Apocalypse Now (1979)

Ik ben het voor een deel met je eens, wibro, dat de ontmoeting met de Fransen de vaart uit de film haalt, maar ik denk niet dat de scene overbodig is. De scene heeft onder andere als doel om de kwalijke rol van Frankrijk in de oorlog in Indochina nog eens ter herinnering naar boven te brengen.

Over Apocalypse now is al heel weer neergeschreven. Het hoeft dan ook niet nog eens herkauwd te worden door mezelf. Onnodig dus om te zeggen dat dit inderdaad één van de beste Vietnamfilms is ooit gemaakt. Al zijn vergelijking niet altijd fair omdat diverse films andere klemtonen leggen en onderwerpen behandelen (The deer hunter, Full metal jacket, Casualties of war, enz ...) en al deze films hun topkwaliteiten hebben. Wat echter wel algemeen geldt, is dat het eerste half uur - drie kwartier van Apocalypse now het allerbeste was dat ik ooit zag in een Vietnamfilm.
De muzikale intro van The doors is zo overweldigend dat je er gewoon sprakeloos van wordt. De beelden van de brandende palmbomen staan zo op je netvlies gebrand ook al heb je het niet aan den lijve zelf ondervonden. Ook de fameuze Walkure van Wagner met de helikopterbeelden bij een opgaande zon in die prachtige geel-oranje gloed is zo wow dat het zelfs één van de meest iconische beelden is in de gehele filmgeschiedenis.

Wetende welk huzarenstukje het gevergd heeft van de crew om deze klassieker tot stand te brengen, dan kan je alleen maar je petje voor afdoen. Kilgore (Robert Duvall) blijft een fascinerend figuur die een impact creëert in én buiten de film. De surftoestanden zijn wat absurd, maar dat geldt wel voor de hele Vietnamoorlog denk ik dan. Nog een topvoorbeeldje uit het eerste deel van de film dat me erg is bijgebleven is de priester die een misviering brengt met in de achtergrond zwevende helikopters en brandende palmbomen. Fenomenaal!

Ook het vervolg van de film blijft uiteraard zeer goed, maar evenaart niet het begin. De extra toevoegingen van de Redux (Franse etentje bvb) vond ik zeker niet misstaan en geven een andere kijk op Vietnam.
Kortom, een dikke 4,0*, aanleunend bij 4,5*!

"Charlie don't surf !"


Ik heb de non-redux gezien en sluit me volledig (maar dan ook volledig!) aan bij het verhaal van Film Pegasus ergens hierboven ... De scene onder de muziek van Wagner vond ik werkelijk fantastisch in alle opzichten!

Ik krijg uit het verhaal van FP vooral het idee dat hij de film niet helemaal juist geplaatst heeft. Het is de reis van de hoofdpersoon (de mens) naar de (zijn eigen) duisternis. Het gaat er niet om dat je gek (in de betekenis van grappig/karikaturaal) wordt van oorlog, maar dat oorlog gekte is. Duisterder wordt ons gedrag niet. Het is totale waanzin. Vandaar ook de hallicinante setting. Als je het zo bekijkt valt ook de speech van Kurz veel beter op zijn plek. ‘Hij die de horror het verst weet door te drijven, wint.’

Verder ook geen woord over de waanzinnige cinematografie van Storraro, de prachtige montage of de geweldige soundediging en muziekkeuze.

En ja, tuurlijk mag er gelachen worden, dat is niet misplaatst. Sommige scenes zijn gewoon te absuurd voor woorden, maar dat was de oorlog in Vietnam natuurlijk ook. Zo komt ook in FMJ en The Deerhunter duidelijk naar voren. Films die het op cinematografisch vlak toch zwaar tegen deze moeten afleggen.

Er zijn twee films in de historie van de cinema waar je niet om heen kunt. Orson Welles' 'Citizen Kane' en Francis Ford Coppola's 'Apocalypse Now' zijn beide dermate groot en geprezen en daardoor al zo kapot geanalyseerd dat je naarstig op zoek gaat naar kritische noten. Die zijn mogelijk te verzinnen op momenten dat je de films niet bekijkt, maar voor beide geldt: zodra je er voor gaat zitten wordt je ingepakt. Er zijn een aantal versies van 'Apocalypse Now'. Het origineel verscheen in 1979, maar de allerbeste is de Redux-cut uit 2001. De ruim drie kwartier extra komt de spanningsboog ten goede en tilt de film ruimschoots uit boven het genre Oorlogs-film of Vietnam-film. 'Apocalypse Now' is de verbeelding van de hypocrisie van het leven, van het doorbreken van de illusie dat er een verschil is tussen goed en kwaad en dat eigenlijk alles onder de zon volkomen zinloos is.

Vanavond de Redux-versie uit eigen collectie maar weer eens herzien. En wat een trip deze film, je hoeft niet eens aan de drugs zoals zoveel troepen destijds in Vietnam zelf om de waanzin destijds te ervaren.

Het begint al bij de hotel kamer scene waar Sheen overduidelijk kampt met een trauma/jungle fever achtig fenomeen. Meen eens gelezen te hebben dat de crew die hem destijds filmde niet meer helemaal zeker was of Sheen acteerde of een hartaanval aan het krijgen was.

Wanneer men met de boot onderweg gaat volgt een aan een schakeling van vervreemdende, het optreden van de Bunnys, en het troosteloze toneel waar ze later weer in verschijnen, als letterlijk spookachtige tripachtige omgevingen zoals de befaamde brug. Een scene die me als kind al enorm was bijgebleven qua sfeer maar ook de bizarre karakters de mannen met de koffers die kosten wat kost willen ontvluchten en bijvoorbeeld de mitrailleurschutter en Roach

De tocht langs de rivier is dan ook een behoorlijke verwarrende en hallucinante trip te noemen, maar wat mij betreft wel zeer boeiend. Het ziet er allemaal geweldig uit, de acteurs zetten prima rollen neer en de oorlog wordt gekenmerkt door een botte rauwheid. Eerder zou ik gezegd hebben dat de scene me de Fransen me onnodig lang duurt, maar die ga ik ook steeds meer waarderen.

Juist!!!!!!!!!! Citizen Kane, dat roep ik al jaren.!!!!!!! Orson Welles.......en krijg daar verbaasde blikken over..

De hele 3 uur en 15 minuten uitgekeken omdat deze film 4* kreeg.Maar ik vond het allemaal te vaag en clownesk. ik denk dat ze dit zo gedaan hebben om de waanzin van deze oorlog duidelijk te maken, maar dit is niet echt aan mij besteed.

fair. het is inderdaad een soort van carnaval. In plaats van C.Kane denk ik aan en andere film, die ik niet ga noemen want straks heb ik 'het mis'.

Remastered versie opgezet op netflix maar kon me niet boeien dus na half uurtje uitgezet. Misschien kijk ik hem ooit wel af