Kaguyahime no Monogatari (2013)
Alternatieve titels: The Tale of Princess Kaguya | The Tale of the Princess Kaguya | Het Verhaal van Prinses Kaguya | かぐや姫の物語
mijn stem
289 stemmen
Japan
Animatie / Fantasy
137 minuten
geregisseerd door Isao Takahata
met de stemmen van Aki Asakura, Takeo Chii en Kengo Kôra
Gebaseerd op een beroemd verhaal uit de Japanse folklore. Een oude man vindt op een dag een baby in een stralende bamboeplant. Het jonge meisje, gezegend met een uitzonderlijke schoonheid, blijkt later een prinses van buitenaardse komaf te zijn.
0
geplaatst: 12 april 2015, 09:50 uur
Schitterend. Sommige scènes behoren tot het mooiste wat ik ooit in een animatiefilm heb gezien. De stijl deed een beetje denken aan The Snowman (dat viel zelfs mijn dochter van drie op, die er ook van genoten heeft). Zoals hierboven al opgemerkt: de episode met de vijf aanbidders duurt wat lang en het einde, met een stel boeddha's die naar de maan vliegen (of zoiets), grenst aan kitsch, maar verder: fantastisch. Een absolute aanrader.
0
geplaatst: 12 mei 2015, 20:01 uur
Herculaas schreef:
Schitterend. Sommige scènes behoren tot het mooiste wat ik ooit in een animatiefilm heb gezien. De stijl deed een beetje denken aan The Snowman (dat viel zelfs mijn dochter van drie op, die er ook van genoten heeft). Zoals hierboven al opgemerkt: de episode met de vijf aanbidders duurt wat lang en het einde, met een stel boeddha's die naar de maan vliegen (of zoiets), grenst aan kitsch, maar verder: fantastisch. Een absolute aanrader.
Schitterend. Sommige scènes behoren tot het mooiste wat ik ooit in een animatiefilm heb gezien. De stijl deed een beetje denken aan The Snowman (dat viel zelfs mijn dochter van drie op, die er ook van genoten heeft). Zoals hierboven al opgemerkt: de episode met de vijf aanbidders duurt wat lang en het einde, met een stel boeddha's die naar de maan vliegen (of zoiets), grenst aan kitsch, maar verder: fantastisch. Een absolute aanrader.
Ik ben het trouwens wel eens over dat einde. Dat was zo'n moment waarop ik vreesde 'verpest het nu niet!', maar het viel al bij al nog mee, en neigde eerder naar een mooi gepast einde (maar de grens met 'erover' was misschien wel wat dunnetjes). Maar zo zal het in het oorspronkelijke sprookje ook zijn geweest I presume.
0
geplaatst: 12 mei 2015, 20:06 uur
Auke Briek schreef:
Helaas valt ook deze film weer tegen. En dat terwijl het op punten een briljante film is. Op visueel vlak is het bij vlagen verbluffend mooi, maar op verhalend vlak laat Takahata een aantal cruciale steken vallen.
Het begin was ongelofelijk sterk in z’n eenvoud. Het beeld van de prinses in de bamboe had met heel weinig middelen enorm veel zeggingskracht. Takahata laat prachtige animaties van de natuur zien, met losse penstreken en subtiele aquarelkleuren, wat een krachtig vrijheidsgevoel teweeg bracht, dat eigenlijk constant aanwezig was. Misschien iets te constant en mischien was het iets te veel van het goede: het leek niet geheel in balans.
Het tweede stuk, waar Kaguya meer in een keurslijf werd gedruk, had juist veel te weinig vrijheidsgevoel: dit stuk voelde statisch en beknottend aan, zowel visueel als narratief. Dat strookte weliswaar perfect met wat Kaguya overkwam, maar dit zorgde er helaas wel voor dat de film langzamerhand begon in te kakken.
De kortstondige uitbarstingen van het vrijheidgevoel midden in het statische gedeelte waren dan wel weer adembenemend mooi. Deze uitbarstigen behoren tot het allerbeste wat ik op animatiegebied heb gezien. Hoe onzuiverder en woester de lijntjes en kleurtjes des te intenser het gevoel.
