- Home
- Films
- The Father
- Filtered
Genre: Drama
Speelduur: 97 minuten
Oorsprong:
Verenigd Koninkrijk / Frankrijk / Verenigde Staten
Geregisseerd door: Florian Zeller
Met onder meer: Anthony Hopkins, Olivia Colman en Mark Gatiss
IMDb beoordeling: 8,2 (191.096)
Gesproken taal: Engels en Frans
Releasedatum: 26 augustus 2021
On Demand:
- Bekijk via Pathé Thuis
- Bekijk via Videoland
- Bekijk via meJane
- Bekijk via NPO Start Plus
- Bekijk via iTunes
- Bekijk via CineMember
- Bekijk via NLZIET
- Bekijk via HBO Max
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
Plot The Father
Anthony wordt zichtbaar een dagje ouder, maar weigert alle hulp van zijn dochter Anne. Terwijl hij zijn omgeving en zijn veranderende gezondheid een plaats probeert te geven, begint hij zijn naasten in twijfel te trekken. Maar ook zijn geestelijke gezondheid en zelfs de reële wereld worden overpeinsd.
Externe links
- Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op Amazon
- IMDb (8,2 / 191096)
- Trailer (YouTube, ondertiteld)
- iTunes: € 4,99 / huur € 2,99
- Pathé Thuis: vanaf € 5,99 / huur € 2,99
- Kijk op Videoland
- Bekijk via NPO Start Plus
- Kijk op Cinemember
- Kijk op meJane
- Kijk op NLZIET
- Kijk op HBO Max
Social Media
Acteurs en actrices
Anthony
Anne
The Man
The Woman
Laura
Paul
Dr. Sarai
Boy
Lucy (onvermeld)
Hospital Visitor (onvermeld)
Video's en trailers
Reviews & comments
Lagertha
-
- 21 berichten
- 13 stemmen
Godskelere, wat een prachtige film! De montage laat je haast geloven dat je als kijker zelf dement bent. In het begin stoorde ik me aan de naargeestige operamuziek. Later besefte ik dat het gewoon goed past bij dit onderwerp. Ik heb het een paar keer niet droog gehouden, want wat is die Anthony Hopkins een geweldig acteur! En dat op die leeftijd! Ook Olivia Colman spat van het scherm af. Wat was ik verdrietig (soms nog steeds) toen mijn moeder, mijn allerbeste vriendin, 3,5 jaar geleden dood ging. Maar wat ben ik dankbaar, na het zien van deze film, dat zij niet zo geëindigd is als de hoofdrolspeler in deze film. Een Oscarretje hoor!
james_cameron
-
- 5969 berichten
- 9108 stemmen
Knap geconstrueerde film vanuit het perspectief van een dementerende man op leeftijd (Anthony Hopkins). De verwarring, frustratie en verdriet die dit mensonterende proces met zich meebrengt wordt haast voelbaar in beeld gebracht en prachtig gespeeld door Hopkins. De rest van de cast is ook eersteklas, met vooral Olivia Coleman geweldig als zijn dochter. Sporadisch is de film iets te toneelmatig qua opzet en in de visuele uitwerking, niet vreemd wanneer je beseft dat het script gebaseerd is op het gelijknamige toneelstuk van regisseur Florian Zeller, maar overwegend is dit een fascinerende, zij het nogal verdrietige kijkervaring.
mrklm
-
- 8200 berichten
- 8198 stemmen
Anthony Hopkins schittert als Anthony, wiens belevingswereld zo in aangetast door Alzheimer dat hij de mensen om hem heen niet herkent of verwart met anderen. Ook voor de kijker is het verwarrend, tot aan het frustrerende toe. Gezien het onderwerp zou dat een aanbeveling kunnen zijn, maar dat is het niet. Colman, Sewell en Williams verlenen onbaatzuchtige ondersteuning met hun oppervlakkig geschreven rollen. Hopkins is de hele show.
knusse stoel
-
- 3142 berichten
- 3751 stemmen
Uitstekende film waarin Anthony Hopkins een rol op grote hoogte speelt, fantastisch wat de man neerzet in zijn rol als Anthony, de vader van Anne. Je ziet dat Anthony een beetje ondeugende persoon is die met de waarheid nu en dan een loopje (dansje) neemt en voor zichzelf het beste weet welke weg hij in moet slaan om een onbezorgd leventje te leiden. Zijn omgeving komt hij dan ook regelmatig mee in botsing, ook al omdat deze menen dat zij het beste met hem voor hebben.
