Full Metal Jacket (1987)

Dat is inderdaad de nieuwe versie. Vreemd, ik vond de transfer echt niet slecht.

Dvd forum besteedde er ook aandacht van en komt niet verder dan 7 van 10.

Een van m'n favoriete films al talloze keren gezien, blijft boeiend.
Film heeft wat komische aspecten maar laat toch een heel donder geheel achter zich, ondersteund door fantastische muziek. 5.0

[quote]Boneka schreef:


Ik ook. Zowel het eerste als het tweede deel vond ik geweldig. Alleen het begin van het tweede deel was ietsje minder.

Zojuist Full Metal Jacket en heeft me de hele tijd geboeid. Ben sowieso een oorlogsfilm-fan, maar deze hield me toch iets meer aandachtig dan de andere. De muziek speelt een goede, ondersteunende rol bij deze klassieker.

4*

Uiteraard krijgt ie een voldoende. Er zijn enkele fantastische scenes, maar ik vind het zo jammer dat er niet gekozen is voor een goed verhaal. Het eerste half uur is super, maar daarna is het een standaard Vietnamfilm. Geef maar mij Platoon!

5* sterren voor het deel van de opleiding, de overgang naar het tweede deel is minder goed en ook erg jammer dat er geen goed verhaal is (2*). Het laatste halfuur is dan terug weer interessanter (3.5*-4*).
Gemiddeld gezien kom ik dus uit op een 3.0* (middenstuk duurt namelijk ongeveer 1uur), de muziek en regie is wel goed dus ik ben geneigd om toch een 3.5* te geven voor een ijzersterk begin. Ik heb ook het gevoel dat het 2e deel minder dramatisch overkwam op mij omdat het begin van de film zich niet erg serieus nam.

Na platoon mijn favoriet over de vietnamoorlog...

Herzien. Ik begrijp eerlijk gezegd niet helemaal waarom deze film zo goed scoort hier, maar omgekeerd zal er vast ook de nodige onbegrip over mijn waardering zijn.

Eerste punt wat me niet overtuigd is de structuur waarbij de film in twee flink verschillende delen valt. Het eerste deel vond ik de eerste kijkbeurt jaren geleden wel leuk. Ik kan er nu niet zoveel meer mee. De drill instructor heeft een rijk vocabulaire om rekruten af te zeiken, maar op een gegeven moment heb je z'n shtick wel door en wordt het vervelend. Maar van dit deel snap ik tenminste nog een beetje de aantrekkingskracht.

Het tweede deel in Vietnam daarentegen vond ik de eerste keer al niet veel aan. Standaard oorlogsscènes, maar in tegenstelling tot andere films zoals Platoon, die ik overigens ook niet geweldig vind, voelt het allemaal vrij afstandelijk aan, waardoor heb ik totaal geen binding met de karakters. Gevolg: het voelt leeg aan en komt saai over. Ik krijg niet echt vat op wat er in het hoofd van het hoofdpersonage, Joker, omgaat en tot overmaat van ramp vind hem ook nog eens behoorlijk irritant met z'n cynische grapjes.

De keuze van nummers in de soundtrack voelt ook vreemd aan, soms wordt er vanuit het niets een nummer opgezet, wat ook nog eens behoorlijk random aanvoelt. Visueel is het enige dat me opviel dat het stijlmiddel van de slow motion vaak ingezet wordt om nadruk te geven op een gebeurtenis en dat werkt op een gegeven moment ook niet meer. Jammer, want de scène waarin de sluipschutter, die ineens een meisje blijkt te zijn, geëlimineerd wordt had op zichzelf zeker iets.

Helaas niet aan mij besteed. 1*.

Ik zou deze situatie wel eens willen zien vanuit het Noord-Vietnamese standpunt.

