Babel (2006)
Genre: Drama
Speelduur: 143 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten / Frankrijk / Mexico
Geregisseerd door: Alejandro G. Iñárritu
Met onder meer: Brad Pitt, Cate Blanchett en Gael García Bernal
IMDb beoordeling: 7,5 (316.621)
Gesproken taal: Arabisch, Engels, Spaans, Frans, Japans en Russisch
Releasedatum: 2 november 2006
On Demand:
- Bekijk via CANAL+
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Babel
"If You Want to be Understood... Listen."
Twee jonge tieners in Marokko gaan gewapend met het jachtgeweer van hun vader eropuit om hun kudde geiten te begeleiden. Onderweg besluiten ze om dit geweer te testen en dit heeft desastreuze gevolgen. Het leven van vier groepen mensen staan in direct verband met het voorval. We zien het verhaal van een Amerikaans toeristenechtpaar, een Mexicaanse oppas die twee kinderen de Amerikaanse grens over smokkelt en een Japanse dove tiener en haar vader. Hun gebrekkige communicatievaardigheden ten overstaan van de mensen om hen heen zorgen ervoor dat zij, ondanks een incident wat hen allen verbindt, volkomen geïsoleerd blijven.
Externe links
Acteurs en actrices
Richard Jones
Susan Jones
Santiago
Amelia
Chieko
Yasujiro Wataya
Kenji Mamiya
Lilly
James
Barth
Reviews & comments
zephyr
-
- 137 berichten
- 474 stemmen
...dit is denk ik de mooiste film die ik ooit heb gezien! Alles klopte gewoon: Acteerwerk, beelden, locaties...
De acteerprestaties waren goed. De film als geheel film viel mij enorm tegen. Het hele verhaal in Japan interesseerde me niets. OK, de beelden die vanuit Tokio op je af kwamen en de muziek die erbij opgeteld een prachtige sfeer maakte was wel weer goed. Maar het verhaal van de Babylonische spraakverwarring viel gewoon tegen. Ik heb het al vaker in andere films gezien : dit soort verhalen ontstaan slechts bij de gratie van miscommunicatie en onnozele hoofdrolspelers die daarvoor zorgen. Niets bijzonders. 2*
Captain Pervert
-
- 4404 berichten
- 2021 stemmen
Niet slecht, balanceert op het randje van saai maar dit wordt goedgemaakt door de sfeer van vertwijfeling en ontreddering die in alle verhaallijnen erg goed wordt neergezet. De bus die wegrijdt, de oppas met de kinderen, het vuurgevecht in de bergen, en de roes van het Japanse meisje; allemaal erg overtuigend in beeld gebracht.
Ook fantastisch geacteerd door iedereen, met name de Marokkanen.
4 sterren
Respekked
-
- 6280 berichten
- 1196 stemmen
Komt erg traag op gang en blijft dat ook wel, maar het laatste uur is zeer sterk drama. Vooral de woestijnscène gaf een belkemmend gevoel.
3,5*
neo
-
- 15405 berichten
- 9542 stemmen
Een hele knappe film. Het had grootste sensatie kunnen zijn (dat maakte ik op uit de trailer), maar is het niet. Grandioze observatie van onder andere problematiek in communicatie tussen mensen. 4.5 sterren
gotti
-
- 14029 berichten
- 5643 stemmen
Uitermate sterke film; zeker beter dan 21 Gramms (die uit de toon valt door zijn geliktheid) en net iets minder dan Amores Perros. Mooi hoe de drie verhalen door elkaar geweven zijn, alhoewel ik het Japanse verhaal (hoe schitterend hij ook was, vooral op auditief niveau) een beetje erbuiten vind vallen, doordat het maar weinig connectie met de andere twee verhalen heeft.
4*.
Prudh
-
- 3124 berichten
- 1874 stemmen
Ik ben het er anders redelijk mee eens (het cinefielen stukje daargelaten...). Het plotverloop is wat traag en verder hebben we het allemaal eerder en beter gezien in de voorbeelden die Jazzthieve noemt. Amores Perros hoort daar overigens ook nog bij. Iñaritu moet maar eens wat nieuws verzinnen. 2,5* hiervoor
serpico
-
- 2900 berichten
- 491 stemmen
Wat een onwaarschijnlijk mooie film.
Dit is waarschijnlijk voor mij de verassing van het jaar. Ik had nooit verwacht zó door deze film geraakt te worden. Maar hij trof me recht in het hart. De niet chronologische verhaallijnen die op perfecte wijze worden gecombineerd, staan eigenlijk alleen maar ondergeschikt aan het schitterend in beeld gebrachte verhaal over emotie, communicatie, onze samenleving, en liefde. De kritiek op onze samenleving wordt fenomenaal verteld, evenals de vele andere problemen die de film behandeld. Voor mij persoonlijk vond ik de straatbeelden in Tokyo leuk om te zien, aangezien ik in Hong-Kong en Beijing ben geweest, waar het er ongeveer het zelfde uitziet. Chaotisch, anders, interessant. Maar het beste is nog wel dat ieder lijntje niet onderdoet voor een andere. Maar toch is het uiteindelijk Pitt aan de telefoon die me het mij onmogelijk maakte mijn tranen binnen te houden. Meeleven met de karakters was nog nooit zo makkelijk. Hartverscheurend.
Daarnaast staat dan de muziek die voor mij gewoon klinkt als het leven. Niet opvallend snel, langzaam, hard of interessant, maar het ís gewoon. Moeilijk uit te leggen. Maar hij sloot perfect aan bij de film. Evenzo is het onmogelijk te beschrijven wat deze film met mij gedaan heeft. Ik zal wel maagd zijn op het gebied van hyperemotionele films, maar dan maakt deze alleen maar meer indruk. Trillende handen.
