The Wire (2002-2008)

The Wire seizoen 1 Herbekeken na al die jaren en The Wire blijft buitencategorie. De eerste minuten vreesde ik even dat het allemaal wat gedateerd zou gaan aanvoelen, maar ik zat er snel weer volledig in. Gevoelsmatig vormt The Wire samen met The Sopranos en Mad Men voor mij de absolute toplaag in serieland, hoewel het soms moeilijk vergelijken is als je iets 15 jaar geleden gezien hebt. Na dit eerste seizoen opnieuw te hebben bekeken, ben ik het evenwel zeker: The Wire is een serie van het allerhoogste kaliber. 5 dikke sterren voor dit icoon van de televisiegeschiedenis.

The Wire seizoen 4 Voor wie het nog niet helemaal duidelijk was: creator David Simon is een visionair in hoe hij deze serie vorm blijft geven. Tegenover de talloze format-gerichte producties zet hij een serie die zich met elk seizoen blijft evolueren tot iets nieuws. In dit seizoen volgen we een kliekje straatschoffies op de middelbare en hoe zij gevormd worden door de ghetto. Maar daarmee heb ik nog niet eens een kwart van de verhaallijnen weggegeven, want de thematiek strekt zich uit van de politieke besluitvorming tot de misstanden in de scholen en natuurlijk hoe het goede oude recherchewerk bedreven wordt. Zoveel verschillende perspectieven en dat zonder dat het onoverzichtelijk of rommelig aan voelt. McNulty is opmerkelijk genoeg verworden tot een bijrol, maar gelukkig zijn andere karakters, zoals Bunk en Freamon, minstens zo interessant.

Het grote gemeenschappelijke van alle verhaallijnen is het verlies van de kinderlijke onschuld en meer dan ooit zien we hoe de zwarte bevolking in de ghetto's gevangen zit in het systeem. Hun teloorgang begint namelijk al bij hoe de oudere generatie zijn invloed uitoefent op de jeugd. Voor slechts een enkeling gloeit er nog enig licht aan het einde van de tunnel. Het enige wat mij enigszins teleurstelde was hoe Chris en Snoop werden afgehandeld, ze blijven een beetje hangen in een ietwat karikaturale plot device voor de uitzichtloosheid van het handelen in drugs. Ook had ik net iets meer willen zien rond hoe Michael verwordt van onschuldige tiener tot koelbloedige gangster-in-de-dop. Kleine minpuntjes tegenover een verder zeer onderhoudend geheel.

Nog dertien episodes te gaan en ik heb alles gezien van dit magistrale epos, mijn hart bloedt nu al. Het mooiste is hoe de serie in elkaar zit als een grote legpuzzel, waarin dit seizoen weer onlosmakelijk verbonden is aan datgene wat we in eerdere seizoenen zagen. Briljant! Fantastisch! Magistraal! En meer van dat soort superlatieven!