Dat levert soms humorvolle situaties op die eigenlijk voor sommigen van de kijkers ook verdrietig lijken door de werkelijke situatie waarin hij verkeert.
Anthony trekt zich dus weinig van een ander aan, per slot van rekening is hij toch de baas in zijn eigen appartement en wee degene die meent dat Anthony daar niet langer alleen in kan wonen zonder hulp!
Een pracht van een film die soms ook een traantje op kan leveren vanwege het wegslippen van iemands zelfstandigheid.
Prachtig vertolkt door de Welsh acteur Hopkins die inmiddels al weer 83 jaar jong is maar speelt als een jonge god! Zijn waarschijnlijk bekendste rol is die van Hannibal Lecter in The Silence of the Lambs (1991).
En wie we ook niet mogen vergeten is Olivia Colman die we de laatste tijd kennen als de Queen Elizabeth 2 in de serie "The Crown". Ook is zij bekend van haar rol als Harriet Schulenburg in de televisieserie Green Wing (2004-2006), van haar rol als Sophie Chapman in de televisieserie Peep Show (2003-2010) en van haar rol als rechercheur Ellie Miller in de televisieserie Broadchurch (2013-2017).
We hebben zo van "The Father" genoten dat we deze waarderen met een 9!
AniSter
-
- 1969 berichten
- 1511 stemmen
Hopkins zet weer een meesterrol neer. Wat kan die man toch een superrealistisch karakter uitbeelden. Zo goed dat de kijker bij tijd en wijle op een verkeerd spoor wordt gezet. Er zijn momenten dat je aan jezelf gaat twijfelen en je het idee krijgt dat alles opzet is om van hem af te komen. En die details, bijv. de kip. Minpuntje vond ik die klassieke zang. Dat pas wel in deze setting maar ben ik gewoon geen fan van.
Ik ben jarenlang mantelzorger voor iemand met dementie geweest; deze film benadert wel héél heel erg de dagelijkse gang van zaken met en rondom zo iemand.
Fortune
-
- 4088 berichten
- 2536 stemmen
Heel sterk.
Ik heb ooit het boek Hersenschimmen gelezen van J. Bernlef, dat je wel een literaire versie van deze film kan noemen. Zowel in dat boek als in deze film, gaat het over het aftakelingsproces van de hoofdpersoon waarin heden en verleden door elkaar beginnen te lopen. Uiteindelijk weet de persoon niet meer wie hij zelf is.
Dat boek gaat nog net een stap verder, waarbij ook taal begint te vervagen en de hoofdpersoon onsamenhangend begint te praten.
Anthony Hopkins speelt angstaanjagend goed in deze film. Je zou bijna zeggen dat je hoopt, dat het acteerwerk soms een beetje door de mand valt, omdat het zo overtuigend en realistisch overkomt. Hopkins speelt wel een kerel die behoorlijk charmant kan zijn, intelligent en grappig en dat maakt de film extra wrang. De film is heel realistisch en daardoor enigszins horror. De film spreekt je ook wel persoonlijk aan.
Jij kan eindigen in een tehuis, verward met vreemde mensen om je heen die je niet kent, en helemaal alleen en daar ga je dood zonder dat je je eigen leven nog herinnert.
Captain Pervert
-
- 4404 berichten
- 2021 stemmen
The Father. Met zulke topacteurs (Colman en Hopkins) is een voldoende al veilig gesteld bij de opening credits. De rest van de cast is ook uitstekend.
De film biedt alle ruimte aan Hopkins om een grote waaier aan stemmingen tentoon te spreiden en de oude baas pakt dan ook groots uit met een knap staaltje acteerwerk.
Colman heb ik erg hoog zitten sinds Broadchurch en ook in The Crown seizoen 3 en 4 was ze geweldig. Hier is ze natuurlijk ook weer goed, al is haar rol niet zo uitdagend als die van Hopkins.
Qua verhaal had ik er wel iets meer van verwacht. Ik hoopte een beetje op een staaltje gaslighting (https://en.wikipedia.org/wiki/Gaslighting) door boosaardige lieden die op 's mans fortuin uit waren of iets dergelijks, maar in plaats van een mystery thriller krijg je een intrigerend, realistisch beeld van een man die langzamerhand verzuipt in zijn eigen dementie.