Echter, zoals Onderhond al aanhaalde zijn de scenes met de 5 kerels die om de hand van Kaguya dingen veel te repetetief. Hier lijkt een definitieve kentering te onstaan, waarbij het statische en levensloze aspect van het verhaal zijn tol gaat opeisen en het verhaal eigenlijk een beetje saai wordt.
Daarna komt het ook niet meer goed met het verhaal. Het stuk met de keizer, de vertwijfeling en het gedoe over de terugkeer naar de maan overtuigt allemaal niet. Tot overmaat van ramp is het einde ook nog eens een enorme domper: Boeddha komt op z’n wolkje langs om even alle banden met het aardse leven door te snijden, en daarbij tevens alle mooie herinneringen te verwoesten: wat een lul!
Toch nog 4*, voor het visuele.
Helaas valt ook deze film weer tegen. En dat terwijl het op punten een briljante film is. Op visueel vlak is het bij vlagen verbluffend mooi, maar op verhalend vlak laat Takahata een aantal cruciale steken vallen.
Het begin was ongelofelijk sterk in z’n eenvoud. Het beeld van de prinses in de bamboe had met heel weinig middelen enorm veel zeggingskracht. Takahata laat prachtige animaties van de natuur zien, met losse penstreken en subtiele aquarelkleuren, wat een krachtig vrijheidsgevoel teweeg bracht, dat eigenlijk constant aanwezig was. Misschien iets te constant en mischien was het iets te veel van het goede: het leek niet geheel in balans.
Het tweede stuk, waar Kaguya meer in een keurslijf werd gedruk, had juist veel te weinig vrijheidsgevoel: dit stuk voelde statisch en beknottend aan, zowel visueel als narratief. Dat strookte weliswaar perfect met wat Kaguya overkwam, maar dit zorgde er helaas wel voor dat de film langzamerhand begon in te kakken.
De kortstondige uitbarstingen van het vrijheidgevoel midden in het statische gedeelte waren dan wel weer adembenemend mooi. Deze uitbarstigen behoren tot het allerbeste wat ik op animatiegebied heb gezien. Hoe onzuiverder en woester de lijntjes en kleurtjes des te intenser het gevoel.
Echter, zoals Onderhond al aanhaalde zijn de scenes met de 5 kerels die om de hand van Kaguya dingen veel te repetetief. Hier lijkt een definitieve kentering te onstaan, waarbij het statische en levensloze aspect van het verhaal zijn tol gaat opeisen en het verhaal eigenlijk een beetje saai wordt.
Daarna komt het ook niet meer goed met het verhaal. Het stuk met de keizer, de vertwijfeling en het gedoe over de terugkeer naar de maan overtuigt allemaal niet. Tot overmaat van ramp is het einde ook nog eens een enorme domper: Boeddha komt op z’n wolkje langs om even alle banden met het aardse leven door te snijden, en daarbij tevens alle mooie herinneringen te verwoesten: wat een lul!
Toch nog 4*, voor het visuele.
Dat moet dan waarschijnlijk toch de hoogst gewaardeerde 'tegenvallende' film ooit zijn voor jou
Er zat natuurlijk heel wat (Boeddhistische) filsofie in die eindscène, dusja .. Daar moet je dan wel tegenkunnen, anders kan het inderdaad een wat vervelend einde zijn.
0
geplaatst: 16 mei 2015, 09:17 uur
normaal gesproken hou ik niet van animatie films die slecht zijn getekend
het leek echt net of een kind van 3 dit had getekend
maar goed het verhaal is prachtig het tekenwerk niet zo
het leek echt net of een kind van 3 dit had getekend
maar goed het verhaal is prachtig het tekenwerk niet zo
0
geplaatst: 9 juni 2015, 21:52 uur
Rico120 schreef:
normaal gesproken hou ik niet van animatie films die slecht zijn getekend
het leek echt net of een kind van 3 dit had getekend
maar goed het verhaal is prachtig het tekenwerk niet zo
normaal gesproken hou ik niet van animatie films die slecht zijn getekend
het leek echt net of een kind van 3 dit had getekend
maar goed het verhaal is prachtig het tekenwerk niet zo
Ik daag je uit de coverhoes na te tekenen.
