Mononoke-Hime (1997)

Mijn kennismaking met miyazaki. Een schot in de roos. Betoverde me van in het begin. Het zijn echte artiesten bij studio ghibli.

Qua animatie echt weer een genot om te zien, dat er zo goed getekend kan worden....

Qua verhaal vond ik het een sterke start hebben, maar duurde de film net iets te lang....

Toch een dikke 3.5..

De beste Japanse animatiefilm die ik tot nu toe heb gezien. Wel veel occulte stuff over geesten en goden, niet echt kvoel voor kinderen. Maar ik zal nog meer animatiefilms moeten zien denk ik.

Op visueel en creatief vlak is deze film vrij imponerend, maar tsjongejonge, 130 minuten. Waarom toch weer? Had het 3 kwartier ingekort en ik had er een vol punt bij willen geven. Nu duurde het gewoon veel te lang en zat ik regelmatig naar het einde te verlangen. Positief is wel dat de film vrij rauw is, geweld en bloed wordt niet geschuwd. Maar daarentegen is het mens versus natuur verhaal niet al te bijzonder, ook al zit er een sausje met geesten en hogere krachten over. Dit was na Spirited Away mijn tweede Hayao Miyazaki film in korte tijd. Voorlopig is het wel even genoeg, maar in de toekomst wil ik meer van zijn ouvre bekijken.

3*

Ik vind vooral de muziek schitterend om te luisteren 1 van de mooiste soundtracks die ooit zijn gemaakt naar mijn mening:-D

Net als Akira en Spirited Away vliegt ook deze film op het einde behoorlijk uit de bocht.

Toch kan ik niet anders dan hier 4 verdiende sterren voor geven.

De film is prachtig en betoverend..

Een plek in de top 250 is verdiend.

"Cut off a wolf's head and it still has the power to bite."

Weer een geweldige film van Hayao Miyazaki. Fenomenale animatie. Deze staat bekend als een van de laatste die helemaal met de hand is gemaakt (met cellen) maar ironisch genoeg bevat het wel een paar computergegenereerde animaties.

Heb de Engelse dub dit keer bekeken, aardige vertaling. De stemacteurs doen het goed.

Erg goed verhaal. Een Japanse fantasy dit keer, hetgeen mij op het eerste gezicht wat minder leek maar dat valt heel erg mee. Het oogt misschien wat apart maar het is een super mooi verhaal dat goed is vormgegeven. Een beetje vergelijkbaar met Nausicaa. Ik vond wel dat ze de film beter "Prins Ashitaka" hadden kunnen noemen gezien Prinses Mononoke niet de hoofdrol speelt.

De animatie was geweldig. Super mooi getekend allemaal. De cel-animatie ziet er geweldig uit in HD. Ook de enkele CGI vond ik zeker niet slecht, sterker nog dit is een van de weinige films waar ik het wel degelijk een toevoeging vind.

Weer een erg goede soundtrack van Joe Hisaishi. Dit keer een erg duistere sferische soundtrack met epische stukjes.

Eigenlijk erg slecht dat ik hem nooit eerder heb gezien. Een aanrader voor de animatie-liefhebber maar ook de filmkenner moet deze gezien hebben.

Aan de ene kant heb ik weer zitten genieten van alle pracht die Miyazaki op het scherm heeft getoverd met deze 'Mononoke-Hime'. De film ziet er fantastisch uit. Echter vond ik het verhaal minder boeiend dan gehoopt en vond ik het naar het einde toe nét wat te over the top gaan allemaal. Tussendoor valt er genoeg te genieten. Mooie actie-scenes, sterke soundtrack en op één of andere manier trekt Miyazaki je toch altijd mee z'n wereldje in. Vandaar dat ik ook weinig problemen had met de speelduur. Groots, episch en verrassend hard deze prent. Niet m'n favoriete Miyazaki, maar wel een prima film weer.