Een film met een perfect script, een prachtige regie en ook fenomenale acteerprestaties. Geweldig dat er op geen enkel verhaallijntje extra veel nadruk werd gelegd, omdat ze allemaal een onwaarschijnlijk niveau van indruk maakten. Onbeschrijvelijk.
5*, uiteraard, en een mooie plek in mijn top 10. Pech voor Mr. Smith.
maxcomthrilla
-
- 15565 berichten
- 2761 stemmen
Bij herziening beviel de film wat minder,
Het verhaal rondom het Japanse meisje blijft het sterkst. Vooral omdat deze op audiovisueel en emotioneel gebied wat boven de rest uitsteekt. De wazige beelden zijn of enorm contrasterend ( in de disco ) of juist voorzien van eenzelfde, licht kleurenpallet ( op het pleintje ). Ziet er allemaal zeer mooi uit en past bij Tokyo, dat zich hier lijkt te presenteren als de hippe stad.
Het verhaal rondom Pitt en Blancett is het minst interessant. Blancett is een prima actrice, maar ik zie haar liever in een wat veelzijdigere, mysterieuzere rol zoals in Notes on Scandal. Haar enige gezichtsuitdrukking hier is die van een golden retiever die zojuist in zijn ballen is geschoten.
Muzikaal nog steeds erg aardig en sfeervol. Vooral de intocht in Mexico en het huwelijk aldaar. Het muziek bereikt op het einde zijn hoogtepunt en suggereert een al even denderde climax. Iets dat gewoon uitblijft. Muziek en beeldenimpact gaan op het laatst steeds minder hand in hand.
Verder wel een ontroerende film over miscommunicatie, zeker waar. Alleen komen sommige scènes wat eenvoudig over, bv. aan de grens. Absoluut een film die ik vaker wil zien maar komt toch wat te kort om met de grote mee te kunnen. Verlaagd naar een dikke 4*
Madecineman (moderator films)
-
- 7484 berichten
- 1695 stemmen
Weet je wat 't is? Ze zijn te perfect. De hele film zit vol met redelijk geloofwaardige figuren, en dan heb je ineens dat Amerikaanse koppel die beiden voor fotomodel doorkunnen.
Huh? En Pitt zijn grijze slapen en wallen onder de ogen dan? En Blanchet is wel een mooie vrouw maar niet ongeloofwaardig intimiderend mooi vind ik.
Maar goed, Babel; Of hoe we uiteindelijk allemaal hetzelfde willen maar gewoon elkaars taal niet kunnen of willen spreken. Ik vind het een mooie, indrukwekkende film. Eentje die veel beter bevalt dan het lichtelijk hysterische en nogal overbodige verknipte verhaal van 21 Grams. En hoewel er ook hier verschillende verhaallijnen, niet geheel chronologisch, worden gevolgd, voelt de film nu wel in zijn geheel logisch aan.
De verbindingen tussen de verschillende verhalen liggen weliswaar soms ver uit elkaar, het Japanse verhaal spant daarbij de kroon. Knap uitgedacht dat de min of meer willekeurige verhaallijn van "het geweer" teruggevolgd wordt naar zijn oorsprong en daar dan vervolgens weer een ander verhaal met dezelfde thematiek en onderwerpen oplevert uit de overige verhalen. En bovendien, levert het nogal fotogenieke Tokyo gewoon erg prachtige plaatjes op. Ik vind deze film sowieso mooi geschoten, veel korte shots, veel werk met de handcamera. Het doet mij een beetje denken aan Michael Mann, ook niet een van de minste.
Eigenlijk zijn alle verhalen boeiend genoeg om me, de best lange speelduur, in zijn geheel bij de les te houden. Van de naïeve amerikaanse kindjes op de kleurrijke mexicaanse bruiloft, die dachten dat de McChicken's uit de fabriek komen tot de eigenlijk net zo naïeve marokaanse jongetjes die door westerse media uitgeroepen worden tot terroristen. Van de ogenschijnlijk stoere maar o zo kwetsbare Japanse doofstomme puber, tot de kwetsbaarheid van de neergeschoten vrouw die verpleegd moet worden door de plaatselijke bevolking en door haar eigen man. Ik vond het sterke verhalen.
En dan het einde, het is onwaarschijnlijk mooi en het vormt een meer dan terecht hoogtepunt. Er is niet gekozen voor een spectaculaire finale waarin de hele film in een onmenselijk groot drama uit elkaar spat. Nee, het einde weet oneindig meer indrukwekkend te zijn in zijn berusting, in het idee dat er toch mensen dichter bijelkaar zijn gekomen. Of hoe een rustpunt de ware climax weet te vormen, niet in de laatste plaats door de muzikale begeleiding trouwens.
Babel is een buiten verwachting sterke film en krijgt van mij 4 hele grote sterren, met een eventuele optie op een halfje meer.
otherfool
-
- 18470 berichten
- 3397 stemmen
Vier verhalen, ietwat geforceerd aan elkaar gelinkt, in één waarin (mis)communicatie de rode lijn is. Ik heb lang gewacht vooraleer Babel te kijken, maar ben blij dat ik daar gisteren toch eens goed de tijd voor nam.
De mogelijkheid om te switchen tussen de verhalen levert natuurlijk erg veel voordelen op; schakelend van de chaos in Marokko via een lege woestijn richting het stadse Japan levert schitterende en krachtige beelden op. Bovendien, de medicijnman boven mij zegt het al, hebben alle verhalen genoeg in zich om te blijven boeien. Favoriete lijn voor mij was het dove meisje en haar vader, vol schrijnende momenten en tot in perfectie geacteerd, zeer boeiend.