0
geplaatst: 11 juni 2015, 10:07 uur
Rico120 schreef:
hoezo?
hoezo?
Omdat de tekenstijl complexer is dan ze oogt.
1
geplaatst: 11 juni 2015, 11:25 uur
Dat maakt volgens onderhond maatstaven toch niet zo veel uit als hij zegt dat hij het niet mooi vindt?
0
geplaatst: 11 juni 2015, 11:53 uur
Ik antwoord enkel op de vraag, die gericht was op kunde (kind van 3) en niet op esthetiek.
Ik zeg nergens dat hij het moet mooi vinden omdat het complexer is dan het op het eerste gezicht oogt, toch?
Ik zeg nergens dat hij het moet mooi vinden omdat het complexer is dan het op het eerste gezicht oogt, toch?
0
geplaatst: 17 juni 2015, 09:27 uur
Ten eerste was die vraag niet aan jou gericht. Mijn vraag wel, waar je niet op antwoordt. Want hij zegt dat het oogt alsof een driejarige het heeft getekend. Dat is de reden dat hij het niet mooi vindt. Dan maakt het volgens jouw visie toch niet meer uit dat het complex is? Dat soort argumenten haal jij immer je schouders voor op als het bijvoorbeeld gaat om het camerawerk in de films van Orson Welles of Alfred Hitchcock.
0
geplaatst: 17 juni 2015, 10:20 uur
mister blonde schreef:
Ten eerste was die vraag niet aan jou gericht.
Ten eerste was die vraag niet aan jou gericht.
Inderdaad niet, maar ik zie niet in waarom dit relevant is. We zitten op een publiek discussieforum en ik antwoord gewoon op een vraag die publiekelijk gesteld werd. Als iemand wil dat anderen zich niet bemoeien met een vraag kan die altijd via een PM gesteld worden.
mister blonde schreef:
Want hij zegt dat het oogt alsof een driejarige het heeft getekend.
Want hij zegt dat het oogt alsof een driejarige het heeft getekend.
En ik zeg dat iemand met een oog voor animatie/tekenkunst meteen ziet dat dit niet het geval is.
mister blonde schreef:
Mijn vraag wel, waar je niet op antwoordt.
Mijn vraag wel, waar je niet op antwoordt.
Hij mag het absoluut niet mooi vinden, los van wat de complexiteit is. Ik heb daar geen enkel probleem mee.
Ik begrijp alleen de reden van die vraag niet. Je weet wat ik daarover vind en ik verbied hem ook nergens het niet mooi te vinden omdat het complexer is dan het oogt. Ik wijs hem gewoon op het feit dat de stijl complexer is dan wat een driejarige (charge included) op papier zet.
0
geplaatst: 17 juni 2015, 10:37 uur
En ik wijs jou erop dat het vreemd is dat uitgerekend jij het bent die hem erop moet wijzen. Het is nogmaals het type argument waar jij je neus voor ophaalt bij bijvoorbeeld oude films.
0
geplaatst: 17 juni 2015, 10:44 uur
Ok. Ik zie niet wat daar zo vreemd aan is maar da's verder ook niet zo belangrijk.
0
geplaatst: 7 augustus 2015, 14:48 uur
Herzien, en wederom prachtig. Helaas in twee etappes moeten kijken met een week ertussen, dus ik wacht nog met een eventuele ophoging tot een volgende herziening in een enkele etappe. Nochtans zit de film erg dicht tegen ophoging aan!
Black Math schreef:
Het verhaal is natuurlijk een vrij typisch sprookjesverhaal, waarbij de logica van van het einde mij een beetje ontgaat.
Daar had ik nu veel minder problemen mee, en eigenlijk ligt het behoorlijk voor de hand: Duidelijk een metafoor voor de dood met als boodschap het leven te leven voordat het te laat is. Het vergeten van haar herinneringen doet me denken aan nirvana in het Boeddhisme: het "uitdoven".Het verhaal is natuurlijk een vrij typisch sprookjesverhaal, waarbij de logica van van het einde mij een beetje ontgaat.
