Artificial Intelligence: AI (2001)

film eindelijk gezien.. na zoveel jaar! shame on me..
Maar wat een sprookje.. Ik vond m goed uitgewerkt. zeer sterk geacteerd.. sentimenteel ook.
Het laatste stuk met de aliens.. ok, het was toch al een sprookje.. maar het verhaal en de volhardendheid van het robot jochie om een echt kind te worden en lief gekozen te worden door zijn moeder die hem dumpte.. ja prachtig! ik heb zelf een zoontje van zes.. en als vader zie je de gewilde liefde van een kind terugkomen.. en dat is uitstekend gelukt!
Misschien wel erg geromantiseerd. maar door het uitstekende acteerwerk en verhaal ( ook al her en der te lang ) toch prachtig uitgewerkt.. geen detail is bespaard gebleven , ik vond de teddy ook echt super!! dikke 5*

ow ja, het eind dat hij voor de magische fee staat, uiteindelijk , diep onder de zee.. vond ik best ontroerend.. het was voor mij ook wel een mooi eind geweest van het verhaal.. wel dramatisch.. maar dan gaat hij nog even verder en krijgt t kereltje toch nog EEN dag met zn gewilde mama.. ja dat vond ik dan toch ook wel weer een meesterlijk stukje wat t voor mij ook weer afmaakte.
nogmaals, t mocht stoppen met bidden tot de fee... maar ok.. dit maakte het toch echt af.. het kind kon huilen, hij was blij, en kon eindelijk rust vinden!!

Een dramafilm van Spielberg, het is vaak een hit or miss, deze A.I. hangt een klein beetje erin, maar als ik moet kiezen dan toch een miss.

De hele premisse is best heel aardig en een echt Spielberg-thema, al is de film ontworpen door de jaren heen met Kubrick samen. Toch, de liefde voor een moeder en afwezige vader zijn duidelijk motieven die vaker bij Spielberg langskomen. Daarnaast komen er zijdelings nog allerlei filosofische vraagstukken langs, maar Spielberg lijkt daar maar weinig tijd voor vrij te willen maken en richt zich vooral op de dramatiek. En dat is jammer. Juist die meer donkere stukken zijn interessanter, waarin we een wereld zien met het slechte van de mens en de robot als slachtoffer. Maar het zijn momenten, losse scènes, die de hele film niet volledig kunnen redden.

Het valt te pleiten dat Spielberg heel rustig begint, met een rusitge presentatie in een kleine kamer (dus geen goed filmbare Jobs-presentaties) en dan langzaamaan de relatie tussen de androïde en zijn pleegouders. Alleen, het duurt alleen allemaal zo lang voor het gevoel. Het is prima dat Spielberg de tijd neemt - graag zelfs!- maar het gevoel voor tempo zoals hij dat in zijn betere films wel heeft ontbreekt hier volledig. Daarnaast loopt die melodramatiek tegen de EO-kitsch aan en liet het me allemaal vrij koud. En dat duurt de hele film door, op die betere stukken na dan.

Verder is het geheel redelijk geacteerd en is het production design uitstekend. Zowel kapsels als de look van de toekomst verwijzen naar de jaren 70 en geeft best een leuk sfeertje. Die beelden van New York onder water en ook het stuk 2000 jaar van nu zagen er prima uit. Maar dan komt Spielberg weer met zijn dramageneuzel aan en verlies je je aandacht weer. Daarom 2,0*.

Toch wel een prachtige film van Spielberg. Mooi verhaal dat van begin tot einde boeit en prachtig is weer gegeven. Haley Joel Osment zet een zeer sterke rol neer als David je gaat soms echt meeleven met de robotjongen. Jude Law zijn rol was appart maar ook zeer goed. Kvond wel de eerste helft van de film het best daarna zwakt het een klein beetje af maar blijft toch mooi en boeiend. Krijgt van mij een 8/10 moest de 2de helft zelfde niveau gehad hebben had ik hem zelf 9 gegeven.

"If a robot could genuinely love a person, what responsibility does that person hold toward that mecha in return? It's a moral question, isn't it?"
-"The oldest one of all. But in the beginning, didn't God create Adam to love him?"

