijk)?’ Maar tegen de achtergrond van een Iranese cultuur vol met schaamte, trots, andere wetten en helaas ook eerwraak zie je de film vanuit een ander perspectief. En daarom is het ook zo interessant en belangrijk om films te kijken die misschien niet gelijk in je straatje passen. Maar het verhaal van Elly over een vriendengroep die door één dramatische gebeurtenis uit elkaar kan vallen is uiteindelijk universeel en zette mij wel aan het denken.

Enig idee hoe ik deze film kan bekijken en/of op legale manier de film net nederlandse ondertitels in bezit kan krijgen.

Deze film is nu toch niet zo obscuur?

Helemaal niet obscuur, maar tot mijn verbazing lijk je gelijk te hebben. Niet dat Film.nl altijd klopt, maar hij meldt ‘geen bronnen beschikbaar’. Maar ook amazon.com heeft hem er niet opstaan om te streamen, had je een vpn gehad. Matig hoor.

Edit: je kunt hem streamen of digitaal kopen op Amazon.co.uk (met VPN uiteraard): About Elly : Amazon Instant Video. Maar dat zal uiteraard niet met Nederlandse subs zijn. Ik heb hem zelf ook met Engelse, maar dat geldt zoals inmiddels bekend voor al mijn buitenlandse cinema.

Was deze vorig jaar niet op Belgische tv? Of zelfs keer op npo3?

Ja, het is jammer. Ik zal het dan wel eens met Engelse subs doen. Ik hoop alleen niet dat het dan extreem moeilijke dialogen zijn.

Deze film is gewoon te koop met Nederlandse ondertiteling. Zelf heb ik deze film geleend bij de bibliotheek. Er is dus heel gemakkelijk legaal aan te komen.

Dank je wel...

Daar heb ik nog niet aan gedacht. Is inderdaad de ideale manier om deze film te bekijken. Ik kan zelfs Fireworks Wednesday en The Beautiful City op dezelfde manier bekijken. Ik ga deze optie zeker gebruiken voor meer films (vooral arthousefilms van 5 tot 10 jaar, en van 10 tot 20 jaar geleden), zoals bijvoorbeeld ook Turtles Can Fly, Yi Yi of In The Mood For Love bijvoorbeeld. Dank je wel voor de suggestie. Nu voel ik me een extreme dommerik dat ik met deze optie nooit rekening heb gehouden

Graag gedaan! Ik heb de afgelopen jaren ontzettend veel films bij de bieb geleend. Ben toch nog geregeld verbaasd welke ‘bijzondere’ titels je daar kunt lenen. Denk bijvoorbeeld aan ‘Hiroshima mon amour’. Die wilde ik al een tijd graag kijken en stond op het punt die te kopen via Amazon. Was ‘ie gewoon te reserveren via de bieb! Het kost je een habbekrats (paar tientjes per jaar en je bent klaar).

Eindelijk gezien via wereld's beste uitvinding; de bibliotheek (een communistisch idee trouwens). Uiteindelijk een sterke film, waar ik eerst wat moest inkomen, met een sterk tweede deel. Farhadi stelt me wederom geen teleur, maar ik vind de twee andere films die ik van hem heb gezien wel duidelijk beter. Die waren ook moeilijk te evenaren. Binnenkort maar eens The Salesman kijken die ik aangekocht heb op DVD.

Opnieuw een sterke film van Farhadi die de kunst heeft om een goed verhaal te vertellen zonder veel poeha, maar wel met de nodige karakterschetsen en introductie van de personages op een luchtige speelse manier. Geen politiek gezwets, wel een mooie inkijk in enkele culturele waarden uit de moslimcultuur.

De film is in te delen in twee delen. Het eerste deel is harmonieus en vriendschappelijk. De vriendengroep heeft veel plezier en gaat een fijn weekend tegemoet. Het tweede deel dat start met de verdwijning van Elly is grimmiger en al snel worden beschuldigende blikken geuit naar Sepideh. Niet dat het erg uit de hand loopt, maar de omstandigheden zijn ongemakkelijk. Wanneer ook nog de verloofde of vermeende broer opduikt, is de spanning helemaal te snijden.