Zeker geen topfilm, daarvoor is hij veel te wisselvallig. Het is ook typisch een film die het goed doet omdat er al een hoge rating staat en het een bekende regisseur heeft, heb ik het idee. Toch zie ik bij vlagen wel delen die uit een topfilm kunnen komen, vergelijkbaar met een tennismatch waarbij de éne set ook niet evenveel kwaliteit biedt als de andere. Het laatste halfuur is kwalitatief zo erg sterk, knap geschoten, goede muziek en verhalend het meest boeiend. Ook het begin - wellicht meer Kubrickiaans - is best oké, hoewel toch iets te suggestief. En drill sergeants is nu ook niet echt zo een uniek gegeven meer. Het middenstuk was gewoon ronduit slecht, daar moet je geen doekjes om winden, en werd veel beter uitgewerkt in Jarhead. Het bood ook muzikaal te weinig aan, of anders gezegd: ik ben beter gewend van Kubrick. Enkel het laatste deel was bevredigend.

Welk gedeelte bedoel je precies met het middenstuk?
Ik deel de film altijd in 2en.

Het eerste deel is fenomenaal, zeer boeiend en bij vlagen ontzettend komisch. Helaas weet het tweede mij een stuk minder te overtuigen. Desalniettemin, door de vele boeiende personages (de scènes met de Sergeant en Pyle, om te smullen!!) houden mijn volledige interesse door de gehele film. ****

Ok.

Heb eigenlijk erg weinig van Kubrick gezien. The Shining, maar dat is het dan ook wel weer. Ben wel van plan meer te zien, zoals Dr Strangelove. Natuurlijk ga ik ook A Clockwork Orange eens een keertje kijken. Maar eerst Full Metal Jacket.

4,0* voor de eerste helft. Een zeer boeiende film. Kon ik nog de hele film naar kijken. Geweldige prestatie van de schreeuwende Ermey. Heb buiten deze film niet veel meer van hem gehoord, ook Onofrio viel me op. Veel verder dan een rol in Man In Black heb ik hem ook niet meer gezien. Maar dus, een hele vermakelijke en goede eerste helft.

2,5* voor de tweede. Voelde als een standaard Vietnam film aan voor me. Ontbrak aan origineel gebied, aan spektakel is er wel wat te beleven, maar dat redde deze film niet.

Uiteindelijk naar beneden afgerond, 3,0*

Inzoomen op de kill!

Briljante oorlogsvertelling van grootmeester Kubrick, waarbij hij ons in twee uur langzaam naar de kill voert. Het begint enigzins ‘lacherig’ met de mariniers opleiding waar het toch vooral om stoere taal gaat. Het ‘Warface’ is slechts een uiting van machogedrag en de echte kill is nig ver weg.

Vervolgens belanden we met een geniale montage in de hoofdstad va. Vietnam waar de oorlog ook nog ver weg is. De hoofdpersoon is journalist en bevindt zich op veilige afstand van alle schermutselingen. Daar wordt ook over geklaagd, want bliedvergieten is wat men wil. Vervolgens wordt hij langzaam verder het oorlogsgebied in gestuurd. Zijn het eerst nog de resultaten (lijken), de oorlog komt steeds dichterbij. Bij het TED offensief wordt er voor het eerst geschoten (door de hoofdpersoon), maar het blijft op afstand. Zo brengt Kubrick ons langzaam naar de fenominale eindscene, waar de dood persoonlijk wordt, en gezicht krijgt. Om te eindigen met een onmenselijke ‘mercy kill’, van elke romantiek ontdaan.

Welkom in de hel, waar het zingen van kinderliedjes (Mickey Mouse) voor verlichting zorgt.

Meesterwerk!

Je bedoelt vast het Tet-offensief

Fijn om deze eens op groot scherm gezien te hebben. Haalt het niet bij 2001: A Space Odyssey (1968) en Barry Lyndon (1975) maar kan zich wel meten met een A Clockwork Orange (1971) of The Shining (1980)

Anyone who runs is a VC. Anyone who stands still is a well-disciplined VC! You should do a story about me sometime!

Wat vond ik deze film destijds een vreselijke film toen ik hem voor het eerst zag. Werd aangekondigd op tv als één van de betere oorlogsfilms en wat was ik gewend in die tijd aan films als Een brug te ver en De langste dag. Waar was die oorlog dan? Het eerste uur ging in die zin verloren aan een militaire training die weinig aan de verbeelding overliet, zeg maar gerust ontnuchterend was, en in het tweede deel kwamen dan gevechten voor maar die waren gerust te zeggen vrij verwarrend, onduidelijk en zonder een vijand te zien. Hé!!! Wat was dat? Wat had ik nu gezien?


