- Home
- Films
- Requiem for a Dream
- Filtered
Genre: Drama
Speelduur: 101 minuten
Oorsprong:
Verenigde Staten
Geregisseerd door: Darren Aronofsky
Met onder meer: Ellen Burstyn, Jared Leto en Jennifer Connelly
IMDb beoordeling: 8,3 (895.713)
Gesproken taal: Engels
Releasedatum: 13 september 2001
On Demand:
- Bekijk via Pathé Thuis
- Bekijk via iTunes
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Requiem for a Dream
De weduwe Sara Goldfarb krijgt te horen dat ze uitgekozen is om in een spelshow mee te doen. Aangezien ze niet meer in haar favoriete jurk past, begint ze met dieetpillen, waar ze al snel aan verslaafd raakt. Ondertussen mislukken de pogingen van haar zoon Harry, z'n vriendin en een vriend om het te maken in de drugsscene. Langzamerhand glijden de hoofdpersonages verder en verder weg in een neerwaartse spiraal van drugsgebruik, misdaad en prostitutie.
Externe links
Acteurs en actrices
Sara Goldfarb
Harry Goldfarb
Marion Silver
Tyrone C. Love
Tappy Tibbons
Arnold the Shrink
Mr. Rabinowitz
Alice
Ada
Reviews & comments
rep_robert
-
- 27289 berichten
- 3855 stemmen
Akelige perfectie.
Heb Requiem For a Dream lang uitgesteld omdat de film behoorlijk neerslachtig schijnt te zijn en ik meestal te opgewekt ben voor een film als dit. Maar nadat Nederland de zoveelste natte dag telde in de zomer kon ik niks anders doen dan deze film erin drukken. Ik moet zeggen dat ik al een hoge pet op heb van Aronofsky, maar nadat ik RFAD heb gezien ben ik helemaal verkocht.
Werkelijk waar alles is perfect aan RFAD, de superieure editing (wat gewoon ook bij een film als dit hoort), het fantastische camerawerk, de bijpassende muziek en het acteerwerk dat alles en iedereen overtreft. Leuk is het feit dat een rol van een van de gebroeders Wayans gewoon zo overtuigend gespeeld kan worden en niet eens irriteert. Er zit blijkbaar ook serieus acteertalent in de familie. Wat natuurlijk echt de doorslag geeft is de superieure rol van Burstyn. Haar personage wordt zo overtuigend neergezet dat het eng wordt. Haar angst voor de koelkast is grappig, eng en schokkend tegelijk. Je zou het haast begrijpen waarom zo'n vrouw naar de pillen grijpt.
Het verval van de 4 hoofdrolspelers wordt uiteindelijk zo hypnotiserend in beeld gebracht dat je zonder dat je het door hebt al weer naar de aftiteling zit te kijken. Vanaf dit moment besef je ook pas in wat voor een hel dit soort mensen leven. Tuurlijk zijn verslaafden niet sympathiek of medelevend, ook het repetitieve aspect van het verval waarin de mensen raken is behoorlijk realistisch en totaal niet storend.
Nee, de film kent 0,0 zwakheden en ik kan dan ook niks anders doen dan de volle pond uitdelen voor dit moderne meesterwerk.
5*
Valii
-
- 206 berichten
- 303 stemmen
Het geheel deed mij wat denken aan een light-versie van Enter the Void. Her en der wat flikkerende beelden, surealisme en schokkende scenes, maar over het algemeen een stuk beter te verteren. Vond dit uiteindelijk een goede film en dat kwam voornamelijk door het verhaal van Sara Goldfarb.
Het begint al bij de geweldige vertolking door Ellen Burstyn, die ervoor zorgt dat ik me helemaal kon inleven in de situatie van deze weduwe. Sara is een veel te lieve, niet al te intelligentie alleenstaande vrouw die hopeloos probeert invulling te geven aan haar doelloze realiteit. Na een misleidend telefoontje belandt ze in een waanwereld, welke haar weer een reden geeft om 's ochtends op te staan. Elke dag wordt een zoektocht naar haar "fix": het afvallen, het beste plaatsje in de zon, de roem van televisie, aandacht in het algemeen, etc. Alhoewel Sara zich aanvankelijk fijn voelt in haar droomwereld, komt de realiteit met enige regelmaat hard om de hoek kijken. De koelkast begint te bewegen en de eerste tekenen van krankzinnigheid doen zich voor. De waanzinnig goede nachtmerrie scene geeft het startsein voor een climax opbouw, welke tot apotheose komt tijdens de shockbehandelingen. Brok in m'n keel.
Parallel hieraan loopt het verhaal van Harry, Tyrone en Marion. Toch wel een beetje een standaard harddrugs verhaal, waarin de nodige clichés niet geschuwd worden. Het laatste half uur is vrij intens, maar menig documentaire vertelt soortgelijke verhalen beter en schokkender. Nergens wordt de kwaliteit van Sara Goldfarb gehaald.
Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Welke droom, en van wie, gaat hier eigenlijk verloren? Ik zou het niet weten.
In deze verbeelding van de onontkoombare ondergang van de naar een beter leven strevende personages slaagt Aronofsky er niet in de spanning tussen droom en werkelijkheid voelbaar te maken.
Dat ligt denk ik allereerst aan de dromen die de personages hebben, of beter gezegd, aan hoe die aan de kijker gepresenteerd worden. Zelfs in de meest banale, belachelijke of kinderlijke dromen kan de grootheid van het menselijk verlangen doorklinken, en, vanwege de onvervulbaarheid, het tragische ervan.
Maar hier ontstijgen de werkelijke verlangens, die achter de dromen liggen, nergens het niveau van de damesbladen- dan wel CSI-psychologie. Het is dan eigenlijk ook wel weer logisch dat het licht zwakzinnige Burstyn-personage in die stijl toch haarfijn weet uit te leggen waar het bij haar aan schort.
Wel grappig, om middels Libelle-clichés de 'waarheid' achter het onzinnige object van verlangen bloot te leggen. Dat brengt me op de gedachte dat de hele gang van zaken, zoals die in deze film wordt voorgeschoteld, eerder voer is voor een komedie, dan voor een tragedie, zoals de bedoeling geweest schijnt te zijn.
Ook het pondje puur, het nostalgische dromen van de veiligheid van moeders armen, en de liefde ('Je bent het mooiste meisje dat ik ooit heb gezien', 2x) vermogen wat mij betreft niet de emoties los te maken. Je zou uit die theatrale ontboezeming - en het geloof dat de aangesproken persoon daaraan zegt te hechten - , en ook uit die 'analyse' van Burstyn, de conclusie kunnen trekken dat daar de crux juist niet ligt, maar daar zijn verder geen aanwijzingen voor.
Het probleem van deze film ligt wat mij betreft niet alleen bij de dromen, maar ook bij de personages op zichzelf. Het is kennelijk gewoon niet Aronofsky's stiel om interessante karakters neer te zetten; dat viel me bij Black Swan ook al op.
Uiteindelijk wordt in het laatste deel van de film de hellegang van de personages wel effectief en met flair in beeld gebracht, maar de ellende van personages die voor mij nooit tot leven zijn gekomen laat me eigenlijk volkomen koud; de steeds snellere opeenstapeling van die ellende werkt dan eerder op de lachspieren.
Het was waarschijnlijk beter geweest als Aronofsky zijn acteurs wat minder had laten leuteren, en zich wat meer geconcentreerd had op de hellegang an sich; misschien had in de afstand die ontstaat in de presentatie van personages als niet meer dan zetstukken op een schaakbord, wel de ruimte gelegen voor ontroering en emotie. Nu is de balans zoek, omdat de karakterschetsen maar een beetje afgeraffeld zijn. Laat dat dan maar helemaal achterwege, als het je kennelijk niet interesseert.
En ik denk dat uiteindelijk daar mijn grootste grief tegen deze film ligt: ik heb sterk de indruk dat Aronofsky zijn personages, en zijn publiek, niet erg hoog heeft zitten.
TMP
-
- 1796 berichten
- 1629 stemmen
Ik heb deze een tijd uitgesteld, maar vandaag dan toch bekeken. Helaas toch echt een van de slechtste films die ik heb gezien. Het verhaal heeft al niks om het lijf, we zien enkele junkies steeds verder afglijden. Na een paar minuten kun je al globaal voorspellen hoe dat afloopt. De personages zijn niet al te zeer uitgediept en wekken geen enkele sympathie op, ook dat helpt niet om goed in het verhaal te komen. Het had wel geholpen om wat meer achtergrond bij de personages te krijgen, zodat er eventueel een band ontstaat bij de gebeurtenissen in de film. Boeiende dialogen of gebeurtenissen zijn er ook niet echt, dus daar moet de film het ook niet van hebben.
Zeer irritante en om de haverklap terugkerende tussenshots van dollarbiljetten, coke en opgezette pupillen. Verder ook veel snelle en wisselende beelden. De soundtrack werd ook telkens herhaald en kon ik op een bepaald moment ook niet meer waarderen.
Boeien kon de film mij absoluut niet en ik heb hem dan ook met veel moeite uitgezeten. Ik kan er verder ook niet veel positiefs over zeggen. Niet iets wat ik ooit nog eens terug ga kijken.
avdj
-
- 225 berichten
- 1261 stemmen
Zeer indrukwekkende film met stuk voor stuk geloofwaardige en goed vertolkte personages. De cinematografische stijl past perfect bij het sfeertje. Minpunt vind ik de wel héél erg trieste sfeer die Requiem for a Dream uitstraalt. Af en toe wat lichtvoetigheid had ervoor kunnen zorgen dat de film niet zo zwaar op je maag valt.