Ondertussen toch al wat meer van Studio Ghibli gezien, en ondervonden dat er beter materiaal is. Het blijft wel genieten moet ik zeggen. Het ecologische thema wordt weergegeven met een mix van actie en avontuur. De mooie scènes wisselen wat af en met enkele mindere zaken. Prachtige muziek, leuke figuren en op tijd mooie shots. Misschien niet de beste uit de studio, maar zeker genietbaar.

Ietsje minder dan te doen gebruikelijk. Miyazaki heeft betere films op zijn naam, of in ieder geval titels die me meer aanspreken dan deze. Het is een nogal epische reis die onze Ashitaka onderneemt, waar heel wat creatief gespuis de revue passeert. Het gaat er tamelijk grof en bloederig aan toe en zo'n Toki is een even opvallende als leuke verschijning.

De rijke Japanse mythologie floreert in een dynamisch geheel, maar in al dat avontuurlijke geweld gaat er ook wat magie verloren. Als iets me zal bijblijven van deze wereld, dan is het waarschijnlijk wanneer de kodama zich er al klikkend en draaiend mee gaan bemoeien. Van dat soort momentjes heeft het wat te weinig, van het andere dan weer iets te veel.

Dat geldt ook voor de groene stempel die het met zich meedraagt en enkele keren wel heel nadrukkelijk de kop opsteekt. Zo blijft het uit de buurt van mijn favoriete Miyazaki's, al komt het toch nog een aardig eind. Hoe zoetjes het ook mag zijn, stiekem vind ik het toch wel hartstikke leuk als het weer gaat bloeien in die prachtige kleuren. Dan heeft het toch wat.

deze film is legendarisch

het nadeel was wel dat deze behoorlijk bloederig was als ik deze film een leeftijd rating gaf

zeg eerlijk 12 en ouder gewelddadig grofe taal en eng

Anders dan ik had verwacht. Het blijft een vreemde combinatie wat Miyazaki brengt: liefde voor het milieu, en liefde voor wapengekletter en geweld. Eerlijk gezegd gaat mijn voorkeur uit naar zijn minder geweldadige animaties. Het verhaal is zoals gebruikelijk bij hem fantasierijk en op zich boeiend, al vond ik deze film wel wat aan de lange kant. Het had een stuk korter gekund zonder qua script aan kwaliteit in te boeten. Animatiekwaliteit is verder uitstekend.

Geen animatie voor kinderen deze Mononoke-Hime. 3,5*

Van de paar Studio Ghibli/Miyazaki-films die ik zag wist deze me het minst te bekoren. Ik begrijp niet dat deze film zo torenhoog staat aangeschreven. Ik vond de film best wel goed, maar ik had niet dat betoverende gevoel dat ik bij Howl's Moving Castle, Castle in the Sky en Ponyo wel had. De ecologische boodschap lag er ook iets te dik op.

Met pijn in mijn hart moet ik ook bij herkijk zeggen dat dit wel nooit een écht goede Miyazaki zal worden. Daarvoor wordt het verhaal te lang uitgesponnen. Maar het animisme dat ten grondslag aan deze film ligt blijft fascinerend en is hier soms in visuele vorm prachtig.