Nu, na zoveel maal opnieuw te hebben gezien, het concept aanvaard te hebben en het beeld dat geschetst wordt te begrijpen, een heerlijke film. De training met de vuil gebekte drill-sergeant die uiteindelijk te ver gaat met één van rekruten en wat een geweldige rol is dat van D'Onofrio, is nog steeds ontnuchterend op het hilarische af. Wat braakt die man eruit zeg, aan de lopende band. Niet moeilijk te geloven dat Lee Emery een echte drill-sergeant was een aanvankelijke als adviseur erbij was. Van begin tot het einde een iconisch geheel en iets dat je niet snel zult vergeten.

Dan Vietnam zelf. Het begint wat gezapig met de mannen die beroofd worden in Saigon, het rondhangen in de barakken en uiteindelijk de aanval op hun basis. Wanneer Joker en Rafterman uiteindelijk opdracht krijgen naar Hue af te reizen zitten ze vanaf het moment dat ze in de helikopter stappen, bij de moordlustige boordschutter die bij iedere neergeschoten burger 'get some' roept, in de waanzin die oorlog heet.

Daarna volgt een aantal zeer chaotische gevechten in het kapotgeschoten Hue, waarin wel mariniers sneuvelen zonder dat er een duidelijke vijand in beeld komt. Onduidelijkheid, chaos, absurditeit, brute actie, mooi in beeld gebrachte oorlog en dat allemaal in uiterst beklemmend sfeertje en beklijvende muziek. Vooral het kapot geschoten Hue, dat een gasfabriek in Oost-London is, is een lust voor het oog. Godsamme wat hebben ze dat mooi gemaakt.

Prima ieder zijn eigen smaak, maar wat jij aan het doen bent is alles want niet uit Japan komt 1/2 sterren geven. The Dark Night 1,5 ster, full metal jacket 1,0 ster....1.0 ster dat impliceert dat er helemaal niets goed is aan de film, at er geen moeite voor gedaan is niks. Als ik jou was zou ik lekker een ander forum zoeken....

Hij probeert een soort Onderhond 2 te zijn.

Wat is dat nu voor onzinnige reactie? Een forum is er toch juist om mensen met verschillende meningen met elkaar in discussie te laten gaan en van elkaar te leren.

Ik zou bijna zeggen: Trek jezelf lekker terug in je monotome facebookbubble waar je enkel berichtjes ziet die je wilt ‘liken’.

Ik vind de film zelf meesterlijk maar snap zijn bevindingen wel. De film is ook bewust ongemakkelijk en afstandelijk, want oorlog is nu eenmaal geen warme en gezellige plaats. De struktuur is er niet op gericht om een band te krijgen met de personages, maar neemt de kijker langzaam mee op een tocht waarbij de laagjes van de heroiek een voor een worden afgepeld en voert ons uiteindelijk naar het nihilistisme dat nodig is voor het doden van een ander mens.

Dus als je die visie niet snapt of niet kunt waarderen, dan zal Kubrik doorgaans je regisseur niet zijn.

Toch is het juist het tegenovergestelde van dit nihilisme dat Joker doet besluiten het meisje te doden.

Je zou kunnen stellen dat hij het ‘uit medeleven’ doet maar ook dat hij het doet om van het gekrijs verlost te worden. Punt is dat alle menselijke trekjes en waardigheid in die situatie verdwenen zijn en er niets anders overblijft dan een koeke slachting/moord/executie. Van de stoere praatjes uit de opleiding is niks meer over. De mens Joker is omgevormd tot killer. Een tamelijk nihilistische situatie.

Nogmaals, ieder zijn eigen mening, maar een 1.0 is affakkelen om het affakkelen. Ik bedoel, je kan alleen al een ster extra gevne voor de costums of voor de poging. 1,0 sterren zijn Asylum films bijv. Ook al is het niet je genre of type oid. Ik ben ook niet weg van pretty woman, maar begrijp dat anderen het wel zien en ik zal daar ook geen 1 voor geven.

Nog meer onzin. Allereerst bepaald iedereen voor zichzelf hoe hij of zij een film beoordeeld. Daarbij kan ik een film die technisch perfect is gemaakt en goed geacteerd proma een laag cijfer geven, omdat andere facetten mij niet aanstaan of zelfs irriteren. En ik ga zeker geen hoger cojfer geven, omdat anderen dat wel doen.

