2001: A Space Odyssey (1968)

Oke, bedankt. Onwerkelijk bijna. Prachtig is de film. Voelt veel nieuwer aan dan de originele versie van Star Wars uit 77. Deze film bewijst voor mij dat Stanley Kubrick een genie is. Bij veel shots vroeg ik me af hoe dit gedaan was (soms dacht ik dit is tientallen jaren later nabewerkt, maar dit is dus niet zo). Ze moesten toen veel slimmer zijn om bepaalde effecten te bereiken en uiteindelijk maakt het dat veel sterker dan CGI van pakweg 30 jaar later.

Mooie beelden en de vooruitziende blik is indrukwekkend, maar veel te langdradig.

Of zoals Kubrick zou zeggen:
Veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel te langdradig.

Sci-Fi Movies Still Haven’t Topped 2001: A Space Odyssey - Screen Rant

De film verliest me op het einde. Ik kon niet meer volgen.

Eindelijk er eens toegekomen om deze film te bekijken. Al bij al is hij me goed bevallen met als voornaamste pijnpunt de lange duur. Daar had makkelijk een uur afgekund zonder aan sfeerschepping te raken. Elke scène wordt oeverloos uitgerekt waardoor de aandacht altijd wat verslapt. Qua special effects is deze echter pijler in de filmgeschiedenis, ongelofelijk dat dit uit 1968 komt, toen er zelfs nog geen maanmissie gebeurd was. De muziek is mooi en passend maar soms iets te prominent. Qua verhaal duurde het lang voor je de eindjes met elkaar kon verbinden, maar de ontrouw (of net niet) van HAL hakt er wel op in en is zenuwslopend. Het einde had ik het wat moeilijk mee. Misschien net iets spiritueel.

Voor het eerst sinds lang A Space Odyssey nog eens opnieuw bekeken, en ik vond de ervaring nog een stuk imponerender dan bij de eerste kijkbeurt. Dit is wat mij betreft een meesterlijk kunstwerk van het hoogste niveau. Kubrick valt niet terug op traditionele narratieve technieken en overstijgt hiermee de grenzen van het filmmedium. Hij zegt zoveel met zo weinig. Het horen van die iconische klassieke muziek van Strauss in combinatie met het zien van die griezelig uitgebreide zwarte leegte van de ruimte, roept gevoelens op en creëert een sfeer die ik amper onder woorden zou kunnen brengen. De muziek en de beelden vertellen meer dan dialogen ooit zouden kunnen, waardoor deze film niet enkel fantastisch is, maar ook tijdloos. De dialogen die er wel inzitten zijn klinisch en afstandelijk, maar passen daarom perfect bij de sfeer en die klinisch witte interieurs. En met klinisch en afstandelijk bedoel ik niet emotieloos. Dit is een film die juist zoveel emoties oproept, maar het er nooit dik oplegt.

Het is ook schitterend dat er niets wordt uitgelegd, wat bijdraagt aan het tijdloze karakter dat 2001 heeft. Oh, er worden genoeg visuele, muzikake of verbale hints gegeven om er een eigen coherent geheel van te maken; met nadruk op 'eigen' dan. Je vult dit in hoe je zelf wilt, en dat is juist het mooie. Het is wat mij betreft een verhaal over evolutie. Die mysterieuze zwarte staven geven in het begin de voorouders van de mens de kennis om uit te groeien tot de dominante soort. Wat er op het einde gebeurt, met de oude man die in een grote, gloeiende baby verandert, bezie ik dan als de volgende stap in de evolutie van de mens. De stukjes met HAL, die echt angstaanjagend zijn, brengen dan ook nog even de hele problematiek van artificiële intelligentie naar voren. En zoals geen enkele andere scienfiction-film ooit beter heeft gedaan, brengt A Space Odyssey dat existentiële gevoel van de ruimte zo goed over. Ik kan nog lang doorgaan, deze film bevat gewoon zoveel interessante ideeën.
Over het visuele aspect is al genoeg gezegd, dus daar zal ik maar kort in zijn. Het is gewoonweg een esthetisch meesterwerk op vlak van beelden. Zo ongelooflijk mooi. Prachtig camerawerk, schitterend kleurgebruik (vaak contrast tussen zwart/blauw en rood) en gewoon enorm vooruitstrevend. Dit was 1968, nog voor de eerste maanlanding. Niet te geloven. Visueel vind ik dit een mooiere film om naar te kijken dan veel recente films, bv. Interstellar. Wat zou ik er voor geven om dit eens op het grote scherm te kunnen zien.