Ergens voelt het meer aan als een toneelstuk dan een film, gezien het beperkte aantal sets en het kleine aantal acteurs. Maar veel meer heeft Hopkins niet nodig.
In zekere zin is het een belangrijke film voor begrip van ouderen. De aftakelende bejaarde is niet langer een meewerkend of lijdend voorwerp in de film, maar het is de hoofdpersoon en we kijken met hem mee, door zijn bril, naar zijn wereld. En dat is geen pretje. Het geeft die anonieme bejaarden in de verzorgingsflat een gezicht.
4 sterren dik verdiend.
P.S. aparte poster trouwens; Colman en Hopkins hebben beide een ander kapsel dan in de film. En kleding die ze in de film niet dragen.
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
"I feel as if I'm losing all my leaves."
Deze film is het bewijs dat verfilmd toneel een prachtige film kan overleveren. Dat komt vooral dankzij de knappe wijze, waarop schrijver/regisseur Florian Zeller de belevingswereld van een dementerende man weet over te brengen op de kijker.
Hij kan daarbij bouwen op twee sterk acterende protagonisten. Anthony Hopkins en Olivia Colman zijn allebei in topvorm. Het zou mij niet verbazen wanneer beiden een Oscar overhouden aan deze film.
Weetniet
-
- 12 berichten
- 528 stemmen
Zware maar prachtige film met een terechte OSCAR voor Hopkins maar Olivia Colman deed het ook fantastisch
Flavio
-
- 4477 berichten
- 4740 stemmen
Hopkins is erg goed, zo overtuigend in zijn moodswings, zijn hang naar zelfstandigheid, de manier waarop hij zichzelf staande probeert te houden in zijn totale verwarring. Confronterend ook, al weet iedereen natuurlijk wel dat het een afschuwelijke ziekte is, het zo verbeeld te zien heeft impact. Hoe verschrikkelijk moet het zijn om zo geestelijk af te takelen, niet meer op jezelf te kunnen vertrouwen, jezelf te verliezen in een maalstroom van herinneringen, gedachtes, gezichten, verzinsels. Niemand verdient het zo te eindigen maar helaas is het de realiteit voor een groot aantal mensen. PS Er komt mogelijk een nieuw medicijn aan als ik dit artikel mag geloven, al zal het nog wel jaren duren voordat het op de markt komt- áls het ooit op de markt komt.
Terug naar de film: het is natuurlijk sterk dat je alles door de ogen van Anthony ziet en dus als kijker deelgenoot bent van zijn verwarring en twijfels. Sommige vragen worden langzamerhand duidelijk, andere vragen blijven open. Waar komt dat verhaal over Parijs vandaan? In welk appartement woont hij - of zit hij toch al vanaf het begin in het verpleeghuis waar ook de nodige aanwijzingen voor zijn? Qua opzet en thema doet het erg denken aan Bernlef's Hersenschimmen, al vind ik in dit geval de film beter.
N00dles
-
- 552 berichten
- 2242 stemmen
Indrukwekkende film met een zeer sterke rol van Hopkins, die ik al hoog had zitten. Er was wat "ophef" over zijn Oscarwinst dit jaar ten koste van Chadwick Boseman -wat ik destijds al onzin vond- maar na het zien van deze film ben ik er helemaal van overtuigd dat Hopkins de Oscar meer dan verdiend heeft.
Ik heb wel vaker films gezien waar realiteit en verbeelding (of chronologie) door elkaar lopen (zij het door Alzheimer/dementie, amnesie of een andere psychologische aandoening) maar in The Father wordt het wel heel treffend in beeld gebracht. De kijker wordt regelmatig in verwarring gebracht door de belevingswereld van Anthony na te bootsen. Personen die van uiterlijk en naam veranderen, gebeurtenissen die juist wel of juist niet hebben plaatsgevonden, verlies van tijdbesef en veranderende omgevingen. Soms ga je zelf twijfelen of je bepaalde dingen wel goed gezien of gehoord hebt. Uiteindelijk kun je redelijk opmaken wat de werkelijkheid moet zijn (denk je althans), maar je blijft grotendeels afhankelijk van een unreliable narrator, dus uiteindelijk weet je nooit precies wat nu wel of niet echt gebeurd is. Een mindfuck dus, maar dat is misschien wat oneerbiedig in deze context; The Father is geen horror of psychologische thriller te noemen, maar een rauw, karakter-gedreven drama.