Het zal ongetwijfeld de bedoeling van de makers zijn geweest maar het weerhoudt mij van een écht hoge beoordeling en, belangrijker, de wil om deze film vaak te gaan herzien.
4*
Dreiecke
-
- 2768 berichten
- 902 stemmen
Een erg, erg goede film. Ik heb niets dan superlatieven voor deze film.
Geweldig geacteerd, goede acteurs die de gebeurtenissen geloofwaardig neerzetten. Jared Leto en Jennifer Connelly zijn een zeer geloofwaardig stel en Ellen Burstyn heeft de rol van haar leven en alle personages rondom voegen elke keer iets heftig belangrijks toe. Geen dialoog of situatie teveel.
Dan de wijze van uitvoering of stijl: Het fragmentarische van de montage, snelle korte shots, afgewisseld met fragmenten waarin de tijd vertraagd lijkt te zijn, zijn geweldig gedaan en refereren goed aan het druggebruik en de vervormde tijdbeleving daarin, met ook terugkerend vervormd beeld + geluid en de vele herhalingen. Overal is aan gedacht. Beelden zijn fantastisch met veel afwisselende technieken en kleurenfilters, belichtingen, close-ups, handheld, etc. Het is boeiend om dat alleen al te zien.
De soundtrack is perfect en aanwezig of afwezig als het moet. De schreeuw van de vrouw, gevolgd door de indringende pieptoon van het testbeeld is bijvoorbeeld fenomenaal. 'De toon bepaalt de sfeer' zogezegd, maar in dit geval is het acteren, de vertolkte levensinstelling van de personages, ook erg sfeerbepalend. Of men nu slachtoffer speelt of meedogenloze uitbuiter van de situatie.
Het verhaal: Alle aanleidingen om te gaan gebruiken of min of meer ongemerkt hooked te raken vind ik goed weergegeven. Zo ook de wanhoop en redeloze agressie als de drugs er niet zijn, ongeacht in welke of wiens omgeving men verkeert. Realistisch. Ook personages rondom, goed bedoelende vrienden, maar ook mensen die andere mensen gebruiken en/of euforisch staan te joelen als een ander pijn heeft, zijn realiteit.
Niet dat je er blij van wordt, het is een verhaal van afglijden, pijn en vernedering en vervallen van dromen die eens waren. Zowel voor de jonge mensen met hun verliefdheid en wensen van geluk aan de start van hun leven, als voor de moeder, die hoopte wat af te vallen, een huwelijk van haar zoon en een kleinkind als toppunt van haar geluk mee te maken , maar dankzij de pillen het tegendeel vond. Ten koste van..... alles. Het gaat over mensen die verder dan ooit van het pad verwijderd raken van hun eigen wensen en doelstellingen die ze eens hadden, over mensen die zelfs ver verwijderd raken van een menswaardig bestaan. Met een enorm cynische, spetterende finale.....
Showtime!
jumpstylemovie
-
- 6225 berichten
- 1221 stemmen
Wat een ontzettend goede film. Je gaat echt meeleven met de hoofdpersonages waardoor het einde erg veel indruk maakt. Ik vond het het ergst voor Harry en zijn moeder. Tyler komt er opzich het beste mee weg. Het bekende nummer van de soundtrack kende ik natuurlijk al wel maar de rest van de soundtrack is ook zeer goed en sluit perfect aan bij de film. Verder briljante montage en een zeer goede rol van Waynes die ik enkel kende van komische rollen zoals Shorty.
Een zware en deprimerende film maar vreselijk goed. Eentje om in huis te halen.
Decec
-
- 6629 berichten
- 8339 stemmen
Een redelijk dramafilm...
Redelijk verhaal...
Redelijk acteerwerk...
Kan niet tegen voor de verslaafde drugs...
Verslaafde pillen...
Redelijk HD kwaliteit...
Prima achtergrond geluid/muziek (Dolby Digital)...
Nee, geen moeite waard...
Fran
-
- 1953 berichten
- 1732 stemmen
Ik moet zeggen dat ik het eerste half uur tot drie kwartier niet echt gecharmeerd was van deze film. De karakters kwamen totaal niet op me over. Misschien had het met het directe snelle tempo te maken. Dat weet ik niet. Maar ik verveelde me af en toe wel.
Ik vond moederlief erg nep overkomen met haar superouderwetse kledij en kapsel. Haar gedrag was ook overdreven waardoor ze eerder als een typetje in een klucht overkwam. Zoonlief kwam ook niet overtuigend over in zijn verslavingsproblematiek en de liefde tussen en hem en zijn vriendin spatte nou ook niet echt van het doek. Door de snelle montage achter elkaar vond ik het begin een behoorlijk saai geheel.
