Mon Oncle (1958)
Genre: Komedie
Speelduur: 117 minuten
Oorsprong:
Frankrijk / Italië
Geregisseerd door: Jacques Tati
Met onder meer: Jacques Tati, Jean-Pierre Zola en Adrienne Servantie
IMDb beoordeling: 7,7 (24.147)
Gesproken taal: Frans
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
- Te zien in één bioscoop (Rotterdam)
Plot Mon Oncle
"Mr Hulot takes a precious, playful ... and purely premeditated look at modern times ..."
De 9-jarige Gérard, zoontje van een rijke industrieel, woont in een futuristische villa waar alles automatisch gebeurt en heeft alles wat hij zich maar kan wensen, maar verveelt zich stierlijk. De jongen is dol op zijn oom Hulot, die in een eenvoudig huisje in een oude volkswijk woont en zo gelukkig is. Gérards moeder kan maar weinig begrip opbrengen voor de levensstijl van haar broer en probeert hem te koppelen aan een rijke buurvrouw. Maar Hulot is niet van plan zijn oude leven op te geven.
Externe links
Acteurs en actrices
Monsieur Hulot
Monsieur Arpel
Madame Arpel
Monsieur Pichard
Betty, Landlord's Daughter
Walter
Neighbor
Georgette, the Housekeeper
Madame Pichard
Gérald Arpel
Video's en trailers
Reviews & comments
Matchostomos
-
- 4171 berichten
- 535 stemmen
Tatifiel of tafifoob ...?
Van de weinige prenten die Jacques Tati op zijn conto heeft staan, was 'Mon Oncle' diegene die het meest en gretigst om aandacht vroeg, meer nog dan 'Playtime'.
Het finale resultaat van mijn Tati-ontgroening bruist echter in tegen alle verwachtingen. 'Mon Oncle' kan bij tijd en wijlen buigen over een sterke uithaal naar het doen en leven van de moderne mens, maar wanneer puntje bij paaltje komt, roept deze prent bovenal irritatie en verveling op.
Irritatie in het onnoemelijk oppervlakkige alter ego van Tati, Monsieur Hulot (in principe geldt dat ook voor Chaplin, maar hij weet tenminste een stevige dosis charmes op te roepen), en verveling in de nochthans gerenomeerde gags.
Voorlopig zie ik in mezelf noch een tatifoob, noch een tatifiel in wording...
De satirische opzet van 'Mon Oncle', als een fijnzinnige kritiek op de ijdele burger, en de moderne architectuur zijn uiteindelijk de enige noemenswaardige feiten.
De vorming van een mooi contrast tussen de gewone en de rijke burger speelt daarbij een belangrijke rol, aangezien ze als basis dienen voor de daaropvolgende running gags.
Bij aanvang kunnen deze gags nog enigszins sympathie opwekken, maar achteraf vindt Tati het echter broodnodig deze onherroepelijk te herhalen en onnodig verder uit te werken.
Voor de opbouw baseerde Tati zich nochthans op zijn eeuwige leermeester Buster Keaton, maar veel valt daar niet van te merken. Ten eerste is de humor regelrecht flauw en mijns inziens weinig opbouwend.
Ten tweede bereikt Tati zelden tot nooit een apotheose, iets waar Keaton een absolute meester in was.
Ook van het vermeende spel met geluid en muziek, heb ik overigens bitterweinig gemerkt; andermaal flauw, weinig charmant en bijwijlen vrij amateuristisch.
Een schamele 2* ...en zelfs de simplistisch gestilleerde poster verdient meer...
boerenpummel
-
- 1012 berichten
- 3552 stemmen
Eindelijk eens een film van Tati die mij WEL bevalt. Playtime vond ik een enorm vervelende, saaie film en ook "Jour de Fete" was behoudens een paar leuke momenten een tegenvaller. Deze film was daarentegen zeer leuk, vooral door de contrasten tussen het ouderwetse en het moderne en de eenvoudige mensen en de elitaire mensen. De scenes met Hulot die op pad gaat met het kleine mannetje zijn vaak erg grappig, de scenes die het allerleukste zijn, zijn echter degenen zich afspelen in en rondom het huis van de zus van Hulot. Duidelijk Tati op zijn best!
