Un Long Dimanche de Fiançailles (2004)

Mooie film over de bewonderenswaardige, ontroerende zoektocht van een jonge vrouw naar haar geliefde, frontsoldaat tijdens WO I.
Er zijn heel wat personages in de film die het verhaal nu precies niet eenvoudig maken. Met wat moed stapt ge daar wel over heen en naar mate de film vordert komt er meer duidelijkheid en blijft het boeiend.
Over de acteurs niets dan lof.
De film toont onvermijdelijk de gruwel van het frontleven met vaak onthutsende beelden en praktijken die een mens niet voor mogelijk zou achten. Lijkt mij nog harder voorgesteld dan in "Paths of Glory" (toegegeven, er liggen ook 50 jaar tussen beide films).
Al bij al, een, volgens mij, aanbevolen film.

Zouden ze wat hebben? Tautou en Jeunet?

Een werkrelatie?

Daar ben ik het niet mee eens. Ik vond het verhaal wel interessant. Ik heb me vanaf het begin tot het einde af zitten vragen of hij wel of niet nog leefde. De film is erg mooi gemaakt, en ik vond hm niet te lang duren. De plaatsen waar je mensen ziet worden neergeschoten, vond ik wat minder aangenaam, maar dat ligt aan mij (dat was wel mooi gedaan).
Deze film is absoluut een aanrader!

Qua cinematografie en het type-scenario wordt hier volgens mij de lijn van 'Amelie' doorgezet. Alleen al door de kleur wordt een andere sfeer neergezet; minder luchtig, andere tijd. Dat wordt nog versterkt door het verhaal en het karakter evan. De zoektocht en de onzekerheid of haar vriend nog leeft vertoont overeenkomsten met 'Sous le Sable', maar wordt nooit zo psychologisch.

Deze film geeft een mooie mix van liefde en keiharde ellende. (En één van de fraaiste moorden ooit, op die officier in dat bed).
Net als bij Amelie genoten van het verhaal, de sfeer, de cinematografie en de hoofdrolspeelster. Nu even nadenken over de punten..........

En als ik me goed herinneren een best wel fraaie vrijscène met Jodie Foster. Wie had dat ooit kunnen denken...

Jodie niet, waarschijnlijk.........

Vandaag voor het eerst gezien. Een best "aardige" film.
Het verhaal sprak mij erg aan en ook de cinematografie en de humor vond ik prachtig.
Helaas kon ik het af en toe niet goed bijhouden door alle verschillende namen, en vond ik het einde ook niet bijster sterk.

3,5

Tja, dat einde was wel weer erg feel-good.........

Mooie film beelden en muziek!

Unieke film over de eerste Wereldoorlog, geheel in de bijzondere stijl van Jeunet.

Gisteren was ik erg moe. Ik had net Juno en The Punisher gekeken en nu was deze aan de beurt. Het liefste zou ik hem opgenomen hebben, maar dat kon niet want ik had Paris, Texas al ingeklokt. Maar ik wou hem heel graag zien dus ging ik er maar voor zitten. Ik ging het wel proberen, al was ik bang dat ik snel in slaap zou vallen. Maar deze film slaagde erin me heel de tijd geboeid te houden, ook al was ik doodop. Geweldig.

Jeunet bewijst wederom dat hij een speciale regisseur is. Un Long Dimanche de Fiançailles is een beetje apart voor een oorlogsfilm, maar daardoor niet minder mooi. De film heeft erg indrukwekkende en tragische momenten, maar Jeunet doet ook iets wat een ander nooit gedaan zou hebben in een oorlogsdrama. De film bezit een groot aantal scènes met humor, niet humor waar je van gaat schaterlachen, maar humor die een grote glimlach op je gezicht tovert. Een hond die scheetjes laat of een postbode op die dol is op grind, het zijn allemaal erg grappige en absurde dingetjes. Het verhaal wisselt tussen de zoektocht van Tatou en de ellende in de loopgraven. De zoektocht verloopt langzaam, maar is zeker niet saai. Langzaam maar zeker komt Tatou meer te weten. Deze stukken van de film zijn zo prachtig gefilmd. Jeunet maakt veel gebruik van kleurenfilters en daar ben ik blij om. Bijna ieder shot met Tatou is overladen met zonlicht. Die zacht gouden kleur is oogstrelend mooi en geeft je een warm gevoel. Maar de loopgraven zijn een stuk grimmiger van kleur. Lichtgroene kleuren typeren deze stukken en de loopgraven zelf zijn ook niet al te mooi. Prachtige decors trouwens, die lange, smerige, modderige gangen. En de gevechten zijn erg indrukwekkend.

