Trafic (1971)

Tati werkte een tijd samen met onze Bert Haanstra, met wiens humor hij verwantschap voelde. Maar dat liep toch mis. Een erg ingewikkeld verhaal... ik zal het es navragen.

Hoe moet ik mij dat ingewikkelde verhaal dan voorstellen? Bovenstaande plot doet vermoeden dat het in dezelfde lijn als de vorige Hulot films is.

Interessant - ik wist niet dat er een vierde M. Hulot film was. Er waren wel een paar korte films met het Hulot karakter, nietwaar?

Haanstra en Tati, daar kan ik me wel iets bij voorstellen!

Terwijl ik dit schrijf, is er elf keer op deze film gestemd, met een erg laag gemiddelde. Maar wie van die elf stemmers heeft deze film nog recentelijk gezien?

Ik kwam hem tegen op een videoband van minstens tien jaar oud, opgenomen van wat toen nog de BRT heette. Mijn herinneringen aan deze film waren niet bijster positief, maar nu ik hem nog eens terug heb gezien, vind ik hem helemaal zo slecht nog niet. Hij haalt zeker niet het niveau van Mon Oncle of Playtime, maar voor Tati-fans is het toch een feest van herkenning. Het verhaal is niet onaardig en er zitten een aantal goede grappen in. Als altijd zijn het vooral ‘visuele’ grappen, die leuker worden naarmate je ze vaker ziet.

Aardig is bovendien dat de film zich grotendeels in Nederland afspeelt, rond het Amsterdam RAI van de jaren zestig. (Een omgeving die trouwens nogal wat lijkt op het speciaal voor de film gemaakte decor van Playtime. Zelfs de kleurstelling is hetzelfde: heel veel blauw.) Er spelen veel (mij onbekende) Nederlanders mee en de Nederlandse dialogen zijn inderdaad geschreven door onze Bert Haanstra. Zijn typisch Nederlandse idioom is soms heel grappig. (Als een man een ongelukje met zijn auto heeft gehad en trekkebenend thuiskomt, is de eerste reactie van zijn vrouw: ‘Wat zie jij eruit!’)

En ten slotte: het thema van de film (de problematische band tussen mens en auto) is actueler dan ooit. Hopelijk brengen ze hem snel op dvd uit. Leuker dan Cars.

Ook teruggezien: L’Ecole des facteurs, een vroeg filmpje van Tati dat je als voorstudie kunt beschouwen van Jour des Fêtes. Leuk.

Dat lijkt me sowieso al een pré om te gaan kijken.

Ik zag ff de cast op IMDB, en daar zitten geen bekende Nederlanders bij. Ter geruststelling voor jou

Dag,

Wie heeft Trafic op DVD (evt video)? Mij gaat het met name om de Citroën DS die erin voorkomt, ik heb namelijk nagenoeg dezelfde auto (wit met lichtblauw dak). Het lijkt me gaaf om de film in bezit te hebben! Ik ken wel andere films van Tati, lang geleden op TV gezien.

Alvast bedankt.

Eigenaardige film; een wat wezenloos verhaal (als het die naam mag hebben). Uiteindelijk is het veel kijken naar lange scenes in een politiebureau, op de RAI en rijdende auto's uit 1971.
Hier en daar zijn de beelden ineens verassend mooi (het reizend gezelschap belandt in een soort van garage annex jachthaventje) en door het uitblijven van een verhaal vallen dit soort details meer op.
Drie leuke grappen, af en toe mooie plaatjes en een grappig tijdsbeeld.

wie heeft jacques tati trafic op video cassette vhs of dvd voor mij ik ben deze film aan het zoeken voor mijn papa en mij ook ik woon in Belgie stad mechlen bij antwerpen je kunt mij altijd e-maillen op [email protected] of [email protected]
vriendelijke groeten en wat is de prijs ervoor ??