4*
s0062423
-
- 682 berichten
- 1739 stemmen
Ik vond het een heel leuke en vermakelijke film met een hoog feel good gehalte. Een klein tekortkoming aan deze prent was dat ik slechts sporadisch heb moeten lachen, terwijl hij onder de noemer van de slapstick wordt gesitueerd. Dit komt door de toenemende aandacht/ drang van Tatti om moppen zo lang mogelijk te laten duren waardoor het verrassingseffect en bulderlach uitblijft. Hij gaat zich ook meer concentreren op visuele en auditieve gags, hoogtepunt hiervan is zonder twijfel; Playtime .Bovendien draagt de film verscheidene thema's in zich, toch weet hij heel luchtig over te komen en dit vond ik dan weer zeer sterk van Tatti.
Wat verschillende mensen hier aankaarten over de kritiek op de moderne mens, en het kapitalisme enzovoort is zeker waar. Maar wordt deze kritiek op het einde niet volledig onderuit gehaald door Tatti zelf?
Namelijk wanneer de vader zijn schoonbroer gaat afzetten aan de luchthaven omdat hij gaat werken in het buitenland.
Dus de "anarchistische" nonkel bekeert zich en laat zijn neefje achter.
De moderne mens (de vader) besluit dan om diens rol in te nemen door tegen de stroom in te gaan! (hij rijdt in tegengestelde richting van de pijlen). Hij gaat vanaf nu terug wel tijd in zijn zoon steken in plaats van in zijn monotome werk, zijn bekrompen snobistische houding,...
4*
Matchostomos
-
- 4171 berichten
- 535 stemmen
Wat verschillende mensen hier aankaarten over de kritiek op de moderne mens, en het kapitalisme enzovoort is zeker waar. Maar wordt deze kritiek op het einde niet volledig onderuit gehaald door Tatti zelf?
Namelijk wanneer de vader zijn schoonbroer gaat afzetten aan de luchthaven omdat hij gaat werken in het buitenland.
Dus de "anarchistische" nonkel bekeert zich en laat zijn neefje achter.
De moderne mens (de vader) besluit dan om diens rol in te nemen door tegen de stroom in te gaan! (hij rijdt in tegengestelde richting van de pijlen). Hij gaat vanaf nu terug wel tijd in zijn zoon steken in plaats van in zijn monotome werk, zijn bekrompen snobistische houding,...
Ergens wordt deze kritiek, mijns inziens slechts deels, onderuit gehaald. Tenslotte bestaat er geen zekerheid of Mr. Hulot zich al dan niet 'bekeert' of simpelweg zijn zweverige en anarchistische levensstijl verderzet in het buitenland.
Bovendien beperkt het onderuit halen van deze kritiek zich (voorlopig...?) tot de vader. Al kan er ook sprake zijn van een loutere aanwakkering van de typische vader-zoon relatie, zonder dat eerstgenoemde daarbij zijn moderne levenswijze opgeeft.
Je kan het ergens draaien zoals je zelfs wenst, maar het lijkt me weinig waarschijnlijk dat Tati zijn geliefde thema's geheel onderuit haalt. Het zou alleszins inbruisen tegen de intenties van Tati als kritisch auteur, waarbij de typering van de maatschappij een voorname rol speelt.
Herziening brengt bovendien geen verhoging teweeg in de quotering. Tati valt andermaal te vaak in herhaling en rekt zijn grappen, in hun kern nochthans veelbelovend, te lang uit.
Het toeval waarin Mr. Hulot overigens steeds verzuild geraakt, wordt zelden vergezeld van een zekere verrassingsfactor, en dat lijkt me toch een vereiste om tot een bevredigende uitkomst te komen.
'Mon Oncle' kan me duidelijk niet bekoren, maar het gevoel overheerst nog steeds dat 'Play Time' daar zondermeer wel toe in staat is. Tati's zin voor perfectie (inzake geluid, opzet, thematiek, kadrering, decor, beeldconstructie, ...) lijkt hierin een hoogtepunt te bereiken en dat werd reeds bevestigd met enkele fragmenten.
Op hoop van zegen en moge de animo voor 'Jour de Fête' en 'Les Vacances de Monsieur Hulot' daarbij toenemen...
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Helaas, nu ik Mon Oncle gezien heb, heb ik ook meteen alledrie de legendarische Mr. Hulot-films gezien (die vrijwel vergeten vierde film laat ik buiten beschouwing). De enige troost die ik nog heb is dat de films me uitermate geschikt lijken om nog veel vaker te bekijken, wat ik ook zeker zal doen.