Maar halverwege werd ik absoluut gegrepen door deze film zeg. De manier waarop er gemonteerd is en het tempo dat aangehouden word geeft zo sterk weer in welke roes deze mensen leefden. Het fragmentarische van hun leven komt zo realistisch over. Dit in combinatie met de ijzersterke muziek die zo passend is maakt dit toch wel een heel mooi geheel om naar te kijken.
Kisje
-
- 970 berichten
- 1187 stemmen
Een film over drugs en over hoe het je kapot maakt, origineel. Soundtrack was is wel stevig, hoewel ik hem niet echt bij de film vond passen. Ik was eerlijk gezegd wel licht onder de indruk van het acteerwerk, maar zo voorspelbaar verhaal...
De film is in een opzicht voorspelbaar, ja. Je ziet de 4 personages in de film afglijden in een steeds diepere, uitzichtloze put. Maar zeker niet voorspelbaar in de zin dat je weet wat er met de personages gaat gebeuren of in welke situaties ze verzeild raken.
Soundtrack past perfect bij de dieptepunten uit deze film. Het doet je hunkeren naar en nadenken over de tijden dat het beter ging. Daarom werd de soundtrack ook steeds gemonteerd bij zo'n diepte moment.
Diegenen die denken dat "don't do drugs, drugs are bad" het moraal van de film is, hebben de film niet goed door denk ik. Het feit dat drugs niet goed zijn speelt een belangrijke factor maar is zeker niet het meest belangrijke. Het gaat erom dat elk personage een eigen demon moet bestrijden; het meisje dat naar de drugs grijpt omdat ze niet de liefde heeft gekregen van haar ouders die ze nodig had. Door de drugs gaat ze seks associeren met iets dat geheel losstaat van liefde. De jongen die hunkert naar de dagen dat hij nog gewoon terecht kon bij zijn mama en ontdekt dat niemand deze plaats in zijn leven kan vervangen. De eenzame moeder Sara die haar echtgenoot heeft verloren, een drugsverslaafde zoon heeft en eindelijk de kans krijgt om op tv te komen en hierdoor weer opgenomen wordt in de samenleving waar ze vertoeft. De zoon, Harry, die volgens mij na de dood van zijn vader dieper de put is ingetuimeld, een soort van vaderfiguur mist, en geen doel meer heeft in zijn leven. Ik wil maar aantonen dat de film veel verder gaat dan dat drugs slecht zijn. De drugs zijn bij deze personages niet het oorzaak maar het antwoord op hun problematiek.
Ze hadden allemaal dromen, ze willen allemaal dromen... Dat verklaart ook meteen de filmtitel.
Zo'n indrukwekkende film die onder je huid kruipt. Bij elke kijkbeurt wordt hij voor mij beter. Ik raad dan ook aan om deze film nog een keer te kijken.
Ik kan trouwens niet geloven dat Ellen Burnsteyn naast de Oscar heeft gegrepen, geheel onterecht.
tomzorz
-
- 67 berichten
- 322 stemmen
Als ik deze film zou moeten samenvatten zou me nog het best lukken met één woord: Beklemming.
Wat je hier ziet is de lelijkste kant van onze aardkloot in volle glorie, prachtig en geniaal weergegeven in al zijn oprechtheid.
Drugs, verslavingen, statusdrang, levens gevuld met niets dan sleur… Je ziet zulke dingen overal. Ze vormen zo'n doorgewinterd tandwiel van de maatschappij dat we haast niet meer zien wat het met ons doet. Het wordt door ons verworpen maar gepropageert tegelijkertijd.
Je kan vele woorden vuil maken aan zulke tragiek, maar een beeld zegt meer dan duizend woorden - deze film heeft er véél, en het zijn stuk voor stuk pareltjes.
ZenZin
-
- 300 berichten
- 647 stemmen
Als je er van houdt om met een portie ellende opgescheept te worden
is deze film een echte aanrader.
Weirdo_W
-
- 62 berichten
- 103 stemmen
Requiem For A Dream is een film over mensen met een uitzichtloos bestaan. Bij de hoofdpersonen in deze film staat het algeheel welbevinden op een wat lager pitje en kiest men voor de verkeerde middelen om zichzelf een goed gevoel te bezorgen, dat wil zeggen: weduwe aan de pillen en de jongeren aan de heroïne.