Het idee om je besef van tijd, locatie en eigen identiteit te verliezen is angstaanjagend en dat gevoel weet de film af en toe heel goed over te brengen.
Soms had het nog een tikkeltje verwarrender of hallucinanter gemogen, maar goed, je wil het ook weer niet te gimmicky maken.
8,4*
Collins
-
- 6243 berichten
- 3719 stemmen
Met zijn regiedebuut The Father levert Florian Zeller zijn bijdrage aan een rijtje recente films waarin het thema dementie een centrale dan wel een belangrijke rol inneemt. Still Alice (2014), Head Full of Honey (2018) en Relic (2020) (2020) schieten mij hierbij om verschillende redenen als voorbeelden te binnen. Er zijn meer voorbeelden.
The Father is de verfilming van een toneelstuk van dezelfde Florian Zeller. De film handelt over een oude man (Anthony Hopkins) en de teloorgang van zijn geheugen. Om deze verschrikkelijke situatie doeltreffend te illustreren, gebruikt Zeller een simpele methode. Hij laat de kijker de toeloorgang niet van buitenaf beschouwen, maar plaatst de kijker in de positie van de zieke Anthony. Op die manier kan de toeschouwer zich uitstekend inleven in de verbrokkelde kijk van Hopkins, zijn radeloosheid en zijn angsten.
Dat gebeurt met grote kracht als in de film het gevoel voor ruimte en tijd wegebt en niet meer duidelijk is welke gebeurtenis zich waar en wanneer heeft voorgedaan. En dat gebeurt met eenzelfde grote kracht als in de film niet meer duidelijk is welk gezicht bij welk personage hoort en dezelfde personages in verschillende rollen in verschillende settings opduiken. Verwarrend voor Anthony. Verwarrend voor de toeschouwer. De angst, de verwarring, het gevoel van verlorenheid en de boosheid, zijn erg dichtbij en erg tastbaar.
De film bezit een grote mate van geloofwaardigheid en intensiteit die niet enkel wordt veroorzaakt door het gezichtspunt bij Anthony te leggen. Een andere reden is de fantastische acteerprestatie van Hopkins. Een gevarieerde rol. Soms beheerst hij op charmante en scherpzinnige wijze de situatie. Soms wordt hij beheerst door zijn ziekte en vervalt in glazigheid, in woede, in paniek en in beklemming. De impact op de kijker, die er door de structuur van de film gedwongen bovenop zit, is groot.
Eveneens een goede rol van Olivia Colman als de zelfopofferende dochter, die zichtbaar lijdt en de schrik en het medeleven van de toeschouwer heel goed beeldend vorm geeft.
The Father is geen simpele film. Niets is helder. The Father is een emotionele film die de dingen niet mooier maakt dan ze zijn. Een film die niet aan mooipraterij doet, maar dat juist heel meedogenloos vermijdt door de onbegrijpelijke realiteit van een zieke man weer te geven. Een film die de kijker beroert en in de war brengt door hem heel confronterend een realietit vol verwarring en vertwijfeling binnen te trekken.
Prachtig.
Fisico (moderator films)
-
- 8353 berichten
- 4695 stemmen
Sublieme film met een magistrale vertolking van Anthony Hopkins. Wat mij betreft meer dan verdiende Oscar. Maar Olivia Colman had daar ook niet misstaan. Erg overtuigende rol van een Hopkins die zich ten volle in zijn personage gooit. Het is werkelijk een plezier hem aan het werk te zien. Zo overtuigend ook dat je soms de indruk had dat hij de waarheid sprak en helemaal niet aan het dolen was.
De film geeft een goede kijk op dementie. Vergeetachtigheid is één ding, maar ook wanen en paranoïa traden sterk naar voren. Prima aanpak trouwens van Zeller om bepaalde scènes te herspelen en de kijker geregeld op het verkeerde been te zetten. Het was wat verwarrend bij momenten wat nu wel of niet reëel was. Aan de andere kant houdt het de film vlot en scherp. Op zich wou ik er mijn hoofd niet meer over breken en genoot ik van elke scène.
