Breaking Bad - Seizoen 4 (2011)

Van deze geweldige serie is dit seizoen mijn favoriet. Genieten van begin tot eind. De strijd tussen Walt en Gus beleeft z'n hoogtepunt.

Amen to that.

Een absoluut hoogtepunt van een seizoen inderdaad, mede dankzij de strijd tussen Walt en Gus, wat hierboven al is benoemd. De serie piekt hier absoluut en zit vol met waanzinnige dialogen, afrekeningen en enorme spanning, vooral dankzij de jacht van Hank die steeds meer en meer op weet te lossen. Cranston zet een legendarische prestatie neer met zijn acteerwerk en het verlangen om te weten hoe de serie gaat eindigen neemt alleen maar toe.

4,5*

Eerlijk gezegd vond ik het vierde seizoen van een minder niveau dan de vorige twee reeksen. Het gedoe rond de calculerende Gus wordt repetitief. Veel episodes focussen op oninteressante bijrollen (Tyler, Hank, Marie, Ted Beneke) terwijl de grote hoofdlijnen - de confrontatie tussen Hank/Gus - ongeloofwaardig worden afgeraffeld. Het seizoen scoort punten omdat het de verhoudingen tussen Jesse en Walt op scherp zet op een manier die doet snakken naar het volgende seizoen. Bryan Cranston is ook ouderwets op dreef, zeker nu hij steeds in beeld komt met blauwe ogen, bloeduitstortingen, revolverafdrukken en littekens op zijn gehavende kop. Maar de intense gebeurtenissen laten te lang op zich wachten en veel episodes zijn zelfs een tikkeltje aan de saaie kant. Een vermakelijk tussenseizoen naar wat (hopelijk!) het vuurwerk gaat zijn waarmee de serie wordt afgesloten.

Net als de eerdere seizoenen een mengeling van briljante en dodelijk saaie momenten. Soms zijn hele afleveringen amper door te komen, tot er plotseling iets gebeurt waardoor je weer volledig bij de les bent. De climax in de laatste aflevering is in ieder geval geweldig spannend. Het blijft verder een beetje aanmodderen, met een overdaad aan oninteressante personages. En het tempo mag echt wel wat omhoog.

De ultieme binge serie. Geloof dat ik alle seizoenen in een paar weken gekeken heb.

Wederom een goed seizoen dat het wat minder van de monologen moet hebben en wat meer van de plotlijnen. Meest interessante personage is Gus en we krijgen wat meer zicht op zijn achtergrond (hoewel er na afloop van dit seizoen nog vele vragen open blijven). In ieder geval interessant om te zien hoe geslepen hij is, wat zich ook uit in zijn poging Walt en Jesse uit elkaar te drijven.

Ook interessant is om te zien hoe Walt het gedurende het grootste gedeelte van het seizoen het allemaal niet in de hand lijkt te hebben met de nodige onhandigheden, maar aan het einde een bijzonder complex plan uitgewerkt blijkt te hebben om Gus te elimineren. En getuige de vergiftiging van het kind van Jesses vriendin is hij blijkbaar ook tegelijkertijd definitief totaal gewetenloos geworden. Erg interessant.

De ontwikkeling van Hank mag ook als interessant bestempeld worden, het is duidelijk dat het laatste seizoen de strijd tussen hem en Walt zal vertonen, twee bijzonder briljante mannen. Waarbij mijn sympathie volledig naar Hank uitgaat, gezien Walts transitie tot gewetenloze schurk.

Spannend, maar door een lagere hoeveelheid monologen uiteindelijk niet beter dan het vorige seizoen. Eenzelfde waardering dus: 3,5*.

Breaking Bad staat er dan wel om bekend een langzame start te hebben, ik begon me toch een beetje zorgen te maken of het nog wel ooit écht zou gaan klikken tussen mij en deze serie. De eerste drie seizoenen scoorden allemaal een ruime voldoende bij mij, maar het was ook echt niet meer dan dat. Er zaten in ieder seizoen wel afleveringen die ik vrij saai vond. De eerste helft van dit seizoen leek het weer die kant op te gaan en ik dacht zelfs even dat het nog best een kluif zou gaan worden om de serie uit te kijken.