0
geplaatst: 18 september 2015, 22:31 uur
Een mooie drama/animatie/fantasie film...
Mooi verhaal...
Mooi gemaakte animatie...
Prima achtergrond geluid/muziek
(Dolby Digital)..
Mooi HD kwaliteit breedbeeld...
Mooi verhaal...
Mooi gemaakte animatie...
Prima achtergrond geluid/muziek
(Dolby Digital)..
Mooi HD kwaliteit breedbeeld...
0
geplaatst: 16 december 2015, 13:01 uur
Hele fraaie Ghibli. De tekenstijl is wel even wennen, maar dat gebeurt wel snel. Het verhaal is vooral aan het begin erg pakkend. De verwijzingen uit de film naar het levenscyclus zijn erg fraai gedaan, prachtige liedjes inbegrepen. Het tweede deel vind ik in tegenstelling tot velen hier kwalitatief niet minder, maar is wel duidelijk een vertelsprookjeselement (de princes vraagt de vijf prinsen om vijf bijzondere voorwerpen). Ook het einde is uit het sprookje gegrepen, wat in dit plaatje uit het sprookje herkenbaar is.
Opvallend trouwens dat daar waar de film hier eindigt je in het echte sprookje pas halverwege zit. Ik zie dus mogelijkheden voor een vervolg, want na haar vertrek gaat de keizer zoals hij ook beloofde door met het proberen te krijgen van de princes, net zolang tot hij haar weet te vangen. Het verhaal, en de princes, wordt na haar vertrek naar de maan juist een stuk duisterder. Haar gevangenschap komt in deze film volgens mij wel terug, maar dan anders, in de vorm van haar vader die haar in zijn kasteel als het ware opsluit.
Erg mooie film, een ruime 3,5*.
Opvallend trouwens dat daar waar de film hier eindigt je in het echte sprookje pas halverwege zit. Ik zie dus mogelijkheden voor een vervolg, want na haar vertrek gaat de keizer zoals hij ook beloofde door met het proberen te krijgen van de princes, net zolang tot hij haar weet te vangen. Het verhaal, en de princes, wordt na haar vertrek naar de maan juist een stuk duisterder. Haar gevangenschap komt in deze film volgens mij wel terug, maar dan anders, in de vorm van haar vader die haar in zijn kasteel als het ware opsluit.
Erg mooie film, een ruime 3,5*.
0
Flavio (moderator)
geplaatst: 21 december 2015, 21:54 uur
Mooie film, deze ode aan de natuur en het eenvoudige leven.
Getekend in een andere tekenstijl dan andere Ghiblis die ik ken, maar kon het zeer waarderen. Met name de "slordige" scenes, bijvoorbeeld dat ze wegrent en de omgeving niet meer is dan zwarte strepen, dat waren de momenten dat ik er echt goed voor ging zitten.
Maar jammer genoeg zitten dat soort scenes er te weinig in, en was het toch soms langdradig en wat saai. met name tegen het eind begon m'n aandacht te verslappen. De korte (gedroomde?) hereniging met haar vroegere buurjongen was wel weer een aardige scene, maar het sleepte een beetje naar het eind.
Ik snap ook nog niet helemaal wat nou de bedoeling was van het goud en de dure kleren die werden nagezonden, en wat door de bamboesnijder werd opgevat als teken dat het meisje als een prinses moest opgroeien- of as het juist de bedoeling van het maanvolk dat ze zich dan zou gaan vervelen en weer terug zou willen?
Getekend in een andere tekenstijl dan andere Ghiblis die ik ken, maar kon het zeer waarderen. Met name de "slordige" scenes, bijvoorbeeld dat ze wegrent en de omgeving niet meer is dan zwarte strepen, dat waren de momenten dat ik er echt goed voor ging zitten.
Maar jammer genoeg zitten dat soort scenes er te weinig in, en was het toch soms langdradig en wat saai. met name tegen het eind begon m'n aandacht te verslappen. De korte (gedroomde?) hereniging met haar vroegere buurjongen was wel weer een aardige scene, maar het sleepte een beetje naar het eind.