En hoe haal jij het dan eigenlijk in je hoofd Maimi Vice een 0,5 te geven? Een schitterende stijlvolle thriller van grootmeester Mann. Die verdient dan toch minstens twee sterren voor de prachtige fotografie en eentje extra voor de mooie auto’s?

Ben ik niet met je eens. Met weglopen zou hij ook van het gekrijs af zijn. Hij doet het nu juist uit medeleven. Je ziet ook dat het hem moeite kost te schieten. De anonieme vijand krijgt opeens een persoonlijk gezicht. Deze scene geeft aan dat in de waanzin die oorlog heet de menselijke maat of en toe weer boven komt drijven voordat men weer wordt meegezogen in het systeem van waanzin.

Ik zie het toch anders. Het kost m inderdaad moeite, maar hij doet het wel. Daarmee zet hij de laatste stap en wordt een killer. Daarvoor was hij steeds als journalist betrokken in het oorlogsgeweld.

Misschien is nihilisme niet helemaal de juiste term, maar ik zie het wel zo in het licht van het verliezen van waarden (Gij zult niet doden). Het doden van een ander mens is toch wel een dingetje...

Zou mooi zijn als Criterion deze een keer "doet"

Full metal jacket was er eentje die al heel lang op het verlanglijstje stond en die ik nog nooit eerder zag. De film valt uiteen in twee delen waarbij vooral het eerste deel met de drillsergeant ontzettend sterk is, maar in Vietnam zelf een beetje terugvalt.

De opleiding op Parris Island is geen lachertje en Kubrick maakt de kijker meer dan eens duidelijk dat het proces van ontmenselijking duidelijk aanwezig. Zo is het eerste shot wat je ziet een tondeuze die de (wilde) haren van de rekruten worden afgeschoren. Niets zo persoonlijk voor een mens blijkbaar dan het afscheren van het hoofdhaar. Weg identiteit, weg vrij denken, weg eigen mening. Ze worden overgeleverd aan Hartman, een drillinstructeur van de ergste soort die van hen allen vechtmachines moet maken.

Naast instructeur Hartman springt natuurlijk de rol van Vincent D’Onofrio in het ook met de papperige Leonard. Vooral de laatste scène in het kamp is werkelijk subliem en is een typisch Kubrick-moment waarbij hij de link legt tussen erotiek en wapens/machines. We zien dit ook terugkomen in zijn andere films zoals Dr. strangelove of A clockwork orange. Maar de erotisch gelieerde scènes zijn ook ervoor aanwezig wanneer ze al zingend en marcherend met hun geweer hun ballen vastgrijpen of wanneer ze de vuilbekkerij van Hartman aanhoren.

In het tweede deel wordt vooral gefocust op soldaat Joker als oorlogscorrespondent. Uitkijken is het vooral naar de uitgebreide sniperscène waarbij naast de spanning en actie vooral de metamorfose van Joker erg boeiend is om te volgen. Worstelend met zijn eigen dualiteit zoals hij zelf verkondigde weet hij niet goed hoe hij moet omgaan met de oorlog. En zo waren er wel velen in welke oorlog dan ook. Tot je eerste dode valt, dan ben je los waarschijnlijk? ...

Wat het tweede deel ook mooi naar voren brengt is de gemediatiseerde oorlog waarbij de oorlog rechtstreeks tot in de huiskamer werd gebracht met geconstrueerde videoboodschappen en veel stoerdoenerij. De werkelijkheid daarentegen was een tikkeltje anders. Verder zoals gebruikelijk fijne montage en uitstekende catchy songs uit de jaren 50-60. De gevechten in de stad waren ook eens iets anders dan de traditionele jungle in zoveel andere Vietnamfilms. Het tweede deel is zeker niet slecht, maar is minder dan het meesterlijke eerste deel. In zijn geheel alvast nog een sterke 4,0*!

Het eerste deel is inderdaad geweldig met de drillsergeant, bij het tweede deel heb ik me ook wel vermaakt met de vele actie die erin zit maar het haalt het niveau van het eerste gedeelte absoluut niet en dat haalt mijn beoordeling wel een beetje omlaag.

4,0 sterren