Het verhaal en de karakterontwikkeling opzich in deze film is redelijk voorspelbaar, maar dat is bij deze film totaal geen probleem. Sterker nog, de film geeft een rauw beeld van aftakeling van een stel drugsgebruikers. Dat er weinig hoop en uitzicht voor deze mensen voel je al vrij snel aan. Hoewel de vier personen in het begin van de film nog niet helemaal wanhopig en vervreemd van de maatschappij zijn, kunnen we al wel vrij makkelijk stellen dat ze al iets te lang in de vicieuze cirkel zitten. Van meet af aan hangt er een kil, afstandelijk en vervreemdend sfeertje in de film, wat alleen nog maar sterker zou worden naarmate de film vordert.
De montage in de film is redelijk opvallend te noemen. Er wordt veel gebruik gemaakt van split screens, korte shots (hihi) en de fast forward knop wordt af en toe even ingedrukt. Dit past prima bij een film als deze, maar af en toe mocht het wel wat minder. Overdaad schaadt zullen we maar zeggen. En dat kan ook gezegd worden van de muziek en de dramatiek. Het was allemaal erg mooi maar ook op den duur net wat te nadrukkelijk aanwezig en iets teveel van het goede. Het nam ook wat spanning weg voor mijn gevoel. Het is niet dat film qua inhoud wat minder naar voor de dag had moeten komen, maar de vorm of aankleding (hoe je het ook wil noemen) had iets minder bombastisch mogen zijn.
Ondanks deze kritiekpunten is Requiem For A Dream een zeer mooi en aangrijpende film en erg knap gemaakt, maar het had – oh, de ironie – iets gedoseerder gemogen.
4 ster
ibendb
-
- 4145 berichten
- 2412 stemmen
Oh. Mijn. God. Wat een intense rit.
Steeds had ik vooroordelen over Requiem for a Dream en ik wilde hem niet zien uit angst dat het weer zo'n overgewaardeerde film zou zijn. Wel, hier zat ik grondig mis. De film geeft erg goed weer wat de gevaren van drugs zijn. Als het nu als pepmiddel of als dieetpillen gebruikt wordt, teveel is niet goed. Wat me echt verbaasde was hoe hectisch het allemaal was. Ik werd er zelf een beetje vreemd van. Ook is het verhaal erg realistisch.
Het eerste deel van de film vond ik niet zo boeiend. Pas het laatste half uur (wanneer de hel losbreekt) is echt fantastisch. Dit stuk verdient van mij een hele ster meer. Het ergste (ook het beste uit de film) was toen je een uitgemergelde Sara ziet binnenkomen. Dat vond ik gewoon geweldig.
De verhaallijn van Harry en Ty kon er nog mee door, al wordt het er wel wat over toen z'n arm geïnfecteerd raakte. Dat leek me best onwaarschijnlijk. Marion kon me eigenlijk het minst boeien. Haar personage vond ik niet zo boeiend, al zet ze wel goed neer wat een drugsverslaafde allemaal niet zou doen voor wat spul.
De acteerprestaties waren gewoon fantastisch. Ellen Burstyn zet een erg goed personage neer. Maar ook Jared Leto speelt erg goed zijn rol. Zelf vond ik het wat vreemd om Marlon Wayans in een serieuze rol te zien. Toch vond ik dat hij het prima deed. Alleszins beter dan de recente crap van hem.
Als er één iets is dat ik geleerd heb is: Drugs, afblijven!
4*
Lucaij
-
- 452 berichten
- 1656 stemmen
Wat een weergaloze trip.
Een beeld zegt meer dan duizend woorden en dat is zeker toepasbaar bij deze film. Het verhaal is interessant, maar ondergeschikt gemaakt aan het beeld. Vooral het tweede gedeelte is een hele ervaring en soms vraag je jezelf af of je wel nuchter naar deze film aan het kijken bent.
Ik denk dat Breaking Bad veel inspiratie heeft gehaald uit deze film. Vooral enkele scènes met Jessie lijken regelrecht uit deze film gekopieerd. Denk dan bv aan de chaotische versnelde scenes waarbij ze aan de drugs zitten.
De muziek versterkt dit gevoel op een geweldige manier. Er zijn maar weinig films waarbij de beelden zo goed worden ondersteund door muziek.
Vooral mevrouw Goldfarb wordt geweldig neergezet in de film. Haar verval in deze film is zo sterk neergezet dat het eng wordt.
Ik geef deze film voorlopig 4, 5* maar het zit dicht tegen een 5 aan.
Een van de meest surrealistische films die ik heb gezien. Het laatste kwartier heb ik inmiddels twee keer gekeken
Eliandjiee
-
- 77 berichten
- 414 stemmen
Een fantastische film!
Een intense rit, met briljante beelden. De personages worden fantastisch neergezet en het verhaal wordt op een heerlijke en eigenzinnige wijze gebracht. Zelden zo intens een film beleefd. De scéne met de koelkast en de woonkamer die tot leven komen, fenomenaal! De soundtrack is ook één van de beste ooit, prachtig. Het einde is ook intens en fenomenaal in beeld gebracht. De film liet me bedroefd en melancholisch achter en heeft diepe indruk gemaakt.