Na het zien van Les Vacanses en Playtime had ik natuurlijk wel in de gaten hoe een Tati-film in elkaar zit, maar ook bij de derde film blijft het gewoon weer leuk. Je ziet de ene vondst naar de andere, maar waarschijnlijk zie je het merendeel van de vondsten helemaal niet. Herzien is een vereiste en dat geeft die Tati-films toch wel meerwaarde. Les Vacanses had de beste sfeer, Playtime is het uniekst en inventiefst, maar Mon Oncle is het meest onderhoudend van allemaal. De enige echte kritiek die ik op Tati-films heb is dat ze me niet elke minuut kunnen boeien, wellicht omdat ik de grap niet kan vinden. Daar had ik bij Mon Oncle minder last van. Maar uiteindelijk zijn het allemaal onmisbare films, die ik eigenlijk hoger aansla dan ik echt in sterren uitdruk.
Mon Oncle bevat weer enkele hoogtepunten in Tati's werk. Van de fontein, via het tuinpad, naar het automatisch openklappende kastje tot de 'ogen' van het huis: er is weer genoeg te zien en te genieten. En voor Mr. Hulot heb ik intussen een grotere zwak dan voor Chaplin's Tramp (ondanks dat ik veel Chaplin's films hoger waardeer). In deze film komt het personage Hulot ook het beste uit de verf. De voor Tati zo typische geluidseffecten vielen me hier in mindere mate op, maar de soundtrack was weer heerlijk simpel.
Mensen die andere films van Tati niet leuk vinden zullen deze denk ik ook niet leuk vinden. Maar voor mij was het toch weer smullen. Ik kan niet wachten om hem weer te bekijken.
4*
dragje
-
- 5098 berichten
- 0 stemmen
Goed geschreven recensie, ik vond de hele film een genot om naar te kijken. Gelukkig voor mij moet ik de andere films nog zien.
De scène met het fontein vond ik werkelijk hilarisch.
Celluloid Dreams
-
- 510 berichten
- 510 stemmen
Ik kijk regelmatig een filmpje, af en toe zie ik eens een wat mindere, maar meestal is het wel de moeite waard. En héél soms voel ik me na het kijken van een film intens gelukkig. Dit had ik vanmiddag weer eens, het was bij Mon Oncle van Jaques Tati. Satire van de bovenste plank, maar het is gelukkig niet zo naar. Tati pakt in deze film het modernisme/materialisme aan. En dat gaat natuurlijk op Tati's eigen manier: Monsieur Hulot dwaalt rond in een wereld waar hij totaal niet thuishoort, en door allerlei grapjes met beeld (wat een vormgeving) en geluid (de fenomenale soundtrack, en het ontbreken daarvan) worden de mensen om hem heen in de zeik genomen, en probeert hij zo het leven iets mooier te maken. Met succes. Een perfecte film van een uniek filmmaker.
klute89
-
- 3650 berichten
- 0 stemmen
Weer een prachtige film van Tati, mooie en leuke humor en tati is natuurlijk geweldig als Monsieur Hulot, het enigste minpunt vond ik toch wel aan deze film gek genoeg, de lengte van de film. Ik vond hem eigenlijk iets te lang duren. Ik vond de tijdsduur van Playtime bijv. niet storend, het zal wel aan mij liggen. Niettemin vind ik dit ook een meesterwerk van formaat, de grote kracht van tati zijn films schuilen in zijn camerawerk, het gebruik maken van prachtige muziek en uiteraard het spel, prachtige lichaamstaal en de daarweer uit voortvloeiende humor.
Deze film verdient zeker 4,0* en er is altijd ruimte om het cijfer nog te verhogen.
lesamurai
-
- 441 berichten
- 152 stemmen
Weer een prachtige film van Tati, mooie en leuke humor en tati is natuurlijk geweldig als Monsieur Hulot, het enigste minpunt vond ik toch wel aan deze film gek genoeg, de lengte van de film. Ik vond hem eigenlijk iets te lang duren. Ik vond de tijdsduur van Playtime bijv. niet storend, het zal wel aan mij liggen. Niettemin vind ik dit ook een meesterwerk van formaat, de grote kracht van tati zijn films schuilen in zijn camerawerk, het gebruik maken van prachtige muziek en uiteraard het spel, prachtige lichaamstaal en de daarweer uit voortvloeiende humor.