Laatste positieve noot is de erg fraaie muziek in deze boeiende film die ik zeker nog eens op zal zetten. 4* is allicht direct wat hoog ingezet, maar dat zien we dan later wel weer...
The Oceanic Six
-
- 59139 berichten
- 3918 stemmen
Ik vind de film niet de positieve ophef waard die het kreeg. 1 Incident, 4 verhaallijnen gaan daar op door en het boeide me echt weinig. De film was wel uit te zitten, maar er gebeurde weinig en wat gebeurde vond ik weinig interessant. Misschien ben ik niet de persoon voor zon film, dan kan...
Ik geef de film een 3*
starbright boy (moderator films)
-
- 21290 berichten
- 4461 stemmen
Wat mij betrefd is Iñárittu beter af zonder Arragia.
Helemaal mee eens. Hoewel in deze film de structuur (zeg maar qua chronologie en perspectief) al beduidend minder geforceerd en nutteloos aandeed als in 21 Grams en het Arriaga-schrijfsel The Three Burials of Melquiades Estrada. Deze film gaat wat mij betreft vooral mank op twee dingen en dat zit 'm allebei weer in het script. De film neemt nogal veel hooi op zijn vork en wordt regelmatig een opeenstapeling van subthema's en dramatische gebeurtenissen en de hoofdthema's (communicatie en de grote gevolgen van een kleine gebeurtenis) en de verbindingen tussen de verhalen onderling doen geforceerd aan. Ik blijf ook na deze vierde film bepaald geen Arriaga-liefhebber, hoewel, zoals ik al eerder zei het hier toch echt minder mis is dan in de twee vorige door hem geschreven films.
Iñárittu daarintegen is hier veel beter op dreef dan in 21 Grams en evenwichtiger dan in Amores Perros. Het is erg mooi om te zien hoe elk verhaal een volkomen eigen sfeer mee krijgt zonder dat dat geforceerd aandoet. Met name in het Japanse deel zitten een paar erg mooie beelden. Sowieso vond ik dat deel het sterkst, hoewel het veruit het minst bij de film hoorde. Uiteindelijk wist de film me toch behoorlijk mee te slepen. Eigenlijk een beetje hetzelfde gevoel als bij Crash van Haggis. Een film die zijn scripttekortkomingen vaak weet te overstijgen in losse scenes.
Een film van Iñárittu zonder Arriaga is iets om naar uit te kijken.
Ik hou het op een hele kleine 3.5*, maar misschien ga ik de komende dagen nog een halfje terug.
MXO
-
- 1449 berichten
- 516 stemmen
Sterk drama waarin het Japans verhaal mij overbodig lijkt.
Bij mijn eerste kijkbeurt had ik hetzelfde idee van Babel. Ik vond het verhaal van het Japanse doofstomme-meisje er met de haren bijgesleept en vond het totaal niet passen bij de film. Het Mexicaanse verhaal vond ik overigens ook totaal niet passen in het totaalplaatje. Bij een tweede kijkbeurt snapte ik de filmmaker en zijn ideeen meer.
De verschillende verhalen zorgen vanwege de fijne montage voor een goed geheel. Waar je de hectiek op het ene moment voelt, komt de rust op het andere moment. De fijne cliffhangers die Inarritu gebruikt bouwen de spanning op, maar zorgen daarna ook weer voor fijne rustmomenten waarna de spanningsboog weer volledig terug komt.
Het is het knap om te zien dat drie volledig verschillende verhalen (als je het Marokkaanse verhaal als één geheel ziet) toch tot een geheel samen kunnen komen. Je ziet het kleurrijke Tokyo waarbij alle kleurtinten lijken voor te komen op het ene moment en je ziet plots het prachtige Marokko waarin gele en bruine tinten de boventoon voeren op het andere moment. Toch voelt het aan als geheel en vloekt het geen moment. Alleen hierdoor verdient Inarritu groot respect.
Daarbij is het Japanse verhaal qua thematiek synchroon met de andere verhalen. Ik denk dat de spraakverwarring niet duidelijker tot uiting kan komen bij deze (seksueel) gefrustreerde tiener. Daarbij komt de kind-ouder relatie, die door de hele film voelbaar is, prachtig naar voren in dit verhaal. Hoewel het Japanse gedeelte misschien wat afstandelijk en vreemd aanvoelt, vind ik het het mooiste gedeelte dat in de gehele film voorkomt. Je kunt het op zijn minst gewaagd noemen wat Inarritu hier probeert.
Als laatste vind ik het camerawerk prachtig. Bij paniek beweegt de camera ook schokkerig en bewegelijk mee. Waarom zou je een rails gebruiken, je kan de cameraman toch ook op een plateau zetten waarbij vier mensen hem de berg op dragen. Daarbij is de camera veel rustgevender bij het Japanse verhaal. Let bijvoorbeeld op het eindshot waarbij de camera rustig wegtrekt vanaf het balkon. Prachtig!
De film verdient ook meer dan de 3½* die ik de film eerst toebedeelde, 4½* is veel beter op zijn plaats.
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11969 stemmen
De eerste Iñárritu die mij een beetje bevalt.
Over de structuur is al veel gezegd. Wat mij betreft wordt er steeds teveel aandacht gelegd op het vermengen van de verhalen. Alle verhalen hebben thematische verbanden dus waarom ze ook nog "met elkaar te maken" moeten hebben is mij onduidelijk.