Wat een intense rit, wat een indruk!
De volle vijf sterren!
Koloso
-
- 5 berichten
- 6 stemmen
Weergaloze film die nog steeds blijft hangen!
Deze toch al een 5tal keer bekeken en geeft nog steeds een naar gevoel! De personages en hun verslaving worden uniek in beeld gebracht en laten niemand onberoerd. Het verhaal van hun aftakeling is shockerend, niet op zijn minst bij Sara Goldfarb! Zelden een film gezien waar beeld en soundtrack zo hand in hand gaan! De unieke filmstijl met chaotische scenes, de ondertussen legendarische soundtrack, de geweldige acteerprestaties en een ongelooflijk aangrijpende climax zijn een must voor elke filmliefhebber! 5* voor deze parel van Darren Aronofsky!
Mx2
-
- 1 berichten
- 12 stemmen
Heb deze film al een flink aantal keer gezien en ik moet zeggen dat 'Requiem for a Dream' altijd intens blijft om te zien. Echter vind ik het wel opvallend dat er hier vaak genoemd wordt dat de film realistisch is. Een aantal zaken die behandeld worden in de film zijn typisch voor het gedrag van echte junkies (zoals Harry telkens maar weer van zijn moeder blijft stelen, of hoe Marion zich prostitueert om zo haar nodige dosis te kunnen krijgen), maar er zijn ook een aantal zaken die ik persoonlijk helemaal niet realistisch uitgewerkt vind. Zo krijgt Sara van die o zo sympathieke dokter amfetaminepillen om af te vallen, ok, het is de USA, dat geloof ik wel. Echter vraag ik mij af hoe ze van amfetamine uiteindelijk zo erg kan gaan hallucineren. Ok, door slaaptekort is dat mogelijk, maar ze krijgt wel ook pillen die ervoor zorgen dat ze kan slapen en het klopt dat ze misschien paranoia ervan zou kunnen worden, maar persoonlijk vind ik het wel heel erg sappig in beeld gebracht (iets TE sappig). Daarnaast vind ik het vreemd dat als Harry bij de dokter is, de dokter bij het zien van de arm meteen de politie belt en hem niet helpt (volgens mij zijn dokters verplicht om de patient in dit geval te helpen, verbeter mij als dit niet zo is). Waarom blijft Harry uberhaupt telkens precies op dezelfde plek spuiten???. Verder is het ook nogal vreemd dat er in een dergelijke grote stad helemaal geen heroine meer is, behalve bij die viespeuk dan. Verder heb ik nog een aantal kleine zaken gezien die niet realistisch zijn, maar als ik dat allemaal ga noemen ben ik wel erg aan het mierenneuken .
Dit alles neemt niet weg dat de film zeer meeslepend is, erg veel sfeer heeft (beetje uitgekauwd om te noemen, maar de soundtrack vind ik hier toch echt aan bijdragen) en je laat meevoelen met de personages (ik had bij de familie Goldfarb, dus bij Sara en bij Harry. Daarom toch een dikke 3,5*!
Insignificance
-
- 3220 berichten
- 5581 stemmen
Audiovisueel bombardement dat naadloos aansluit bij de gejaagde wereld van verslaafden. Aan wat dan ook. De hip hop montage geeft de film een gierende energie die het zelden kwijtraakt en als Lux Aeterna weer eens langskomt, staan de haren recht overeind. Zeldzaam krachtig leitmotiv. Het neigt hier en daar wel eens naar spielerei, maar wanneer Aranofsky z'n cast verder over het randje duwt, is er geen houden meer aan. Knap dat de personages binnen al deze drukte toch nog impact met zich meebrengen. En hoe. De winter is niks minder dan een misselijkmakende helletocht richting mentale en fysieke aftakeling. Een optater van jewelste. Geweldige film.
Illmaticly Ill
-
- 46 berichten
- 476 stemmen
Net gekeken en ik weet nu al dat ik 'm nooit nog eens ga bekijken. Wat kreeg ik hier een naar gevoel van. Gestoord indrukwekkende film, mijn complimenten! Fantastische muziek, geweldig acteerwerk van vooral Ellen Burstyn maar ook Jared Leto. Schokkende scènes waar je niet goed van wordt. Zet je aan het denken over hoe triest de wereld toch kan zijn wanneer mensen hun leven gewoon weggooien vanwege zinloze verslavingen en/of obsessies. Drugs are bad, mkay. You shouldn't do drugs.
AC-dW
-
- 2 berichten
- 16 stemmen
Pfoe wat een film!
Ik luister naar de band Bastille, en aan het eind van hun liedje 'what would you do' hoor je een citaat uit deze film.
