Genre: Fantasy / Horror
Speelduur: 96 minuten
Alternatieve titels: Nosferatu, a Symphony of Horror / Terror of Dracula / Nosferatu / Nosferatu, a Symphony of Terror
Oorsprong:
Duitsland
Geregisseerd door: F.W. Murnau
Met onder meer: Max Schreck, Gustav von Wangenheim en Greta Schröder
IMDb beoordeling: 7,9 (104.924)
Gesproken taal:
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Nosferatu, eine Symphonie des Grauens
"A symphony of horror."
Vampier Graaf Orlok verhuist na een bezoek van Thomas Hutter van zijn kasteel naar de stad Wisborg. Eenmaal daar aangekomen raakt hij verwikkeld met Thomas' verloofde Ellen. Zij is de enige die de macht heeft hem te vernietigen.
Externe links
Acteurs en actrices
Count Orlok
Hutter
Ellen
Harding
Ruth
Professor Sievers
Knock
Professor Bulwer
Captain
1st Sailor
Reviews & comments
klute89
-
- 3650 berichten
- 0 stemmen
wat stelt het eigenlijk voor?
het eerste wat in me opkomt als ik de afbeelding zie, is een ( iets) te dik zeepaardje..
Die Hard,Willis
-
- 4005 berichten
- 1360 stemmen
het eerste wat in me opkomt als ik de afbeelding zie, is een te dik zeepaardje..
Verrek, nu je het zegt
Halcyon
-
- 9933 berichten
- 0 stemmen
Nosferatu ... ik vond hem nogal gay eerlijk gezegd.
In 1922 stelde film als medium nog niet veel voor. Men was volop aan het verkennen en aan het experimenteren en dat leverde niet altijd goede cinema op. Dat is in Nosferatu niet anders, want behalve het louter registreren van Bram Stokers magistrale bronmateriaal stelt deze klassieker überhaupt geen bal voor. De wortels van het theater zijn nog duidelijk zichtbaar, i.e. overdreven expressief acteren en de onderverdeling in aktes, maar dat kun je de filmmakers amper kwalijk nemen. Hetzelfde geldt voor de technische beperkingen zoals het gebrek aan dialoog dat opgevangen wordt door tekstintermezzo's. Wat ik de makers echter wél aanreken is dat ze met hun bronmateriaal geen enkele creatieve scène op film weten vast te leggen. Waar men in Caligari nog erg succesvol was in het experimenteren met decors en camerastandpunten, is Nosferatu een doodgewone registratie van wat acteurtjes die denken dat ze op de toneelplanken staan. Geen pit, geen sfeer, geen spanning, ... niks. En eh, eine Symphonie des Grauens? Vooral een symfonie van brakke muziek vond ik. Te nadrukkelijk aanwezig en zowel hypnotiserend als slaapverwekkend waardoor een pauze om het halfuur een pijnlijke noodzaak wordt. Het zou geen slecht idee zijn mochten ze voor een volgende DVD-uitgave een nieuwe score fabriceren en die er tegenaan gooien in plaats van dit gejengel.
Kortom, de regisseur van dienst mocht vooral blij zijn dat Bram Stoker zo'n bijzonder verhaal heeft geschreven, want hij en z'n crew bakten er helaas niet veel van.
klute89
-
- 3650 berichten
- 0 stemmen
Nosferatu ... ik vond hem nogal gay eerlijk gezegd.
Ieeuuwww!! Jeezes! So gay
Alle gekheid op een stokje, er zitten toch wel een paar creatieve scene's in denk bijv. aan: het versnelde beeld van de doodskist die uit het ruim van het schip komt. Erg mooi en creatief ( althans dat vind ik dan)
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
En eh, eine Symphonie des Grauens? Vooral een symfonie van brakke muziek vond ik. Te nadrukkelijk aanwezig en zowel hypnotiserend als slaapverwekkend waardoor een pauze om het halfuur een pijnlijke noodzaak wordt. Het zou geen slecht idee zijn mochten ze voor een volgende DVD-uitgave een nieuwe score fabriceren en die er tegenaan gooien in plaats van dit gejengel.
Welke DVD heb jij bekeken?