Komt het meest naar voor in het Japanse gedeelte, dacht via een korte mededeling aan de andere verhalen gelinkt wordt. Eigenlijk niet meer dan een scripttrucje dat blijkbaar voor velen toch belangrijk is, terwijl het 0 toegevoegde waarde heeft aan het verhaal als geheel.
Wat mij betreft had Iñárritu er gewoon 3 losstaande stukken van kunnen maken.
Daarnaast is de film qua thematiek te hectisch. Babel duidt enerzijds op spraakverwarring (dat helemaal opengetrokken wordt naar communicatieproblemen) en anderzijds op het uit elkaar groeien van culturen. Zowat alles zit er in wat de film een thematisch kerhof maakt, waar elk lijntje na 5 minuten alweer afgestorven lijkt. Iñárritu kan daar ook maar beter mee stoppen, wat mij betreft heeft hij helemaal niks zinnigs te vertellen.
Verhaaltjes zijn verder wel aangenaam om volgen en worden best goed neergezet. Visueel nét apart genoeg om niet saai te worden, acteerwerk is ook nergens slecht. Het gaat best even fout met de film als na een goeie 90 minuten alle elende op elkaar gestapeld wordt (ook typisch) maar Iñárritu herstelt zich snel.
Switchen tussen de verhaallijnen vond ik trouwens enorm slordig gedaan. Deed mij een beetje denken aan de techniek die Satoshi Kon gebruikt in Millenium Actress, maar Iñárritu slaagt er niet in enige vloeiende overgangen te bereiken. Had het dan maar iets conventioneler gedaan.
Eén scene vond ik schitterend, en die laat zich waarschijnlijk ook best makkelijk raden. De discotheek scene in Japan is geweldig geschoten en meteen ook de scene waar het meest met beeld en geluid gedaan wordt. Jammer dat Iñárritu met EW&F begint (hoe haal je het ook in je hoofd) maar wat er daarna volgt is opvallend dansbaar en zou zowaar in een echte discotheek gespeeld kunnen worden. Zeldzaam in film.
Grappigste inhaak op het hele communicatie misverstand kwam ik nog tegen tijdens het lezen van de berichten hier:
Wat mij betreft stak het smerige, intrieste Marokaanse en Mexiaanse landschap schril af tegen het immer bruisende en kleurrijke Tokyo. Begrijp niet waarom mensen het moderne leven steeds aan droef en leeg linken. Compleet verkeerde connotatie.
Vond het een aardige film, maar raakte mij uiteindelijk nergens en had veel meer to the point uitgewerkt moeten worden om echt iets zinnigs mee te delen. Wel heel wat beter dan verwacht.
3.5*
Theunissen
-
- 11414 berichten
- 5338 stemmen
Wel een aparte film waarbij eigenlijk 3 filmpjes door elkaar heen lopen die allemaal min of meer met elkaar verbonden zijn. De film is niet spectaculair maar hij was wel boeiend en de 3 verhaaltjes waren best wel leuk gevonden. Het verhaal met het dove Japanse meisje (die mocht zich wel eens scheren ) vond ik persoonlijk het minste.
Zinema (crew films)
-
- 10116 berichten
- 6903 stemmen
Dit drama snijdt een origineel thema aan maar de verschillende verhaallijnen zijn niet allemaal even sterk. Goed.
Leland Palmer
-
- 23740 berichten
- 4699 stemmen
Binnenkort staat 21 Grams op mijn programma, maar dit was pas de tweede film van Iñárritu die ik heb mogen bewonderen. Had toch best wel hoge verwachtingen, die vooral door het erg interessante plot gewekt werden en Iñárritu heeft met Amores Perros een goede eerste indruk op mij achtergelaten. Babel, deze tweede film dus die ik van hem zag is me ook prima bevallen.
Het plot van de film beloofd dat we te maken krijgen met vier verschillende verhalen die verband met elkaar hebben. Opzich is dat wel zo, maar het verhaal over dat Japanse meisje staat hier toch behoorlijk buiten. Haar vader is de reden dat er een verband is met de gids in Marokko, omdat zijn geweer er voor zorgt dat - weer in een volgend verhaal - Cate Blanchett haar personage een kogel in haar krijgt. Misschien had een verhaal over die Japanse vader beter in het verhaal gepast, maar omdat het meisje doof is, word ze - door het belangrijke feit ''comminucatieproblemen'', wat centraal staat in de film - betrokken bij dit alles. Ik vraag me ook af of het verhaal van de twee kleine kinderen van Pitt en Blanchett uberhaupt wel anders had geweest als Blanchett niet was neergeschoten. Volgens mij staat ook dat er ook redelijk buiten. Maarjah, natuurlijk weet Iñárritu van dit alles wel een prachtige geheel te smeden en is de overgang van de scénes naar andere verhalen echt erg goed gedaan. Misschien moet je ook wat dieper graven om wel een direct verband tussen alles te vinden, maar dat bewaar ik voor een volgende kijkbeurt.
Cinematografisch is de film erg goed. De gebieden zijn prachtig en het overschakelen van de mooie woestijn naar de altijd sfeervolle steden in Japan zijn goed gedaan. De muziekkeuze vond ik dan weer behoorlijk minder en zowel de score als de nummers die we te horen krijgen vielen bij mij niet goed in de smaak. De acteerprestaties hadden van niemand beter gehoeven. Brad Pitt, Cate Blanchett en Gael García Bernal doen het prima. Daarnaast doet de rest van de cast het ook erg goed. De twee kleine jongens in Marokko, maar ook het Japanse meisje. Ondanks dat haar personage wat mij betreft geen direct verband heeft met de andere verhalen, vond ik dat verhaal zelf toch erg sterk en interessant. Prima en erg overtuigend geacteerd door haar. We mogen ook genieten van een paar behoorlijke scenes. Het moment dat ze haar slipje weg doet het haar ''cunt'' aan iedereen laat zien, het moment dat ze naakt voor de agent staat en de eindshot. Ik zag toch echt duidelijk aankomen dat ze zelfmoord had gepleegd, maar verassend genoeg was dit niet het geval. Alles leidde toch wel een beetje naar mijn gedachte op dat moment.