The father is een harde film die je confronteert met deze nare aandoening waarvan je hoopt dat je er nooit mee te maken krijgt. Tegelijkertijd is het ook een warme film over zorg en zelfopoffering. Ook de verweven humor en luchtige scènes maken een fijn geheel. Een absolute topfilm! Zeer van genoten, maar mij ook heeft geraakt.
John Milton
-
- 21559 berichten
- 11722 stemmen
Zo, dat hakt erin. Wat een debuut van een film, al zal het geholpen hebben dat Zeller hier zijn eigen Franstalige toneelstuk Le Père (2012) naar het witte doek vertaalt. Anthony Hopkins schittert in de hoofdrol, eentje die specifiek met hem in gedachten voor deze film werd geschreven. Hij moet voor deze rol alle registers open trekken, van intense onzekerheid, tot gefrustreerde woede, gemene manipulatie en doodsbenauwde, existentiële angst wanneer iedere vorm van houvast hem ontglipt, als zijn grip op de werkelijkheid steeds meer begint te vervagen. Er was destijds wat rumoer dat Chadwick Boseman geen postume Oscar won, tegen alle verwachtingen in. Maar na beide films nu eindelijk gezien te hebben, kan ik niet anders concluderen dat Hopkins's prestatie hier terecht bekroond werd, al heb ik Mank en Minari nog niet gezien. Wát een performance.
Ook Colman is fantastisch, en sinds ik haar zag in Tyrannosaur (2011) is ze langzaam uitgegroeid tot een van mijn favoriete actrices. Haar spel prikt op de een of andere manier straight through my defenses heen, om onontkoombaar en direct op mijn emoties in te spelen; ze kan dat als geen ander. Als zij andermaal had gewonnen in plaats van McDormand, had ik daar zeker vrede mee gehad. Die twee klasbakken, een bijzonder sterk script en het feit dat ik dit met grootouders van dichtbij mee heb mogen maken, zorgden ervoor dat ik meermaals met de tranen in de ogen zat. Misschien een opsteker voor wie dacht dat John Milton dood was van binnen, na mijn vernietigende recensie van Miracle in Cell No. 7 (2019) vanmorgen.
Met muziek van onder andere Einaudi, Bizet en Purcell is een aanwezige, maar passende en versterkende soundtrack gekozen. Ook de bijrollen van Williams, Gatiss, Sewell en Poots moeten even worden genoemd. Ja, deze staat voor nu wel in de eindlijst.
4,2*
TMP
-
- 1796 berichten
- 1629 stemmen
Degelijke film. Wat met name in het oog springt is het goede acteerwerk van Anthony Hopkins. Dat is dan ook het voornaamste pluspunt van deze film en wat mij betreft het enige dat er echt uitspringt. Het plot is degelijk. Het verhaal focust zich op de dementerende Anthony en diens verwarring en onbegrip worden duidelijk in beeld gebracht. Ik kon alleen niet echt meeleven met zijn personage en de mensen om hem heen. Het blijft daarvoor te afstandelijk. Wellicht omdat je nauwelijks iets weet over hem en de echte aftakeling bij hem kennelijk al voor het beginpunt van deze film heeft plaatsgevonden. De overige personages zijn, op de vertolking van Olivia Colman na, overigens geheel inwisselbaar. Veel bekende gezichten, maar toch weinig bijzondere rollen, al brengt het script dat ook wel met zich mee. Geen verkeerde film, maar ik vond het niet echt iets bijzonders.
De filosoof
-
- 2023 berichten
- 1405 stemmen
Geweldige film. Omdat het is gebaseerd op een toneelstuk zijn er maar een paar personen en decors maar desondanks lijkt het wel alsof je in een psychedelische trip zit. We blijken in feite mee te kijken met de oude en demente man Anthony, meesterlijk gespeeld door Anthony Hopkins, zodat we volop zijn verwarring meevoelen en met hem proberen vat te krijgen op de werkelijkheid welke ervaring beslist verontrustend is en het ook wel een horrorfilm maakt. De film lijkt aldus een verfilming van een neurologisch geval à la de verhalen van Oliver Sacks maar heeft ook een uitgesproken postmodernistisch karakter doordat de dementie zich vooral uit in verwisseling of verwarring van personen en tijd hetgeen twee elementen zijn waarmee postmodernistische kunst vaak de fragmentatie en discontinuïteit van de werkelijkheid c.q. alternatieve werkelijkheden uitdrukt. Terwijl de man steeds dieper gevangen raakt in z’n dementie en zelfs zijn identiteit verliest krijgen we als kijker juist een steeds scherper beeld van de situatie (een beetje als in Memento) en is de film bovenal een ontroerende schets van de liefde en strijd van een dochter om met haar dementerende vader om te gaan.
