The Simpsons - Seizoen 1 (1989-1990)Seizoen 2 (1990-1991)Seizoen 3 (1991-1992)Seizoen 4 (1992-1993)Seizoen 5 (1993-1994)Seizoen 6 (1994-1995)Seizoen 7 (1995-1996)Seizoen 8 (1996-1997)Seizoen 9 (1997-1998)Seizoen 10 (1998-1999)Seizoen 11 (1999-2000)Seizoen 12 (2000-2001)Seizoen 13 (2001-2002)Seizoen 14 (2002-2003)Seizoen 15 (2003-2004)Seizoen 16 (2004-2005)Seizoen 17 (2005-2006)Seizoen 18 (2006-2007)Seizoen 19 (2007-2008)Seizoen 20 (2008-2009)Seizoen 21 (2009-2010)Seizoen 22 (2010-2011)Seizoen 23 (2011-2012)Seizoen 24 (2012-2013)Seizoen 25 (2013-2014)Seizoen 26 (2014-2015)Seizoen 27 (2015-2016)Seizoen 28 (2016-2017)Seizoen 29 (2017-2018)Seizoen 30 (2018-2019)Seizoen 31 (2019-2020)Seizoen 2 (1990-1991)

De gouden era van The Simpsons begint voor mij al met dit seizoen. Bizar laag gemiddelde hier dan ook. Al te veel briljante afleveringen om op te noemen.
One Fish, Two Fish, Blowfish, Blue Fish zou een top 5 van Simpsons afleveringen wel halen.

Waarom niet al met s1? Okay, de animatie is wat krakkemikkig soms en de stemmen zijn niet allemaal helemaal op orde, maar het is allemaal des te charmanter. De (veel) latere, meer 'digitale' tekenstijl moet ik nog steeds aan wennen (lukt een stuk beter al). -edit- heb net je uitgebreide review bij s1 gelezen.

Seizoen 1 is bij vlagen al geniaal maar is toch nog te inconsistent qua kwaliteit vind ik. Bij dit seizoen zijn alle afleveringen op zijn minst al erg genietbaar.
Seizoen 1 is zeker goed, maar mist toch het niveau van S2 tot S8. Veel afleveringen die daarna komen zijn ook nog erg sterk, al gaat het wat betreft charme wel onherroepelijk achteruit na Seizoen 8.
Ik was van plan om ook over dit seizoen een uitgebreide review te doen maar door tijdsgebrek ga ik er niet aan toe komen. Daarbij leest een onafgebroken stroom aan superlatieven ook niet zo prettig.

Dit seizoen, met een nieuwe intro, is duidelijk weer een stap vooruit na het al heel aardige vorige. Homer is nu al eigenlijk helemaal de vertrouwde Homer met de bekende stem en nog een stuk dommer dan hij in het eerste seizoen was. Vooral wat later in het seizoen komen er steeds meer verwijzingen in de serie, met name naar films. Ook wat meer visuele grapjes op de achtergrond waarbij je echt goed en snel moet kijken om ze mee te kunnen krijgen. We zien wat bekende personages zoals Willie en Frink voor het eerst, en ik moet zeggen dat mijn waardering voor Bart gestegen is.

Bart Gets an F is een mooi voorbeeld van hoe droevig een aflevering van The Simpsons ook kan zijn. Vooral hartverscheurend als hij zich op het einde in zijn gezicht slaat zodat hij zich concentreert. Die sneeuwdag is ook fantastisch weergegeven en de aflevering is ook zo'n mooi voorbeeld van hoe goed de serie altijd weet hoe ver het moet gaan. Het moralisme is duidelijk aanwezig en stoort niet. Zelfs het bidden van Bart niet. Een van mijn favoriete afleveringen.

Simpsons and Delilah is ook super. Leuk die perfecte assistent Karl, en gortdroog als Homer een lotgenoot op straat tegenkomt en ze allebei "dimoxinil!" uitroepen. De Halloween-aflevering is best gewaagd met een Edgar Allan Poe-gedicht in het laatste verhaal. Two Cars in Every Garage and Three Eyes on Every Fish is perfecte politieke satire en een aflevering waarvan ik zelfs het einde nog precies wist. Bart Gets Hit by a Car is ook erg politiek en vlijmscherp.

One Fish, Two Fish, Blowfish, Blue Fish is geniaal. In de eerste plaats al omdat het zo typerend voor de serie op een manier begint die je doet vermoeden dat de aflevering een heel andere kant op zal gaan. Best bijzonder ook hoeveel aflevering zijn gewend aan de disfunctionaliteit maar uiteindelijk ook warmte binnen het gezin Simpson. The Way We Was is pas de eerste aflevering die mij slechts heel heel vaag bekend voorkomt.

Homer vs. Lisa and the 8th Commandment is zo'n geweldige aflevering met net de juiste dosis sentiment en humor. Principal Charming is verrassend aangrijpend en ook erg sterk om meerdere bijpersonages wat uit te werken. Die soort van Terminator view van Homer is geweldig. Veel mooie wendingen ook en de eerste verschijning van Groundskeeper Willie, hier nog niet zo hilarisch als hij later is.

De laatste paar afleveringen van het seizoen zijn relatief wel ietsje minder, maar een van mijn absolute favorieten is Lisa's Substitute, waarin Lisa verliefd wordt op een plaatsvervangende leraar waarin ze het mannelijke rolmodel ziet dat ze in Homer niet kan zien. Het einde is zo simpel en perfect. Zo ontroerend. 4.0* voor het gehele seizoen.

Ik heb ook wel es elke episode willen ontleden en heb zitten broeden op favorieten (three men and a comic book? oh brother, where art thou??, Bart the daredevil?, principal charming? - "Tomorrow is another school day!"), maar het draait er altijd weer op uit dat ik gewoon weer de hele serie opnieuw ga kijken.

Alles werd al gezegd over S2, het is niets minder dan geniaal en tot op heden simpelweg ongeëvenaard wat animatieseries voor de familie betreft. Sterke thema's, inventief uitgewerkt en perfect uitgebalanceerd.


En die kwaliteit gaat nog een verassend groot aantal seizoenen door. Zelfs wanneer de zogenaamde Simpson-dip kwam in de tienerjaren van de serie, bleef het allemaal bovengemiddeld en dook er alsnog hier en daar een steengoede aflevering op. En wie niet meer keek omdat het allemaal 'toch zo slecht was', heeft wat gemist. Want ergens rond S20 hebben The Simpsons een tweede adem gevonden.

Wat S1 betreft, voor mij hoort dit seizoen écht wel bij de beste periode. Ook hier zit het al vol klassiekers. Het eerste jaar is dan wel misschien nog wat zoekende, maar heeft onweerstaanbare charme in overvloed. Die je ook al terug kon vinden in de échte eerste afleveringen (shorts) van de show. En ik ben verzot op die meer cartooneske stijl.

Schitterend tweede seizoen van deze iconische animatiereeks, met een handvol klassiekers onder de afleveringen. Het niveau ligt erg hoog, niet alleen op het gebied van humor; The Simpsons weet ook vaak écht te ontroeren, en onderscheidt zich op dat vlak van veel andere reeksen.

4,5 sterren