Door dat liedje moest ik gewoon de film achter de quote zoeken!
Maar ik wist niet dat het zo'n ingrijpende film was zeg. Ik kwam half getraumatiseerd uit de film (misschien had ik de trailer eerst moeten kijken....)
Dat laat niet weg, dat ik de film toch kan waarderen, niet op de manier van 'ik heb genoten van de film', nee dat zeker niet. Volgens mij zijn er weinig mensen die deze film echt voor hun lol kijken.
Met 'waarderen' doel ik op de kunstzinnige manier van filmen, en vooral wat de film met je doet. Je wordt erin opgezogen, en erna voel je, je bijna net zo als de personen in de film, erg knap gedaan.
Devoo
-
- 293 berichten
- 972 stemmen
Ik ben begonnen met de filmografie van Darren Aronofsky in chronologische volgorde te bekijken. Met Pi kon ik niet zoveel, maar deze vind ik schitterend. De montage is het sterkste punt in deze film. Geniaal vormgegeven, waardoor je meegesleurd wordt in de afgrond waar de personages in terecht komen. Dit samen met de muziek zorgt voor een memorabele filmervaring.
killerfreak
-
- 846 berichten
- 1066 stemmen
Ijzersterke, originele en geweldig goed vertolkte film met een aparte filmtechniek (of zeker toen nog) die volledig bijdraagt aan het kunnen inleven in de personages en wat ze op dat moment meemaken. Of hoe je dromen najagen lang niet altijd positief blijkt uit te draaien.
Topfilm!!!
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Blijft geweldig.
Vooral de muziekale benadering van de film is sterk. De opbouw, de editing, de muziek zelfs ... het hele einde is gewoon één groot crescendo. Alsof je naar een levend geworden muziekstuk zit te kijken. Sindsdien niet echt meer geëvenaard denk ik, toch niet als het over narratieve cinema gaat.
Visueel is het goed maar niet super. Wel wat leuke camera effecten, het is uiteindelijk vooral de editing die het verschil maakt. Muziek zelf is super (Mansell in z'n betere periode), het acteerwerk mag er ook wel zijn. Burstyn zet één van de meest memorabele personages ooit neer.
Na bijna 15 jaar nog steeds niks op aan te merken. Het begin is een beetje tam, maar ook dat is functioneel natuurlijk. Toch ligt daar het enige puntje van kritiek, de rest is feilloos. Aronofsky in z'n betere periode.
4.5* en een uitgebreide review
arno74
-
- 8700 berichten
- 3342 stemmen
De enorm hoge waardering was veelbelovend, maar ik kon hier niet zoveel mee. Het is een soort veredelde versie van zijn voorgaande film Pi. Zelfde stijl, zelfde herrie, maar met meer budget. Het verhaal zelf, als dat eenmaal na het rommelige begin 30 minuten later doorschemert, is wel aardig maar ook niet meer dan dat. En het rommelige visuele en de 'muziek' daar moet je van houden denk ik, films die visueel en qua geluid een drugstrip proberen na te bootsen vind ik niet bepaald interessant, dat zijn meer koppijnfilms. Een beetje computergegenereerde muziek, wat goedkope camera- en montage-effecten, en klaar. De film heeft een paar aardige momenten, maar dat is het dan ook wel. Meest interessante vond ik het verhaal rond die oude dametje, het clichéverhaal over dealers en junkies kon me gestolen worden. Inhoudelijk flinterdun. 2*
SmackItUp
-
- 3487 berichten
- 2483 stemmen
Heerlijke muziek, heerlijke soundeffects, visueel nagenoeg perfect. Maar zo verschrikkelijk deprimerend, niet normaal. Maar wauw, met name Burstyn speelt hier wel een fantastische rol. Wat een over de top maar toch realistische film. En wat een tragisch maar supertof einde.
JeroenFR08
-
- 557 berichten
- 419 stemmen
Nadat we niet de zaal in mochten voor the Revenant besloot ik dan maar deze in de herziening te gooien. Wat een beleving was dit weer..
En en dan op een nare manier. Want wat een trieste film is dit eigenlijk zeg. Zo ontzettend vervelend wat je allemaal ziet. Maar oh zo goed. De muziek, het acteerwerk van alle 4 de spelers (stiekem vooral Burstyn), de hele film is een rit van heb ik jou daar. Dit grijpt je gewoon bij de strot en laat je niet los.
