Resident Evil: The Final Chapter (2016)

“My name is Alice, and this is my story. The end of my story.”

Matig. De eerste Resident Evil films zijn zeer vermakelijk met veel actie, een hoog tempo en best een interessant verhaal. Maar dit zesde deel verkwanselt dit allemaal. De actiescènes zijn gebleven, maar het is nu een aaneenschakeling van matige actiescènes en personages die daar ondergeschikt aan zijn gemaakt. Niet erg, maar dan moet de actie wel vermakelijk en spectaculair zijn. Dit is gewoon leeg, inspiratieloos, en vooral een herhaling van zetten. Hoe goed Jovovich ook is in de rol van Alice.

Een mooi einde.heb me vermaakt.mooier dan het vorige deel.prima cast verders.goed verhaal.toch weer een opening op een vervolg.maar zo te lezen gaat dat niet gebeuren.wel zou er een serie op netflix komen en een remake zo te lezen in iedergeval.we zullen het zien.

Prima afsluiter en lekker veel actie.

Ben meestal voorstander om zo weinig mogelijk te knippen in de actie, maar als je het dan toch doet, dan maar zo. Moest regelmatig aan het werk van Neveldine en Taylor denken en verrek... het is gewoon de editor van Gamer (2009) ! Een héle slimme, bewuste keuze van Anderson om iemand met zo'n duidelijke stijl erbij te betrekken, het tilt dit laatste deel tot een niveau waar de rest (helaas) niet aan kon tippen. Voor mij een boeiende stijloefening. Dit is hyper-edited actie zoals het hoort; in een constante flow en met een versterkende functie. Niet snijden om het snijden ( *kuch* Taken 3 *kuch* ). Anderson sluit het op grote schaal af en doet geen concessies!

Ik heb betere delen gezien. De actie flitste letterlijk voorbij!

Wel vermakelijke film. Tenminste als je liefhebben bent van het genre. Lekker veel actie, niet te lange speelduur waardoor ie toch vlot wegkijkt. Sommige actie scenes zijn inderdaad wat chaotisch maar de hoeveelheid maakt het wel weer goed. voldoende. 3,0*

Alice [Milla Jovovich] krijgt eindelijk/opnieuw de kans om wraak te nemen op Dr. Isaacs [Iain Glen], de man die verantwoordelijk was voor de verspreiding van het dodelijk T-virus. Anderson zet nog maar eens de voorgeschiedenis naar zijn hand om de basis te leggen voor meer rondrennende krijgers die het opnemen tegen vleesetende zombies en klonen met buitengewone krachten. Alice krijgt deze keer hulp uit zeer onverwachte hoek, maar uiteraard weet Anderson daar wel een smoes voor te verzinnen. Het verhaal valt te verwaarlozen in deze fraai ogende, maar (zoals altijd) leeghoofdige SF-thriller. Hoewel Alice in de proloog verkondigt dat ze het verhaal gaat vertellen van “het laatste hoofdstuk”, is er toch een open einde. Liefhebbers van Friday the 13th kunnen bevestigen dat ook dat geen origineel idee is.

Vermakelijk slotstuk van de Resident Evil films, wat boordevol actie zit. 3 Sterren.

Afsluiter.

Wat een teleurstelling dat ze niet hebben doorgepakt op de allerlaatste scene van deel vijf. Je zou denken dat deze film de ultieme strijd vormt tussen mens en zombie, maar uiteindelijk wil Anderson toch wat verhaal toevoegen. Heeft hij niet bepaald gedaan in de andere vijf films. Blijft gelukkig wel vermaken, maar het is toch jammer.

Qua stijl gooit Anderson het dit keer (eindelijk) over een andere boeg. Dit laatste deel van de Resident Evil-reeks kiest voor een wat snellere, rauwe stijl in plaats van lompe actie die veelvuldig in slowmotion wordt getoond. Anderson staat er best wel zijn mannetje in, want zeker de scene op de tank/gepantserde auto was een lekker stukje adrenaline.

Verder is het allemaal erg dun en lomp. Opvallend aan de reeks is dat er in elke film nieuwe personages worden geïntroduceerd die Jovovich naar het einde volgen en vervolgens niet meer terugkeren. Soms wel plots twee films later (zoals Larter hier) maar het blijft uiteindelijk vooral Jovovich die haar ding doet. Veel uitleg is er dit keer niet eens over waarom ze eigenlijk zijn verdwenen. Blijkbaar hoopte Anderson gewoon dat we ze als publiek vergeten waren.

The Final Chapter doet verder gewoon wat het moet doen, en dat is lomp en hersenloos zijn. Weet voor een lange tijd best aardig te werken maar na enige tijd staan de zombies totaal niet centraal meer, net als de monsters. De tweede helft kenmerkt zich vooral in actie die vooral de personages tegen elkaar opzet maar dat was niet echt precies waar ik als kijker van een zombiefilm op zat te wachten.