Onvoorstelbare mooie animatie, dit moderne sprookje van Hayao Miyazaki! Levensechte, boeiende personages, een meeslepend verhaal en op de koop toe een niet drammerige boodschap. Studio Ghibli laat gelukkig de kijker vrij om zelf te kiezen. En in deze film komt dat duidelijk naar voren, doordat zowel de egoïstische motieven van de mens als van de natuur worden getoont. Er zijn geen typische ‘helden’ en slechteriken’ in de productie. Voor beide kampen valt iets te zeggen, het schemergebied tussen goed en fout huist in alle karakters. We zien aan het begin van de film de jonge Ashitaka die probeert om een paar kinderen uit zijn dorp te redden van een dol geworden, monsterlijk zwijn. Hierbij raakt hij besmet met een geheimzinnige ziekte. Op zoek naar genezing belandt hij midden in de strijd tussen een geheimzinnige prinses en een geïndustrialiseerde gemeenschap. Een oorlog waarin boswezens het opnemen tegen vuurwapens. De manier waarop die personages worden uitgediept, is ontzettend knap gedaan. Zo kan in eerste instantie een karakter al snel sympathie op wekken, om er vervolgens een dubbele agenda op na te houden. Het omgekeerde geval gaat ook op. De slechteriken blijken er opeens menselijke en sympathieke kanten op na te houden. Na afloop van de film, kan ieder voor zich een eigen mening vormen over de motieven en drijfveren van een personage. Af en toe is de sfeer wel grimmig en vloeit er wat bloed maar het wordt nergens echt gruwelijk. Iets anders wat opvalt is dat er geen komische bijfiguren zijn te vinden in deze film. Deze volwassen toon en de diepgang van de film maken van Hayao Miyazaki’s prent een onverslijtbare meesterwerk die hopelijk nog vele generaties zal boeien.

Ein-de-lijk kan ik binnenkort deze film op een fatsoenlijke drager gaan herzien (na 15 jaar?) Die UK dvd ligt hier al jaren te verstoffen. Eindelijk een versie besteld die niet die irritante dubtitles kent.

Mononoke-Hime

Geweldig. Miyazaki heeft met Mononoke-Hime een inventieve, originele en fantasierijke animatiefilm gemaakt met ook nog een maatschappijkritische (ecologische) boodschap. Ik ben een fan van dit soort animatie, en het oog voor detail is weergaloos en verbluffend.

Het verhaal is ook intrigerend, en vooral wanneer Ashitaka terecht komt in de oorlog tussen de bosgoden en de inwoners van Tatara, en Prinses Mononoke en de wolven geïntroduceerd worden, komt het verhaal echt tot leven. De speelduur is lang en vooral tegen het einde gaat het iets te lang door, maar dat is maar een klein minpunt. Mononoke-Hime is pure filmmagie.

Net als in Kaze no Tani no Naushika (1984) staat ook in dit sprookje van meester Hayao Miyazaki de natuur centraal waarbij de mens een spilfiguur is om deze natuur in verval of in balans te houden.

Wederom vallen de verbluffende en fantasierijke animaties op waarmee Miyazaki aan het werk gaat. Het plot is erg sterk en zit knap in elkaar. De ecologische boodschap van de film komt aan bod, maar Miyazaki legt nuancering aan de dag bij de verschillende partijen door haat, egocentrisme en angst te introduceren waardoor menig blind blijft voor hun acties en daaruit voortvloeiende gevolgen. Good versus bad is niet zo eenduidig en dat zet de kijker aan tot denken. Het zorgt voor de nodige karakterschetsen van de personages.

De sfeer en soundtrack is prachtig. Af en toe wordt het wat grimmiger tijdens enkele gevechten, iets wat ik minder terug zag in Miyazaki’s andere films al blijft dit gelukkig erg beperkt. De openingsscène alleen al was een sterke binnenkomer. Sterke scène waarop je getriggerd werd om verder te kijken. De kleurrijke personages, het avontuur en de mooie sfeer zorgen ervoor dat dit in mijn top drie van beste Ghibli’s valt. Dikke 4,0* alvast!

Oh ja, deze zag ik ooit in de preview op Lowlands festival in een of andere tent. Wat een vettte film, de beste van ghibli samen met spirited away. Veel fantasie en meesterlijke animatie maar door een a twee scènes helaas toch ook weer niet geschikt voor heel jeugdig publiek. Dat stuk dat met dat hert wat niet praat enwaarvan zijn kop wordt afgeschoten waaruit een of ander wezen uit voort komt , schitterend.

Ghibli.

Tja. Ik blijf het proberen, maar anime zal nooit een favoriet worden. Toch moet ik toegeven dat Studio Ghibli met genoeg fantasie en ideeën weet te komen dat de films die ze maken meestal nog wel te pruimen zijn. Spirited Away was bijvoorbeeld wel erg gaaf. Maar Princess Mononoke was het niet helemaal.