Deze film verdient zeker 4,0* en er is altijd ruimte om het cijfer nog te verhogen.
klute89
-
- 3650 berichten
- 0 stemmen
Daar sluit ik bij aan
Silvio Dante
-
- 2943 berichten
- 2114 stemmen
Het concept klinkt oh zo geweldig: een aanklacht tegen de steriliteit van de maatschappij. De boodschap komt wel uitvoerig naar voor in de film, maar echt boeien, intrigeren of schocken doet het nooit.
Meer nog, in plaats daarvan moeten we het stellen met slapstick.
Soms was dat fijn, maar meestal dodelijk saai en vreselijk achterhaald.
Een teleurstelling 2.0*
Betamax
-
- 1256 berichten
- 1231 stemmen
Deze film kabbelt lekker voort.
Er gebeurt niet echt veel maar dat maakt de film juist mooier.
De sfeer is schitterend en de onderligende humor uniek.
Klasieker!
4*
mister blonde
-
- 12461 berichten
- 5409 stemmen
Zelden zo'n oude film gezien die er zo geweldig uit ziet. De decors en fotografie waren een lust voot het oog. Verder wel een geestige aanklacht tegen de toenemende technologie in onze samenleving. Er zitten echt geweldige scenes in, maar het geheel is net wat te minmaal om een echt hoge beoordeling uit te delen. Blijft nu steken op 4 sterren. Ben wel benieuwd naar meer van Tati.
otherfool
-
- 18470 berichten
- 3397 stemmen
Hmm, viel toch wel wat tegen. Tati's film mogen dan het plakkertje 'love it or hate it' opgeplakken krijgen, bij mij ligt de waarheid wederom (net als met Les Vacances) in het midden. Het basisidee van de film is erg leuk, de kritiek op het materialisme sympathiek, en ik heb me een aantal keren werkelijk bescheurd (vooral om de buurvrouw en de scenes op het feestje), maar andere delen zijn te langgerekt om boeiend te blijven kijken. Ik vind deze film ook wel *erg* lang en de muziek nogal nadrukkelijk. Mooie momenten derhalve, maar ook saaiere stukken.
2,5*.
timburton
-
- 1288 berichten
- 629 stemmen
Heeft me toch wel teleurgesteld. Het komt door Sylvain Chomet: regiesseur van mijn favourite film: 'Les Triplettes de Belleville'. Zijn grootste voorbeeld is Tati, maar LTDB is juist zo makkelijk te verteren omdat t getekend is. Wanneer het gewoon gefilmd was, zou het al geen 5 meer verdienen. Of het zou zo moeten worden gefilmd zoals Jean-Pierre Jeunet dat doet. En in LTDB zit een doel waar de personages naar toe willen. Dat mis ik in 'Mon Oncle'. Een mistreffer helaas. Hopelijk is dit een mindere uit de Tati reeks. Want ik was juist verhuegd om een film van hem te kunnen zien...
Freud
-
- 10772 berichten
- 1153 stemmen
Er zit bijna een halve eeuw tussen de films die je noemt en deze, ik denk dat dat de belangrijkste verklaring is van het visuele verschil. Tati is ouderwetser, soms zelfs wat oubollig, maar ik vind dat je merkt dat zijn films dezelfde geest van enthousiasme, mensenliefde, aandacht voor de kleine pleziertjes van het leven en een geweldig observatievermogen van de 'gewone man' delen met zowel Chomet als Jeunet - al is de uitwerking minder absurd, waanzinnig of magisch als die van de andere twee.
Tati's films hebben echter nooit een duidelijk doel of een pointe, het zijn altijd eerder losse schetsen van gebeurtenissen rond bepaalde personages en bepaalde plekken, waarin wel een evolutie te merken is, maar geen duidelijk plot uit valt te distilleren.
Misschien als je wat meer van Tati ziet, dat je zijn charme meer zult kunnen waarderen. Playtime is natuurlijk zijn meesterwerk, misschien moet je je daar ook eens aan wagen. Al 'lijdt' die aan dezelfde gebreken die je hierboven opsomt - voor mij vormen die juist een van de aspecten van de genialiteit van die film
Adrenal
-
- 1381 berichten
- 0 stemmen
Leuke film, hij is, zoals Freud al zegt, soms een beetje ouderwets, maar dat maakt de speelsheid, originaliteit en warmte ruimschoots goed.