Niet zo goed als Mon Oncle en Play Time. Zelfs nog iets minder dan Les Vacances. Monsieur Hulot heeft met Play Time de grootste ontwikkelingen doorstaan, en deze heeft wat dat betreft dus weinig tot te voegen. Dat is jammer. Ondanks dat is het nog steeds een vrij leuke film met de altijd fijne Tati chaos. Nederlands, Engels en Frans allemaal door elkaar gesproken, bijvoorbeeld. Verder viel me op dat deze film, met sommige 'dingen', erg veel op bepaald werk van Bert Haanstra lijkt. Niet zo vreemd misschien; veel films van beide mannen observeren het gewone leven op een komische manier. Maar bij vorige films zag het er niet zo Haanstraiaans (:')) uit. Het zal wel komen omdat Haanstra aan deze meegewerkt heeft.

Aardige film.
Was wat langdradig en een slap verhaal..
Ben bij de RAI in de buurt opgegroeid dat maakt de de film met al de beelden uit die tijd voor mij wat leuker.
3*

Hoe bedoel je? Door het verkeer daar?

De film speelt zich deels af in Amsterdam. Op de autorai meen ik. volgens mij. Het was geloof ik ook oorspronkelijk het plan dat Tati deze film met Bert Haanstra zou maken heb ik weleens gehoord.

edit: waar Hugo al naar refereerde.

Deze ode aan de automobiel toont duidelijk de inbreng van Haanstra. De typische Tati-dingetjes zijn zeker niet afwezig, maar wel beduidend minder. Niet dat ik dat heel erg vond, want de meeste Haanstra's kunnen mij ook wel bekoren. Maar als je de film enkel kijkt vanwege Tati, dan zal deze waarschijnlijk niet de eerste keuze zijn.

Wel erg leuk dat het verhaal zich gedeeltelijk in Nederland afspeelt, dat maakt het -voor mij in ieder geval- wel bijzonder(der). Prachtig geschoten beelden, in de goede mix van Tati (die duizenden geparkeerde auto's, goed getimede grappen, open- en dichtklappende kofferbakken en motorkappen op de beurs, etc.) en Haanstra (neuspeuterende mensen, gapende mensen, etc.).

Trouwens... nooit geweten dat ruitenwissers zo grappig konden zijn.

Iedereen die wel eens met beurzen te maken heeft gehad, bijv. als standbouwer en/of standhouder, zal tevens de nodige herkenningsmomenten hebben bij deze film. Gewoon genieten, die chaos en hectiek bij de opbouw, vervolgens -tijdens de beurs- de drukte met het publiek versus de ogenblikken van saaie stilte, en tenslotte als anticlimax de melancholische leegte die onstaat na afloop van de beurs, bij de afbraak van de stands...

Doorheen de jaren kan ik Tati's humor meer waarderen geloof ik. Nog steeds ben ik geen onvoorwaardelijke liefhebber van zijn films, maar de aard van zijn gags en hoe hij ze visueel uitwerkt vind ik wel aardig geslaagd. Zo ook bij deze Trafic.
Het verhaal lijkt nergens naar, maar de focus op de observaties van verkeerssituaties en menselijke relaties werkt wonderwel en levert prachtige scènes op. De mannen die over de draadjes stappen tijdens de opbouw van de beurs, Hulot en de andere man met autopech, de caravan met zijn vele functies, het laatste shot van de film,...Hoort bij het betere Tatiwerk wat mij betreft.

(En eventjes totaal ter zijde: in de film zit ook nog eens een bijzonder sfeervol shot van het Hollandse platteland, nl. de sloep die op een mistige ochtend melkkannen vervoert doorheen het vlakke weideland. Prachtig!)


3,5*

Erg leuke film vooral gezien het tijdsbeeld allemaal heel herkenbaar, dafjes, kadetjes, kevers, enz.
Ook wat de kleding betreft precies goed maar het is dan ook in die tijd gefilmd, dus dat was niet zo moeilijk.

Zojuist weer herzien. Heerlijke film. De subtiele "Tati-humor" is hier ook weer volop aanwezig. Het zijn juist die kleine dingen, zoals in het begin bij het inrichten van de RAI. Iedereen stapt steeds over de afscheidingsdraden. Als zoiets één keer gebeurt is het normaal, maar het steeds herhalen van deze kleine beweging maakt juist de humor ervan. Of wat te denken van twee mensen, die langs de snelweg elkaar tegenkomen met een lege jerrycan. En zo zou ik nog wel even door kunnen gaan. Iedere keer als je deze film ziet vallen meer van dat soort dingen op.

