The Peanut Butter Falcon (2019)

Aangekocht door The Searchers. Releasedatum nog niet bekend.

Wat er zo van zie lijkt me dit een hele aardige film te zijn. Veel zin in.

Op het oog de perfecte kerstfilm zonder kerst. Met LaBoeuf, die ergens toch wel een van mijn favoriete Hollywood-kwasten is gebleven.

Trailer halverwege afgezet want het begon op een samenvatting van de film te lijken. U bent gewaarschuwd! Wát ik heb gezien zag er wel érg goed uit. Wel zin in !

Mooie, sfeervolle film. De broeierige zuidoostkust van de States vormt, onder begeleiding van bijpassende country muziek, een fraai decor.
Downsyndroomhoofdrollen zijn bij mijn weten vrij zeldzaam, maar samen met Shia LeBoeuf vormt Zack Gottsagen een onwaarschijnlijk en effectief duo. Het verhaal heeft verder weinig om het lijf maar een feelgood film heeft soms niet veel nodig om in haar opzet te slagen.

Wat een fijne film. Eigenlijk is het niks meer dan een feelgood buddy movie die niet eens zo veel om het lijf heeft. Maar alles wat de film doet, doet ie met verve.
The Peanut Butter Falcon neemt je mee op een heerlijk voortkabbelend avontuur waarin humor, sentiment en een heel klein beetje actie perfect hand in hand (in hand) gaan. De fijne klik tussen de acteurs, de sfeervolle beelden en een perfect passende soundtrack maken het af.

Als ik de trailer zie lijkt Leboeuf zijn Down Syndroom karakter met verve te vertolken. .

Prachtig!

Erg leuke film en prachtig in beeld gebracht. Er gebeurd vrij weinig en dit had beter gekund maar aan de andere kant, je blijft toch wel kijken. Bij het einde van de film had ik het idee dat ze niet precies wisten hoe ze dit moesten doen .. maar goed, leuk filmpje

LaBeouf

Dit zijn mijn soort films. Op avontuur, sympathiek, prachtig acteerwerk en heerlijke sfeer. Heel cynisch zou je zeker kunnen zeggen dit vaker gezien te hebben. Toch is de mix in deze film nabij perfect. LeBeouf is een acteur waarbij je een beetje bang bent dat hij heel graag serieus genomen wil worden waardoor die wat gaat overcompenseren. Maar hier laat hij zien een echte acteur te zijn. Hij speelt de pannen van het dak. Gottsagen wordt ook geroemd en zeker wel terecht, maar het is LaBeouf die hem de middelen geeft waardoor het werkt. Zij maken de film en ondanks ik altijd wel een zwak heb voor Dakota is zij voornamelijk een plotdevice om hen te laten shinen.

Einde vond ik ook wel werken. Had het vermoeden dat Tyler wel beetje dood was maar de film neemt het sprookjes einde over na het uitblazen van de kaarsen. Ik als kijker wou ook in het sprookje blijven geloven.

4 sterren.

Hoogst gewaardeerde film op het LIFF, schijnbaar.

En ook voor mij werkte het uitstekend. Ik wil bij feel good films nog wel eens naar een teiltje grijpen, maar daar was hier geen moment sprake van, en dat komt met name door Gottsagen en LaBeouf. Hun chemie is voelbaar en als je even door een paar interviews skipt op YouTube dan zie je dat hun band niet alleen geacteerd is.

Prima bijrollen voor Johnson, Hawkes en Thomas Haden Church. Een oprecht lieve film die ook nog goed is. Ik zie ze niet heel vaak, maar dit is er wat mij betreft absoluut eentje. Niet zoet, niet over sentimenteel, maar oprecht. Dan vergeef ik die paar kleine zaken die niet heel realistisch zijn graag.

4*

Dit is er weer eentje hoor. Zo'n komedie/drama indiefilm het hart op de juiste plaats. Gewoon wat sympathieke personages, een stel goede acteurs en prachtige setting voor een mooi avontuur. Genoten van de eerste tot de laatste scène. Al wordt de film zeker niet zo goed als de beste films van dit soort. Daarvoor is het net iets te zoetsappig en quasi-inspirerend allemaal, met ook een vervelend overdreven aandoenlijke rol van Dakota Johnson.

Daarnaast is het raar dat meerdere verhaallijnen niet goed worden afgerond. Het conflict met Duncan en Ratboy voelt overbodig en loopt met een sisser af, het trauma van Tyler over zijn overleden broer krijgt geen emotionele ontknoping en het einde is gewoon ongeloofwaardig, ook voor een film die niet voor een puur realistische benadering gaat.

Afgeraffeld gewoon. Ik dacht ontroering bij Clint te zien omdat er iemand zo tegen hem opkeek, maar Nilson en Schwartz laten een grote kans onbenut hier nog wat moois mee te doen. Mooie feelgood, maar ik mis wel dat scherpe randje. Zonder LaBeouf en Gottsagen had dit ook een soort Hallmarkfilm of Disney kunnen worden. 3.5*.

Totaal oneens dat het broer verhaal geen emotioneel einde heeft. Het is overduidelijk wat er gebeurt is en Shia kan nu de grote broer zijn en krijgt daardoor weer eigenwaarde terug. Eindelijk een film die het je laat voelen ipv het in spraak uitlegt is het weer niet goed.

Prima film. Niets op aan te merken mijnerzijds en ik kan best een mierenneuker zijn van tijd tot tijd

Fijne buddy film met een onvoorstelbare chemie tussen Shia LaBeouf en Zack Gottsagen, die beiden een topprestatie afleveren. Dakota Johnson is ook aanwezig, maar dat is vooral als decoratie. Daar is trouwens niks mis mee, want het oog wil ook wat.

