Apollo 11 (2019)

Lap, niet gezien dat het een docu is.

Zeer spannend voor een documentaire over een verhaal waarvan de afloop alom bekend is. Het mag geen verrassing zijn dat de beelden adembenemend mooi zijn. Wat me dan wel weer verraste was hoeveel mooie opnames haast wel gemaakt lijken voor een documentaire als deze, al helemaal omdat de beeldkwaliteit ook zo goed is. Ook het geluid en de muziek zijn echt genieten. Deze documentaire komt duidelijk het meest tot zijn recht in de bioscoop.

Apollo 11 is ook meer een spannende en meeslepende filmervaring dan een typische documentaire met interviews etc. Alles staat nederig in dienst van de ontzagwekkende prestatie die de ruimtemissie was. Al die kleine minimalistische animaties en toevoegingen gaan erg fraai samen met de archiefbeelden, zozeer zelfs dat ondertiteling eigenlijk alleen maar hinderlijk is.

Het enige dat me wat minder interesseerde was de patriottistische draai die Amerikanen aan het hele project hebben gegeven. Die geoefende speeches en al dat vlagvertoon, daar heb ik niets mee. Veel indrukwekkender zijn de gezichten van iedereen die getuige is van de lancering (het beste deel van de film) en de eerste stappen op de maan. Dat maakt de gebeurtenissen alleen maar grootser. Een ruime 3.5*.

Ik wil niet zeggen dat het tegenviel, maar om een of andere reden (de hoge waarderingen?) had ik er meer van verwacht. Ik vermoed dat als de materie je interesseert, en je waarschijnlijk al het nodige hebt gezien, het eigenlijk weinig toevoegt.

De veel eenvoudiger opgezette documentaire "In the shadow of the moon" vond ik eerlijk gezegd boeiender, en deed qua beelden er zeker niet voor onder.

Heb For all mankind ook nog bekeken, en moet zeggen ik dat Apollo 11 toch wel de minste van de drie vind. FAM en In the Shadow of the Moon vertellen hetzelfde verhaal, bieden echter veel meer en interessanter beeldmateriaal, met name van het oponthoud op de maan.

Ook miste ik een beetje aandacht voor de filosofische bespiegelingen, die m.i. onvermijdelijk opkomen als je je eigen planeet vanaf de maan bekijkt.

Achteraf zie ik de toegevoegde waarde van deze toch wat afstandelijke en beperkte documentaire dan ook steeds minder. Ik weet het: mooie beelden enz., maar die waren er eerder al, met nog iets extra's dus.

Wauw, prachtige beelden zeg. Knap hoe ze dit toch allemaal boven water toveren zoveel jaar later. Voeg daar een mysterieuze soundtrack aan toe en je hebt een boeiende documentaire over de eerste personen op de maan. Het onderwerp moet je natuurlijk ook wel aanstaan om anderhalfuur naar deze docu te kijken, maar dat geldt voor alle films, series en docu's. Ik heb ademloos zitten kijken.

Erg mooi gebracht. ondanks dat het verhaal bekend is wordt je er vanaf het begin helemaal ingezogen. Ook de beelden zijn mooi en het voelt zelfs spannend aan allemaal. Aanrader. 4*

Adembenemend mooi in zowel beeld als geluid.
Ik denk wel dat een groot scherm een vereiste is om hier optimaal van te genieten.

Unieke vorm van documentaire; zonder enig commentaar en slechts incidenteel aangevuld met een eenvoudige animatie. Verder alleen origineel beeld en geluid, aangevuld met een soundtrack.

Ondanks dat je weet dat het allemaal goed gaat, vond ik met name de lancering zelf erg spannend. Daarna realiseerde ik me dat dat een beetje onzinnig was, en dus was de maanlanding zelf een stuk relaxter. (Ondanks het beruchte 1202 alarm.)
Bij de re-entry daarentegen voelde ik zowat mee hoe tergend lang die procedure duurt.