De "Eureka" UK import. Taal verpakking; Engels. Muziek gecomponeerd door Gerard Hourbette en Thierry Zaboitzeff. Uitgevoerd door Art Zoyd.
of
Living Colour Entertainment. Taal verpakking; Nederlands. Datum release 05-06-2008.
Waar het mij vooral om gaat is, of de muziek op de Nederlandse release hetzelfde is als op die van de Eureka import versie.
Dit ivm jouw kritiek op de score.
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Vandaag deze film bekeken met de score van Gerard Hourbette en Thierry Zaboitzeff. Ondanks de forse kritiek van Halcyon kan ik toch niet anders zeggen dan dat ik dit een uitstekende film vind. De beelden die ik kreeg voorgeschoteld waren voor mij een lust voor het oog. Ik vond de score - de nogal experimentele muziek uitgevoerd door Art Zoyd - best goed passen. Maar het zei gezegd, je moet er wel van houden. Het nadeel bij de later toegevoegde muziek in een zwijgende film is dat als de muziek niet jouw "cup of tea" is, dit jouw waardering voor de film negatief kan beïnvloeden. En als je de muziek erg goed vindt geldt dat natuurlijk ook voor het tegenovergestelde.
Ik vond deze film in ieder geval beter als "Sunrise".
Ik verhoog mijn waardering naar 5,0*
Halcyon
-
- 9933 berichten
- 0 stemmen
Het nadeel bij de later toegevoegde muziek in een zwijgende film is dat als de muziek niet jouw "cup of tea" is, dit jouw waardering voor de film negatief kan beïnvloeden. En als je de muziek erg goed vindt geldt dat natuurlijk ook voor het tegenovergestelde.
Zeker een niet te onderschatten factor, vooral ook omdat de muziek constant aanwezig is. In dat opzicht vond ik de toegevoegde muziek bij Caligari dan weer wel een pluspunt (al heb je het ook daar na een uur wel allemaal gehoord). Misschien nog maar eens herzien met de "juiste" soundtrack, want ik heb wel een zwak voor oude horrorfilms. Ook al zijn ze niet altijd even goed.
Halcyon
-
- 9933 berichten
- 0 stemmen
Alle gekheid op een stokje, er zitten toch wel een paar creatieve scene's in denk bijv. aan: het versnelde beeld van de doodskist die uit het ruim van het schip komt. Erg mooi en creatief ( althans dat vind ik dan)
Het enige wat mij wel aansprak was de klassieke schaduwscène op de trap. Daar zie je dat men echt iets doet met de mogelijkheden van het medium.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Heb ook vaak veel moeite met het zeer excessieve, overheersende gebruik van muziek bij zwijgende films. Ik kijk de ARTE-Stummfilme van Lubitsch altijd zonder geluid en vind het een verademing dat bij de zwijgende Ozu klassiekers geen muziek zit. Stukken beter.
Toch is Murnau toch ook we degelijk creatief in mijn ogen. Bij deze film met licht, schaduw en contrast (en negatief als ik me goed herinner). Verder maakte Murnau later in zijn carriere ook zwijgende films zonder titelkaarten. Helemaal een verademing. Gewoond e beelden laten spreken. Top! Tabu, zonder meer zijn beste film (en ook heel erg gay trouwens, maar dat is echt geheel terzijde, want je startopmerking snap ik niet zo goed Halcyon).
VanRippestein
-
- 1178 berichten
- 1052 stemmen
In 1922 stelde film als medium nog niet veel voor. (heel erg lang verhaal)
Ik vind dat film in 1922 méér voorstelde dan dat het nu doet. Men was namelijk volop aan het verkennen en experimenteren. Iets wat vandaag de dag nogal ontbreekt in menig film.
Het overdreven acteerwerk en de onderverdeling van aktes zijn een bewuste keuze geweest van de regisseur (expressionisme), het is niet louter iets van die tijd. Als je kijkt naar andere films uit die tijd (bv. griffith, eisenstein) zul je zien dat er veel verschillende acteerstijlen waren destijds. Dus dat mag je de regisseur kwalijk nemen als het je niet aanstaat. Verder was Murnau zelf ook tegen die statische tekstunits. Daarom integreerde hij ze zoveel mogelijk in het beeld (zoals ipv een tekskader een boek filmen in Nosferatu).