LiaKna
-
- 78 berichten
- 78 stemmen
Als je in de zorg werkt of bekent bent met iemand met dementie of iemand hebt gekend met dementie dan zul je nog veel dingen herkennen in deze film. Het wordt zo gefilmd dat je alles ziet uit de ogen van die gene met dementie. Zo voelt de film misschien een beetje verwarrend aan. Maar dan weet je ook hoe iemand zicht voelt die dementie heeft
Bekijk hier de volledige beoordeling: review The Father
rep_robert
-
- 27289 berichten
- 3853 stemmen
Potverdikke, je zit bij the Father gewoon anderhalf uur naar een dikke trip te kijken, en het heeft niet eens met drugs te maken. Hopkins speelt de rol van zijn leven als iemand die met dementie kampt. Wat is echt en wat is allemaal een waanbeeld van zijn aftakelende hersenen? Gedurende de hele speelduur van de film blijft dit een worsteling die je samen met Hopkins zijn personage meemaakt. Enkel in de scenes waarin zijn dochter met haar vriend praat weet je dat het de werkelijkheid is. Erg fraai en ik snap ook dat dit voor veel mensen met dementerende familieleden ontzettend herkenbaar zal zijn. Enig nadeel was dat de film wat abrupt eindigde. Maar dan rijst de vraag, hoe brei je wel een goed einde aan de film? Wat dat betreft valt er wat voor te zeggen dat het besef bij Anthony indaalde dat hij inderdaad veel heeft ingebeeld. Een erg zielig, maar wel imponerende einde verder.
4,0*
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
Knappe vertelling, inderdaad een beetje het filmische equivalent van Hersenschimmen. Mooi hoe Florian Zeller erin slaagt om de belevingswereld van een dementerend persoon op te roepen, terwijl tegelijk er ook aandacht blijft voor de omgeving. The father is dan ook niet echt vanuit het perspectief van Anthony gemaakt, zoals sommigen wel schrijven. Maar het klopt dat de verteltrucs op de kijker het effect hebben dat je soms in zijn schoenen wordt geplaatst. Uiteindelijk lijkt alles me min of meer 'echt gebeurd' (binnen het narratief) maar dan over een veel langere tijdsperiode en met een andere chronologie, waarbij het fenomeen van prosopagnosie (het niet meer herkennen van gezichten) de verklaring is voor de scene met de andere acteurs. Cameravoering vond ik mooi, strak, goed gebruik gemaakt van de ruimte. Een stilistische minpunt vond ik het gebruik van muziek. Purcell onder je opening plakken is wel heel makkelijk scoren. Over de hele lijn biedt de film in mijn ogen sowieso te weinig nieuws of indrukwekkends voor z'n huidige score op de site. The father is een knap vertelde, goed uitgevoerde film over een ouder met dementie. Niet meer maar ook niet minder.
scorsese
-
- 11780 berichten
- 10189 stemmen
Uitstekende film over een bejaarde man met alzheimer die door zijn dochter wordt verzorgd. Grotendeels verteld vanuit het perspectief van de vader waardoor je als kijker terecht komt in de verwarrende belevingswereld van de man. Ook aangrijpend om te zien hoe de naaste omgeving hier mee moet dealen. Sterk acteerwerk met een magnifieke rol van Anthony Hopkins.
alexa123
-
- 16 berichten
- 16 stemmen
Prachtige film, met uitstekend acteerwerk, maar dat mag je verwachten van deze cast. Hopkins is echt dement in deze film en ook de blik in zijn ogen maken het plaatje overtuigend compleet. Het is en blijft een zeer zwaar onderwerp, dat vertelt moet worden: 20% van de mensen krijgt deze verschrikkelijke ziekte tenslotte. Door het goede acteerwerk wordt je echt in de film gezogen en laat het je niet meer los. Een van de betere films voor mij van de laatste paar jaar.
