Breaking Bad (2008-2013)

Breaking Bad seizoen 5 ''You are a time bomb, tick-tick-ticking. And I have no intention of being around for the boom.''

Wat een top slotseizoen! De eerste drie seizoenen van Breaking Bad kregen het voordeel van de twijfel van me, seizoen 4 was een behoorlijke vooruitgang, maar naar mijn mening steekt dit seizoen er wel met kop en schouders bovenuit. De eerste afleveringen kennen wederom een aantal trage momenten, maar met het einde van aflevering 8 raakt de serie in een stroomversnelling van interessante plotwendingen.

Het is geweldig om te zien hoe diep Walter in de penarie raakt als langzaam maar zeker zijn geheim door steeds meer naasten ontdekt wordt. De confrontatie tussen Hank en Walter in de garage mag wat mij betreft in het rijtje van de hoogtepunten van de serie. Wat een genadeloos acteerwerk laten Dean Norris en Bryan Cranston daar zien. Dat geldt natuurlijk niet alleen voor die scène. Het lijkt wel alsof iedereen van de cast nog een schepje erbovenop doet. Cranston is geweldig, maar ook Aaron Paul krijgt genoeg ruimte om te laten zien wat hij in zijn mars heeft doordat de relatie tussen Walter en Jesse onder flinke spanning komt te staan. Ik vond hem ook in de laatste aflevering opvallend sterk, wanneer Jesse iedereen (op Brock na) is kwijtgeraakt en volledig gebroken is. Lang geleden dat ik zo met een personage heb meegeleefd als met Jesse in de tweede helft van dit seizoen. Extra bevredigend is dus het einde waar hij afrekent met Todd en met behulp van Walter als enige weet te ontsnappen.

Dat het met Hank niet goed gaat aflopen wordt na de arrestatie van Walter eigenlijk wel duidelijk (zeker na zijn telefoontje met Marie), maar toch was dat in zekere zin onvoorspelbaar. Ik had verwacht dat de eindstrijd zou gaan tussen Hank en Walter, maar uiteindelijk blijkt de oom van Todd dan de andere partij. Op zich heb ik daar wel vrede mee, omdat ik niet weet hoe spannend de tweestrijd tussen Hank en Walter had kunnen worden. Uiteindelijk werd er voor de (logische) insteek gekozen dat familie voor altijd de zwakke plek zou blijven voor Walter, en Hank hoorde daar ook bij. Mooi, want dat geeft het personage van Walter toch wat meer diepgang. Het zorgt er tevens voor dat je als kijker, hoe zeer je afkeer voor het personage ook gegroeid is, tijdens de climax toch nog een keer voor zijn kant kiest.

Zonder enige twijfel een van de beste slotseizoenen van een serie die ik ooit gezien heb. Je krijgt eigenlijk alles waar je als kijker tijdens de vorige seizoen op gehoopt hebt. De serie wordt bloedstollend spannend en weet te verrassen door de vele pijnlijke wendingen. Het acteerwerk is uitmuntend en ook de cinematografie valt keer op keer op (bijvoorbeeld bij die prachtige 'time lapses' maar ook individuele lange shots zoals het telefoongesprek tussen Skyler en Marie in de laatste aflevering). Breaking Bad heeft een waardig slot gekregen, waardoor ook ik een zeer positief gevoel aan de serie zal overhouden.

4,5*

Breaking Bad seizoen 5 ''You are a time bomb, tick-tick-ticking. And I have no intention of being around for the boom.''

Wat een top slotseizoen! De eerste drie seizoenen van Breaking Bad kregen het voordeel van de twijfel van me, seizoen 4 was een behoorlijke vooruitgang, maar naar mijn mening steekt dit seizoen er wel met kop en schouders bovenuit. De eerste afleveringen kennen wederom een aantal trage momenten, maar met het einde van aflevering 8 raakt de serie in een stroomversnelling van interessante plotwendingen.