Het verschil tussen Caligari en Nosferatu is dat caligari gebruik maakt van decors en dat Nosferatu op lokatie is gefilmd. Wat dat betreft zijn de film net zo experimenteel. Alleen niet even radicaal. Murnau gebruikt een meer natuurlijke mise-en-scene (om maar even een vage term erbij te halen), wat een ander soort sfeer opleverd. Deze sfeer word vandaag de dag nog gebruikt, in tegenstelling tot expresssionisme, wat vandaag de dag nog zo nihil gebruikt word, dat het je meteen opvalt als je een expressionistische film ziet...
Maar goed, smaken verschillen: Nosferatu is echt een toppertje!
Halcyon
-
- 9933 berichten
- 0 stemmen
Interessante punten die je daar aanbrengt, al blijf ik het wel oneens.
Het statische acteerwerk, de ondervedeling in aktes en de tekstintermezzo's wrijf ik de regie nergens aan, omdat ik het zie als een kenmerk van de tijd waarin de film gedraaid werd. Heb ik ook duidelijk vermeld in m'n commentaar, dus waarom je me dat verwijt begrijp ik niet. Dat het een bewuste keuze is durf ik te betwijfelen (tenzij je met een bron aankomt die het tegendeel bewijst). Ik bedoel maar, film was inderdaad een nieuw medium en dat de wortels van het theater daarin - vooral in de beginfase - nog zichtbaar waren lijkt me niet onlogisch.
Verder merk ik van het experimenteren erg weinig. Zoals ik zei vind ik Nosferatu niets meer dan een kale registratie van gebeurtenissen. Nu en dan wordt er creatief met belichting omgesprongen, maar daar houdt het mee op. Op dat vlak haalt Caligari veel meer uit het medium (camerastandpunten, contrasten, decors, ...). Andere referentiepunten heb ik niet meteen, aangezien ik nog niet veel films uit die tijd heb gezien. Ben het overigens wel van plan de komende weken.
VanRippestein
-
- 1178 berichten
- 1052 stemmen
ja, ok. Ik raad je aan om eisenstein en griffith uit te checken, dan krijg je een idee wat er nog meer gebeurde in die tijd qua film, en ook qua acteerwerk. Dat zijnmijn bronnen die het tegendeel bewijzen .
Het feit dat je van dat experimenteren weinig merkt is misschien omdat het zo goed werkte, dat het nu dagelijks gebruikt wordt: Het monteren van 2 verhalen om spanning te vergroten, de vleesetende plant die relatie legt met nosferatu (die relatie leg je als kijker, hij is er niet echt). het zijn dingen die je als moderne kijker niet meer ziet omdat ze nu zo vaak gebruikt worden. het geeft aan hoe goed ze werken, omdat ze subtiel zijn, in tegenstelling tot caligari.
Caligari's bizarre stijl is eigenlijk niet meer gebruikt daarna (tenminste niet zo extreem). Murnau gebruikt, in mijn ogen, expressionistische stijlmiddelen veel nuttiger omdat ze niet de hele tijd de eye-catcher van de film zijn. dat neemt niet weg dat Caligari ook echt een superfilm is...
Verder zijn metropolis en die Nibelungen 1 en 2 ook de moeite waard onder het mom van expressionisme (verwacht geen 2e caligari qua extremen).
Halcyon
-
- 9933 berichten
- 0 stemmen
Het feit dat je van dat experimenteren weinig merkt is misschien omdat het zo goed werkte, dat het nu dagelijks gebruikt wordt: Het monteren van 2 verhalen om spanning te vergroten, de vleesetende plant die relatie legt met nosferatu (die relatie leg je als kijker, hij is er niet echt). het zijn dingen die je als moderne kijker niet meer ziet omdat ze nu zo vaak gebruikt worden. het geeft aan hoe goed ze werken, omdat ze subtiel zijn, in tegenstelling tot caligari.
Klinkt aannemelijk allemaal en in zekere zin heb je wel een punt. Alleen stel ik me dan de vraag in hoeverre je zoiets "experimenteren" kunt noemen. Ik bedoel, wat zou je anders doen met een camera dan een verhaal verfilmen en het monteren? Het monteren van die twee verhalen is in mijn ogen gewoon 100% verfilmen van het boek en daarna in de montagekamer in een logische volgorde geplakt.
