Waarom speelt Nicolas Cage tegenwoordig in zoveel slechte films?
Nicolas Cage is al decennia lang een gevestigde naam binnen de filmwereld en er zijn weinig filmliefhebbers die de acteur nog nooit in actie hebben gezien. Dat komt omdat Cage naam maakte met grote rollen in relatief sterke films. Maar waarom duikt zijn naam tegenwoordig dan toch steeds op in goedkope budgetbak-titels?
De Amerikaanse acteur Nicolas Cage is misschien wel één van de bekendste acteurs van de late twintigste eeuw. Hij maakt zijn debuut met een onvermelde bijrol in de gevangenisfilm Brubaker uit 1980 en zou gedurende de vroege jaren tachtig de ene kleine rol na de andere spelen. Zijn echte doorbraak beleeft hij als kruimeldief en jonge vader H.I. McDunnough in de komische dramafilm Raising Arizona van Joel Coen.
Het is vanwege zijn overtuigende acteerwerk in die film, dat andere grote regisseurs als David Lynch en John Dahl hem respectievelijk een hoofdrol aanbieden in betrekkelijk grote films Wild at Heart en Red Rock West. Zijn echte hoogtijdagen beleeft de acteur echter te midden van de jaren '90, waarin hij de ene toptitel na de andere aan elkaar rijgt. Zo wint hij een Oscar voor zijn hoofdrol in Leaving Las Vegas en speelt hij prominente rollen in films als The Rock, Con Air en Face/off. Maar ook gedurende de vroege zero's kan zijn carrière vanwege titels als Matchstick Men, Adaptation. en Lord of War niet onverdienstelijk worden genoemd.
Bergafwaarts
Het is pas tegen de '10s van de 21e eeuw dat de titels op zijn cv het gemiddelde cijfer daarvan schade beginnen te berokkenen. Steeds vaker duikt de acteur op in budgetfilms waar veel van zijn collega's in de A-klasse niet mee gezien willen worden. Cage neemt veelal rollen aan binnen het voor hem vertrouwde actiegenre en het lijkt hem daarbij koud te laten wie hij tegenover zich heeft. Hoe verder we ons door zijn oeuvre richting 2021 werken, hoe goedkoper de filmtitels en hoe onbekender de gezichten die op de cover prijken. Arsenal van Steven C. Miller, met aan zijn zijde de alom bekende Christopher Rob Bowden? De 57-jarige acteur krabbelt zijn handtekening eronder en begint het script te bestuderen.
Geldproblemen
De voornaamste reden dat Cage zijn reputatie als topacteur al zo'n tien jaar lang te grabbel gooit, is zijn bankrekening. De acteur weet deze gedurende zijn hoogtijdagen te spekken met meerdere miljoenen. Zo zou hij tussen 1996 en 2011 een totaal van 150 miljoen dollar hebben verdiend. Het gros ervan raakt hij echter kwijt aan grote belastingschulden of brast hij er doorheen door de meest waanzinnige aankopen te doen. Dinosaurusschedels, spookhuizen en kastelen, Cage bezit ze wel. En hij kan ze zich ook veroorloven, tot er in 2009 een belastingaanslag van ruim 14 miljoen dollar op de mat valt.
Zo'n grote som geld is zelfs voor de multimiljonair niet langer te behappen. In plaats van zichzelf failliet te laten verklaren, besluit Cage veel van zijn persoonlijke bezittingen, waaronder een gigantisch kasteel in het Duitse Beieren, te verkopen. Daarbij gaat ook een dinosaurusschedel van ruim 276.000 dollar onder de hamer. Het is helaas niet genoeg om zich er helemaal mee uit de problemen te helpen, waardoor hij ook een tandje moet bijzetten op het gebied van werk. De veelal ronduit ondermaatse titels die de acteur momenteel achter zijn naam schrijft, heeft hij domweg nodig om zichzelf liquide te houden.
Persoonlijk
Zijn financiële situatie is overigens niet de enige reden waarom de Amerikaan ook nu weer op de cover van de goedkope actiefilm Jui Juitsu te vinden is. In een eerder interview met Cinemablend laat hij weten dat hij gewoonweg een gelukkiger mens is als hij iets om handen heeft. "Dan heb ik structuur en een plek om naartoe te gaan. Ik wil niet stil blijven zitten, mai tais en Dom Pérignon blijven drinken en dezelfde fouten blijven maken in mijn persoonlijke leven. Ik wil op de set zijn. Ik wil acteren!" In periodes zonder werk zouden zijn negatieve eigenschappen de overhand krijgen. "Als ik geen baan heb, kan ik erg zelfvernietigend zijn," aldus Cage tegenover The Guardian.
Hoewel de acteur zijn kleine meesterwerkjes van vroeger tegenwoordig aanstampt met titels die zelden op het witte doek worden vertoond, valt hem dat eigenlijk niet eens kwalijk te nemen. Hij heeft in zijn leven financiële fouten gemaakt en het werk hard nodig om rond te komen. Ook zit hij lekkerder in zijn vel wanneer de camera's op hem gericht zijn. Bovendien heeft hij zijn sporen in de filmindustrie al lang verdiend. Hij is dan misschien niet meer die ene naam waardoor je naar de bioscoop gelokt wordt, maar zijn Adrien Brody, John Cusack en Bruce Willis dat tegenwoordig dan nog wel?
Reacties (11)