Brandt
-
- 326 berichten
- 268 stemmen
Een masterclass acteren van Anthony Hopkins, die op een leeftijd dat velen daadwerkelijke dement worden, nog even een Oscar binnen hengelt. Ongelooflijk hoe de kijker vanuit het perspectief van de aftakelende Anthony mee krijgt wat dementie doet met het realiteitsbesef en de waarneming. Het is bij vlagen heftig en ontroerend, maar gelukkig zit er net genoeg humor in het script en luchtigheid in het spel van Hopkins om de film dragelijk te houden.
Deze film moet verplichte lesstof zijn voor iedereen die in de zorg werkt.
Kippie.
-
- 419 berichten
- 961 stemmen
Niet vaak het gevoel gehad dat ik volledig gevangen zat in de leefwereld van een filmpersonage, maar The Father kreeg het toch voor elkaar. Fenomenaal acteerwerk van Hopkins ook. Hij maakt ogenschijnlijk moeiteloos voelbaar hoe het moet zijn om overmeesterd te zijn door de mentale sluipmoordenaar die dementie heet.
Mac Hammer Fan
-
- 5229 berichten
- 7659 stemmen
Anne bezoekt haar vader Anthony in het huis in Londen waar hij al enige tijd alleen woont met de hulp van iemand die hem verzorgt. Anthony is 80 jaar oud en voelt zich vaak alleen en verloren in dat huis. Wanneer zijn dochter hem vertelt dat ze op het punt staat Londen te verlaten om voor altijd in Parijs te gaan wonen met de man van wie ze houdt, neemt zijn verwarring alleen maar toe. En het wordt snel erger wanneer Anthony, totaal verrast, plots ontdekt dat er binnen in zijn huis een persoon de krant zit te lezen. De man beweert de echte eigenaar van het appartement te zijn, en ook de echtgenoot van zijn dochter Anne. Voor Anthony klopt er iets niet: is zijn dochter echt getrouwd? Maar was haar man niet een ander persoon? Wat gaat hij in Parijs doen? Wie is de man die hij net ontmoet heeft? Maar bovenal, hoe durft hij te zeggen dat dit zijn huis is?
“The Father” geeft niet alleen een kijk op dementie vanuit het gezichtspunt van iemand met deze ziekte, maar toont ook hoe het is voor de dierbaren om hem heen, en dat doet het op een brutale maar toch eerlijke manier door de frustratie maar ook de pijn en liefde van de mensen om hem heen te laten zien. Zellers film profiteert ook enorm van zijn cast. Anthony Hopkins is absoluut indrukwekkend in de rol, zijn vertolking is hartverscheurend en bloedmooi en de Oscar hiervoor is meer dan terecht. Hij brengt de verwarring, de angst, de woede en de brutale eerlijkheid van deze angstaanjagende ziekte op zo'n realistische manier over dat het beklijft. Ook de ondersteunende cast is gewoon prachtig, maar Olivia Colman geeft misschien wel de meest impactvolle prestatie. Visueel is “The Father“ sober en pretentieloos en toch geven de slepende cinematografie en de geweldige montage de film de verontrustende en verwarrende sfeer die nodig is. Tot slot is de soundtrack gewoon perfect - nu eens heel sfeervol, dan weer heel subtiel, de score verheft echt de grote momenten van de film.
Filmkriebel
-
- 8946 berichten
- 4129 stemmen
Niemand is gemaakt om hier te blijven. Doodgaan op zich is niet het probleem, maar de manier waarop, dat is een ander verhaal. De gelukkigen zullen misschien vredig in hun bed inslapen of bezwijken aan een hartaanval. Maar er zijn er onder ons die beetje bij beetje zullen aftakelen aan ziektes of dementie zoals Anthony. Het verliezen van tijdsbesef en de mensen rondom jou niet meer herkennen ... dat moet beklemmend en beangstigend zijn. Sorry voor de zwartgalligheid maar The Father is dan ook een weinig opbeurend drama.
De lekkende kraan is een sterk beeld in die film : ook Anthony verliest druppelsgewijs zijn geheugen. Hopkins kreeg me muisstil met zijn authentieke uitbeelding van zijn naamgenoot, die de realiteit rondom hem ziet afbrokkelen. The Father steunt op een berg adembenemend acteertalent, het is tot in de puntjes uitgevoerd...En als dat nog niet het geval was kijk je na deze film misschien op een meer begripvolle en compassionele manier naar dementerenden.
charmie
-
- 245 berichten
- 0 stemmen
De prestatie van Anthony Hopkins staat buiten elke discussie: fenomenaal, zonder meer.