Cinematografisch is ook deze Jeunet weer tiptop in orde. Veel steadycams, shots vanuit de lucht en prachtig kleurgebruik. Iedere acteur in de film speelt een personage dat hun past. Niemand springt er direct uit door zijn prestatie, maar er is ook niemand die het slecht doet. Gewoon degelijk acteerwerk van de hele cast. Het leukste is veel acteurs te kunnen herkennen. De halve cast van Delicatessen en Amélie speelt mee, Marion Cotillard had een klein rolletje en ik was erg verrast om Jodie Foster te zien. Zelfs Gaspard Ulliel deed het prima, jammer dat hij Hannibal zo verkracht heeft. Goed acteerwerk dus, al is het wel jammer dat niemand de kans had om echt te schitteren. Een erg mooi stuk in de film, waarmee Jeunet op een andere manier indruk maakt dan normaal in een oorlogsfilm was het moment waarop de verwarde Ulliel beweert na de executie naar huis te kunnen gaan. Dit laat zien dat de soldaten ze na zoveel meemaken ze soms echt niet meer op een rijtje hebben. En dit was voor mij net zo hartverscheurend als een soldaat die om zijn moeder roept en zegt dat het wel goed komt terwijl zijn ingewanden uit zijn buik puilen. Dat zien we inmiddels in bijna elke oorlogsfilm.

Ik heb gezien dat sommige mensen de vergelijking met Amélie maken. Dat vind ik een beetje vreemd, naast de cinematografie en Tatou zijn deze films niet te vergelijken. Deze film heeft ook humor, maar is niet de feelgood film die Amélie is. Als je met dat idee gaat kijken kom je best bedrogen uit. Er waren maar een paar dingetjes die me stoorden. De muziek was soms een beetje te dramatisch en de speelduur had wel wat ingekort mogen worden. Ook is de film soms best verwarrend door de vele namen die gebruikt worden. Voor de rest een fantastische kijkervaring. Erg dikke 4*.

Vorm boven inhoud maar het stoort zelden. Schitterende beelden mede dankzij de prachtige goudgele belichting. Verder laat Jeunet weer oog voor detail zien en wordt zijn film nooit zwaar dankzij de vele komische intermezzos. Enige minpuntje is het gebrekkig uitgewerkte verhaaltje dat de film van een echte topscore afhoudt.

Dikke 3,5*

Mooie film.. gekeken tijden Frans
Vond het zeker geen straf om deze film te kijken (wat meestal wel zo is met films onder de les)
Mooi einde ook.. je weet het niet he..
Maar meer dan ; mooie film heb ik niet te zeggen dus 3 sterren

Magistrale film met een cinematografie om van te watertanden. Deze film is puur kunst. Schitterend kleurgebruik, geweldig mooi neergezette personages en prachtige visuele vondsten. Ook de humor was bijzonder, dat van die postbode op de motor deed mij af en toe denken aan "Jour de Fête" van Jacques Tati.
Film gaf ook een mooi, hetzij nogal surrealistisch beeld van de verschrikkingen van de 1e wereldoorlog, waarin het leven van een soldaat niet telde. Ik moest meerdere keren denken aan de film "Paths of Glory" van Kubrick, waarin ze ook zulke "mooie" straffen hadden voor "laffe" soldaten die bevelen negeerden of zichzelf verminkten.
Het verhaal in deze film vond ik zowiezo zeer goed en eveneens het uitstekende acteerwerk van Audrey Tatou. Het einde van de film toen Audrey Tatou de doodgewaande soldaat ontmoette vond ik zelfs zeer ontroerend.
Jean Pierre Jeunet die o.a. met "Delicatessen", "La Cité des Enfants Perdus" en uiteraard "Amelie" ook al schitterende films afleverde is voor mij verreweg de beste Franse filmregisseur van de laatste 20 jaar. Ik ben daarom ook reuze benieuwd naar zijn nieuwste film "Micmacs à Tire-larigot", die eind dit jaar in de bioscopen in roulatie gaat.

Waardering; verhoogd naar 5,0*

Prachtige film. Echt een plaatje op visueel gebied. Briljant camerawerk vooral, en ongekend mooie shots tussen de loopgraven en vooral ook van de kleurrijke landschappen. De gelige gloed is gewoonweg prachtig. Jeunet heeft een fijne herkenbare stijl en die bevalt gewoon.

Verhaal is dan misschien wat minder interessant, het is wel prima hoor, maar nergens echt briljant of beklijvend. 'Wel mooi' dus. Maar alsnog gewoon een zeer sterke film, Tautou schittert maar weer eens met haar ongekende uitstraling. De dialogen zijn bij vlagen ook fantastisch en met de sfeer zit het ook goed.

Dikke 4*, meer dan uitstekende film.

Misschien hebben Jeunet en Pinon wel wat met elkaar, wie zal het zeggen...

De maker van Amelie heeft ook in deze film weer een geweldige sfeer gecreeerd. Alleen was het zo dat ik niet was voorbereid op zo veel gruwelijk geweld van de eerste wereld oorlog, waar de film mee begint. Maar wel op een hele mooie manier gefilmd. Door gebruik te maken van verschillende kleurfilters krijg je een heel aparte sfeer en het verhaal van het meisje dat op zoek gaat naar haar liefde en niet opgeeft, zorgen ervoor dat je je helemaal kan inleven in deze film.