Ja gewoon een lekkere feelgood movie. Alleen jammer van de sprookjesachtige wending op het eind, dat had deze film echt niet nodig.

Een hele dikke 3,5 *

Ik vond dit echt wel een goeie film, had ik niet verwacht.
Goeie en een aantal bekende acteurs ook, heel leuk verhaal, muziek paste er perfect bij ook.

Het was ook ne keer iets anders dan vele andere films.

En die Dakota Johnson, ik dacht al dat ik die van andere films herkende, wat een schoonheid, alleen al voor die blijf je kijken .

Leuke en mooie feelgood film. Kijkt lekker weg, leuke acteurs en het verhaal zit goed in elkaar. Zeker een ruime 3,5 *

Een rampzalig slechte film. Dom en ongeloofwaardig verhaaltje over het verlangen naar een - overigens ridicule - worstelwedstrijd. Acteur die jongen met Down speelt is ook al niet geloofwaardig. Echt, verspil je tijd niet aan deze miserabele film,.

Doe eerst eens wat research voordat je onzin spuwt. Die jongen speelt ongeloofwaardig? Hij heeft echt het syndroom van Down, dus wat is er ongeloofwaardig aan? Jouw recensie hoeven we iig niet serieus te nemen. Heb je je speciaal op MovieMeter aangemeld om dit te verkondigen. Dapper...

Peanut Butter Falcon is een aandoenlijke film waarbij LaBeouf en Gottsagen een unieke band opbouwen zoals ik ze niet vaak heb gezien in films. Later schuift Johnson ook aan en zorgt het feel good gehalte van de film ervoor dat je altijd met een big smile zit te kijken. Dat de onderlinge band zo goed werkt is o.a. doordat de regisseurs subtiel zijn in hun regie en het drietal alle ruimte geeft om te stralen. Ze laten daarnaast de prachtige omgevingen voor zichzelf spreken, waardoor de film tegelijkertijd een relaxte sfeer krijgt. Misschien is het verhaal soms wat vergezocht, maar de film voelt haast aan als een realistisch sprookje, waardoor ik er zelf geen problemen mee heb gehad. Ook leuk om Mick Foley en Jake the Snake Roberts nog even een keer in een kleine rol te zien.
Misschien niet een film voor iedereen, want er speelt iemand met het syndroom van Down in de hoofdrol en je moet dat gedrag wel kunnen accepteren, maar anderzijds denk ik ook dat je je daar maar overheen moet zetten. Ontzettend knap gedaan uiteindelijk en het is een hartverwarmende rol waarbij iemand met het Down syndroom niet als een zwak persoon wordt weggezet.

3,5*

The Peanut Butter Falcon heeft zeker zijn mooie momenten maar voor mij mist er toch iets echt memorabel. Het is ten tijde grappig omdat Zak zegt wat hij denkt en dat leidt soms tot grappige uitspraken. Dat zag ik ook al in Down The Road, wat een fantastisch programma is in België, met personen met Down syndroom die samen op reis gaan (onder begeleiding). Als je dat programma gezien hebt is deze film helaas minder sterk.

Er zijn een aantal zaken in de film die me wat tegenvielen. Zo vond ik het jammer dat Dakota Johnson bleef zoeken en ze de twee "voortvluchtigen" uiteindelijk terugvond. Hierna volgt er dan nog een soort romance tussen Shia en Dakota. Ook die twee lui waarvan Shia hun gear heeft opgeblazen, blijven hun achtervolgen. Ik vond dat allemaal bijzaak en het leidt af van waar de film echt over gaat: de band tussen Shia en Zak.

Heel leuk,... een film met en lach en een traan..
gewoon een relax filmpje.. met die heerlijk voort kabbelt.

4.0 ****

The Peanut Butter Falcon is een heerlijke feelgood movie met een goed verhaal en acteerwerk waarin je merkt dat de acteurs er gewoon zin in hadden. Wat wil je nog meer. Weinig woorden aan "vuil" maken, gewoon kijken. Zal je verrassen.

#

"Research" heb ik inderdaad jarenlang kunnen doen: er komt namelijk niemand met Down voor in mijn familie. Daarom kan ik rustig zeggen dat de acteur die hier iemand met Down probeert te spelen volstrekt ongeloofwaardig is. En om op je volgende vraag terug te komen: ja, ik heb me speciaal bij Moviemeter aangemeld om mensen te behoeden dit soort rampzalig slechte films te gaan zien.

Hij heeft het down-syndroom (dus in het echt heeft hij het ook, moet ik het duidelijker zeggen?) . Naast onderzoek doen is lezen ook je slechtste kant. Het is pure onzin.

Hij speelt helemaal niet iemand met het down-syndroom. Hij is dus iemand met het down-syndroom.

Ach, er staan heel wat wat vaste users boven dat stukje vitriool. Genoeg tegengeluid om mensen niet direct weg te jagen bij dit fijne werkje. Maar misschien is hij nu over deze film alweer wat positiever, nu hij net de slechtste film ooit heeft gezien.

Merkwaardig dat ik niet kan lezen... Ik heb namelijk een studie Nederlandse Taal- en Letterkunde gedaan. Nooit geweten dat de studie zo slecht was... - Maar terug naar je opmerking: van alle mensen met Down die ik ontmoet is hij wel de MINSTE met het syndroom van Down.. Misschien dat hij daarom zo ongeloofwaardig is..

Je ziet het gelijk aan hem. Daarnaast heb je verschillende gradaties in het down-syndroom. En leuk dat je die studie hebt gedaan, je komt hier behoorlijk naïef over. Ik neem aan dat je voor die studie ook niet zomaar allerlei dingen hebt ingeleverd zonder bronvermeldingen. Bespaart je een hoop gedoe en ongeloofwaardigheid.