Mooi geschoten film die wellicht ook een breder publiek kan aanspreken. Goede personages, goede cinematografie, rustig, maar boeiend verhaal. Mooi!

3,59? Vind ik een zéér lage score voor een film die zo lang blijft hangen. Eentje waarvoor je waardering alleen maar blijft groeien nadat je hem gezien hebt, ook na een tweede (en zelfs 3e) kijkbeurt.

Verhaal begint heel gezellig met z'n allen in een huisje en dan gebeurd het, dan komt het ene geheim na het andere geheim naar boven en gaan mensen elkaar wantrouwen. Goede film.

About Elly stond al langer op het lijstje. En toe ik de trailer nog eens opzette om te zien of ik er nu zin in had, moest ik qua verhaallijn (in grote mate) denken aan Todos Lo Saben [Everybody Knows]. En dat leek geen domme gedachte, want die film is van dezelfde regisseur (en schrijver) als About Elly. Mijn 5e film ondertussen al van Asghar Farhadi, die me eigenlijk nog nooit heeft teleurgesteld.

About Elly neemt ook hier de tijd om sfeer op te bouwen en je te laten meeleven in de personages, om dan een plotwending te droppen die door de opgebouwde sympathie met de personages, meer impact heeft. Gebeurtenissen die voor vragen zorgen, boeiend om te zien. Al is het verloop minder indrukwekkend dan bij Todos Lo Saben. About Elly kan wel rekenen op goeie acteurs. Regisseur Farhadi heeft ook duidelijk de touwtjes in handen en weet het verhaal duidelijk te vertellen. Ik hoop meer van de man te zien in de toekomst.

Het eerste halfuur geeft een heel ander beeld van Iran dan de journaals. We zien moderne, verwesterde mensen met auto's en mobieltjes. De vrouwen spelen volleybal met de mannen. Wel dragen ze shayla's (hoofddoeken), en ook de waterpijp is een oosters element.

Daarna slaat de stemming om. Het Duitse citaat ("Liever een bitter einde...") is een voorafspiegeling van Elly's noodlot. Ze durfde haar verloving niet af te breken, wat dan toch wijst op een gebrek aan emancipatie. De Kaspische Zee verandert van een zonnig vakantieoord in een zeemonster dat mensen op kan slokken. Het onweer helpt daarbij.

De stijl sluit aan bij het Europese realisme. Handcamera's volgen de acteurs, die naturel en spontaan overkomen. Soms is dit bewust schokkerig en bruusk gemonteerd, zoals de vliegerscène - de laatste beelden van de levende Elly. Trucage en sturende achtergrondmuziek worden gemeden. De nadruk ligt op de dialogen, de psychologie en de sociale verhoudingen in een veranderend land. Dit was een doorbraak voor Golshifteh Farahani, Shahab Hosseini, regisseur Farhadi en Iraanse cinema in het algemeen.

Dit toch niet echt. Iraanse cinema was al behoorlijk groot en prominent hiervoor. Met veel succesvolle regisseurs.

Altijd heel degelijk deze Farhadi films, maar nooit kom ik tot nu toe hoger dan 3,5*. Weer erg ordinair gefilmd, maar gelukkig inhoudelijk ook sterk en goed geacteerd. Wat begint als een gezellig weekendje aan zee van een groep vrienden (stedelingen), verandert in bitterheid wanneer Elly verdwijnt. De enge trekjes van het gezelschap komen vlug naar boven. About Elly gaat ironisch genoeg niet zoveel "about Elly" ... in de film is ze eigenlijk een randfiguur... haar plotse verdwijning is vooral een voorwendsel om een verrotte middle-class mentaliteit bloot te leggen waar liegen, verwijten en de verantwoordelijkheden ontlopen aan de orde van de dag zijn... Zelf wat misantropisch ingesteld zijnde, kan ik dit soort thema's wel smaken.