Still Alice (2014)

Gut, wat een gezeik van heel wat stuurlui aan wal hierboven over dat het verhaal voorspelbaar is... Misschien is dat wel omdat de ziekte zich zo voorspelbaar ontwikkelt.

Vind het het een mooie en ontroerende film.

Veel dingen zijn wel voorspelbaar, maar heb me daar zeker niet aan geërgerd.

Waar ik me wel heel even aan heb geërgerd, dat dit weer zo'n een 'perfect' gezin was: geld genoeg, ideale kinderen.

Hierdoor staat het wel iets verder van mij af.

Hoe julianne Moore omgaat met de ziekte, doen me dit grotendeels vergeten. Ik vind haar het erg goed doen!

Mooie film, maar had veel meer uitgehaald kunnen worden. Heeft me ook niet echt ontroerd. Normaal zou ik wel een traantje laten bij zulke onderwerpen.

Zal wel aan het script en verhaal liggen denk ik, want Julianne Moore is zoals altijd een prima actrice en zet hier ook weer een prachtige stuk neer.

Goed thema die een beter lot verdient dan dit script.

Er zijn betere films over dit onderwerp. Beetje erg voorspelbaar dit allemaal. Het gezin vond ik vaak wel erg perfect. Het einde vond ik helemaal bedroevend. Het verhaal stopt gewoon. We willen natuurlijk niet zien hoe ze verder aftakelt. Julianne Moore doet het dan nog aardig. Had er echt meer van verwacht. Gemiste kans wat mij betreft.

Zoals?

Ik zou zeggen zoek even op Google ....

Kapsalon Romy

Exact, precies wat ik ook had.

Wat mij ook zo tegenstond was een opmerking van de dokter tegen Alice, die zoiets zegt als "De ziekte is in uw geval misschien nog wel erger, omdat ook alle kennis verloren gaat."

Van een film met een onderwerp als Alzheimer verwacht je dat hij je behoorlijk aangrijpt. Dat is hier echter niet het geval. Julianne Moore acteert goed en draagt deze film nagenoeg in haar eentje. Dat is ook wel het probleem. De overige rollen zijn niet boeiend of diepgaand genoeg en datzelfde geldt voor hun relaties met Alice en elkaar. Het blijft allemaal heel erg binnen de lijntjes. Niet verkeerd, maar ook niks bijzonders.

Dat is niet wat hij zegt. Hij zegt dat het sneller kan gaan bij hoogopgeleide mensen omdat die in de beginfase vaak nog innovatief zijn om de alzheimer te omzeilen. Als dat wegvalt is de weg naar beneden sneller omdat de diagnose pas laat komt. Nergens zegt ie dat t voor hoogopgeleide mensen erger is. Geen dingen gaan verzinnen.

Dank je wel voor je oplettendheid B2, maar blijft hoe dan ook een sentimentele draak van een film.

Voor hoog én laagopgeleiden.

Tal van films en documentaire over dementie gezien, vaak helaas vooral Alzheimer. En die zijn vrijwel altijd een mengelmoes van zeer rake momenten, maar soms ook feitelijk onjuistheden, vervlochten met een traditioneel dramatisch narratief. Vaak negeer ik dit soort kritische punten, aangezien een beeld schetsen van een vorm van dementie uiterst moeilijk is in een korte speelduur, mede omdat alle vormen per persoon nog zeer verschillend kunnen lopen en de makers, hopelijk, bewuste keuzes maken om momentopnames waarin wel duidelijke signalen zich openbaren af te wisselen met die momenten waarop, ook in het echte leven, het minder zichtbaar is.

Wat ik mij kan herinneren van deze film is dat ik best wat moeite had met bepaalde weergaven, informatie en vooral de diagnose Alzheimer. Vanuit vogelperspectief is Still Alice in de essentie van het drama gelieerd aan dementie aangrijpend, maar als kwalitatieve goede film, waardeer ik deze misschien te hoog, en is het iets te gelikt.

Dan de woorden van de arts als deze daadwerkelijk zo zijn uitgesproken in de film (ik weet het zelf niet meer exact)....

" Hij zegt dat het sneller kan gaan bij hoogopgeleide mensen omdat die in de beginfase vaak nog innovatief zijn om de alzheimer te omzeilen. Als dat wegvalt is de weg naar beneden sneller omdat de diagnose pas laat komt. Nergens zegt ie dat t voor hoogopgeleide mensen erger is."