Wat ik onder experimenteren versta is dat je meer uit een camera haalt dan zijn registrerende functie (die op zich ook belangrijk is). Je kan er ook een esthetische functie aan koppelen en dat heb ik in Nosferatu veel te weinig gezien, behalve dan die ene legendarische scène op de trap waar Murnau creatief omspringt met schaduw.
Kortom, jouw argumenten zijn zeker geen onzin en voor een deel volg ik je wel, alleen verwacht ik toch net iets meer van een regisseur dan wat we hier zien. Het feit dat ik eerst Caligari gezien heb zal hier ongetwijfeld debet aan zijn, omdat zelfs anno 2008 veel films deze esthetische standaard niet halen.
kos
-
- 46075 berichten
- 8459 stemmen
Die scenes op het schip. . Max Schreck heerst toch best wel.
Vond het verder geen superfilm, maar toch wel erg vermakelijk en vooral bijzonder.
Heb meteen weer zin om Shadow of the Vampire te herzien.
Mythik
-
- 16 berichten
- 574 stemmen
Vermakelijke film waarbij de oudheid van de beelden echt bijdragen aan de sfeer ervan. De heer Schreck zit erg goed in zijn rol. Graaf Orlock wordt op een manier neergezet die je niet snel vergeet.
richars
-
- 4 berichten
- 6 stemmen
wij hebben gisteren bij de tekenles een stukje van de film gezien, die muziek maakte het wel griezelig en die schaduwen ook, maar ik vond hem niet totaal eng ofzo. wel leuk! een 3,5
606
-
- 23784 berichten
- 11825 stemmen
was erg wennen mijn eerste silent movie.
maar heb het redelijk goed ervaren.
de film was leuk en de schaduw stukjes waren erg leuk.
acteren was ook prima.
4 sterren
Inland Rabbit
-
- 3286 berichten
- 2159 stemmen
Je wilt ook wel eens wat anders. Na vroeger vele Paul van Loon boeken te hebben verslonden en nu nog steeds wat Anne rice te lezen, terug naar het allerbegin dan maar..
Laten we dan eens bij het positieve beginnen. De muziek.
Ik had de Kino uitgave en koos daarop voor de moderne track. De ambientachtige muziek, wist toch wel zijn sfeer mee te brengen. Het probeerde de film een dreiging mee te geven, die er eigenlijk gewoon niet was. Oeps, daar ga ik dus al, voor zover het positieve gedeelte dan maar.
Te beginnen bij de teksten, die ik in de eerste minuten al zat was. Wil je het verhaal bijhouden en in de "sfeer" blijven zitten, zal je zo nu en dan toch moeten lezen. Ik geef niet snel op, maar ik had op den duur toch maar besloten, de teksten te laten voor wat ze waren. Irritante dingen.
Dan hebben we Opa vampier zelf, want uit welk bejaardentehuis hebben ze die? Gebitje in, 1 jaar je nagels niet knippen en klaar is opa. Moest er wel om lachen, maar sfeer? nee.
Dat geldt ook voor de rest van de cast, waar gewoon niet echt emotie van uit leek te gaan.
Qua het visuele/camarawerk , redelijk. Redelijk licht-donker spel, met schaduwen enzo. Voelde alleen nergens sfeer, op het scherm Die moest toch echt puur van de muziek komen. Dus wat dat betreft, slaagt het schaduwspel misschien ook niet, aangezien het gewoon geen goed totaalplaatje voor me vormt. Het gaat toch om de film, niet alleen om een soundtrack.
Locaties zelf waren soms echt lachwekkend, kijk alleen al naar die zee scene, met de kruisjes, zag er voor mij persoonlijk echt niet uit. Over de eindscene met Opa al helemaal niet te spreken...
Het verhaal was er al. Dan gaat het dus om de uitwerking. Kortom: slecht acteerwerk, slechte kostuums, geen spanning en/of sfeer, lachwekkende locaties af en toe.
Blijft er over, een goede soundtrack en de vraag wat er meer gedaan had kunnen worden met die paar licht-donker en schaduweffecten, want nu werkte het niet.