Maar zo rond aflevering 8, wanneer Hank Gus in het vizier begint te krijgen, gaat het eindelijk de goede kant op. Hank komt nu wel verdomd dichtbij en Walter moet zich in allerlei eigenaardige bochten wringen om zichzelf niet verdacht te maken. Die dialogen tussen hen in de auto zijn bij vlagen zenuwslopend en het is vrijwel de eerste keer dat ik spanning ervaar bij deze serie. De laatste vier afleveringen zijn mijns inziens het hoogtepunt. Wat een fantastische climax! Je kiest nog voor de kant van Walter in zijn strijd met Gus, maar het laatste shot van aflevering 13 zorgt er wel definitief voor dat je ook een hekel aan hem krijgt, want het blijkt dat hij veel te ver gegaan is. Interessante plottwist overigens. Wanneer hij aan Jesse verkondigt dat hij niks met de vergiftiging te maken heeft, geloofde ik hem namelijk op zijn woord.

Ook wederom heel sterk acteerwerk. Bryan Cranston doet het geweldig, maar Aaron Paul vind ik minstens even goed. Dean Norris, Giancarlo Esposito, Jonathan Banks, Bob Odenkirk en RJ Mitte leveren ook prima werk. Anna Gunn en Betsy Brandt zijn ook overtuigend, al vind ik zowel Skyler als Marie nog geregeld irritante personages. De karakters voelen authentiek: je hebt bij niemand het gevoel naar een acteur of actrice te kijken. Tevens blijf ik het waarderen dat de serie een vleugje zwarte humor bevat. Misdaaddrama heeft de overhand, maar toch komt er geregeld een 'gniffelmoment' voorbij. Tot slot nog even petje af voor de make-up afdeling: 'verminkte' Gus zag er (in positieve zin) verschrikkelijk uit.

Wat mij betreft het sterkste seizoen tot nu toe. Het tempo mag van mij nog steeds wat meer omhoog, maar de tweede helft van dit seizoen maakt een hoop goed. De schrijvers laten zien een spannende climax te kunnen realiseren, dus dat, in combinatie met de laatste scène, maakt mij toch wel erg benieuwd naar het slotseizoen. De kaarten liggen gunstig en het is tamelijk onvoorspelbaar, dus ik laat me graag verrassen.

4*

Goed dat je door hebt gezet pulleke. En wat mij betreft volgt met seizoen 5 nog het beste seizoen van allemaal.

Dit seizoen draait nog wat meer om Gus Fring, zijn verleden, zijn wrok met Salamanca/Don Eladio en de oplopende spanning tussen hem en Walter. Al met al een ontzettend spannend seizoen dat langzaam opbouwt naar een paar climactische momenten.

Ik ben het absoluut niet eens met opmerkingen over de "saaie" afleveringen. Blijkbaar te weinig pief paf poef maar de dialogen en het acteerwerk blijven ijzersterk, net als de af en toe bizarre humor. Het plot blijft interessante wendingen nemen en hoewel ik me steeds minder kan identificeren met Walter is er altijd wel weer een nieuw conflict te zien dat goed onderbouwd is.

Tot nu toe de beste serie inderdaad,maar ik vind Jesse uitmuntend acteren,

met tijden niks te beleven denk je ,maar door de dialogen goed te volgen , leer je de personen wel heel goed kennen.wat later dan weer uitstekend van pas komt

Knap geacteerd door iedereen ...om zo goed in zijn eigen rol te blijven,

op naar het vijfde seizoen !!!!

Beter dan dit kan niet meer!

Dit seizoen is wel heel wat donkerder dan die ervoor, wat kwaliteit alleen maar ten goede komt.