Ik snap ook nog niet helemaal wat nou de bedoeling was van het goud en de dure kleren die werden nagezonden, en wat door de bamboesnijder werd opgevat als teken dat het meisje als een prinses moest opgroeien- of as het juist de bedoeling van het maanvolk dat ze zich dan zou gaan vervelen en weer terug zou willen?
0
lezertje
geplaatst: 25 februari 2016, 20:05 uur
Prachtige Japanse animatiefilm, de mooiste die ik ooit gezien heb en dat komt niet alleen door de schetsmatige tekenstijl die zo verschilt van al dat andere werk dat uit de Ghibli studio’s komt. Hert sublieme mooie sprookje wat aan het scenario ten grondslag lag is daar absoluut debet aan. Een verademing ten al die moraliserende Amerikaanse computeranimaties.
0
geplaatst: 1 januari 2017, 20:19 uur
Ik heb de film geprobeerd te kijken maar hier kon ik niks mee: ik zag slechts een kinderfilm waarin - althans het eerste half uur - niets gebeurde of anderszins mijn aandacht kon vasthouden, zodat ik na het eerste half uur de poging maar heb gestaakt.
0
geplaatst: 2 januari 2017, 19:54 uur
Mooi sprookje waarvan de tekenstijl even wennen is na al die drukke animatiefilms van de laatste jaren, maar een verademing is het wel. Het is sowieso een apart verhaal, alleen wanneer de prinses de vijf prinsen vraagt om vijf bijzondere voorwerpen te zoeken, krijg je een typisch sprookje voorgeschoteld. Dat de film een ode is aan de natuur en eenvoudig leven lijkt me heel duidelijk. Maar naar het einde toe laat de film je toch wel achter met wat vragen. Het slot is heel apart en bizar. De bedoeling van heel de opzet is dan ook een raadsel. 7/10
0
geplaatst: 26 februari 2017, 16:13 uur
Met The Tale of Princess Kaguya was het weer eens tijd voor een Ghibli; helaas moet ik wel melden dat het niet bepaald mijn film was. Schijnbaar is dit een verfilming van een klassiek Japans volksverhaal/sprookje. Het eerste dat opviel was de animatie, het ziet er allemaal wat simplistischer uit dan de andere Ghibli's die ik gezien heb. Na een tijdje begint dat wel te wennen, toch vond ik het uiteindelijk gewoon niet zo mooi. Echt storend was het daarentegen niet, maar ik kan me toch niet echt vinden in de hosannaverhalen over de animatie.
Het verhaal van Kaguya begint nog wel aardig, wanneer de prinses uit een bamboescheut ontspruit, en in een noodtempo opgroeit. Het onbezorgde leven op het platteland waarbij ze rondstruint met de lokale jeugd, de natuur ontdekt en liefhebbende (pleeg-)ouders heeft is best de moeite waard, en het eerste uur was nog best veelbelovend. Helaas ging het wat mij betreft rap bergafwaarts zodra Kaguya naar het paleis gaat, en in het keurslijf van een prinses komt te zitten, bijzonder tegen haar zin. Het volgende uur sprookjesgeneuzel over paleismanieren, hoe een prinses zich hoort te gedragen, de vijf edelen die dingen naar haar hand, de keizer, het werd behoorlijk saai en langdradig. Zelfs de momenten waarop de prinses rebelleert, de natuur ingaat en terugwil naar het simpele leven kunnen het wat mij betreft niet redden. En zo boeiend was die prinses Kaguya als hoofdpersonage uberhaupt al niet.
Op het einde begint het nog behoorlijk vaag en bovennatuurlijk te worden als Boeddha en consorten de prinses komen halen, best interessant al mis ik wellicht allerlei boeddhistische of traditioneel-Japanse symboliek. Tegen die tijd was het voor mij al te laat om de film nog te redden, daarvoor had ik al met teveel pijn en tegenzin het uur daarvoor doorgeworsteld. Ik blijf steken op een 2.5*.