Zucht...

Ja, naar alle waarschijnlijkheid blijft hij haar casten voor zijn films omdat ze een intiemere band hebben dan wij allemaal mogen weten en niet omdat ze zo een geweldige actrice is.

Dat is wel vaker voorgekomen hoor.

Perfect verwoord.

Deze film was me nooit eerder opgevallen maar toen ik vandaag maar weer eens door mijn filmcollectie bladerde viel de regisseur me op, dat was voor mij reden genoeg om hem er uit te pikken.

Op visueel gebied is het een parel met erg mooi vormgegeven scènes die tot in de puntjes zijn afgewerkt, klasse !! Denk maar aan de indrukwekkende oorlogsscènes, het gezellige huisje aan zee waar Mathilde woont, het veldhospitaal in de zeppelin hangar enz...

Ik vond dat de bruine kleurenfilter te nadrukkelijk werd gebruikt, het was bijna alsof alles er monochroom bruin uit zag, dat had wat minder gemogen. Het geeft wel een gezellige gloed aan het geheel, erg romantisch.

Vervelen doet hij nergens maar ik vond het hier en daar té lang gerokken en soms een beetje verwarrend om volgen, daar zal mijn gebrekkige kennis van het Frans wel voor iets tussen zitten. Maar naar het einde toe valt alles mooi in de plooi.

6,5/10.
Ondanks zijn te lange speelduur van ruim twee uur is hij de moeite waard om te bekijken als je nog eens in een Romantische bui bent.

Filmsite : http://wwws.warnerbros.fr/m...

Weet iemand waar ik dit in het Engels zou kunnen zien, online? Want ik heb zo'n hekel aan ondertitels .

Nou, eigenlijk niet. Ik heb tijdens tweede kerstdag een stukje op het ZDF gezien (de titel voor de Duitstalige landen is "Mathilde"). Voorheen heb ik hem op DVD gezien en dat is dan toch veel mooier in de originele taal, het Frans. Een prachtige taal overigens.

Ik heb de film inmiddels gekeken, in het Frans, dan maar (bovenstaande heeft trouwens gelijk. Frans is een erg mooie taal, en het viel erg mee). Was opzich een mooi concept voor een film, al vond ik de vrouw die Mathilde spelen matig. Ook werd het soms langdradig en tegen het einde zat ik te wachten tot het afgelopen was. Ook te weinig van Gaspard Ulliel gezien, die zijn rollen normaal wel schikt, maar hier gewoon maar bijzaak leek.
Kom helaas niet verder dan een *3.

Het begin deed me een beetje aan Paths of Glory terugdenken, de verhaallijn dan toch. Want echte oorlogswaanzin komt er niet in voor. De intro is ook eerder humoristisch weergegeven dan serieus oorlogsdrama.

Opweg naar een leuk en luchtig filmpje dan? Neen, niet echt. Vanaf Audrey Tautou full-time in beeld komt begint het een sentimenteel drama te worden.

Maar aan de andere kant toch ook weer niet aangezien er nog veel (zwakke) humor in voor komt. Jeunet heeft daar zijn geel/bruine kleurenfilter tegenaan gegooid. Zo ziet de film er mooi uit en Jeunet heeft altijd wel frisse trucjes achter de hand die in de scène zelf wel passen maar niet in het geheel van de film.

Waar Jeunet in vorige films zonder problemen een eigen wereldje lijkt te creëren lukt dat hier ondanks verschillende pogingen niet. Logisch, omdat dit zich rond WO I afspeelt en niet op planeet Jeunet.
Nee, een sentimenteel oorlogsdrama in mix met Jeunet zijn typetjes en zijn cinematografische kunstjes is me niet echt in de smaak gevallen.

2,5*

Mooie film, kan er niet meer en ook niet minder van maken, Jody Forster trok inderdaad flink van leer, klopt ook was soms wat langdradig, maar als je van dit soort films (drama's) houd zeker een aanrader : 3,5

Een onderhoudende en bij tijden charmante film. Te charmant zou je haast zeggen, ik vond de verschrikkingen van die oorlog er helemaal niet uitkomen. Het wordt meer gebracht als een luchtig verhaaltje met een sausje humor. Ik heb me niet verveeld en dat is dan toch wel weer knap.

Saaie film, af en toe wat lastig te volgen, maar visueel was het wel allemaal fijn om te zien. De scenes van het slagveld zijn dik in orde, en ook de gelige gloed door heel de film heen vond ik mooi om te zien... Maarja, het blijft ondanks dat toch een saaie film..

The horror, the horror...

Deze is twee keer beter dan Amelie in mijn mening. Inventief en grappig camerawerk. Echt een top film.