- Home
- maxcomthrilla
- Meningen
Meningen
Hier kun je zien welke berichten maxcomthrilla als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.
Qian Li Zou Dan Qi (2005)
Alternatieve titel: Riding Alone for Thousands of Miles
Misleidend!
Naar aanleiding van de titel en na even kort over de plotomschrijving van de dvd hoes te hebben gelezen dacht ik dat dit deels een soort avonturenfilm zou zijn. Helaas niets van dit alles, want alhoewel er wel gereisd wordt is het allemaal minimaal en zijn de personages vaak zo op hun plaats van bestemming. En dat de titel van de film verwees naar een operastuk had ik natuurlijk niet kunnen bevroeden vantevoren.
Bovendien laat Yimou Zhang zich veel te gemakkelijk China propaganda opleggen. Wat een geweldig land is China en wat een geweldige inwoners heeft China, ze zijn nooit te beroerd om op te staan als ze midden in de nacht wakker gebeld worden om iemand onbetaald bij te staan en wat een voorbeeldige gevangenen, echt schattig hoe ze allemaal beginnen te janken als een al even barmhartige Japanner beelden van Yang Yang laat zien!
Is er dan helemaal niets goed? Jawel hoor! Af en toe schotelt Yimou Zhang zijn kijker prachtige plaatjes van China voor en de film is vrij onderhoudend en soms best grappig. Met name als de Japanner en zijn vertaler 'die geen Japans spreekt' het stenen dorp aandoen en de vertaler er niet uitkomt met de lokale bevolking: hij wil een snel en simpel ja of nee, zij willen dat ze begrepen worden.
De muziek en de traditionele setting helpen ook allemaal niet mee om van deze film een overdonderend succes te maken. Het was alweer een hele tijd geleden dat ik een Yimou Zhang film zag, zelfs zijn Curse of the Golden Flower heb ik compleet gemist. Hij is echt bij mij in de versukkeling geraakt en dit helpt allemaal niet echt mee om bij mij weer volledig in de picture te geraken. Een magere 3*
Qian Xi Man Bo (2001)
Alternatieve titel: Millennium Mambo
De film opent met 1 van de mooiste beginscènes die ik gezien heb. Prachtig hoe, Vicky de film tegemoet treedt. Lopend door een metrotunnel. De muziek en de donkere settings leveren gelijk een sfeervolle ambiance op.
Het fijnste gegeven in deze film vond ik dat de regisseur er niet voor koos om Vicky als een zielig individu neer te zetten. Vicky, is gewoon een assertieve meid die huis en haard niet heeft verlaten omdat ze problemen had. Nee, ze ging voor het nachtleven van de grote stad: Taipei. De vele scènes in de nachtclub zijn mooi gefilmd.
Een groot pluspunt voor deze film is dus dat hij indruk weet te maken en er verzorgd uitziet, zonder te overdramatiseren. Getuige hiervan o.a. prachtige scènes: als Vicky en haar vriend elkaar in de sneeuw onderdompelen en als Vicky het uitschreeuwt van vreugde tijdens een autoritje. De tune die ook bij de openingsscène wordt gebruikt keert gelukkig vaker terug. Een minpuntje in de film is dat hij in het begin teveel wil uitleggen over het leven van Vicky. Je wordt als het ware eventjes bij het handje genomen. 4*
Quantum of Solace (2008)
Na een verrassend snelle, energieke en fraai geschoten openingsscene kwam de toon al snel te liggen op de wat labiele mentale toestand van Daniel Craig, wat resulteerde in overpeinzingen, een hoop ge - emmer maar niet in waar een actiefilm in moet grossieren: actiescenes, deze werden ondergeschaduwd dankzij het niet al te interessante plot met een compleet onvindingrijke, totaal niet charismatische schurk en een paar huppelkutjes. De actiescenes namen zelf ook gas terug en werden qua tijdsduur stevig teruggedrongen, anderzijds waren zij totaal voorspelbaar, weinig verrassing in kunnen ontdekken. Dit alles maakte dat ik het interieur van de bioscoop maar als slaapplaats verkoos. Is mij nog nooit gebeurd dat ik in de bioscoop in slaap viel, maar deze film had de twijfelachtige primeur. Het einde was er eentje om uit te zingen, was allang blij dat het allemaal niet te lang duurde. Gaap...2,5*
Quatre Cents Coups, Les (1959)
Alternatieve titel: The 400 Blows
Een bijzonder mooie film,
Het begin wist mij al snel te pakken. Tijdens de openingstitels neemt de camera je mee naar de Eiffeltoren. Een shot van onderen geeft inzicht in de structuur van deze toren. Waarna de camera zich afwendt van de toren en steeds meer afstand neemt. Terwijl we de Eiffeltoren langzaam zien vervagen en overschaduwd zien worden door andere sfeerrijke beelden van Parijs. Het camerawerk dient dus als een perfecte metafoor voor de gemoedstoestand van Antoine. We zijn getuigen van een fraaie karakterschets, een karakter dat gevormd zal worden door de vele opgeworpen hindernissen. Ondanks de hindernissen die Antoine ondervindt en gelukkig niet standaard overwint, blijft hij van de dingen des leven genieten. Deze momenten worden mooi in beeld gebracht. Vaak onder begeleiding van prachtig camerawerk. Met name de scènes op de kermis en natuurlijk de eindscène sprongen er goed uit.