Ik miste overigens de chemie tussen Pitt en Blanchett, terwijl ze beide toch goed spelen. De trailer van Benjamin Button laat toch duidelijk zien dat we hogere verwachtingen van hun mogen hebben in hun volgende project samen. Gael García Bernal zijn personage was ook geweldig trouwens. Vond hem in Amores Perros echt super, maar ook hier weer goed. De scéne bij de grens is erg intens gespeeld door hem. Ik zag toch echt gekluisterd aan beeld toen die twee rotlui bij de grens hun auto doorzochten en Bernal vervolgens wegveegt. Die Mexicaanse vrouw doet het ook prima trouwens, maarjah; ik heb eerder al aangegeven dat ik erg positief ben over de gehele cast dus dat mag wel duidelijk zijn.
Over het algemeen een mooie film die je wel weet te raken op sommige momenten. De film blijft constand boeiend en de film kijkt gewoon goed weg. Dikke voldoende voor nu, maar misschien nog een verhoging voor later als ik zin heb om dieper te gaan graven naar eventuele directe verbanden die ik tot nu toe niet heb kunnen ontdekken.
p.s. Die kogel die het kleine jochie schiet vanaf die berg kan nooit in de nek van Blanchett beland zijn volgens mij, of hij moet al net zo goed kunnen schieten als Angelina Jolie in Wanted. Toch wel een fout wat mij betreft.
stephan73
-
- 6202 berichten
- 13911 stemmen
Stukje dat ik voor mijn weblog schreef op 29 December 2006.
Na Amores Perros en 21 Grams is dit de derde samenwerking tussen regiseur Iñárritu en scenarist Guillermo Arriaga, en tevens de derde film die uit meerdere verhalen bestaat. Babel gaat grotendeels over Richard en Susan, een getrouwd stel dat hun huwelijk probeert te redden door middel van een vakantie in Marokko. Daar wordt Susan door de twee zonen van een herder (per ongeluk) neergeschoten en probeert Richard met handen en voeten de autoriteiten duidelijk te maken om zijn vrouw te redden. Naast dit verhaal zien we ook hoe de jongens erbij kwamen om met een geweer te schieten, en hoe ze proberen te ontsnappen aan de Marokaanse politie. Ook de kinderen van Richard en Susan worden belicht, zij worden door hun Mexicaanse oppas meegenomen naar de bruiloft van haar zoon in Mexico, eenmaal op de weg terug beland de oppas in de hel die heel veel Mexicaanse illegalen elke dag meemaken. Als laatste zien we hoe de doofstomme dochter van een Japanse zakenman (die het gewraakte geweer aan zijn Marokaanse gids gaf toen hij daar was) liefde en aandacht zoekt door met seks en lust te flirten.
Babel is zo’n film waar elke acteerprestatie de andere overtreft, want hoewel Brad Pitt en Cate Blanchett de grootste namen zijn, zijn het de bijrollen (vooral die van de Marokaanse vader en zijn zonen) die deze film zo prachtig maken. Het zal me dan ook niet verbazen dat hij tijdens de oscar-uitreiking met enkele beeldjes naar huis gaat!
Denden 100 Piek
-
- 397 berichten
- 121 stemmen
Het verbaast me hoe laag de score van deze film is op moviemeter, want dit is een meesterwerk zoals die maar eens in de zoveel jaar wordt gemaakt.
Ik vond 21 Grams een prachtige film met aangrijpende film met mooie verhaallijnen, maar de montage maakte het verhaal bizar moeilijk om te volgen. Ik had hier op zich niet zoveel problemen mee, aangezien het extra motiveert om de film meerdere keren te zien. Zo dacht ik er tenminste over voordat ik net Babel zag. Met Babel bewijst Alejandro González Iñárritu dat er geen complex montagewerk nodig is om meerdere verhaallijnen neer te zetten in één film, terwijl alle verhaallijnen apart makkelijk een hele film hadden kunnen dragen. Ik was diep onder de indruk van het effect dat twee Marokkaanse jongens die spelen met een geweer had op meerdere ogenschijnlijk willekeurige personen, die uiteindelijk wel in bepaalde opzichten in connectie stonden met elkaar. Cate Blanchett schittert als altijd als de Amerikaanse toeriste die in Marokko geraakt wordt door een kogel afgevuurd door de jongens. De consequenties van deze gebeurtenis zien we bij de jongens en hun vader die ze het geweer gaf, de vrouw die geraakt wordt en haar man (een uitstekende Brad Pitt die wederom stijgt in mijn lijst van beste acteurs), en ook nog eens hun kinderen die nog in Amerika zitten en hun Mexicaanse oppas die naar de bruiloft van haar zoon moet en geen andere uitweg ziet dan de kinderen mee te nemen omdat de ouders vast zitten in Marokko. Een vierde verhaallijn staat in connectie met het geweer, en speelt zich af in Japan waar we een doof tienermeisje volgen die behoefte heeft aan intimiteit maar door haar handicap (onder andere) moeite heeft met sociaal contact. Hoewel de connectie van dit vierde verhaallijn met de anderen naar mijn mening nogal geforceerd was, vond ik het minstens net zo boeiend om te volgen. Dat komt vooral door de prachtige rol van Rinko Kikuchi, die de boodschap van de film eigenlijk nog sterker naar voren weet te brengen dan de andere acteurs. Ook Adriana Barraza weet haar personage goed neer te zetten met charme en warmte, aan het eind van de film zal je ondanks haar foute beslissingen toch medelijden met haar krijgen.