Toch wel echt een meesterwerk van Steven Spielberg. Stanley Kubrick wou al heel lang een moderne versie van Pinocchio maken, maar bleef het project uitstellen omdat hij graag een echte robot wou gebruiken voor de opnames. Toen hij Jurassic Park van Spielberg zag was hij overtuigd dat als Spielberg levensechte dinosaurussen kon maken, hij ook perfect zijn project kon verwezenlijken. Spielberg en Kubrick besloten samen te werken. Spielberg was erg onder de indruk van al het artwork en de concepten die Kubrick door de jaren heen had verzameld. Uiteindelijk besloten ze dat Spielberg moest regisseren, Kubrick's gezondheid ging flink achteruit en ze hadden het idee dat de film dichter bij Spielberg's werk lag. Kubrick bestede de laatste twaalf jaar van zijn leven grotendeels aan het project maar zag het nooit voltooid toen hij stierf op 7 maart 1999.

Vooral aan het acteerwerk kun je merken dat Spielberg regisseur is. Haley Joel Osment speelt heel erg goed voor zijn leeftijd, Spielberg bewijst opnieuw dat hij erg goed is met kinderen. Niet alleen levert Osment zijn tekst erg natuurlijk, ook weet hij heftige emoties goed uit te beelden. Het verdere acteerwerk was ook erg sterk, nergens wat op aan te merken.

Het uiteindelijke verhaal is niet alleen gebaseerd op het concept van Kubrick maar ook op het korte verhaal Supertoys Last All Summer Long van Brian Aldiss en zeer losjes op Second Variety van Philip K. Dick. Het concept is geniaal en hoe wel ik in het begin een klein beetje teleurgesteld was in een paar keuzes vond ik dat de film uiteindelijk erg goed uitpakt. Deed me denken aan verhalen Isaac Asimov. Erg goed verhaal van Ian Watson en Steven Spielberg.

De CGI vond ik lang zo slecht nog niet, erg goed gedaan. Gelukkig zat er ook aardig wat on-camera werk in. Ik vond de futuristische steden een beetje tegenvallen maar verder waren de sets erg geslaagd.

De muziek van John Williams was weer erg mooi, zoals gewoonlijk. In het begin vond ik de muziek niet helemaal bij de film passen maar uiteindelijk word het perfect. Toen Williams begon met piano te spelen onder een projector heeft Spielberg de projector gewoon uitgezet en hem gevraagd door te spelen, vervolgens heeft hij bepaalde scènes over de muziek geedit. Aan het einde en tijdens emotionele momenten werk de muziek erg goed.

Het einde was ergens misschien wel een beetje te 'geëscaleerd' maar uiteindelijk vond ik het toch wel een schitterende finale. Ik vond dat de drama erg goed werkte op sommige punten. Ik vond 'supertoy' Teddy een erg leuke toevoeging, ik wou dat ik zo'n beer had. Al met al een erg sterke film, die eigenlijk een beetje ondergewaardeerd word.

Man, wat een draak. Helemaal afgehaakt in dit 'modern sprookje' dat aardig begint, maar gaandeweg helemaal van de sporen gaat. En ook nog eens hopeloos gedateerd...

Middelmatige film die goed begint, maar gaandeweg steeds verder inzakt. Interessant hoe in het eerste gedeelte de relatie mens-robot wordt uitgewerkt, inclusief de vraag hoe ervoor gezorgd kan worden dat een mens van een robot gaat houden. Het gaat mis wanneer de moeder David alleen achterlaat in het bos. Van het ene op het andere moment vervalt AI in een eindeloze zoektocht naar de enige grote wens van David, vervlochten in een post-apocalyptische wereld. Hier viel mij vooral op hoe nodeloos lang de film duurt, en hoe weinig toevoeging sommige scenes brachten. Zo had de rol van Jude Law zonder meer geschrapt kunnen worden. Pas tegen het einde wordt e.e.a. weer de moeite waard, als er teruggegrepen wordt op de mens-robot relatie en een aantal interessante inzichten over de toekomst van mens en robot gedeeld worden. Degelijke film, maar met een kortere speelduur en betere keuzes had dit toch een veel beter werk kunnen zijn. 3*

Mooie ontroerende film, die inderdaad had kunnen eindigen met het vinden van de blauwe
fee op de zeebodem. Een goed alternatief slot in vergelijking tot het huidige, wat ik ook wel
mooi vond trouwens.