Weer een goed seizoen op naar de laatste. Je blijf kijken (schitterend)

Iets minder sterk dan de vorige drie seizoenen. Op den duur geraak je wel een beetje uitgekeken op dat meth-lab en die geelkleurige pakken. Jesse wordt met zijn gezeur in de afkickgroep en zijn opstandig gedrag tegenover Walter en Mike hoe langer hoe vervelender, en is eigenlijk totaal overbodig geworden zowel voor Walter als voor Gus. Ik hoopte dan ook dat hij vroeg of laat eindelijk uit de weg geruimd zou worden, maar dat was natuurlijk ijdele hoop. Pas rond aflevering 7 wordt het weer interessant, met het speurwerk van Hank die Gus op de hielen zit en het geschil tussen de verscheidene kartels. Het verhaal blijft wel boeien, hoewel het nieuwe er een beetje af is. Ook is er minder humor en wordt de klemtoon meer op het geweld en de interne ruzies gelegd. Gelukkig is het acteerwerk over het algemeen op niveau, vooral van hoofdrolspeler Bryan Cranston. Het viel mij trouwens op dat twee acteurs een rol hadden in de gangsterfilm Scarface uit 1983: Mark Margolis (als Hector in Breaking Bad en Alberto de hitman in Scarface) en Steven Bauer (als Eladio in Breaking Bad en Manny in Scarface).

Dit blijft een briljant seizoen. Zeker de laatste vier afleveringen zijn van een ongekende kwaliteit. De laatste gedeeltes van Salud en Crawl Space blijven magistraal. Walter is en blijft een geweldig personage, maar het zijn Gus en Jesse die in seizoen 4 de meeste ontwikkeling doormaken. Jesse vond ik in seizoen 1 en 2 niet bijster interessant, maar vanaf seizoen 3 en zeker in dit seizoen komt hij steeds meer tot zijn recht. Over Gus hoeven we het denk ik niet te hebben. Esposito is een fenomeen.

Mijn tweede kijkbeurt van Breaking Bad is een groot plezier voor mezelf geworden, echt fantastisch om in een lekker tempo dit door te kunnen kijken waar ik destijds alles wekelijks volgde en dus constant moest wachten. Het komt een serie echt ten goede als je lekker kunt bingen, helemaal bij iets als Breaking Bad waar toch wel op een laag tempo dingen worden gedaan. Destijds was ik wel eens wat teleurgesteld na een losse aflevering, maar nu blijf ik maar verder kijken.

Anyway, seizoen 4 dus. Ook al heb ik er nu weer zeer van genoten, ik vond seizoen 3 wel echt sterker. Seizoen 4 begint vrij rommelig en heeft echt een flink aantal afleveringen nodig om weer ouderwets op dreef te raken. Het tweede gedeelte van de aflevering is ook veel spannender in mijn ogen.

Dit seizoen draait toch wel vooral om de problemen die Walter en Gus met elkaar krijgen. Belangrijke plotmomenten zijn de moord op Gale Boetticher, waarmee Walter uiteindelijk weer met Jesse kan koken, maar waardoor Hank ook op het spoor van Gus en Los Pollos Hermanos komt. Het geeft Hank weer een serieuze rol in dit seizoen, want van zijn revalidatie en vooral zijn gebitch op Marie werd ik wel echt moe. Het is toch best wel vermakelijk als Hank Walt mee trekt in zijn onderzoek, waardoor die laatste zich behoorlijk in de nesten werk bij Gus. Verder genoten van de laatste momenten van Hector Salamanca, die samen met Walt voor de dood van Gus volgt, echt een heerlijk moment, al is zijn laatste moment wel een beetje theatraal getoond. Maar het was vermoedelijk een ode aan Gus, die netjes in pak sterft. Ergens bijzonder jammer dat hij nu weg is, want wat een ongelofelijk acteerwerk hing aan zijn rol vast zeg.