Maar dan de film. Dat vond ik toch een nogal ongemakkelijke kijkervaring. Niet alleen Alzheimer maar ook kanker, ALS en MS zijn ziekteprocessen die gepaard gaan met aftakeling. Toch is het steeds voornamelijk Alzheimer dat het witte doek haalt en ik vrees dat dat te maken heeft met het feit dat we ons liever vergapen aan geestelijke dan aan lichamelijke aftakeling, wellicht omdat daarin ruimte is voor 'hilarische' momenten als het uiten van beledigingen, het maken van rare opmerkingen, ofwel gedrag dat het gevoel voor decorum volledig is kwijtgeraakt. Intens ingrijpend en verdrietig voor alle betrokkenen, maar wat moet een buitenstaander daarmee? Nieuwe informatie bracht de film niet; door de diverse documentaires en getuigenissen op schrift van mensen die ermee te maken hebben/ hadden wist ik al genoeg. Bleef over de amusementswaarde, maar die was er dus niet. Daarom voelde ik me bij het verlaten van de bioscoop dan ook een voyeur die beter thuis had kunnen blijven.
boemboem27
-
- 1251 berichten
- 1151 stemmen
wat een geweldige film.
blijft toch een fantastische acteur die Anthony Hopkins.
ook de andere acteurs spelen prima hoor.
is toch behoorlijk heftig, zet je wel aan het denken.
een geniale rol van Hopkins.
echte aanrader
visiblefather
-
- 7 berichten
- 6 stemmen
Wat was dit een mooie ontroerende film. Bizar goe hoe Anthony hier een dementerende man neer zet. Ook pijnlijk om te zien hoe verwarrend en eenzaam je leven wordt met deze ziekte. Wat mij betreft, dikke aanrader
Dx11
-
- 1 berichten
- 1 stemmen
Ik lees al jaren mee op deze site, maar heb zojuist een account aangemaakt, speciaal voor deze film.
Ik had verwacht dat het een zeer emotionele film zou zijn, een echte tranentrekker.
Dat was het niet. Wat het wel was? een zeer interessante alzheimer - simulatie film. Elke keer denk je weer, nu snap ik hem, en dan weer klopt het toch niet. Achteraf besef je dat je zojuist hebt meegemaakt hoe verwarrend het is om alzheimer te hebben.
Prachtig geacteerd, goed verteld, en zeer realistisch. Ook "grappig" hoe je zo'n bijzonder verhaal kan vertellen met vermoedelijk lage kosten, geen moeilijke sets, gewoon mensen en een verhaal.
Het zet je echt aan het denken, hoe zou ik hier mee om gaan als hetzelfde in mijn familie voor zou komen?
De film duurt niet belachelijk lang, kan door eigenlijk iedereen gekeken worden, en zal denk ik weinig mensen teleurstellen. Zeker een aanrader!
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Eindelijk gezien. Ik heb er lang mee gewacht omdat ik verwachtte dat ik dit soort films die gaan over dementie niet zou trekken. Was ook geen makkelijke kijkervaring maar de film liet bij mij niettemin een grote indruk achter en dat ligt natuurlijk vooral aan het magistrale acteren van Anthony Hopkins en niet te vergeten Olivia Colman. Verwarrend was het soms allemaal wel wat je voorgeschoteld kreeg. Wat is werkelijk en wat niet. Tja Alzheimer. Ik hoop in ieder geval in de toekomst voor deze ziekte gevrijwaard te blijven maar dat weet je natuurlijk nooit. Ik ben in ieder geval blij deze film na lang aarzelen toch bekeken te hebben. Voor mij tot nu toe in ieder geval een van de beste films van dit jaar.
4,0*
Bekijk ook
Quo Vadis, Aida?
Drama / Historisch, 2020
86 reacties
Wolfwalkers
Animatie / Avontuur, 2020
41 reacties
Perfect Days
Drama, 2023
26 reacties
Coda
Drama / Komedie, 2021
71 reacties
Sound of Metal
Muziek / Drama, 2019
45 reacties
Der Fall Collini
Drama / Misdaad, 2019
35 reacties
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.