Wel natuurlijk complimenten voor de sterke animatie. Hele gave beelden soms en overweldigende animatiewezens die rondkruipen soms. De opening met het spinzwijn is er al eentje om niet snel te vergeten. Maar ook de finale met Ultra Sleepy Hollow is best gaaf om zo te zien.

Maar zoals vaker bij Ghibli films ontbreekt het allemaal wat aan goede karakters. Kunnen ze dan echt geen leuke karakters vinden? De hoofdkarakters zijn saai en ongeïnspireerd. Enkele karakters zijn wederom weer als zeepbellen geanimeerd en de pogingen tot humor slaan volledig de mist in.

Bij vlagen is het zelfs ongemakkelijk. De dialogen zijn regelmatig van bedenkelijk niveau. Alsof Soeteman aan het script heeft lopen rammelen. Maar ook als het duo met de dieven van het hoofd gaan vechten ziet dat er zo melig uit dat het ten koste gaat van de finale zelf. De finale zelf was trouwens helaas ook een beetje een afknapper. Zo'n gaaf design en zo groots opgezet, maar zo relatief simpel voorbij.

Animatie en fantasie hebben echter wel de vrije loop, duidelijk. En dat maakt het resultaat nog wel verdienstelijk. Voor mij blijven echter de bijbehorende elementen bij Ghibli ontbreken. Spirited Away was een uitzondering. Maar ze blijven toch allemaal met een beetje dezelfde problemen zitten.

Niet mijn ding.

Animatie voor volwassenen (of toch iets oudere kinderen, lijkt me). Er vliegt immers wel eens een hoofd of ledemaat in het rond. Helaas zijn dergelijke scènes te lomp gemaakt. De film mist finesse op cruciale momenten. Tel daarbij nog de veel te lange speelduur op, en het is maar dat er nog een gezond sprookjesgehalte en wat toffe en fantasierijke elementen inzitten, dat er nog een voldoende inzit. Maar wel een nipte.

2,5

Van deze film had ik veel verwacht, maar kwam tot de conclusie dat het niet mijn soort film is. Ik houd niet zo van goden en grote veldslagen. Ook niet in animatiefilms dus. Ik houd meer van kleine, schattige films. En dat had ik gezien de titel van deze film ook verwacht. Maar niets was minder waar.

Op zich mag de film er best zijn. Het verhaal van een jongeman wordt verteld die, om zich van een vloek te verlossen, een reis naar een ander gebied maakt. Daar is echter een strijd tussen mensen onderling en mensen en goden, in de vorm van dieren, bezig waar hij bij betrokken raakt. En blijkt hij over bijzondere krachten te beschikken. Je moet er maar van houden. Daarnaast bevat het verhaal de nodige humor, wat erg goed werkt.

Animaties zijn erg mooi maar het verhaal vond ik na een veelbelovende start flink bergafwaarts gaan ,

milieu en mythologie hmmm leuk maar dan ook nog eens met een vleugje feminisme eroverheen gegoten

dat werd me allemaal gecombineerd wat te bizar .

Deze film duurt ruim 130 minuten, en hoewel tegen het einde de film wat begint te slepen is het tempo toch wel goed genoeg om niet te vervelen. Omgekeerd wordt het begin nogal afgeraffeld, de hoofdpersoon moet snel naar de plek van het verhaal komen om daar verder te gaan met de film, en eigenlijk is dat de hele film, echt meeslepend wordt het zo nergens. De film is vrij afstandelijk, de hoofdpersoon nit altijd even volgbaar in zijn gedachten (alsof het vooral bedoeld is de plot vooruit te helpen) en de personages gaan ook niet echt leven. Ik kijk dus uiteindelijk naar een film die niet verveelt maar me ook niet raakt. De mooie tekeningen af en toe helpen de film dan nog wel aan een voldoende. 3,0*.

