Meningen

Fijne sfeerbeelden en soundtrack weer, maar verder niet echt bijzonder binnen dit genre. De relatie Quinn-Kotto vond ik te clichématig, waarbij Quinn echt wel een beetje over de top was als "bad cop". En die maffiosi, tja... herken je eigenlijk altijd wel vanaf een kilometer afstand. Verveelde echter niet, en daarom toch leuk om eens gezien te hebben.

De waarschijnlijk diep menselijke en filosofische boodschap verzuipt volledig in deze onwaarschijnlijke "avonturenfilm". Van de maan even (met tussenstop) naar Mars, en hup... op naar Neptunus met nog wat oponthoud bij Saturnus op de terugweg geloof ik, alsof je het eigenlijk ook wel met de bus zou kunnen doen. En Brat Pitt vind ik eigenlijk nooit overtuigen, zal aan mij liggen.

Maar ik begrijp het wel hoor: "2001: A Space Odyssey" is achterhaald en vreselijk saai. Dat moet beter kunnen!

Prima film, waar binnen een relatief kleine setting het einde van een tijdperk wordt weergegeven. Geloofwaardig, sfeervol en met oog voor detail.

Dan toch liever deel een. Die eeuwige badass--warriors met hun maniertjes en wapentuig begonnen uiteindelijk erg te vervelen. In Alien I hadden we één mysterieus qua uiterlijk werkelijk onaards wezen, sluipend en vrijwel onzichtbaar. Van dat concept is hier vrijwel niets meer overgebleven ten koste van een hoop geschreeuw en geknal.

Dat werkte prima bij Predator, maar hier zat ik regelmatig op de klok te kijken.

Ik ga er altijd voor zitten, maar mis toch altijd iets in het toch wel complexe verhaal. Niet erg, een goede reden om hem over een tijdje nóg eens te bekijken, hij verveelt mij namelijk nooit.
Schitterend om te zien hoe iets ogenschijnlijk kleins en onbeduidends langzaamaan steeds groter groeit, totdat het bedreigend lijkt te worden. Een mooi momenten, waarop dit met weinig middelen subtiel voelbaar gemaakt wordt is dat waar Redford in het donker de parkeergarage verlaat en zich plotseling gedwongen voelt achterom te kijken, maar de straat is leeg... perfect.

Niet gek, leuk uitgangspunt, maar ik vind dat Melville en anderen dit wat later toch veel sterker gebracht hebben. Ook natuurlijk dankzij een reeks overtuigendere acteurs. Ook de nodige onwaarschijnlijkheden (een pantserwagen vervoeren in een caravan, een geheel onbegeleid waardetransport?).

Natuurlijk is dit geen topniveau. Alle personages weer vreselijke stereotypes en de effecten niet al te overtuigend.

Toch vind ik dat hier met die psychedelische effecten ècht eens iets anders geprobeerd is en dat maakte de film voor mij toch de moeite waard. Interessant om eens gezien te hebben vond ik.

Heb twee keer geprobeerd hem uit te kijken, twee keer niet gelukt.

Dat zegt voldoende denk ik.

Kan ook eraan liggen dat ik Sheen een vreselijke acteur vind.

Beetje mislukte poging tot diepzinnigheid.

enfin... wat mij betreft geen aanrader.

Heb For all mankind ook nog bekeken, en moet zeggen ik dat Apollo 11 toch wel de minste van de drie vind. FAM en In the Shadow of the Moon vertellen hetzelfde verhaal, bieden echter veel meer en interessanter beeldmateriaal, met name van het oponthoud op de maan.

Ook miste ik een beetje aandacht voor de filosofische bespiegelingen, die m.i. onvermijdelijk opkomen als je je eigen planeet vanaf de maan bekijkt.

Achteraf zie ik de toegevoegde waarde van deze toch wat afstandelijke en beperkte documentaire dan ook steeds minder. Ik weet het: mooie beelden enz., maar die waren er eerder al, met nog iets extra's dus.

Vermoeiende, oversentimentele (kinder)film, die uiteindelijk ontaard in de allerzuiverste kitsch.

Mijn hemel, er kwam maar geen einde aan.

Knap trouwens wat ze allemaal kunnen tegenwoordig met die CGI.

Zucht...

Hoog karton- en papier-machégehalte en erg slordig gebruik van stock footage. Er zat gelukkig een redelijk tempo in, dus leuk om eens gezien te hebben, maar geen tweede keer meer.

Zo heb ik het ook ervaren, ik sluit een tweede kijkbeurt echter niet uit.