De titel dekt de lading volledig, aangezien we hier te zien krijgen hoe taalbarrières de mens scheidt van elkaar. Toch zorgen ook regels en wetten er voor dat iemand in een vreemd land geïsoleerd kan raken. Ik vind het knap als je niet geraakt wordt door de personages en de situaties waarin ze verkeren, en het is allemaal behoorlijk deprimerend. Toch laat Alejandro González Iñárritu niets anders zien dan de realiteit, en hoewel niet alles geheel verkeerd afloopt, zal tragedie hoe dan ook uiteindelijk iedereen raken. Deze meesterlijke regisseur geeft de kijker de realiteit waarin we allemaal leven, en hoe verschillend of misschien juist vergelijkbaar de medemens ook is, dit is wat er kan gebeuren met wie dan ook. Als je in zo'n situatie terecht komt als één van de mensen in Babel, kan je alleen maar hopen dat er iets of iemand is waarvan je hulp kan krijgen. En soms, ligt hulp al in het feit dat je iemand hebt om mee te praten terwijl een dierbare van je op sterven ligt. Maar soms is het al te laat voor hulp als je de waarheid niet durft te vertellen, en dan kan je zomaar een hoop, zo niet alles verliezen wat je dierbaar is.
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
Regisseur Alejandro Gonzales Iñárritu levert met Babel wederom een mooie film af, waarbij meerdere verhalen door elkaar heen geweven zijn. Ik vond deze film beter dan 21 Grams, maar wel iets minder dan Amores Perros. In deze film wordt aangetoond hoe belangrijk het soms is om goed te communiceren in het leven. De film vertelt door elkaar heen vier verhalen, die allemaal min of meer met elkaar te maken hebben. Elk verhaal is goed uitgewerkt, al heeft het Japanse verhaal maar een kleine verbinding met de andere drie verhalen uiteindelijk. Het acteerwerk is meer dan goed in deze film. Pitt en Blanchett doen het prima, maar ook de onbekende acterus, zoals bijvoorbeeld het japanse meisje en de Marokkaanse jongens spelen erg overtuigend. De uiteindelijke boodschap van de film is dat er een hoop problemen kunnen ontstaan door miscommunicatie en dat een kleine fout grote gevolgen kan hebben. Een erg sterke scene vond ikdaarbij het moment dat het Japanse meisje een discotheek binnenloopt en je als kijker dan net als haar helemaal niets hoort. Dat geeft echt enorm goed weer wat zij ook op dat moment voelt. Verder bevat de film aangename muziek en slaagt Iñárritu erin de film tot het einde toe interessant te houden. Kortom een prima film!
4,0*
Reservoir Dogs
-
- 1393 berichten
- 818 stemmen
Goed maar niet speciaal, ik denk omdat de verhaallijnen te ver uit elkaar lagen en het zo moeilijk(er) was om verbinding te maken.
meekmusic
-
- 27 berichten
- 399 stemmen
Heel mooi hoe die verhalen op een subtiele manier met elkaar in aanraking zijn, maar samen een contrastrijke film oplevert. Dit is een van mijn favoriete films.
sinterklaas
-
- 11634 berichten
- 3220 stemmen
Schitterende film dat eigenlijk alleen maar draait om een geweer, en wat voor consequenties het heeft. Het verhaallijn is om te beginnen zo ongelofelijk goed en uitgebreid in elkaar gezet, de locaties zijn om te smullen en het acteerwerk is uiterst realistisch. Het is ook vooral erg bijzonder om van maar 1 geweer zo even 3 verhalen te maken, ook verhalen die op het eerste gezicht niks te maken hebben met het thema van dat geweer maar uiteindelijk komt het geheim steeds dichterbij. Het word allemaal zo mooi stukje bij beetje verteld.
Het begint allemaal erg onschuldig, 2 jongens mogen het nieuwe geweer van hun vader uittesten. Maar laten we dan ook zo dom zijn om even voor de lol op een aankomende bus te testen, waarbij de Susan (Blanchet) van Richard (Brad Pitt) word geraakt. En vanaf dat moment gaan de stoppen los: Dan krijgen we de 3 verhalen doormekaar tezien: van Richard die wanhopig bezig is zijn beschoten vrouw staande te houden, en dan schakelen we ook over naar de kinderen van de Jones, die inmiddels in Amerika zitten en op weg zijn naar een bruiloft van een kennis en met de Mexicaanse oppas (moeder en zoon) naar Mexico gaan daarvoor, en naar Tokyo, naar de dove Japanse schoolmeid Cheiko. Dat laatste zit je dan eerst te denken van: Wat heeft dit te maken met het incident? Dit lijkt net een normale schoolvertelling over een eenzame dove pubermeid (wel een verdomd interesant verhaal) dat er een beetje buitenstaat. Maar toch, en dat is juist leuk bij dit soort films, schijnt er toch wel iets gemeen te zijn met dat incident in Marokko. Om te beginnen vond ik het hele verhaal over de eenzaamheid en onzekerheid van Cheiko fantastisch. Zo prachtig verteld en meeslepend. Zo kom je ook bij de waarheid van dat dat geweer eerst van de vader van Cheiko was en hem verkocht aan die Marokkaanse vader. Maar dan word het nog interesanter aangezien we aan het einde dan ook meer te weten te komen over de zelfmoord van de moeder van Cheiko. Heel mooi.