Dk2008
-
- 10396 berichten
- 746 stemmen
De films van Tati zijn allemaal wel grappig, maar deze vond ik na vele jaren nog eens gezien te hebben toch de beste. Misschien ligt het wel aan de kleine dingen zoals het fonteintje, het gedoe in de fabriek en de weddenschap van de jongens die meer in het geheugen blijven dan bij die andere films.
timburton
-
- 1288 berichten
- 629 stemmen
Er zit bijna een halve eeuw tussen de films die je noemt en deze, ik denk dat dat de belangrijkste verklaring is van het visuele verschil. Tati is ouderwetser...
Ik denk ook dat je gelijk hebt, en dat deze film moeilijk te verteren is voor 'jonge ogen', als ik het zo mag omschrijven.
Adrenal
-
- 1381 berichten
- 0 stemmen
Hmm, dat denk ik niet hoor. Heb er zelf in ieder geval geen moeite mee.
starbright boy (moderator films)
-
- 21292 berichten
- 4462 stemmen
Ik ben in een tempo dat nog veel lager is dan het tempo van deze film de films van Tati aan het kijken op chronologische volgorde. De vorige was al weer 3,5 jaar geleden.
Wat opvalt is dat Tati steeds minder direct wordt. De humor was in Jour de Fete nog tamelijk traditioneel. In Les Vacances komt er al meer sfeer in en die film is al meer glimlachhumor dan dat je meteen van het lachen over de vloer rolt. Dat zet zich hier nog een beetje voort. Maar in Mon Oncle valt de vormgeving ineens op. De twee huizen bijvoorbeeld. Een strakgetrokken huis, minimalistisch ingericht met designmeubelen en schots en scheef huisje waar Hulot een torenkamertje in bewoont. Mon Oncle is een beetje wisselvallig. Erg leuke scenes wisselen af met scenes die een beetje nergens naar toelopen of stukken (in de fabriek bijvoorbeeld) die niet zo leuk zijn.
Ik was blij dat de aanklacht van de film niet zover de overhand kreeg dat de film er een beetje een preek van werd. Nu was het vooral een soort van vriendelijke moderne nostalgie.
Ik denk dat ik nooit een echte Tati-liefhebber wordt (al moet ik Play Time nog zien) maar erg aangenaam (met mate) vind ik het wel.
3.5*
kos
-
- 46075 berichten
- 8459 stemmen
Playtime zou ik jou juist het eerst aanraden. Is toch wel wat anders dan de standaard Tati-film.
Lucsz
-
- 180 berichten
- 1371 stemmen
Niet zo grappig als Jour de Fete en niet zo prachtig om naar te kijken als Playtime, maar eerder een mooie combinatie van die twee. Er zitten nog steeds genoeg grollen in (ik lachte soms hardop door de zaal, als enige...), maar het is ook zeker een voorbode voor Playtime, vooral als je kijkt naar het huis van Mr. Arpel en zijn gezin.
Dit huis en Mr. Hulot zijn geen succes samen. Hulot snapt maar weinig van de keuken, het interieur en de tuin en maakt alleen dan ook Beansiaans kapot.
Supertoffe film, maar helaas wel ietsje minder dan de twee eerder genoemde films. Nu alleen Les Vacances de Mr. Hulot nog van de klassiekers.
sinterklaas
-
- 11634 berichten
- 3220 stemmen
Eerste film van Jacques Tati die ik heb gezien met me ouders en me broertje. En het was me toch een hele mooie sfeervolle film. Je kan wel zien dat er in zo'n film 2 uur lang niks gebeurd maar toch is de film erg mooi en ook droogkomisch. Om te beginnen vond ik de achtergronden van het totale levende dorpje erg prachtig en je word ook meegezogen in de sfeer en ook de absurdheid die der plaatsvind van soms nog gekke mensen. Alles leeft! om het kort samen te vatten. Daarnaast maakte die kwajongens en die Amerikaanse familie in dat grote vila het plaatje compleet.
Verder gewoon een heel subtiel maar erg leuk sfeervol filmpje. De Fransen kunnen en konden der wel wat van.