Ook grappig dat Truffaut de draaitol als metafoor lijkt te gebruiken voor meerdere gemoedstoestanden. Allereerst wil hij de film niet te zwaar maken, hij wil vooral schetsen dat Antoine een levensgenieter is. Daarnaast schetst hij eigenlijk ook de toestand van de omgeving van Antoine. hij zit opgesloten en de wereld draait als een dolleman om hem heen.
De kinderen in deze film zijn gewoon kinderen. Allemaal denken ze in het groot. Truffaut weet gestalte te geven aan de dromen van de kinderen. Dat levert prachtige momenten op. Zeg maar de kinderen contra de wereld van de volwassenen. Er zitten geweldige shots in. Hartverwarmend als Antoine voor de 1ste keer een lach op zijn gezicht tovert en als een klein jongetje zijn hoofd gemoedelijk op die van zijn buurman legt. Daarnaast was het einde subliem. Gelukkig had ik er geen weet van. Doordat de camera dicht op de huid van Antoine zat bleef ik maar hopen dat hij niet als nog in zijn kraag gevat werd, was er gekozen om al snel wijd uit te zoomen dan had dat deze spanning weggenomen. De muziek is ook geweldig in deze film, met name op het einde. Verder ook een goede timing. Truffaut zet niet standaard muziek onder scènes die wat spannender zijn. Dat werkt goed en zorgt voor een stukje beleving en onvoorspelbaarheid.
Toch kent de film een minpunt. De gebeurtenissen in de klas kregen soms wat teveel aandacht. Vooral in het begin oogde het nogal eens oninteressant. Wellicht doordat ik even in de film moest komen na de prachtige opening. Toch wel een omschakeling. Bij een herziening zit er zeker meer in het vat, maar voorlopig een dikke 4*
Queen, The (2006)
Deze film viel mij reuze mee. Ik trap natuurlijk een hoop open deuren in, maar Helen Mirren speelt echt een weergaloze rol. Ze ging helemaal op in Koningin Elisabeth.
Ik verwachtte een statische film, waar weinig tijd aan de editing en aan het camerawerk werd besteed. Dat bleek even mee te vallen. De film bevat soms mooie shots. Met name de beeldenstroom die bestaat uit de gebeurtenissen rondom Diana `s leven zijn een fijne collage maar dan in beeld gebracht. Mooie ode aan Prinses Diana.
Daarnaast laat de film ook goed zien dat ook deze mensen gewone mensen zijn. Met hun goede en slechte kanten. Telkens weet de film de juiste snaar te raken op dit gebied. Nergens dramatisch aangezet, maar eerder lekker luchtig en daardoor ook geslaagd als satire. Vooroordelen m.b.t. het koningshuis worden bevestigd in plaats van ontkracht. Leuk om eens een kijkje te nemen in het koningshuis en eens te zien hoe de royality tegenover alledaagse gebeurtenissen staan.
De film wordt nooit echt speciaal maar kijkt wel lekker weg. Geen moment van verveling of ergernis gekend. Dus 4*