En het verhaal Mexico/Amerika valt een klein beetje buiten het geweer maar heeft wel een hoop te maken met het incident zelf. Eerst krijgen we te maken met het bruidsfeest, en het hele ellende begint als de Mexicaanse zoon (Santiago) en moeder (Lucia) met de oppas kinderen terug naar Amerika gaan: Natuurlijk weten we al dat ook deze film ook duidelijk maakt dat de Amerikanen eigenlijk een hekel hebben aan Mexicanen. En dat zal je maar zien dat je bij de grens onterecht word beschuldigt vanwege oversmokkelen van kinderen. Die onsnapping was ook erg spannend en ook dat moment dat Santiago zijn moeder Lucia en de twee kinderen van Jones in de woestijn achterlaat en even later dat de Lucia met de oppas kinderen word opgepakt. En dan bij die scene in het verhoorkamer kan je toch echt wel zien dat er ongelovelijke smeerlappen bij de Amerikaanse politie zitten. Lucia is natuurlijk een oppas maar alleen omdat ze Mexicaans is word ze op een beestelijke manier behandeld en gebrandmerkt als kindersmokkelaar. Hele gemene scene was dat!
En natuurlijk waren die scenes in Marokko met Richard natuurlijk gewoon een aflopende zaak. In een vreemd dorp waar niemand Engels kan, aangezien de bus met de rest van de passagiers gewoon wegrijd en Richard laat barsten. Ook natuurlijk het deel van die vader en die 2 kinderen en de doorverkoper. En natuurlijk zie je ook al dat de Marokkaanse politie eerder schiet of slaat dan spreekt.
Babel was voor mij toch een hele bijzondere en aangrijpende filmervaring. Het raakt je behoorlijk en het is altijd prachtig om scenes aan elkaar te puzzelen. Ook het muziekgebruik was erg mooi. Vooral dat zwevende Japanse electronische deuntje dat gedraaid word als Cheiko met haar vriendinnen en nieuwe vrienden aan het spelen is is heel mooi en blijft zeker in je hoofd zitten. Het acteerwerk een regie was ook buitengewoon prachtig. En ook een heerlijk straaltje kritiek dat de film geeft. Gewoon goud waard deze film!
5,0*
Justinw
-
- 5378 berichten
- 1716 stemmen
Net gezien,(mijn eerste film van 2010) en mijn 2e film van Iñárritu na 21 grams. En ook hier zien we weer een aantal personages die allemaal met elkaar in verband staan. Maar hier is ook gelijk een minpunt. Zelfs 2. Het zijn namelijk erg veel personages die weinig diepgang krijgen, op een enkeling na(de dove tiener). En in tegenstelling tot 21 grams, vond ik dat hier de personages minder met elkaar in verband staan. Zo is de enige link tussen de Japanners en de rest het geweer, Wat ik nogal mager vond. Ook bij het verhaal van de kinderen was de link magertjes.
Ook vond ik de keuzes van de jongens wat onbegrijpelijk: Wie gaat er nou op auto's en bussen schieten. Dan ben je niet helemaal bij je hoofd. En dan maakt je broer het nog erger door in z'n situatie te zeggen dat zijn zus zicht uitkleed voor hem.
Desalniettemin is de muziek en de cinematografie dik in orde. Ook het acteerwerk was goed. Maar toch vond ik 21 Grams beter. Maar al met al wel een goede film. ik geef hem een 3 want een 3.5 vind ik hem net niet waard.
Nu rest mij alleen Amores Perros nog.
* * *
Bottleneck
-
- 8220 berichten
- 2091 stemmen
Pf best aangrijpend... mooi doorsnijdend thema over het isolement waarin elk van de vier groepen verkeert en het geen invloed kunnen hebben op de situatie waarin ze allen zijn beland. De weinig uitgewerkte verhaal-link (het geweer) boeit me niet eens, maar daar ligt de nadruk ook niet op.
Erg goed acteerwerk, mooie soundtrack en beelden van het dorre Mexico, ruwe Marokko en daartegenover het moderne Tokyo.
Vooral meeslepend vind ik het rondstrompelen in de woestijn en de helikopter in Marokko met shots van nieuwsgierige/nietswetende inwoners. Of in het algemeen de machteloosheid in een vreemde cultuur (Marokko) en gebeurtenissen die compleet buiten je invloed om plaatsvinden (Mexico en Tokyo)..
Wel jammer dat er een paar langdradige stukken zijn. Toch een film die behoorlijk aanspreekt (persoonlijk meer dan 21 Grams) en je nog even laat nadenken over de houding ten aanzien van illegalen. Misschien is dat laatste wel erg gemakkelijk op te roepen sentiment, maar het werkt wel. (Overigens een oliedomme en ongeloofwaardige actie van die vrouw).
maxo922
-
- 691 berichten
- 628 stemmen
Toch wel super, hoe de film van verhaal naar verhaal overslaat. Uiteindelijk kijk je naar één verhaal, maar het is zo goed in elkaar gezet dat het er drie lijken. Mooi hoe het allemaal in elkaar 'valt'.
Het acteerwerk was ook erg goed, van iedereen wel. Hier en daar zitten er wel wat langdradige stukken in, maar die zijn gelukkig wel erg sfeervol en verder dus niet echt storend.
Verder meestal ellendig (maar dan op de goede, aangrijpende manier) en toch wel spannend af en toe .