Verder draait dit seizoen ook om Skyler die grotendeels beseft wat Walt allemaal gedaan heeft en zich er mee bemoeit. Haar dekmantel moet een wasstraat kopen worden, wat ik weer een wat saai subplotje vond. Wel geeft het de kans om nog wat met Ted Beneke te doen, die op dubieuze wijze sterft. Verder begin ik Jesse hier wat irritant te vinden als hij vooral bezig is om met Mike klusjes te doen. Ik zie hem liever in scènes met Walt. En zijn verhaaltje met die nieuwe liefde van hem deed me ook weinig, dat is nu al de tweede love story van Jesse in Breaking Bad, iets te veel. Wel een heftige slotseconden van dit seizoen als blijkt dat Walter dat kind toch heeft vergiftigd. Daarmee is ook wel duidelijk geworden dat hij geen enkele morele grens meer kent en definitief is overgestapt naar de gewetenloze misdaad. Waarmee ik me nu al verheug op seizoen 5 af te gaan kijken.

Seizoen 4 is echt goed, maar mist toch net iets. Wel geeft het geweldige prestaties van een groepje legendarische karakters. Walter, Hank, Gus, Saul en Mike zijn echt subliem. Saul is ook echt wel een gewetenloze schoft die alles voor geld doet. Briljante rol. In Better Call Saul was hij al soms een rat, maar hier kent hij ook geen grenzen meer.

4* (was 4,5*)

Venijn zit in de laatste drie afleveringen.

Ik ben nu al een ruime week misschien wel twee weken deze serie aan het bingen, na een bijna tien jaar geleden dat ik hem voor het laatst heb gezien. Ik merk echt dat mijn "volwassener" kijk op o.a. het leven toch zo'n enorm verschil is vergeleken met toen, sowieso hoe ik deze serie ontvang. Ik snap veel meer dingen die er gedaan worden maar, het is allemaal tien keer beter dan wat ik me herinnerde.

Deze serie is waanzinnig, en er zijn maar weinig series die per seizoen gewoon telkens beter worden. Seizoen 4 is voor mij één van de beste misschien wel de beste seizoenen van deze serie. Het bouwt zo onwijs spannend op, en het is echt lekker om naar te kijken. Dat hele gedoe met 'Jesse' en zijn drugshuis vond ik dan wat minder, het einde vond ik zo onwijs vet om te volgen.

Het is eigenlijk altijd best lekker dat een serie die je ooit hebt gezien en nauwelijks nog herinnert, je vrijwel een lekker verfrissende kijkbeurt hebt..

De laatste aflevering is één van de beste van dit seizoen denk ik. Misschien wel de beste aflevering, die ik me ook nog het meeste herinnerde, dus het had al veel indruk op mij gemaakt. Ik dacht altijd dat het ook veel eerder in de serie gebeurde maar, daar verkeek me aardig op.

Ben Breaking Bad en Better Call Saul nu beide aan het herzien en door elkaar om de aansluitpunten tussen de series te volgen.

Serie 4 van BB gaat vooral in de 2e helft voor de opmaat naar het magistrale laatste seizoen.

Pluspunten zijn de eindstrijd tussen Walt en Gus met de OTT eindaflevering betreffende Gus natuurlijk van dit seizoen. Ook de bevlogenheid van Hank (toch wel de favo na Walt) krijgt hier veel aandacht. Verder wordt Skyler wat belangrijker op een minder irritant niveau.

De eerste van serie 4 hakt er gelijk in en is ontzettend spannend, daartegenover staat dat 4.2 (Thirty-Eight snub) 1 van de allersaaiste afleveringen van de gehele reeks is, dat domme partygebeuren met Skinny Pete en Beaver en dat wigger gelul is zo ontzettend irritant en haalt mij altijd uit de spanning op een vervelende manier, de humor komt voor mij al van Walt Jr. en Marie dus die 2 clowns hadden van mij wel ook om zeep geholpen mogen worden.

Ook Andrea (die erg houterig acteert) en Jesse's relatie is allemaal erg saai, helaas hoort het een beetje bij de overall BB dat dat soort trage scenes erin zitten. Gelukkig is dat maar een kleine smet want de rest is van een top niveau.