Een film die uit twee delen bestaat- een prima eerste deel waarin interessante morele vraagstukken aan bod komen, gevolgd door een erg matig tweede deel vol sentimentele drakerigheid en kitsch, dat op het eind ook nog eens volledig uit de band springt. Zelden is een mooi project zo door de mangel gehaald, en kon je zo precies aanwijzen waar het mis gaat: namelijk bij de scene dat de robot achtergelaten wordt in het bos.

De interessante wisselwerking in de familie, met de groeiende weerzin tegen het nep-jongetje van de broer en de vader, en een groeiende aanhankelijkheid van de moeder, wordt volledig losgelaten en we belanden opeens in een arena waar onder ouderwetse metalklanken robots worden gemarteld en vernietigd. Over een sfeeromslag gesproken. Het werkt allemaal voor geen meter, de rol van Jude Law vond ik weinig toevoegen, en het wordt steeds erger met Rouge City, Dr Know, de blauwe fee en weet ik veel wat een onzin we nog meer te zien krijgen. Het robotjongetje op zoek naar de fee wordt ook steeds vervelender, en ik vroeg me al af hoe Spielberg zich eruit zou redden, maar dat het zo'n belabberd einde zou hebben had ik niet kunnen voorzien.

Eeuwig zonde want het had zo veel potentieel, en als het niveau van het eerste half uur was vastgehouden was het een instant klassieker geweest. Nu een frustrerende mislukking.

Ja ik ken dat. Ik moet er ook nog steeds naar kijken. En dat voor een film van zo'n 15 jaar oud.
Inderdaad Shame on me!!!

Ooit eens gezien weer herzien nu, maar was vergeten wat een geweldige goede film dit eigenlijk is !

Ik doe er een vol punt bij. Film had veel meer impact dan bij de eerste kijkbeurt tig jaar geleden.

Artificial Intelligence liet me met een vrij ontgoocheld gevoel achter. Ik las vooraf op MM enkele recensies en begrijp het algemene gevoel volledig. De film kan gemakkelijk opgesplitst worden in 2 of 3 delen en nemen steeds een grote plotwending dat de geloofwaardigheid of betrokkenheid in het verhaal in gedrang komt.

De basisidee van de film is echter geweldig hoewel al lang niet meer origineel. AI waarbij robots angstaanjagend zo sterk op mensen lijken heeft steeds tot de verbeelding gesproken. De eerste 45 minuten van de film tot aan het bos focust zich op de relatie tussen dergelijke interrelationele contacten mecha’s en mensen. En net als bvb Blade Runner worden mecha’s als minderwaardig bestempeld. David is een eerste prototype van een nieuwe geavanceerde soort. De relatie tussen hem en zijn geadopteerde familie is integer. Maar toch merk je aan alles dat hij ondanks alles een buitenbeentje blijft en dat blijkt ook wanneer hij een “fout” gedrag vertoont. Vergevingsgezindheid of begrip worden dan eventjes aan de kant geschoven en de angst voor het onbekende (of onverklaarbare) treedt dan op bij de mens. Spielberg werkte dit erg mooi uit en dan opeens neemt de film een totaal andere wending, jammer… HJO doet het trouwens erg goed als David.

Het middengedeelte met Jude Law vond ik weinigzeggend en overbodig. Er wordt de futuristische toer opgegaan met een Las Vegas in de toekomst. De ware aard van de mens komt ook even naar boven met de moderne gladiatorspelen, maar deze subplot leidde naar nergens. Ook het einde, 2000 jaar later, slaat de bal compleet mis. Het verhaal van Pinocchio mag dan wel mooi verweven zijn met het verhaal van David, maar de zoektocht naar de Blauwe Fee was idioot, laat staan dat dit nog eens werd doorgetrokken naar 2000 jaar later. Die haarlok lag er bovendien vingerdik op en de film verliest zichzelf in clichés en sentimentaliteit. Zwak ongeloofwaardig einde, zwakke voortzetting van de film na 45 minuten tout court. Dankzij het sterk uitgewerkte begin en het basisconcept van AI nog net een voldoende met 3,0*.

Vermoeiende, oversentimentele (kinder)film, die uiteindelijk ontaard in de allerzuiverste kitsch.
Mijn hemel, er kwam maar geen einde aan.

Knap trouwens wat ze allemaal kunnen tegenwoordig met die CGI.
Zucht...