Verder niet zo veel op aan te merken.
Dus dan maar * 3,5
rep_robert
-
- 27289 berichten
- 3853 stemmen
Mooi en sterk geacteerd drama, alleen het verhaal vond ik niet altijd bijsterend sterk.
Laat ik positief beginnen en dat is de cast. Iedereen is zeer sterk bezig en ben ook blij dat de nadruk niet persé op Pitt werd gelegd in Babel. Overigens speelt hij wel sterk spel, zoals altijd.
Vond vooral de scenes in Japan met het dove meisje heel mooi. Dit in combinatie met hier en daar prachtige beelden en bijzonder mooi en gepast geluid maakt het zeer degelijk. Vooral de scene dat Chieko drugs heeft gehad en in de discotheek stond vond ik audiovisueel prachtig.
Ook vond ik de kids in het Mexico gedeelte zeer aandoenlijk en kwamen ze overtuigend over.
Helaas vind ik de film verhaaltechnisch niet altijd even sterk. Hoe de verhaallijnen bij elkaar komen had ik eigenlijk wat ingenieuzer verwacht. Vooral het Japanse gedeelte had in mijn ogen eigenlijk weinig te maken met de gebeurtenissen in Marokko en er werd verder ook vrij weinig mee gedaan. Ook Mexico was eigenlijk vrij simpel, de kids van Blanchett en Pitt die met hun domme oppas meegaan. Ook was het ergerlijk hoe zij en haar neefje zich gedroegen bij de grensovergang. Dan vraag je ook om problemen.
Jammer van dit, want anders was de film voor mij veel beter geweest, nu blijft er een degelijk drama over die verder nergens bovenuit steekt.
3,5*
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Ook na herziening ben ik toch weer getroffen door deze film. Wat is dit goed gedaan, wat grijpen menselijke handelingen en beslissingen, noodlot en de wereld zoals hij nou eenmaal is hier mooi in elkaar. En - de film heet niet voor niets 'Babel' - het onvermogen van mensen om elkaar werkelijk te begrijpen, zeker als je de culturele, maatschappelijke en mentale afgronden tussen hen in aanmerking neemt. Een 'helicopter-view' is weinigen gegeven, maar hier krijgen we er dan eentje (of meerdere, zo je wilt).
Volgens mij was '21 grams' zeker zo goed; 'Amores Perros' vond ik persoonlijk wat minder, maar ik denk dat ik ook die films maar weer eens ga herzien.
®Tc
-
- 8212 berichten
- 1087 stemmen
Opnieuw 3 verhalen die samenkomen door een ongelukkig voorval maar nu met een compleet andere aanpak.
Geen ruwe beelden en kleuren meer zoals in de vorige delen. En nu bekijken we de naschokken van de hoofdgebeurtenis globaal. Het zorgt voor een totaal andere sfeer dan bij Amores Perros of 21 grams. Op de ene moment zit je in de middle of nowhere en even later in het bruisende en kleurrijk leven in Japan. Erg apart dankzij de manier waarop alles is afgestemd op de verschillende werelden. Ik kan me voorstellen moest deze film meer mainstream zijn dat de Amerikanen, Mexicanen, Marokkanen en Japanners allemaal Engels praten met hetzelfde accent maar gelukkig laten de makers dit niet gebeuren. Iedereen spreekt zijn eigen taal en ook de soundtrack is aangepast aan de culturen zelf. Zo wordt Babel een ware cultuurreis. Niet alleen voor de personages maar ook voor de kijker zelf. En lijkt het of je 3 verschillende films doorheen bekijkt. Erg aparte sfeer en gevoel maar heerlijk in elkaar gefixt door Inarritu.
Wat ik ook weer ten zeerste apprecieer is dat hij zijn acteurs de ruimte geeft hun werk te doen. Opnieuw is het acteerwerk erg naturel en goed. De andere aanpak belet hem niet zijn gewoonlijke sterk verhaalende film op poten te zetten én opnieuw cinematografisch te presteren. Knap camerawerk en mooi uitgekozen locaties opnieuw. Ook slagen de makers er weer in de verhalen boeiend te laten overkomen. Er zitten erg weinig dode momenten in de film.
Alejandro Gonzalez Inarritu weet me 3x erg te overtuigen. Hopelijk komt hij in de toekomst met nog meer mooie dingen aanzetten.
****
Vinokourov
-
- 3143 berichten
- 2909 stemmen
Prima structuur van de film, die mij wist te plezieren. Mozaïekfilms kunnen verzanden in een opeenhoping van oninteressante scenes. Iñarritu weet er echter wel raad mee en neemt rustig de tijd voor de drie verschillende verhalen die in drie totaal verschillende werelden plaatsvinden. Het thema miscommunicatie sijpelt in alle verhalen door zonder overdreven het door de strotten van de filmkijkers te drukken. Persoonlijk vond ik het Mexicaanse verhaal het boeiendste.
Gerelateerd nieuws
Oscarwinnende film 'Babel' met Brad Pitt sinds gisteren op HBO Max
Pathé Thuis Mega Movie Weken: Deze 100 films zijn nu tegen korting te bekijken
Bekijk ook
The Pianist
Drama / Oorlog, 2002
1.420 reacties
Cidade de Deus
Drama / Misdaad, 2002
1.080 reacties
Into the Wild
Biografie / Drama, 2007
2.368 reacties
Amores Perros
Misdaad / Drama, 2000
488 reacties
Slumdog Millionaire
Drama / Misdaad, 2008
1.745 reacties
Brand upon the Brain! A Remembrance in 12 Chapters
Drama / Sciencefiction, 2006
5 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.