Aanrader voor elke nerd.
4*

Deze gezien via netflix. Het is eigenlijk een gewone recht toe recht aan documentaire. Een reconstructie uit 1969 van de lancering, de landing op de maan en de terugkeer van de apollo 11. Ik was nog maar 6 jaar oud toen deze op tv verscheen. Dat was toen sensationeel. De eerste mens op de maan. Nu denk ik vooral. Wat een waanzin toch eigenlijk en wat een geldverspilling. Heel de ruimtevaart is sowieso een enorme geldverspilling. Alleen maar omdat de mens zich superieur voelt en het daarmee heel belangrijk vindt om de vraag te kunnen beantwoorden of er ergens anders in het heelal mogelijk leven zou kunnen zijn of een plek waar de mens ook kan leven. Alsof één aarde verzieken nog niet genoeg is. Maar goed, dit terzijde. Ik heb uiteraard later wel vaker die beroemde beelden gezien. Maar die waren allemaal in onscherp en korrelig zwart/wit zoals het ook hoort bij die tijd natuurlijk. Maar hier waren de beelden wel heel erg mooi opgepoetst en ik neem aan ook ingekleurd. En dat zag er wel heel indrukwekkend uit, dat mag ik niet ontkennen. En daarnaast was het allemaal natuurlijk sowieso een indrukwekkende en gigantische operatie om dit voor elkaar te krijgen. Dat wordt in deze documentaire ook wel duidelijk. En dat maakt de documentaire ook wel boeiend.

Inmiddels alweer het elfde deel uit de Apollo reeks. Dit deel slaat alle side quests over, en begint meteen met het afschot. Dat in tegenstelling tot bijvoorbeeld Apollo 13, waar een heel verhaal om wordt gefabriceerd. Overigens is Apollo 13 wel een later deel in de serie, maar is een stuk eerder uitgekomen. Misschien tellen ze af?

De special effects in 13 zagen er dan wel weer beter uit. Ik vond deel 11 er soms echt uitzien alsof het 50 jaar oud is ofzo. Bijvoorbeeld het moment dat de raket op de maan landt. Ik denk als ze dat vroeger op tv hadden uitgezonden zelfs toen niemand het geloofd had. Het verhaal gaat overigens alleen over de raket.

Op naar de volgende in de serie: Apollo 2001, a space trip!

Prachtig vormgegeven documentaire omtrent de maanlanding van Apollo 11. Het geheel bestaat louter uit destijds gemaakte beelden en sfeervolle muziek, hetgeen spannend en meeslepend werkt. Ik had vaak het idee naar recente beelden te kijken, zo mooi is het oude beeldmateriaal opgepoetst. 3,5 Ster.

En toch mis ik Henk Terlingen.

Supermooie documentaire met alleen maar origineel beeld en geluid, en dat is ofwel knap gerestaureerd of er wordt listig gebruik van gemaakt waardoor de gebreken niet opvallen. Erg mooi gedaan, en het volstrekte gebrek aan een hedendaagse uitleggerige voiceover - of nog erger, een talking head - is een perfecte keuze. Daardoor misschien wel iets minder toegankelijk voor de oningewijden, maar een genot voor de apollonerds. En ja, daar ben ik er geloof ik wel een van. Het blijft toch een absurd mooi project, een monument van een tijdperk waarin er geen grenzen leken te zijn aan wat er kon. Mijlenver verwijderd van de onberaden en onzinnige plannen van nu.

Er is interessanter materiaal te krijgen, dit voelde wat overbodig aan. Zie mij vorige comments.

Ik heb FAM gezien, vond het nogal een tegenvaller. En ben nu Shadow aan het kijken, maar daar ben ik ook nog niet echt van onder de indruk - erg standaard, veel talking heads en weinig inhoud. Hoe graag ik die koppen ook zie, het brengt maar weinig. Vergelijk bijvoorbeeld eens met Last Man on the Moon, daar krijg je veel meer van de echte Cernan te zien dan met dit plichtmatige gepraat.

Echt iets nieuws brengt het natuurlijk allemaal niet echt, want je weet allang hoe het afloopt tenslotte. Het gaat er alleen maar om hoe het verhaal verteld wordt, daarmee is het eigenlijk een perfect onderwerp voor de filmacademie. En in die zin vind ik A11 voorlopig toch ver boven de rest uit steken,

Indrukwekkende documentaire over de eerste bemande raketmissie naar de maan, in juli 1969. Het archiefmateriaal is op verbluffende wijze gerestaureerd; vooral in het begin van de documentaire, tot en met de lancering, zat ik met open mond te kijken naar historische opnamen die ogen alsof ze gisteren zijn gemaakt. Na de lancering is één en ander wat conventioneler vormgegeven, hoewel bijzonder knap gemonteerd. Muziek en audio zijn ook eersteklas.