Het verhaal van Kaguya begint nog wel aardig, wanneer de prinses uit een bamboescheut ontspruit, en in een noodtempo opgroeit. Het onbezorgde leven op het platteland waarbij ze rondstruint met de lokale jeugd, de natuur ontdekt en liefhebbende (pleeg-)ouders heeft is best de moeite waard, en het eerste uur was nog best veelbelovend. Helaas ging het wat mij betreft rap bergafwaarts zodra Kaguya naar het paleis gaat, en in het keurslijf van een prinses komt te zitten, bijzonder tegen haar zin. Het volgende uur sprookjesgeneuzel over paleismanieren, hoe een prinses zich hoort te gedragen, de vijf edelen die dingen naar haar hand, de keizer, het werd behoorlijk saai en langdradig. Zelfs de momenten waarop de prinses rebelleert, de natuur ingaat en terugwil naar het simpele leven kunnen het wat mij betreft niet redden. En zo boeiend was die prinses Kaguya als hoofdpersonage uberhaupt al niet.
Op het einde begint het nog behoorlijk vaag en bovennatuurlijk te worden als Boeddha en consorten de prinses komen halen, best interessant al mis ik wellicht allerlei boeddhistische of traditioneel-Japanse symboliek. Tegen die tijd was het voor mij al te laat om de film nog te redden, daarvoor had ik al met teveel pijn en tegenzin het uur daarvoor doorgeworsteld. Ik blijf steken op een 2.5*.
0
Film Pegasus (moderator)
geplaatst: 22 juni 2017, 22:18 uur
Eindelijk deze Ghibli gevonden. Toch nog getwijfeld, omdat het me eerder deed denken aan 'My Neighbors the Yamadas' dan aan die andere film van Isao Takahata: 'Hotaru no Haka'. Onterecht, want waar Gibli al scoort met mooie beelden, leuke figuren en een deftig verhaal, gaat het hier nog verder door ook creatief te spelen met de beelden. Op het eerste oog simpel getekend in een soort waterverf, om er echt een sprookje van te maken. Iets wat je (op een geheel andere manier) nog wel bij de oude Disneyfilms ziet. Belangrijk is vooral dat - ik ken het originele sprookje niet - dat de sfeer en verhaal ook geheel sprookjesachtig blijft. Gewoonlijk wil men dat ietwat pimpen.
Een sterke film, al zakt het hier en daar ietsje weg en mis ik dat ultieme vuurwerk op het einde. Maar verder wel één van de betere Ghibli. Nu ik er al zoveel gezien heb, ben ik blij toch nog even verrast te worden.
Een sterke film, al zakt het hier en daar ietsje weg en mis ik dat ultieme vuurwerk op het einde. Maar verder wel één van de betere Ghibli. Nu ik er al zoveel gezien heb, ben ik blij toch nog even verrast te worden.
0
geplaatst: 21 februari 2018, 23:06 uur
Erg lief, mooi en rustgevend om te kijken. Dat eerste deel met Kaguya als baby had van mij zowat een film op zichzelf mogen zijn, zo schattig. Het middenstuk is wat meer een typisch sprookjesverhaal, met die vijf aanbidders en hun geschenken. Tegen het einde wordt het ook emotioneel en betoverend, hoewel ik niet eens helemaal vat waar het nou precies om ging. Ik had er wel een bepaald gevoel bij (zat me in ieder geval voor te nemen om wat vaker de natuur in te gaan), maar kan het verder niet echt in woorden vatten. Waarschijnlijk moet je daarvoor wat meer kennis hebben van Japanse folklore en het boeddhisme (dacht in ieder geval Boeddha te zien op die wolk).
Desondanks een erg mooie film, mede door de wat meer minimalistische (maar erg effectieve) tekenstijl, sfeervolle muziek, Japanse sereniteit en alle schattige blote baby'tjes.
4*, kan misschien nog hoger worden.
Desondanks een erg mooie film, mede door de wat meer minimalistische (maar erg effectieve) tekenstijl, sfeervolle muziek, Japanse sereniteit en alle schattige blote baby'tjes.
4*, kan misschien nog hoger worden.