0.5* voor de muziek. oh wacht, je kan hier niet lager geven. mja 1* gaat me toch te ver.
Spetie
-
- 38582 berichten
- 5499 stemmen
Redelijke film van F.W. Murnau, maar de film komt mijns inziens in ieder geval totaal niet in de buurt van het geweldige Sunrise. Max Schreck doet het in ieder geval erg goed en ook de muziek is zeker niet slecht en past goed bij de film.
Verder was de film op zich totaal niet eng. Er zaten een paar erg leuke scene's in, zoals bijvoorbeeld op de boot en het stukje met de vleesetende plant. Tussendoor zakt de film een paar keer in, maar in zijn geheel was het zeker geen slechte film.
Vermakelijk, maar zeker niet eng.
3,0*
AGE-411
-
- 10236 berichten
- 723 stemmen
Kortom: slecht acteerwerk
Hoewel hoe je de film vind louter persoonlijk is is dit toch echt wel iets dat niet kan.
De acteerprestaties zijn net zoals in de meeste verouderde films stukken beter dan hedendaagse films.
Onbegrijpelijk hoe ze de dag van vandaag al van die barbies met een 0 verstand van acteren op de set zetten.
Inland Rabbit
-
- 3286 berichten
- 2159 stemmen
'Wat je al aangeeft, louter persoonlijk. Dan hoef je mij daarna niet te vertellen dat het NIET KAN.
Ik hoef maar een paar seconden naar meneer Nosferatu te kijken met zijn bewegingkjes en zijn uiterlijk en ik schiet al in de lach. Ja, slecht vind ik dat.
mikey
-
- 28328 berichten
- 4915 stemmen
Slecht acteerwerk? ik heb hem trouwens ook uitgezet wegens die reden en de onderbrekingen tbv tekst & uitleg... Typisch expressionisme he
Daarom maar niet gestemd..
niethie
-
- 7308 berichten
- 6524 stemmen
Eindelijk gezien en ik vond hem al gelijk een heel stuk beter dan die andere Stoker- verfilming uit 1931 en nog een hoop andere monsterfilms uit die tijd for that matter. Laten we eerlijk zijn het is inderdaad geen top film, de mimiek is vreselijk overdreven, het is bij momenten allemaal best langdradig en de score (in de versie die ik zag, overduidelijk niet de juiste) was vreselijk. Maar o wat een heerlijke griezelige sfeer en dan die enge kop van Schreck prachtig! Zou eigenlijk voor een dikke drie gaan maar omdat het zijn tijd allemaal ver vooruit was ben ik wel bereid de film een halve punt extra te geven.
3,5 sterren
Lui (crew films)
-
- 3406 berichten
- 10039 stemmen
Laten we eerlijk zijn het is inderdaad geen top film,
Nee, daarom staat deze film ook in de top 250 met een 8.1
Nu te koop
1922 • Dvd
€ 19,99
Kopen1922 • Dvd
€ 30,99
KopenDefinitive Fully-restored version with original score • Import
€ 56,26
KopenGerelateerd nieuws
'Nosferatu'-remake van Robert Eggers komt er eindelijk met rollen voor Bill Skarsgård en Lily-Rose Depp
Het filmjaar 1922: een terugblik
Bekijk ook
Roger Waters the Wall
Documentaire / Muziek, 2014
25 reacties
Napoléon Vu par Abel Gance
Biografie / Drama, 1927
39 reacties
Tagebuch einer Verlorenen
Drama, 1929
22 reacties
J'Accuse!
Oorlog, 1919
7 reacties
Dai-bosatsu Tôge
Actie / Drama, 1966
40 reacties
M - Eine Stadt Sucht einen Mörder
Misdaad / Thriller, 1931
453 reacties
Gerelateerde tags
duitslandtransylvaniaverlies van geliefdeshapeshiftingself sacrificecoffinkasteelvampierghost shipbovennatuurlijkbloedzwart en witstille filmseashorevampire bat real estate agentghoul psychotroniclocket sailing shipcorpse in coffinnosferatu real estateblack deathexpressionismmountain country sleepwalkingromaniaratgerman expressionismhorror icondracula
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.