Ik vind dit wel een goede film. Ik heb wel het idee dat ik films van Studio Ghibli beter kan waarderen dan pakweg een paar jaar geleden, en ik kan de vinger niet echt leggen waarom dat zo is. Wellicht is mijn smaak meer op maat van Ghibli geworden dan wat vroeger het geval was. Daarom dat ik Grave of the Fireflies en Spirited Away echt moet herzien, want die heb ik maar 6 of 7 gegeven.

Goed, wat mij enorm opvalt, is dat dit eigenlijk geen film is voor kinderen, of toch zeker niet van een jonge leeftijd. Het verhaal is toch niet zo simpel voor een kind (of onderschat ik hen), maar er komt ook veel bloed, geweren en occulterij in voor. Nu, dat is gewoon een vaststelling. Dat maakt een film niet meteen slecht, als je het kan permitteren om op een andere doelgroep te richten. (bij Cars 2 vond ik het moeilijke thema wel een heel absurde keuze) Qua verhaal en stijl doet het me ook meer aan jaren '90 series denken zoals de eerste seizoenen van Pokémon, maar vooral ook Beestenbos is Boos. Het heeft wel wat van die vibe weg. Beestenbos is Boos was ook wel - ja - een gedurfd programma voor kleintjes, maar natuurlijk is de wereld niet altijd zo schoon als ze ook lijkt.

Een grote rol is weggelegd voor het thema milieu en mens vs natuur (inclusief dieren). Een gedurfd thema blijkbaar, want tot mijn verbazing is dit eigenlijk een thema dat nog niet zoveel in films voorkomt (denk ik?), ondanks dat het enorm relevant is, en het grootste probleem (en bedreiging) van deze eeuw is (en ook in de vorige was dat al duidelijk). Het is mijn meest passionele thema, maar ik ga je de misanthropische, nihilistische en pessimistische betoog sparen, want daar heb ik nu geen zin in. Indien je toch meer over mijn visie wilt weten, stuur me een PM voor een ellenlange post met bronnen (of zoek wat berichten die ik wellicht al duizend keer op het internet geplaatst heb, incl. de weinige andere films op Moviemeter dit thema behandelen zoals o.m. An Inconvenient Truth (al wil ik de disclaimer plaatsen dat misschien niet alles nog mijn huidige opvatting is, maar een groot deel onvermijdelijk wel).

Ik heb geen idee of de film het thema goed aanpakt. Het gaat ook wel wat meer dan om dat thema, denk ik. En ik heb geen idee of zelfs "de natuur" hier correct handelt. Het einde vind ik wat jammer want in de realiteit is het eerlijk gezegd een hopeloze zaak, en dit had voor mij een extreem depressief einde gemogen, om het er nog maar eens in te rammen. Al de kinderen die dit toch kunnen uitzitten, zullen zo een einde wel aankunnen, en dat zou het perspectief van "geweren doden" nog duidelijker gemaakt hebben. Nu is de film veel te vergevingsgezind en niet oordelend genoeg, en normaal ben ik niet voor een moralistische film, maar dat is deze toch al in een bepaalde opzicht al, en dat zou een moraal zijn die binnen 1000 jaar nog steeds relevant is, want onze menselijke natuur zal niet snel veranderen.

Nu verder is het wel een mooie film. Maar ik had wel niet het idee dat de magie volledig aansloeg. Maar het fantasy-element van de twee films die zouden volgen is toch iets minder aanwezig, waardoor ik het meer kan behappen. Ik had toch een wat ander gevoel dan bij die films. Dit is meer low-fantasy, en heeft ook een veel groter actie-element alsook boodschap. Maar ik vond Howl's Moving Castle ook wel erg mooi, en ik vermoed dat die wel gericht is op een breder publiek dan Mononoke, al is Mononoke wellicht ook iets meer conventioneler (in het westen) omdat ik hem van alle Ghiblifilms het minst associeer met "Aziatisch" of met "Ghibli". Daarom denk ik ook wel dat dit een goede film is om als eerste te bekijken, mocht je nog nooit of toch weinig Ghibli's gezien hebben, en toch een fan bent van westerse animatie alsook voor thema's die meer gericht zijn op volwassenen.