4,0*
AddictedToMovies
-
- 1780 berichten
- 0 stemmen
Mijn eerste (en waarschijnlijk ook laatste) Jacques Tati. Door critici opgehemeld en getipt door een maat, dus de verwachtingen waren redelijk hoog. Het begon ook erg fijntjes met komische beelden van een dorpje. Verder bevalt het thema wel; uitvindingen die ons leven makkelijker zouden moeten maken maken het leven alleen maar hectischer. Met een paar geweldige scènes die dit goed tonen (denk aan de oom in de keuken, of de twee in de garage), zou je toch zeggen dat dit een geslaagd filmpje was. Maar helaas, het heeft de tand des tijds niet kunnen doorstaan. Er zitten teveel nonsensscènes in met zwakke slapstick en de speelduur is veels te lang. Als de film ingekort was tot 75 minuten zou ik het waarschijnlijk een hele leuke film gevonden hebben, maar nee. Jacques Tati vind ik niet overtuigen als klungel, gewoon een slechte Chaplin imitatie. Wel een leuke rol was voor de moeder, en de relatie met het kind en het perfecte tuintje. De film heeft goede punten, maar door een te hoog slapstickgehalte (vaak ook nog eens hele slechte) is dit een stoffige film, die in de oude doos mag blijven zitten.
(toch nog een) 3,0*
The One Ring
-
- 29974 berichten
- 4109 stemmen
Mijn eerste (en waarschijnlijk ook laatste) Jacques Tati.
Ik zou het niet te snel opgeven. Playtime is een stuk experimenteler en zelfs radicaler qua stijl. Een vrij unieke film, die toch zeker een kans verdient.
simonvinkie
-
- 2271 berichten
- 827 stemmen
De film stond net een half uurtje op tot mijn dvd ermee kapte. Vond hem best leuk eigenlijk.
Hannibal
-
- 9037 berichten
- 3017 stemmen
Mijn eerste volledige Tati. Ik heb eerder fragmenten gezien, en dat was dan ook de reden dat ik nooit echt de behoefte had om een complete film van zijn hand te zien.
Echte jaren '50, '60 humor, bijna net zo "hilarisch" als onze eigen komiek André van Duin. Tenminste, dat was mijn vooroordeel over Tati.
Na het zien van Mon Oncle moet ik toegeven dat de man echt wel humor had en ontzettend knap kon regisseren.
Ja, soms heel flauw en kinderlijk, zoals ik had verwacht, maar meestal heel origineel. Chaplin-achtige taferelen in de plastic-slangen-fabriek. Het gedoe met de tuinvis, (aan- en uit bij bezoek), is erg grappig.
Zelfs de honden waren goede "acteurs", en wat lijkt het me ongelofelijk moeilijk om de scénes met de honden goed te kunnen filmen, bijvoorbeeld wanneer ze ongemerkt de fabriek binnenglippen, het klopte allemaal precies.
Tati was een beeldkunstenaar. De "ogen" die door het raam keken en de "flatgebouwen" die plotseling opengingen, erg leuk. De waterlelies in het verlengde van de tegels in de tuin, de man die de waterleiding repareert en plotseling uit de grond komt... er zitten zo veel van dit soort kleine dingen in, wat Mon Oncle, en daarmee Tati, tot een klasse apart maakt en hoewel soms flauw, toch erg leuk om naar te kijken.
Rmie
-
- 522 berichten
- 948 stemmen
Een film die wat mij betreft de tand des tijds niet heeft doorstaan.
Zelfs geen lichte glimlach kwam er op mijn gezicht
De muziek is geschikt voor niet humanitaire doeleinden; wat een tereur.
louisvf
-
- 1462 berichten
- 2522 stemmen
Goed!
Denk dat veel mensen de visuele kracht van de film niet goed begrijpen...
Zo zijn ook de acteerprestaties op een merkwaardige manier tot stand gekomen!
Grappig ook dat enkelen de villa exact hebben nagebouwd...
Pre- en sequels
Trafic
1971
31 reacties
Playtime
1967
148 reacties
Les Vacances de Monsieur Hulot
1953
120 reacties
Jour de Fête
1949
74 reacties
Het laatste nieuws
De tien best beoordeelde films van de jarige Brendan Gleeson (69)
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Bekijk ook
Letyat Zhuravli
Drama / Romantiek, 1957
83 reacties
Les Diaboliques
Mystery / Thriller, 1955
212 reacties
Alice in den Städten
Roadmovie, 1974
23 reacties
Le Cercle Rouge
Misdaad / Thriller, 1970
134 reacties
Die Nibelungen: Kriemhilds Rache
Drama / Fantasy, 1924
18 reacties
Il Deserto Rosso
Drama, 1964
63 reacties
Gerelateerde tags
parijs, frankrijkcity portraitfactory workerouder-kindrelatienew building brother-in-lawmodernityvoorstadhousekeeper
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.