4,5* zeker verdiend.

Trafic wordt de eerste vertoning dit seizoen voor de vrienden van de Lumière in Brugge, ben er wel benieuwd naar moet ik zeggen.

De enige Tati die ik nog niet gezien had.

De stereotype beeldgrappen werken hier wat minder lijkt het, en de timing is ook niet zo sterk als ik in de eerdere films zag - net als de geluidseffecten ook net iets minder zijn. Hulot is ook niet zo aanwezig. Wat wel erg leuk is is het tijdsbeeld van Nederland. Herinner ik me nog net, zo hier en daar - niet alleen de auto's, maar ook de hippies, de politie, de hele omgeving.

Toch een wat mindere film, en na Play Time wat teleurstellend. Wel begrijpelijk na de moeilijke productie van Play Time, en eigenlijk bewonderenswaardig dat deze film alsnog gemaakt is - en nog steeds zo goed.

Monsieur Hulot heeft een prachtige camping-auto ontworpen en de bedoeling is om deze te introduceren op de Auto-RAI in Amsterdam, maar de rit er naar toe zit nogal vol hindernissen.
Hulot grotendeels in Nederland begin jaren 70 en van Nederland zien we meer dan alleen de RAI, met kanaaltjes, koeien en de meest bizarre kettingbotsing ooit gezien.
M.m.v. Bert Haanstra, al kwam het niet tot de oorspronkelijk bedoelde gedeelde regie.
Minder overdadig qua decors dan "Playtime' maar daar krijgen we dus ons eigen kikkerlandje voor terug! Niet de allerbeste Hulot-film, maar zeer zeker ook niet de slechtste.

De film al best een aantal keren gezien, maar het blijft toch een ontzettend leuke film met vele erg leuke en inventieve scenes. Daarnaast is het ook nog steeds, of eigenlijk steeds meer, een genot om al die mooie auto's uit de jaren zestig / zeventig te zien.

"Potverdikkeme!" Een iets mindere Tati, misschien vanwege het wat dunnere verhaal waar zijn sympathieke Hulot-personage maar weinig sturing aan kan geven, misschien omdat de grijze snelweg onder de grijze Hollandse luchten zich niet leent voor fraaie visuals, misschien ook omdat de Hulot van de jaren 50 enigszins uit de toon valt in de jaren 70 van lange haren, overdadige kleding, lelijke auto's, propvolle parkeerplaatsen en wegen vol onafzienbare files (en de legendarische "Glaasje op? Laat je rijden!"-poster) – de zeventiger jaren zijn gewoon niet zijn decennium, net zoals ik het ook bizar vind hoe zijn verschijning afsteekt tegen de enorme hoeveelheid haren, kleuren en kleren die de jongere generatie naar het circus van Parade meebrengt, alsof nu niet alleen Hulot maar ook Tati verdwaald is in de wereld.
        Dat gezegd hebbende bevat Trafic toch veel geslaagde grappen (de demonstratie van de kampeerwagen in de politiehal, Hulot die op het einde ook eens in een auto gaat zitten!) en kleinere visuele grapjes (de confrontatie tussen de twee mannen met de jerrycans, of Marcel en Tony die de maanwandelaars imiteren door hun gewichtloosheid na te spelen terwijl Maria slaapdronken eveneens in slow-motion de garage binnen lijkt te komen), de geluidsband is secuur samengesteld (als Tati in die halve DAF gaat zitten horen we heel zachtjes nog steeds de woordenwisseling tussen de directeuren van Altra en de RAI in de verte), en de stilte na de hilarische kettingbotsing is bijna euforisch. (Wordt de verkeersregelaar op dat kruispunt door Tati gespeeld? Zijn lichaamstaal lijkt daar wel op te wijzen...) Een moeilijk verkrijgbare film, en door mij daardoor nu pas voor de tweede keer gezien dankzij de prachtige 4-Blu-ray-box met Tati's verzamelde werk, dus de waardering hiervoor kan bij herziening nog stijgen – uiteindelijk zijn Tati's eerste films van her- en her-her- en her-her-herzien alleen maar beter geworden. En het blijft natuurlijk toch een Tati...

