Resident Evil: Retribution (2012)

Het verhaal over een huisvrouw die haar gewone leventje zat is en besluit te gaan vechten tegen muterende zombi's. Maar belangrijker nog; een kwetsbaar moeder-dochter portret en uiteindelijk vooral een tijdloze les over hoe je als mens kan omgaan met tegenvallers. Zal zeker nog vier of vijf kijkbeurten nodig hebben om alle lagen goed te begrijpen. Dat is geen straf dankzijde gedoseerde actie en de top-notch CGI in deze film. Het allerbest zijn echter de dialogen en de naturelle manier waarop deze worden uitgesproken door de voltallige cast, Oscarwaardige vertolkingen. Hier kan ik wel een ster aan kwijt.

Hoe slecht kan een film zijn? Zeer tegenvallend!

Was weer een leuk RE-deeltje... Mila Jovovich blijft ook in topvorm als onze zombie-killer Alice.

Het hele concept rond dat Umbrella-complex (en die simulatiesteden vond ik wel ietsje minder goed uit de verf komen) Ik had dan liever iets met teletransportatie gezien... Maar deze film staat wel weer garant voor een flinke dosis sterk gemonteerde vette actiescene's en opnieuw hordes hongerige mutanten. En zoals je het per deel wel kan verwachten komen we ook steeds dichter bij de waarheid... Dit keer dat Alice een kloon blijkt te zijn en een dochter schijnt te hebben... Althans, de dochter is een van de klonen.

Ik kon me er nog wel prima mee vermaken.

3,5*

Met de nodige informatie en flashbacks nemen we de eerste tien minuten een kijkje op heel de filmreeks tot nu toe. Daarbij wordt er ook met voorbedachte raden richting een einde toegewerkt. Dit (inmiddels) vijfde deel sluit dan ook aan op het vorige deel. Exact waar het daar eindigde gaat het hier na de lange terugblik intro weer verder waar het gebleven was. De film pakt uit met de nodige effecten en over de top actie. Kwalitatief zit het prima in elkaar, maar helaas lijkt de interesse hier een beetje achterwegen te blijven. Het voelt allemaal een beetje gewoontjes aan en is niet echt vernieuwend meer na zoveel delen. Zeker nu Paul WS Anderson het regiestokje weer overneemt na het afleveren van zijn debuut lijkt er wel met de beste bedoelingen hier aan gewerkt geweest te zijn. Maar veel beter wordt het er niet door, het gaat zelfs wat de matige kant op. Alsnog is daarmee niet gezegd dat de film slecht is, het blijft al met al nog wel vermakelijk, maar dat is het dan ook.

2,0*

Vanavond herzien.heb me prima vermaakt,maar toch tot nu toe het minste deel.het verhaal in dit deel is minder.wel een prima cast verder.wel goeie vechtscene's,en prima actie maar toch mindere interesante film. op naar het laatste deel.

Weer een prima film met genoeg actie dat lekker wegkijkt. Nog 1 deel te gaan.

Is dit het vervolg op Resident Evil: Afterlife? Is het een prequel of toch een remake van Resident Evil? Zelfs als je je de vijf voorgaande films uit de franchise kunt herinneren valt hier geen touw vast te knopen. Karakters die omkwamen in eerdere films blijken nog (of is het opnieuw?) te leven maar dat doet er weinig toe aangezien wat moet doorgaan voor een verhaal (Project Alice [Milla Jovovich] neemt het met een aantal huurlingen op tegen Umbrella Corp) dat slechts een excuus is voor een serie saaie gestileerde knok- en schietpartijen. De slechtste uit de serie tot nu toe. En dat wil wat zeggen!

Matig.

Resident Evil: Retribution is een beetje het resultaat als je een vervolgfilm regisseert met nagenoeg dezelfde aanpak maar met een gebrek aan nieuwe ideeën. Het vorige deel kon profiteren van de best gave concepten die erin voorkwamen zoals de reus. Dit deel is nagenoeg gewoon een letterlijke herhaling van deel vier alleen meer indoor geschoten.

Visueel nog best aardig, behoorlijk groots opgezet en geld dat uitbundig naar de effecten en decoraties is gegaan. Jovovich doet het nog altijd slecht. Behoorlijk lompe verschijning die me steeds laat lachen vanwege de onkunde. Ik kan boeken schrijven over waarom ik haar niet in films vind passen, maar Anderson (toen haar man) blijkbaar wel. Vergelijkbaar met een Rob Zombie die steeds Sheri Moon cast terwijl bijna niemand haar goed vindt acteren.

Wederom is het uitvoerige gebruik van slowmotion een grote stoorzender door de film heen omdat Anderson niet echt een gevoel van vaart kan creëren. Genoeg mooie kleuren en een cinematografisch competente film verder, maar niet echt cool of gaaf. Daarnaast wordt er nogal een complex gebeuren bijgesleept, waarschijnlijk "omdat het kan", maar het is niet veel meer dan een domme schrijver die slim wil overkomen.

Finale vond ik best suf en vooral die verschijning van Guillory als Jill Valentine was wel heel ernstig. Verder bleef ik me verbazen hoe plat personages kunnen worden, maar dat werd in het vorige deel nog door best lompe actie gecompenseerd. Hier wordt het compleet overspoelt met dwaasheid en duffe personages. Het slaat echt volkomen nergens meer op.

Anderson kan de juiste naam zijn om hersenloze projecten wat leven toe te brengen, maar als hij zich zo traag voortbeweegt als in deze film wordt het snel een redelijk duffe zit. Ondanks de best grote hoeveelheid actie vond ik dat bijna elke scene vakkundig om zeep wordt geholpen door non-personages, te veel slowmotion of gewoon lompheid. Gelukkig blijft het er allemaal qua visuele invulling best aardig uitzien. De scene waarin ze in Moskou worden achtervolgd door dat monster mag er wezen. Ook een gave eindscene trouwens.