Het is geweldig om te zien hoe diep Walter in de penarie raakt als langzaam maar zeker zijn geheim door steeds meer naasten ontdekt wordt. De confrontatie tussen Hank en Walter in de garage mag wat mij betreft in het rijtje van de hoogtepunten van de serie. Wat een genadeloos acteerwerk laten Dean Norris en Bryan Cranston daar zien. Dat geldt natuurlijk niet alleen voor die scène. Het lijkt wel alsof iedereen van de cast nog een schepje erbovenop doet. Cranston is geweldig, maar ook Aaron Paul krijgt genoeg ruimte om te laten zien wat hij in zijn mars heeft doordat de relatie tussen Walter en Jesse onder flinke spanning komt te staan. Ik vond hem ook in de laatste aflevering opvallend sterk, wanneer Jesse iedereen (op Brock na) is kwijtgeraakt en volledig gebroken is. Lang geleden dat ik zo met een personage heb meegeleefd als met Jesse in de tweede helft van dit seizoen. Extra bevredigend is dus het einde waar hij afrekent met Todd en met behulp van Walter als enige weet te ontsnappen.

Dat het met Hank niet goed gaat aflopen wordt na de arrestatie van Walter eigenlijk wel duidelijk (zeker na zijn telefoontje met Marie), maar toch was dat in zekere zin onvoorspelbaar. Ik had verwacht dat de eindstrijd zou gaan tussen Hank en Walter, maar uiteindelijk blijkt de oom van Todd dan de andere partij. Op zich heb ik daar wel vrede mee, omdat ik niet weet hoe spannend de tweestrijd tussen Hank en Walter had kunnen worden. Uiteindelijk werd er voor de (logische) insteek gekozen dat familie voor altijd de zwakke plek zou blijven voor Walter, en Hank hoorde daar ook bij. Mooi, want dat geeft het personage van Walter toch wat meer diepgang. Het zorgt er tevens voor dat je als kijker, hoe zeer je afkeer voor het personage ook gegroeid is, tijdens de climax toch nog een keer voor zijn kant kiest.

Zonder enige twijfel een van de beste slotseizoenen van een serie die ik ooit gezien heb. Je krijgt eigenlijk alles waar je als kijker tijdens de vorige seizoen op gehoopt hebt. De serie wordt bloedstollend spannend en weet te verrassen door de vele pijnlijke wendingen. Het acteerwerk is uitmuntend en ook de cinematografie valt keer op keer op (bijvoorbeeld bij die prachtige 'time lapses' maar ook individuele lange shots zoals het telefoongesprek tussen Skyler en Marie in de laatste aflevering). Breaking Bad heeft een waardig slot gekregen, waardoor ook ik een zeer positief gevoel aan de serie zal overhouden.

4,5*

Breaking Bad seizoen 1 Ik merk aan de stemstatistieken dat ik (voorlopig) de enige ben die Breaking Bad een erg lage score geef. Ik voel me wel geroepen om dit enigszins te verantwoorden.
Net als Tony hierboven vind ik BB erg zwáár overrated. Ik begrijp dat het gegeven van een leerkracht die door omstandigheden zich in z'n vrije tijd ontpopt tot een heuse drugsbaron erg aanspreekt bij de jeugd, en blijkbaar zelfs ook de meer volwassen generaties. Ik zie er echter geen enkel lichtpunt in. Ook mij werd beloofd dat het na seizoen 2 enkel beter werd met een goede ontknoping. Tegen beter weten in heb ik dan toch de volledige vijf seizoenen uitgekeken. En de enige climax die ik beleefde was dat het na de allerlaatste aflevering eindelijk allemaal gedaan was.
De regie is ondermaats. De personages worden zeer nihilistisch voorgesteld, zonder enige diepgang. Het acteerwerk faalt ook overal, zelfs bij Cranston. De verhaallijn is flinterdun. Er zijn tal van doodlopende irrelevante nevenverhalen, die compleet niets bijdragen aan het geheel. Quasi geen intriges, weinig tot geen humor (toch geen zwarte, enkel flauwe). Eerlijk gezegd vond ik elke aflevering een ergernis (ik snap nog steeds niet dat ik het einde gehaald heb, 't zal de dwangmatige aard van het beestje zijn). Dat ik 1 over 0.5 waardeer is voor de occasioneel mooie achtergronden waartegen sommige scenes zich afzetten (de aflevering in de Mojave bijvoorbeeld).

Het spijt me dat ik dus echt geen hogere score kan geven. De gustibus et coloribus non est disputandem, zei ooit iemand. Ik hoop dat jullie mij er niet voor veroordelen ;-) ..

Breaking Bad seizoen 2 6 afleveringen gezien en het bleef me maar matig boeien...