Ik verhoog van 4.5* naar 5*. Ik snap dat dit je ding niet kan zijn, daar is ook absoluut niets mis mee uiteraard. Film is in de eerste plaats persoonlijke ervaring, en des te meer bij een film als 2001: A Space Odyssey. Zelfs uit het oeuvre van Kubrick zijn er volgens mij nog 2 of 3 andere films die ik sneller opzet of liever kijk. Maar puur qua ervaring? Nee, dan komen er maar weinig films in de buurt van deze.

Het is en blijft een mijlpaal in de filmgeschiedenis deze film, en heb hem voor de tweede maal helemaal uitgekeken.
Toch blijf ik bij mijn eerste mening, het is op sommige momenten ronduit saai. De mooie beelden maken veel goed, maar een topfilm is dit niet voor mij en zal het ook nooit worden.

Het is en blijft een mijlpaal in de filmgeschiedenis deze film, en heb hem voor de tweede maal helemaal uitgekeken.
Toch blijf ik bij mijn eerste mening, het is op sommige momenten ronduit saai. De mooie beelden maken veel goed, maar een topfilm is dit niet voor mij en zal het ook nooit worden.

Meh kan je zo voorbeelden uit mijn directe omgeving geven die deze bewering tegenspreken. Deze millenial vindt deze film prachtig en heeft hem al jaren in zijn top tien staan. Hij vindt Interstellar om maar eentje te noemen uit je tekst echter ook wel prachtig. Tegelijkertijd ken ik zestigers die beide films maar niks vinden vanwege te traag, filosofisch, ... .

Om maar te zeggen dat ik de gequote uitspraak nogal kort door de bocht vind en smaak iets individueel is. Verder wel eens met wat je schrijft overigens, recent herbekeken, voor het eerst op blu-ray, en dit blijft tijdloos en meesterlijk in zowat alle facetten.

probeer het een keer op 4K dolby vision niveau. adembenemend.

wat mij bijblijft van deze film, is het onstilbaar verlangen van de mens, om te weten wat de oorsprong van alles is .
ik denk dat wij daar nooit achter komen, hoe ver we ook komen in het heelal.
ergens vind ik dit wel een troostrijke gedachte.

Los hiervan vind ik dit één van de beste sf films die er tot nu toe zijn gemaakt.

Hoedje af voor deze hilarische en hoogst originele recensie. Ik zat luidop te lachen tegen het einde. Heb deze ondertussen al weer meer dan een decennium geleden een kans gegeven, maar begreep er geen snars van en heb hem dan ook maar afgezet na ongeveer een half uur. Blijkbaar betert het dus ook niet verder in de film.

Het gedeelte vooraf over de apen heeft mij nooit echt getrokken, maar dat hoort nou eenmaal bij de filosofie van de film.
Vanaf het moment dat ze de ruimte ingaan vind ik het een geweldig verhaal. Echt belachelijk hoe goed de special effects er in dat stuk nu nog (in 2020) uitzien.

Voor degene die dit niet wisten: er is ook een deel 2 (niet door Stanley Kubrick geregiseerd). 2010: The Year We Make Contact heet de film. Gebaseerd op het tweede boek uit de reeks. Ik heb de boeken nooit gelezen, maar voor degene die geïnteresseerd zijn; de boekenreeks bestaat uit vier delen: 2001 - 2010 - 2061 - 3001