Er zijn wel veel meer scènes die niet geschikt zou voor een jeugdig publiek. Als je van het principe bent, dat een kind best niet een horrorfilm voor een bepaalde leeftijd niet kan zien, dan zou ik deze ook wel wat vermijden, want ik kan me best voorstellen dat een kind die zich kan inleven in het verhaal, hier niet goed ga mee kunnen weten te omgaan in bepaalde gevallen. Dat is mijn inschatting. Dat maakt de film niet slecht, maar er zijn genoeg andere animatiefilms of Ghibli's die wel op (kleine) kinderen gericht zijn. Dit is toch echt zo één waar ik minstens een +12 film zou maken.
Parents Guide - IMDb

Hierin staat ook meer uitleg daarover. (Blijkbaar heeft de film een PG-13 rating, en daar kan ik me in vinden).

TornadoEF5

Er staan mij eigenlijk niet zoveel scenes bij die niet voor kinderen geschikt waren bij deze film, behalve bv dat er een hoofd afgeschoten werd met een pijl (alhoewel dat echt een seconde was ) en misschien dat dat varken ook voor nachtmerries kan zorgen ?
Ik vermoed dat veel kinderen ergere dingen hebben gezien (de mijne zijn bv gek op de recentere Jurassic park films) maar aan de andere kant laat een tekenfilm vaak toch een diepere indruk na op (kleinere) kinderen dan een gewone speelfilm.
Daarmee was het toch de moeite waard het te vermelden, voor degene die bv Totoro heeft gezien en denkt aan een dergelijke Ghilbi te beginnen

De 'menselijke beschaving versus natuur' thematiek biedt weinig nieuws en eigenlijk viel het hele verhaal mij redelijk tegen. Behalve dat het (te) lang aanvoelde, miste ik ook wat meer emotie en binding tussen de personages, die redelijk vlak overkwamen. Inhoudelijk geen groot feest, maar visueel is het dan weer echt een geslaagde realisatie uit de Ghibli stal

Niet helemaal mijn ding dit. Dat had ik al wel verwacht en daarom heb ik jaren tegen deze film aangehikt, en eerst veel andere bekende Ghibli’s gekeken.

Er zitten wel wat toffe scènes in, zeker alles rondom de dieren en wezens in het bos (die kodama waren wel leuk vooral), maar voor de rest is het voor mij toch net allemaal wat te lang en te serieus van toon. Ook personages die je totaal niet leert kennen en dus ook niet echt om gaat geven. Vrij afstandelijk allemaal.

Meestal als een Japanse animatie me qua inhoud niet zo weet te boeien weet de animatie zelf nog wel wat goed te maken, maar dat vond ik in deze film ook regelmatig wat aan de basic kant, in veel Ghibli’s is dat toch wel een stukje meer betoverend. De soundtrack en sounddesign sprongen er overigens nog wel uit, maar voor mij de minste Miyazaki die ik gezien heb. Doe mij maar de luchtige vrolijke onschuld van een Kiki’s Delivery Service of Totoro.

3*

Erg indrukwekkend verhaal & geweldig uitgediepte personages.

Matig. Nogal omslachtige, uitgesponnen vertelling die mij verwarrend en onsamenhangend overkomt. Waarom moet de bosgeest onthoofd worden ? Wat doet hij eigenlijk ? Is hij een bedreiging ? Weliswaar knappe momenten en boeiende thema's waaronder confrontatie tussen industrie en natuur. Maar het personage princes mononoke is vrij vlak, weinig beschreven en de omkering (eerst tegen Ashitaka en dan er voor) is een beetje te gemakkelijk. Deze Studio Ghibli productie heeft zeker iets vertellen en is rijk aan fantasie maar mede door de wirwar aan personages en sommige onduidelijke situaties kon ik nooit een ruggengraat ontdekken waardoor dit een beetje als slappe kost binnenkwam.