Cast Away (2000)

Inderdaad al begin van deze eeuw gezien: de eerste keer prachtig, ook prima, overtuigend spel van Hanks en natuurlijk de omwenteling veel later, rol van Helen Hunt en nogal realistisch. Hierna deze film nog wel eens gezien, maar vaker hoeft ook niet. De voetbal is een gouden vondst.

Hij blijft prachtig, ook een en twintig jaar later, het einde is hartverscheurend en ook heel duidelijk....

Cast Away is een film met een boodschap. Ik twijfel alleen welke boodschap precies: “Geef nooit op” of “Hoe klote je dag ook is, het kan altijd erger”… Misschien gewoon beide.

Anyway, Tom Hanks strandt dus op een eiland. Vooral tijdens het eerste uur levert dit zeer boeiende cinema op. We zien hoe een verwende Amerikaan zich noodgedwongen ontpopt tot jager-verzamelaar. Hanks doet het fantastisch en met die lange manen ziet hij er ook nog eens heel erg badass uit. In het tweede deel moet het avontuur helaas steeds meer plaatsruimen voor kleffe melancholie.

Verder sprongen de makers nogal “lui” om met het decor. Toch zonde dat zo’n prachtig eiland zo gewoontjes in beeld gebracht wordt. Geef zo’n film in handen van Danny Boyle en je krijgt een heel ander resultaat. De vliegtuigcrash oogde daarentegen wel bijzonder spectaculair. Voor de rest houdt Zemeckis het vooral functioneel.

En zoals het een functionele film betaamt, gebeurt er uiteraard niets toevallig. Als Hanks in het begin van de film kiespijn heeft, dan weet je dat er later in het verhaal een zeer pijnlijk tafereel zal volgen. En die aangespoelde videotapes zijn wellicht toch niet zo nutteloos als ze op het eerste zicht lijken… Chekhov zou trots zijn.

Kortom: Cast Away bevat net iets te veel clichés om van grootse cinema te spreken, maar een sterke Tom Hanks houdt het niveau wel hoog. 3,5*

Goeie film die ik al een paar keer opnieuw heb gekeken. Je kan je erg goed inleven in de hoofdpersoon. De scène op het eiland is erg goed gemaakt. Zeker een aanrader om een keer te kijken!

Moderne Robinson herwerking met een zeer ingeleefde rol van Hanks als een Fedex agent wiens vliegtuig in de oceaan crasht en waar hij op een afgelegen eiland survival technieken van onze verste voorouders toepaste om te overleven : vuur maken, wapens om te jagen, en niet in het minst een metgezel om mee te communiceren (Wilson) . Ongeloofwaardig om te stellen dat een mens vier jaar in zo'n omstandigheden kan overleven : je raakt lang daarvoor ziek en ondervoed door gebrek aan vitamines. Het levert wel een goede film op in ieder geval. Het einde met de vriendin kon je al van het begin af raden.

Herzien en een halfje verhoogd. Meesterlijke en ontroerende film.

Gewoon een topfilm, kijken.

"Cast Away" is een opmerkelijke film uit 2000, geregisseerd door Robert Zemeckis en met Tom Hanks in de hoofdrol. De film volgt het verhaal van een verstrooide FedEx-werknemer die op een verlaten eiland terechtkomt na een vliegtuigcrash en moet overleven en uitvindingen doen om terug te keren naar de beschaving. Tom Hanks levert een uitstekende prestatie als de verdwaalde man, Chuck Noland, en de film weet spanning en emotie te creëren met zijn intense en aangrijpende verhaal. Het cinematografische werk is indrukwekkend en de nadruk op het verhaal en de karakterontwikkeling maakt "Cast Away" tot een must-see voor fans van survival-films en menselijke verhalen.

Vele jaren geleden, de eerste keer, vond ik dit een verbijsterende film en dat is deze nog.

De gruwelijke eenzaamheid, het ontbreken van perspectief en het kletsen tegen een bal bij gebrek aan een medemens: ik herinner het me nog prima. Ook jaren later in de film: zijn geliefde is elders met een ander en Chuck gunt haar onbaatzuchtig dit leven en vertrekt weer. Die voetbal op het eiland, blijft inderdaad een gouden vondst. Dat zelfgebouwde vlot later, ook!

Dat was een rif met wat uitstekende rotsen, zo'n 100 meter voor het eigenlijke eiland, dat hij later bereikt.

Schitterend. Nochtans geen levensvragen of diepe thema’s maar subliem vertelling over strijd om te overleven en eeuwige liefde. Die scene nadat hij terug is met overvloedige eettafel ... mooi beeld van onze consumptie maatschappij waar wij nooit bij stil staan. En dan vindt Hanks die vuuraansteker. Een druk op het knopje. Zo eenvoudig maar hij weet hoe moeilijk het was om een vuurtje te stichten zonder technologie. Opeens, een reflectie op ons comfortabel leventje.

Dan de durf om niet weg te snijden naar het thuisfront, de durf om geen soundtrack bij eerste helft te gebruiken en (opmerkelijk !) de durf om een dramatisch moment niet te tonen (de poging van zelfmoord van Hanks) maar enkel achteraf suggereren door vb touw, omgehakt boom, niet willen terugkeren naar die plaats op de rots, later zijn verhaal dat de poging mislukt was, dat hij toen geen hoop meer koesterde ...

Knap script. Het begin en einde linken met postpakket en met de ranch en met de ingangspoort met de boog die de evolutie van het koppel toont, de inval om een volleybal een naam te geven en daardoor te gebruiken als tegenspeler, de ring als de eeuwige liefde. Knappe scenes. Met die walvis, het einde met het kruispunt en welke weg te nemen als eindshot, het kerst etentje bij de familie in het begin is al wat Zemeckis nodig heeft om de relatie tussen Hanks en Hunt te schetsen.

Cast away is vakwerk op alle gebied en op het einde was ik ontroerd en stil. Ik zat eventjes op een onbewoond eiland.