Matige film waarin een aantal mensen een camper op tijd bij een autoshow in Amsterdam proberen te krijgen. De dialogen zijn spaarzaam en de film moet het dan ook van de fysieke humor hebben. Traag , licht absurdistisch en nogal droog (het moet je dan ook wel liggen). Toch wel een paar leuke momenten zoals de demonstratie van de camper en het grote auto-ongeval.

De eerste kennismaking met Tati, heb de film gisteravond gezien en vond hem erg leuk! Heb net de bluraybox met al zn films binnen, ze staat er erg mooi op!

Leuk om te zien dat deze film veel bij de RAI is opgenomen waar ik ook een paar keer geweest ben en er veel van herken.

Veel mensen spreken ook Nederlands in deze film, het zijn niet echt bekende acteurs van ons land en de monden kloppen ook niet dus vermoed dat het gewoon Franse acteurs waren die playbackten of gewoon maar wat zeiden en dat het later is gedubd.

Hoorde dat Bert Haanstra ook nog een klein beetje heeft meegeholpen aan deze film, dat kun je aan sommige stukjes ook wel zien, zitten typische Haanstra shots in deze film.

Ach, je moet van deze humor houden, zo niet dan is er maar bar weinig te zien en om van te houden. Een zeer simpel prentje met nog simpelere humor. Toch moet ik toegeven dat de regie aardig in elkaar steekt, in een rap tempo worden vloeiend de beelden aan elkaar gekoppeld. Voor de rest kon ik hier niet veel mee.

Niet mijn ding, 2,5** voor de regie.

Van de week mijn Tati blu ray box eens te voorschijn gehaald, nadat ik vier jaar geleden slechts een tweetal films er van had bekeken en die eerlijk gezegd na al die jaren toch wat tegen vielen (Zag ze voor het eerst halverwege de jaren '80 op de Belg Frans).

Begonnen met deze Trafic en deze herbergt weer alle kenmerken van een typische Tati:
nauwelijks verhaal en zonder enige vorm van spanningsboog, waarbij we voornamelijk geamuseerd zitten te kijken naar allerlei karikaturen van mensen, waar Hulot zich tussendoor weet te manoeuvreren, met dit maal als bijzonderheid dat hij nu zelf met een uitvinding (te weten een supermoderne kampeerwagen, of wat daar voor door moet gaan) komt aan zetten i.p.v. dat hij zich over moderne techniek van anderen weet te verbazen, zoals in vorige films.

Beetje wisselvallige film, mooi en typisch Tatiaans in beeld gebracht, maar het had van mij toch nog meer mogen gaan over de belevenissen onder weg op snelweg richting Nederland i.p.v. hele gedeeltes bij werkplaats en douane, wat het verhaal nog meer tot stilstand bracht.

Voor ons Nederlanders natuurlijk extra leuk dat Nederland en de AutoRai er in voorkomen en om al die inmiddels ouderwetse auto's terug te zien uit mijn prille jeugd.

Model en schoonheid Maria Kimberly is een openbaring, want wat speelt ze heerlijk naturel en wat is ze mooi en charmant! Redt voor mij in haar eentje, met haar verrukkelijke persoontje, deze film!

De zgn. neuspeuterscene had dan voor mij weer niet gehoeven, ik werd er ietwat onpasselijk van!

Voor nu een zesje, ofwel drie sterren.

Aardig, maar veruit het minste dat Tati tot dan toe gemaakt had. Na de commerciële flop Playtime was Tati bijna failliet en om commerciële redenen werd dit een Hulot film, wat aanvankelijk niet de bedoeling was. Hij zou de film samen met Haanstra maken (zij voelden zich met elkaar verbonden), maar die haakte af (na wat scènes in de RAI te hebben gefilmd) vooral omdat Tati er ook weinig zin in leek te hebben en onbereikbaar was. Datzelfde gold voor Lasse Hallstrom in een later stadium. Tati zou op de flop Parade na, nooit meer iets van de grond krijgen.

Interessante materie over de samenwerking tussen Haanstra en Tati is te vinden in hoofdstuk 12:

Bert Haanstra : filmer van Nederland - dare.uva.nl