Der Fall Collini (2019)

Dit verhaal is niet echt gebeurd terwijl het wel de air heeft echt gebeurd te zijn. Dat zou men wel duidelijker mogen vermelden bij dit soort films. Zeker in tijde van fake news. Al bij al een vermakelijke film, echter de aanklacht op de rechtsysteem is te gemakkelijk en er zijn te veel toevalligheden. Zoals dat net die Leinen advocaat moet zijn van de moordenaar van zijn 'tweede vader' en dat hij dat aanvankelijk niet zou doorhebben.

Ik heb me ook wat verdiept in die Dreher-wet en het is niet zo dat die speciaal met het doel opgemaakt is om Nazi's vrijuit te doen gaan. Blijkbaar wisten vele parlementsleden zelfs niet eens dat dat het gevolg zou zijn. Overigens, zelfs als het niet als doodslag gezien werd maar als moord zou het ook verjaren in 1979 (waarbij de termijn trouwens al verlengd was, want volgens de oude Duitse wetten zou zelfs moord ook al na 20 jaar verjaren en hadden dit soort misdrijven dus ook niet vervolgd kunnen worden). Verjaring als juridisch principe (want het bestaat uiteraard ook los de Nazi-misdrijven) onrechtvaardig beschouwen zijn is te gemakkelijke kritiek. Verjaring bestaat met een reden: namelijk omdat voor zaken die zo lang geleden zijn het moeilijk is om nog exact te weten hoe het zat. Kortom: de film is veel te eenzijdig, waarbij weeral de verdedigers van de rechtsstaat als vijanden voorgesteld worden.

Goede film die echter op sommige punten wat mij betreft een beetje over the top is, de scènes in de boksring zijn wel erg metaforisch en de slotscène ronduit kitsch. Buiten dat een uitstekende film. 3,5/4*

"Der Fall Collini" is niet het verhaal van een jonge, onervaren raadsman die het haalt van een doorwinterde, gehaaide collega.
Neen, het is het verhaal van een wraakneming waarvan de kiem is ontstaan tijdens WO II en meer nog het verhaal van het aanhalen van een wet die een achterpoort betekende voor Duitse oorlogscriminelen om bestraffing te ontlopen.
Een film om in één adem uit te kijken.
Rechtbankscènes worden afgewisseld met flashbacks en actie. Het maakt het boeiend tot het slot en het viel me op hoe technisch de zaken in de rechtzaal worden behandeld.
Uiteindelijk kwam het er op aan of de vermoorde een schuldig of een onschuldig mens was.
Positief in het verhaal is ook dat de tijd tussen het vroeger gebeuren en de recente moord een aanneembare verklaring krijgt.
Een zeer goed geacteerd drama.

Solide gerechtsdrama waarbij een dwaling van een wet uit 1968 de basis vormt van dit verhaal over een Italiaan, Collini, die een rijke Duitse industrieel vermoordt. Schuld of onschuld is in deze film minder belangrijk dan het motief achter de koelbloedige moord, iets wat Collini in alle talen verzwijgt. Veel prijsgeven over het plot zal ik niet doen want de twists zijn aangenaam en goed aangepakt. Hetgeen me dan wel stoorde, waren de veel te toevallige banden die de advocaat had met het slachtoffer... bevriend met diens zoon, romance met diens dochter, half opgevoed door het slachoffer. Dat maakte het dramatisch op de verkeerde manier en het voelde ook gekunsteld aan. De auteurs lieten voor mij een kans liggen om de film nog sterker te maken. Ook die arrogante advocaat van de tegenpartij Mattinger vond ik een clichématige figuur nl de oude mentor die zijn onervaren jonge leerling absoluut publiek belachelijk wil maken. De personages zijn niet zo sterk uitgewerkt maar in zijn geheel krijgt de film wel een heel ruime voldoende.

Der Fall Collini is een verzonnen verhaal en een boekverfilming, de moord is verzonnen, de personages en het plot is verzonnen. En op wat voor manier is het verzonnen, de schrijver of regisseur heeft duidelijk geen kaas gegeten van de advocatuur. Want advocaten hanteren bepaald taalgebruik, advocaten hebben een bepaald soort statuur. Maar niet in 'Der Fall Collini', want in 'Der Fall Collini' zijn de personages 2d kartonnen personages. Neem nu de scene waarbij leerling en meester op de zeilboot zitten. De meester begint met poggen over zijn zeilboot en hoe welvarend hij is. Als advocaat van groot statuur doe je dat gewoonweg niet, tenzij je een patjepeeër bent. Dit is een voorbeeld maar zo is de film doordrongen van domheid. Met daarboven op een moralistisch sausje heb ik genoeg woorden vuil gemaakt aan deze film. 2*