Ik denk dat de makers zich baseren op het boek, waarover later mee. In de onderzoeken waarin hoog- en laagopgeleiden zijn vergelijken met betrekking tot Alzheimer lijken bij hogeropgeleiden de eiwitophoping in de hersenen, die zorgen voor het versneld afsterven van de hersencellen, meer te kunnen doorstaan door een zeker reservecapaciteit, en daardoor de echte problemen en openbaring later plaatsvinden. Het klinkt oneerbiedig, maar bij mensen met een hoger denkniveau zijn de hersenen dus waarschijnlijk meer ontwikkeld en kunnen meer aan. Mensen met een lager ontwikkeld brein zullen waarschijnlijk dus eerder klachten krijgen. Echter, bij hoger ontwikkelde breinen zullen in relatie tot Alzheimer de klachten ineens gigantisch zijn, waar dat bij minder ontwikkelde breinen veel eerder en gestaag zich zal openbaren.Uiteraard is het onmogelijk om te duiden wat erger is. Bij minder ontwikkelde breinen is de traditionele weg dat eerst de geheugenproblematiek leidend is, waar bij meer ontwikkelde breinen eerst gedrag wordt beïnvloed. Maar daarbij is de diagnose nu veel meer frontotemporale dementie en niet Alzheimer, die zich pas op latere leeftijd pas openbaart.

Nogmaals, als dit werkelijk de woorden zijn van de arts is het mensonterend om te zeggen dat mensen met een meer ontwikkeld brein meer innovatief zijn. Ja, ze hebben dankzij hun meer ontwikkelde brein meer weerstand tegen de progressie, al uit het bij 'hun' zich enkel op een andere manier. Geen enkel mens heeft vanwege zijn hogere denkniveau en meer ontwikkelend brein, bewuste middelen om meer 'innovatief ermee om te kunnen gaan; het is een 'technisch' proces in het brein. Ook het proberen te verbloemen is tussen de twee totaal niet verschillend. Ik sluit niet uit dat onderzoeken hier in de toekomst verandering in gaan brengen, maar dat is nu, en op het moment van deze film en het boek waarop het gebaseerd is, niet aan de orde. In de praktijk heb ik in vele jaren ook zelf nog geen onderscheid kunnen waarnemen.

Als dramaturgisch middel voor de film zijn deze woorden van de arts, hoe fout ook, wel zeer interessant. Als ze bewust deze arts incorrecte woorden hebben laten uitspreken ben ik zeer blij, maar ik vrees dat de makers geprobeerd hebben serieus onderzoek te verrichten, of zich enkel op het boek hebben gebaseerd.

Het hoofdkarakter is rond 50 jaar en de diagnose Alzheimer lijkt gebaseerd te zijn op een haast prehistorisch beeld van dementie. Frontotemporale dementie is voor deze leeftijd al jaren leidend. Ik vermoed dat Alzheimer, helaas, nog steeds enkel tot de verbeelding spreekt. Laat staan dat mensen met Lewis Body die al jaren in opmars zijn en nu gestaag de diagnose Alzheimer steeds meer aan het 'vernietigen' zijn, nog lang geen podium zullen krijgen. Nog gekker is dat de film is gebaseerd op een boek van iemand die zeer geleerd is, maar zich vooral richt op Alzheimer, en ook in haar onderzoeken voor haar boek, heeft gericht op dit type dementie. Ik heb het boek van Lisa Genova niet gelezen, maar haar mengeling van fictie en wetenschap, klinkt op papier al curieus. Ik vermoed dat de makers veel van het boek letterlijk hebben gekopieerd.

Mooie film; zag hem nu pas.

Terwijl je nog bij je volle verstand bent, weten dat je de greep op je leven en de wereld kwijt zult raken. De wanhoop erover, het wegmoffelen ervan, het creeëren van strohalmen waarmee je denkt je te kunnen redden en dan , uiteindelijk, de totale apathie.

Inhoudelijk veel sterker dan 'The Father'.

goede film een keer gezien met lezing erbij.

Meesterlijke Julianne Moore en film maakt heel goed duidelijk hoe vernietigend de ziekte Alzheimer is op een intelligente, levenslustige vrouw, taalkundige ook nog... Dit weekend zag ik Maggie's plan en toen was haar rol irritant, zouteloos en niet overtuigend. Ach ja, hoe belangrijk zijn het script, de taal, de suggestie, want talent heeft deze actrice wel.