0
geplaatst: 21 februari 2018, 23:25 uur
Ste* schreef:
Waarschijnlijk moet je daarvoor wat meer kennis hebben van Japanse folklore en het boeddhisme (dacht in ieder geval Boeddha te zien op die wolk).
Waarschijnlijk moet je daarvoor wat meer kennis hebben van Japanse folklore en het boeddhisme (dacht in ieder geval Boeddha te zien op die wolk).
Gebaseerd op deze: The Tale of the Bamboo Cutter - Wikipedia - en.wikipedia.org
0
geplaatst: 21 februari 2018, 23:33 uur
Onderhond schreef:
Gebaseerd op deze: The Tale of the Bamboo Cutter - Wikipedia - en.wikipedia.org
(quote)
Gebaseerd op deze: The Tale of the Bamboo Cutter - Wikipedia - en.wikipedia.org
Ja, had ik al begrepen ja. Jammer dat er niet echt een duiding bij staat (misschien wel elders te vinden?). Bijvoorbeeld wat de bedoeling was van dat snelle opgroeien als baby. Zelf wil ik denken dat dat laat zien hoe snel je kindertijd voorbij gaat, en dat je als volwassene uiteindelijk met onvervulde verlangens zit als het eenmaal te laat is (zoals het te laat was voor Kaguya toen ze eenmaal terug moest).
0
geplaatst: 29 november 2018, 11:44 uur
Niet iets voor mij.
Ondanks de Studio Ghibli ongetwijfeld mooie dingen neer kan zetten lag deze animatie me simpelweg gewoon niet. Zowel de animatie als het verhaal lag me niet, maar ondanks dat heeft deze film overduidelijk nog een hoop magie.
Het verhaal is opzicht leuk bedacht, maar vaak nogal flauw uitgewerkt waarmee de 137 minuten soms wel heel lang leken te duren. Sowieso is het al een hele flinke speelduur, maar de enige echte scenes die me zowel mee wisten te trekken was het slot.
En dat maakt het hem ook een voldoende, het einde was krachtig, maar het middenstuk lag me niet. Flauwe personages hier en daar waar ik geen sympathie mee kon hebben, en al helemaal geen sympathie voor de prinses. Zo wist het dus de overige 2 uur geen enkel moment emotioneel mee te trekken.
Voor de rest is het een mierzoete animatiefilm. De animatie is wel mooi, maar niet echt mijn ding. Geef me dan maar de kleurenexplosies, extra punten voor het einde.
Ondanks de Studio Ghibli ongetwijfeld mooie dingen neer kan zetten lag deze animatie me simpelweg gewoon niet. Zowel de animatie als het verhaal lag me niet, maar ondanks dat heeft deze film overduidelijk nog een hoop magie.
Het verhaal is opzicht leuk bedacht, maar vaak nogal flauw uitgewerkt waarmee de 137 minuten soms wel heel lang leken te duren. Sowieso is het al een hele flinke speelduur, maar de enige echte scenes die me zowel mee wisten te trekken was het slot.
En dat maakt het hem ook een voldoende, het einde was krachtig, maar het middenstuk lag me niet. Flauwe personages hier en daar waar ik geen sympathie mee kon hebben, en al helemaal geen sympathie voor de prinses. Zo wist het dus de overige 2 uur geen enkel moment emotioneel mee te trekken.
Voor de rest is het een mierzoete animatiefilm. De animatie is wel mooi, maar niet echt mijn ding. Geef me dan maar de kleurenexplosies, extra punten voor het einde.
0
geplaatst: 23 april 2019, 08:29 uur
Bij herziening ontzettend genoten; van de prachtige tekenstijl en ook het mooi klassieke sprookje. Behoort tot de beste animatie die ik zag/ken, pure magie. Dus een hele punt omhoog naar de volle mep 
0
geplaatst: 1 oktober 2019, 06:44 uur
Prachtig Japans sprookje uit de tiende eeuw van Tahahata. Zeer interessant om de Japanse folklore en cultuur te ontdekken mede de klassenmaatschappij die Japan toen was. Een sprookje ook waarin je de elementen herkent die ook bij ons gekend zijn: het mooiste meisje dat uitgroeit tot een prinses en waarvoor vele hooggeplaatste gegadigden zijn. Om haar te veroveren moeten ze een haast onmogelijke opdracht vervullen.
