The Terminator (1984)

Gisteren dacht ik "Nou, vooruit laat ik deze toch maar eens een kans geven" en dat ging niet van een leien dakje. De neiging om door te spoelen naar een verlossend einde was bijna niet te onderdrukken, maar ik heb moedig standgehouden tussen al die tyfusherrie en explosies. Wel met het geluid op fluistervolume.

Afijn, dan die seks-scene met die afgrijselijke muziek erbij. Hoe verzin je het? Beeld en geluid detoneerde als een nagel over het krijtbord. Sowieso vond ik het acteerwerk van abominabel niveau en het positieve daarbij is dat de befaamde bodybuilder daardoor niet uit de toon viel.

O ja, de reden waarom de acterende spierbundel en zijn tegenstander terug in de tijd "moesten," is dan weer wel onder te brengen in de categorie humor. Het feit dat de held van de rebellenbeweging bestaat, volstaat uiteraard om niets aan het verleden te veranderen. Wat dan ook exact gebeurde.

Oké, gezien. Eens maar nooit weer.

Zo had ik er zelf eerlijk gezegd nog niet tegenaan gekeken maar nu je het zegt Het is hoe dan ook een soort paradox denk ik.

Je kan leuk stoeien met tijdreizen en de verschillende tijdlijnen.

In de toekomst kennen Kyle Reese en John Connor elkaar. Het lijkt erop dat Kyle Reese dus in het verleden (door terug in de tijd te gaan) Sarah Connor zwanger maakt om John Connor te verwekken. En aangezien John Connor in deel 2 haar enige zoon is, klopt het wel. Maar ja, hoe kan diezelfde John Connor dan in de toekomst bestaan? Dat zal dan een andere moeten zijn, want John Connor bestaat al in de toekomst, maar kan in werkelijkheid pas ontstaan wanneer Kyle Reese terug in de tijd gaat.

Als je ervanuit gaat dat alle verschillende toekomsten tegelijk bestaan, hoeft dat helemaal geen probleem te zijn. Maar wij mensen zijn 3 dimensionale wezens en kunnen dat gewoon niet bevatten. Gewoon dom van ons.

In het verhaal van T1 is de toekomst helemaal geen probleem, maar treedt er een tegenstrijdigheid op in het heden (1984), want hoe oud is Kyle Reese in dat jaar?

Volgens mij moet hij nog geboren worden in 1984.

Zo lang hij zijn jongere zelf niet tegenkomt is er niks aan de hand. Vraag maar aan Doc.

Volgens mij was hij toen 8 à 9 jaar oud, en ... hij komt een oude bekende tegen, maar hij herkent hem niet.

You're terminated fucker!

Filmpje waar veel over te zeggen valt maar die toch vooral het beste te zien is als generale repetitie voor T2, waarschijnlijk één van de beste actiefilms ooit. Ik herinner me de film als onderwerp op school, de basis school om precies te zijn, en dat klasgenoten van pak uhm beet 11 á 12 die film zagen. Iets waar bij mij thuis absoluut geen sprake van was. Ik weet nog dat mijn vader het had over de scene met het 'oog', iets wat erg tot verbeelding sprake, maar dat het uitgesloten was dat ik zoiets kreeg te zien. Nu kijk ik er op terug en moet ik toch zeggen dat het me voor die tijd een film met expliciet veel geweld is.

Terug naar de film, wat een vreselijke scooter heeft Linda, de muziek is best aardig met de bekende tune maar soms ook niet om aan te horen, en de drie jonge punks in het begin toont een erg jonge Bill Paxton. Ander opmerkelijk momentje is het mysterieuze flesje op tafel in de club. Ze gaat zitten en er staat niets, het moment dat de scène gerekt moet worden staat er opeens wel iets, uit het niets, dat ze per ongeluk om kan gooien. En zo zijn er meer dingen die soms ronduit slecht geacteerd zijn en weinig meer dan effectbejag hebben. Het geluid in de 'toekomst' schietscenes is ook verschrikkelijk.

Toch is de film prima te pruimen op zijn stevige geweld. De duistere sfeer met die muziek doet het ook erg goed en Cameron laat zeker zien oog te hebben voor mooie momenten, opnames en bv de opbouw naar de shootout in de disco is erg goed. Actietechnisch en filmisch gezien zitten er hele mooi momenten in de film. Tenslotte ziet de robot er op het einde soms heel goed uit, maar zijn er van de typische 'matige' momenten waar een film zijn cultstatus aan kan ontlenen. Laatste onderwerp, de ingewikkelde tijdsparadox die volgens velen niet zou kloppen. Wellicht dat we de rationele beschouwing van tijd en volgorde moeten laten voor wat het is en moeten denken in de vorm van voorbestemming. Hij zou er toch wel komen, de Terminator was slechts een reden.

Aardig voor een keer, vooral de sfeer die erg goed is, toch absoluut inferieur aan T2, bijna gelijke strijd met T3 die het met zijn spektakel en vermaak toch nipt van de mooie sfeer van T1 wint.