Dicht bij een plekje in mn top 10 en de volle mep. Die soundtrack.. Pff
Mac Hammer Fan
-
- 5229 berichten
- 7660 stemmen
Een eenzame weduwe wil er goed uit zien voor een TV-show en krijgt van een dokter (zeg maar in dit geval een gangster) vermageringspillen voorgeschreven die eigenlijk speed zijn zodat ze er verslaafd aan geraakt en aftakelt. Haar zoon, zijn vriendin en zijn vriend gebruiken heröine en coke en voor twee van hen wordt dat hun ondergang terwijl de derde in de gevangenis belandt. Een schrijnende blik op drugverslaving. De vertolking, vooral van Ellen Burstyn, is zeer goed. De soundtrack is knap. De hallucinaties die de druggebruikers krijgen zijn overtuigend in beeld gebracht. Montage en camerwerk is top. Dit is geen aangename kijkervaring, maar een film met een boodschap. Zou zeker aan jongeren moeten getoond worden op scholen, zodat ze een fikse waarschuwing krijgen. Een prent die een afkeer van drugs inboezemt. Een aanrader die terecht in de top 250 staat.
Leno
-
- 5891 berichten
- 4209 stemmen
Knap geregisseerde en geacteerde film die uitblinkt op het gebied van montage en muziek. De film duurt vrij kort (gezien het thema) en het tempo ligt hoog maar gaat niet ten koste van het inleven van de karakters, die hebben je als kijker eigenlijk meteen al te pakken. Het thema wordt tegelijk op een schokkende maar toch ook luchtige manier gebracht, dat laatste met name omdat de dramatische scenes effectief kort zien. Zoals eigenlijk alle scenes kort zijn overigens.
De verhaallijn rondon Sara leek me soms wat vergezocht misschien, maar doet verder niet af aan de kwaliteit van deze film.
Alathir
-
- 2067 berichten
- 1589 stemmen
Tjonge jonge, wat is dit een overroepen film. Het enige dat echt goed was aan deze film is de muziek alhoewel deze soms niet eens paste en in bepaalde gevallen was er zelfs stilte op zijn plaats. Ik kreeg gedurende de hele film nooit voeling met de personages, dit heeft waarschijnlijk meerdere oorzaken. De chaotische montage, de dialogen, de repetitieve collage van beelden (pillen slikken, drugs pakken, koffie drinken en weet ik wat nog allemaal), de steeds terugkerende muziek en het gebrek aan stilte en tijd nemen om het dramatische echt in beeld te nemen. De film wordt regelmatig op fast forward gedraaid door de regisseur, om vervolgens over te gaan in een slowmotion en om te eindigen op een normale snelheid. Zo haal je dus echt de sfeer uit de film, een (horror)film kijk je ook niet op fast forward omdat sfeer juist heel belangrijk is.
Nee, deze film wist me nergens te raken, wat best een fail is voor een dramafilm. Mensen die aan de dieetpillen zitten, in de prostitutie terecht komen of aan de drugs zitten zijn meestal in dat milieu geboren of hebben het zelf gezocht. Neem nu Sara Goldfarb, het enigste wat ze de ganse dag doet is TV kijken en aan eten denken. No kidding dat je dik wordt, sorry maar zelf gezocht, beweeg! Mensen met respect voor hun eigen lichaam en met doorzettingsvermogen komen altijd op hun pootjes terecht en moeten zich niet voor tientallen mannen vernederen met een dildo in hun poep..
Volgens mij was de regisseur zelf aan het trippen toen hij de camera vasthield. Hopelijk had hij er iets aan, ik had namelijk niet veel aan zijn film.
Gerelateerd nieuws
De tien best beoordeelde films van de jarige Ellen Burstyn (91)
Dit snuiven, spuiten en roken acteurs tijdens de opnames van drugsscènes
Filmklassieker 'Requiem for a Dream' van Darren Aronofsky opnieuw uitgebracht
Deze topfilms vieren in 2020 hun twintigste verjaardag
Bekijk ook
American History X
Misdaad / Drama, 1998
2.788 reacties
Cidade de Deus
Drama / Misdaad, 2002
1.080 reacties
American Beauty
Drama, 1999
1.905 reacties
Into the Wild
Biografie / Drama, 2007
2.368 reacties
Léon
Misdaad / Drama, 1994
1.298 reacties
Jagten
Drama, 2012
713 reacties
Gerelateerde tags
corruptiedrugsmisbruikdrugsverslavingdrugsdealerjunkieheroïnehallucinatiespeeddietorderlyillusiondegradation unsociabilitykrankzinnigheidfondling rouwsurrealismechain gangmarihuanadrug gebruikdrug pusherpostmodern drug tradepsychiaterdruggedillegal prostitutiongay parentsubculturebitternesshatredindustrial musicforce feeding decadencemarijuana jointboyfriend girlfriend relationshipheroin addictprescription drug abuseeating disorderheroin addiction voyeurismebrunette sign languagesshocknarcoticshospitalizationloss of sanityincarceration gay fatherhomo themahomolesbiancautionary talemethamphetaminedrug addictmoral corruptionpsychological dramasplit screencult film
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.