De tekenstijl is werkelijk prachtig en sluit goed aan bij de sfeer van de film. Toen de prinses even wegliep had je van die chaotische strepen. Eveneens mooi weergegeven. Zeer fijne tekentechniek en zachte rustgevende kleurschakeringen. Het platteland met zijn bossen en vele dieren, de Japanse klederdracht? Het ziet er allemaal piekfijn uit. Mooi!
Ontroerend ook bij momenten waarbij het je tot nadenken dwingt dat het leven van het meisje er anders kon uitgezien hebben wanneer de goedbedoelde ouders niet zo hebzuchtig zouden geweest zijn. Wat zou er van haar gekomen zijn mocht ze op het platteland gebleven zijn bij haar vriendje ipv het opgelegde strakke uitgestippelde keurslijf waarin ze terecht kwam?
Wederom een geslaagde Studio Ghibli dat me telkens weer verbaast!
De tekenstijl is werkelijk prachtig en sluit goed aan bij de sfeer van de film. Toen de prinses even wegliep had je van die chaotische strepen. Eveneens mooi weergegeven. Zeer fijne tekentechniek en zachte rustgevende kleurschakeringen. Het platteland met zijn bossen en vele dieren, de Japanse klederdracht? Het ziet er allemaal piekfijn uit. Mooi!
Ontroerend ook bij momenten waarbij het je tot nadenken dwingt dat het leven van het meisje er anders kon uitgezien hebben wanneer de goedbedoelde ouders niet zo hebzuchtig zouden geweest zijn. Wat zou er van haar gekomen zijn mocht ze op het platteland gebleven zijn bij haar vriendje ipv het opgelegde strakke uitgestippelde keurslijf waarin ze terecht kwam?
Wederom een geslaagde Studio Ghibli dat me telkens weer verbaast!
0
geplaatst: 19 september 2020, 20:04 uur
Het is wel echt heel lelijk getekend in het algemeen. Een beetje lijnen op papier zetten en dan inkleuren. Dat kan iedereen op zich wel. Al is kalligrafie (waar de tekenstijl me serieus aan doet denken) een vak apart.
Het verhaal is mooi, bijzonder. Dromerige muziek erbij, chapeau. Ik heb sowieso wel iets met folkloristische verhalen, mythes, legenden.
Gek van en op sprookjes en de waarschijnlijk diepere lagen van dat soort vertellingen.
Waar ik hoe dan ook over viel en met de grootst mogelijke verontwaardiging aanschouwde, was dat gedoe met die fazant. Ik zal wel echt de grootst mogelijke huppeltriete persoon zijn, want ik eet nog steeds - af en toe - vlees.. Maar zien hoe een dier genadeloos gepakt wordt, nou, hmm. Ik weet dat Aziaten (niet alleen mensen uit Japan) gek zijn op bepaalde, gekke gerechten.. Maar het in deze vorm terug zien komen, ik weet niet, vind het zo zielig. Tja, ik schreef al.. Heel erg hypocriet van mij natuurlijk.
Het verhaal is mooi, bijzonder. Dromerige muziek erbij, chapeau. Ik heb sowieso wel iets met folkloristische verhalen, mythes, legenden.
Gek van en op sprookjes en de waarschijnlijk diepere lagen van dat soort vertellingen.
Waar ik hoe dan ook over viel en met de grootst mogelijke verontwaardiging aanschouwde, was dat gedoe met die fazant. Ik zal wel echt de grootst mogelijke huppeltriete persoon zijn, want ik eet nog steeds - af en toe - vlees.. Maar zien hoe een dier genadeloos gepakt wordt, nou, hmm. Ik weet dat Aziaten (niet alleen mensen uit Japan) gek zijn op bepaalde, gekke gerechten.. Maar het in deze vorm terug zien komen, ik weet niet, vind het zo zielig. Tja, ik schreef al.. Heel erg hypocriet van mij natuurlijk.
* denotes required fields.
* denotes required fields.