Iets sterker geknipt dit keer, de klappen voel je wat meer, verder blijft het een middelmatige film met een grootse look. Het is allemaal iets somberder, maar verder blijft het heel duidelijk zowel een Resident Evil-film als zowel een Anderson-film. Als je meerdere films van hem hebt gezien, of gewoon de reeks zelf, zou je moeten weten waar je aan begint. Als slot niet echt zo spectaculair als je zou willen hopen, maar het vermaakt gelukkig wel. Jammer dat de speelduur iets te lang is.

Van Resident Evil: The Final Chapter - ikruikversemosterd:

"Einde verhaal. Afgelopen. Het is klaar. Godzijdank. De doodvermoeiende reeks die Resident Evil heet is met The Final Chapter eindelijk afgesloten. Zes delen lang konden investeerders hun spaarvarkens vetmesten (voor zover de films überhaupt nog iets opbrachten) en speelde Milla Jovovich voor actieheldin. Hoe Alice en aanhang het einde halen en welke bezopen wendingen Paul W.S. Anderson heeft bedacht, het boeit mij niet meer.

Kan mij het hoe, wat en wie nog iets chelen. De “collectie” is voltooid en afgestreept op mijn Letterboxd. Dat is wat telt.

En toch ben ik er niet gerust op.

Want waarom lijkt Resident Evil: The Final Chapter niet écht af te ronden? Waarom heb ik het knagende gevoel dat Anderson nog ergens aantekeningen heeft liggen om “zijn” serie te continueren? Wedden dat Jovovich zich zo weer in Alices strakke vechterspak wringt om lelijke monsters te verslaan? Straks zit ik in de bioscoop en debuteert de trailer voor deel zeven.

Nee. Zo moet ik niet denken. Positief blijven.

Doorgaan kan niet eens meer. Kijk maar naar de titel. Resident Evil: The Final Chapter. Het laatste hoofdstuk. Anderson heeft deze woorden niet voor niets gekozen. Hij heeft ons een einde beloofd, nu moet hij zich er ook aan houden. Suggereren dat terugkeren naar de horror mogelijk is, is ongepast.

Ik hoop het."

En dan eindelijk op gameavond aan de laatste Resident Evil met deze The Final Chapter, en je kan je afvragen wat een dergelijke film nog zal of wil tonen wat we inmiddels al meerdere keren gezien hebben, toch blijkt dat niet de grootste vijand van de film te zijn waar Paul Anderson weer aan het roer staat. En hoewel de eerste de beste is, met op zijn hielen de derde, is de aanwezigheid van Anderson niet meteen en garantie op beter, want er valt zeker het nodige aan te merken op dit deel.

Maar The Final Chapter doet ook veel goed ook al is het natuurlijk voorspelbaarheid troef met Alice, The Hive, the Umbrella Company en hordes aan zombies. Uit welk gat ze nu gekropen komt is me onbekend, haar weg waar naartoe juist wel. Stijlvol is het geheel zeker met fraaie kleurenfilters, een mooie donkere look, prachtige shots met tegenlicht en contrast, en een overtuigende achtergrond in de vorm van de apocalyptische wereld. Ik durf wel te zeggen dat in geen enkele deel het er tot nu toe zo mooi uitzag. Interessant is het doorgewoekerde virus in nogal opzienbarende mutaties, valt het geheel geen moment stil en is er natuurlijk om het vrouwelijk schoon gedacht in de vorm van Jovovich, maar is Larter nog veel leuker en is de immer stoere Ruby Rose een leuke aanvulling op dat vlak.

Matige elementen vind de film daarnaast toch vooral in de geluidsmix die alle kanten op vliegt van luid naar zacht, maar de meeste pijn lijdt de film aan de montage in de actie momenten. Deze zijn in mijn beleving niet om aan te zien zo chaotisch en vlug gemonteerd dat gevechten gewoon weg niet te volgen zijn wie er nu uitdeelt, of boven of onder ligt. Het is niet te doen hoe dit door de montageafdeling in elkaar is gezet en op bepaalde momenten zo'n epileptisch opwekkende trip is dat ik regelmatig de ogen even sluit, of beter gezegd, dat hoeft eigenlijk niet want het is toch onnavolgbaar. En dat is toch wel het grootste minpunt en pijnpunt binnen een film die verder best wel voldoende scoort en ook nog een knappe soundtrack heeft. Afijn, lang niet slecht wat mij betreft, maar de minpunten die het heeft hebben helaas een behoorlijke invloed. Met een betere montage had dit toch zeker op een beter cijfer kunnen rekenen waar het nu vooral gewoon een voldoende betreft.