Across 110th Street (1972)

Harlem NYC lekkere sfeer en soundtrack alles ++++ goed !

aardige actiefilm maar het eind vond ik een mispeer .

verder zit de jaren 70 sfeer er goed in en word new york als locatie vies en vervallen neergezet

Die sfeer, man man man.

Beste Blaxploitation film aller tijden.

Hele goeie film!! Gezien na de herziening van Dog Day Afternoon en wou graag meer van dat soort films zien en kwam toen deze tegen, toch anders dan ik had verwachten ern op een goede manier, vond hem erg goed en leuk!

Nu heb ik weer zin om Coffy, Super Fly en In the Heat of the Night te kijken! Ook echte pareltjes! ?

“What else brings whites to Harlem but business?”

Uitstekende politiethriller. Wat gelijk opvalt aan Across 110th Street is de weergaloze sfeer die regisseur Barry Shear gelijk weet te creëren, en New York ziet er lekker rauw, groezelig en vies uit. De film straat levendigheid en energie uit, en Shear haalt op geen enkel moment zijn voet van het gaspedaal. Dat komt ook door het swingende en indringende camerawerk, en het geweldige acteerwerk van onder andere Quinn, Kotto, Benjamin en Bernard. De film is op momenten spijkerhard, spannend en politiek incorrect, en in deze wereld is geen plaats voor een simpel good guys vs. bad guys verhaal. Gelukkig maar.

Rommelig en amateuristisch. Af en toe een flard van echte karakters, dus misschien is het onderliggende boek beter. Maar wat een cheesy regie. Heb het geen uur volgehouden.

Mooi voorbeeld van waar de Amerikaanse 70s cinema voor staat : donkere grimmige politiefilms met veel geweld en racisme. Hier hou ik van. Het is precies wat de poster zegt : als je 300.000 dollar van de mafia steelt, dan is dit geen diefstal maar zelfmoord. Zowel de politie als de mafia gaat op zoek achter de schuldigen, en het net sluit zich alsmaar strakker rond hen. Met een klein rolletje voor Antonio Fargas, beter bekend als Huggy Bear, de tipgever van Starsky and Hutch. De dynamiek tussen Quinn en Kotto als de flikken vond ik minder goed zitten. En ook het einde is een misser door Quinn te laten sterven .

Ongekend hoe racistisch deze film is.

Fijne sfeerbeelden en soundtrack weer, maar verder niet echt bijzonder binnen dit genre. De relatie Quinn-Kotto vond ik te clichématig, waarbij Quinn echt wel een beetje over de top was als "bad cop". En die maffiosi, tja... herken je eigenlijk altijd wel vanaf een kilometer afstand. Verveelde echter niet, en daarom toch leuk om eens gezien te hebben.

Een leuke cast maar dat is dan ook eigenlijk wel de grootste waarde die ik eruit kon halen. Kneuterig, amateuristisch op momenten ondanks het verhaal wel wat te bieden had. Ik kon geen spanning ontdekken en die geforceerde spanning tussen blank en zwart was gewoon iets te erg aanwezig, tot storend aan toe wat mij betreft. Nee ik ben geen echte fan fan de jaren 70 film, wederom duidelijk.

110th Street was in de jaren '70 de scheiding tussen het zwarte Harlem en het witte New York aan Central Park. De film kaart uiteraard thema's als racisme en geweld aan, maar is ook vooral een gangsterfilm. Ruw gefilmd met wat film noir en blaxploitation. De film is nu nog vooral bekend door het titelnummer van Bobby Womack. Maar de film is meer dan een lange videoclip voor het nummer. 5 jaar eerder werd In the Heat of the Night gemaakt met Sidney Poitier als zwarte agent die niet alleen de misdaad moet bevechten, maar ook te kampen heeft met racistische collega's. Dat is er ook in Across the 110th Street met Yaphet Kotto als zwarte agent die de leiding krijgt over de zaak. Maar het zet het misdaadverhaal hier eerder centraal, zonder de spanning tussen beide agenten te verbloemen.