Manhunter (1986)

Blijft goed, en dat van 1986 ..niet slecht ?

Een nogal langdradige film die echte spanning mist. De muziek is ook niet altijd wat het moest zijn. Dit is zo'n film die ik volgens mij morgen al vergeten ben. De film is net onderhoudend genoeg om te blijven kijken maar de speelduur had ook korter gemogen. Petersen speelt hier op de automatische piloot en dan hebben we nog de Tooth Fairy Tom Noonan die nergens weet te overtuigen. Cox deed het nog het beste van allemaal. Enigste echt goede punt is waarschijnlijk nog het camerawerk.

Langdradige film over een politieman die een killer zoekt. Mist de spanning die in de latere films met Lector wel aanwezig was.

Pracht film van Mann. Al had dit ook zomaar een 3 delige Miami Vice aflevering kunnen zijn. Heerlijke eighties sfeer met een fijne score/soundtrack. Beter dan de 'remake' Red Dragon.

‘Horror Implied, as Opposed to Explained… That’s Michael Mann’s Strength (Will)’—‘Manhunter’

Fijne detective thriller van Mann.

Op narratief vlak lekker vlot en spannend, maar verder niet heel verrassend. Het grootste pluspunt is de cinematografie samen met de fraaie neonbelichting. Erg stijlvol en somber. Vooral de scène met de tijger was in dat opzicht erg sterk. De muziek werd na verloop van tijd wel behoorlijk cheesy, maar ik heb dan ook sowieso weinig met muziek uit de '80s. Stevende af op 4*, maar vanwege de anticlimax op het einde gaat er een halfje af.

Manhunter was de eerste film over seriemoordenaar, psychopaat en kannibaal Hannibal Lecter.

Will Graham is een ex-FBI-agent die ooit de beruchte Hannibal Lecter inrekende. Door het trauma dat hij aan deze zaak overhield, besloot hij uit de FBI te stappen. Maar dan roept FBI-agent Jack Crawford de hulp in van zijn ex-collega. Hij is bezig met een ernstige zaak rond een seriemoordenaar met de naam Tooth Fairy. Deze psychopaat vermoordt gezinnen en is nog steeds niet opgepakt. Grahams hulp is noodzakelijk en dus sluit hij zich weer tijdelijk aan bij de FBI. Om meer informatie over de psychopaat te weten te komen, roept Graham de hulp in van Hannibal Lecter, die dankzij Graham in de gevangenis zit. Wat volgt is een zenuwslopende jacht op de psychopaat, die waarschijnlijk weer toe zal slaan bij volle maan.

Manhunter is een snelle, typische jaren '80-film met veel hippe synthesizermuziek die de tand des tijds helaas niet erg heeft doorstaan. Ik dacht af en toe dat ik naar een aflevering van Miami Vice aan het kijken was. En in vergelijking met Anthony Hopkins, die Hannibal Lecter daarna drie maal zou vertolken, komt acteur Brian Cox (nee, niet de bekende deeltjesfysicus) nogal kleurloos over als de ijzingwekkende psychopaat Hannibal Lecter. Maar afgezien daarvan is Manhunter best een aardige thriller, helaas met een niet al te verrassende ontknoping. De film zou in 2002 een remake krijgen onder de naam Red Dragon, maar die vind ik eerlijk gezegd veel beter dan dit niet onaardige wegkijkertje. 3*

Sinds 5 jaar opnieuw bekeken . Had echt zin in ware cinema ( , had ik ook nodig ) . Met als resultaat ; tears & goosebumps ...

Manhunter is de eerste film waarin Hannibal Lecter opdook al heet hij hier Lecktor. Will Graham (William Peterson), was ooit de beste profiler van de Behavioral Science Unit van de FBI maar nadat hij ooit gewond raakte bij de arrestatie van Hannibal Lecktor(Brian Cox) is hij ingestort en daarom met pensioen gegaan. Zijn voormalig baas Jack Crawford(Dennis Farina) benadert hem om de seriemoordenaar The Toothfairy op te sporen en hiervoor moet hij ook zijn kwelgeest Hannibal Lecktor weer onder ogen komen. Manhunter is op zich geen slechte film maar hij kent een beetje dezelfde ziektes die de meest films van Michael Mann hebben, het duurt allemaal een beetje lang. Mann is beter als regisseur van tv-series als Miami Vice en Crime Story. Hier kon hij uitgebreid de tijd nemen om zijn vaak complexe verhaallijnen te vertellen maar in een film is dat niet altijd mogelijk. William Peterson doet het niet onaardig als Will Graham. Farina is altijd goed in een bijrol als cop of gangster en Brian Cox zet een veel koudere en emotielozere Hannibal neer dan wij gewend zijn maar daarom niet minder eng. Ook Tom Noonan als the Toothfairy is ook zeer in zijn element. Hij is ook meer een verassende psychopaat dan Ralph Fiennes. Ralph Fiennes heeft al een beetje een enge kop heeft terwijl Tom Noonan op het eerste gezicht oogt als een concierge. Deze versie vs the remake moet ik deze toch lichtelijk de voorkeur geven maar dat komt vooral omdat deze film eerder zag dan de remake en daarom meer indruk heeft gemaakt op mij.

De bewerkingen van Thomas Harris' creaties blijven fascineren.

Hier helaas toch veel gemiste kansen. Mann had hier echt veel meer van kunnen maken. In visueel opzicht krijgen we te weinig bijzonders te zien, slechts hier en daar wat aardige shots. In vertellend opzicht zondigt hij zich veel te veel aan expositie. Neem bijvoorbeeld die supermarktscene (had Mann ook hier geen mooiere locatie kunnen vinden?) waarin Graham aan zijn zoontje vertelt over het ontmaskeren van de kannibaal Lecktor (in latere films gespeld als Lecter). Is in de latere verfilming Red Dragon (ook voor mij te moeilijk om die buiten beschouwing te laten!) is dit gewoon een heel spannende beginscene geworden.

De soundtrack is wel goed. Sfeervolle uitschieter is voor mij het dromerige Evaporation van Shriekback. Toch laveert Mann met zijn vele gebruik van muziek tussen sfeervol en compleet wezenloos.

William L. Peterson heeft een fijne, stille soort intensiteit die goed past bij Graham, maar zou later overklast worden door de fantastische Hugh Dancy in de serie Hannibal.

Joan Allen moest nog op nivo komen want ze speelt de blinde vrouw hier nogal slordig, waar Emily Watson dat later in Red Dragon toch stukken overtuigender deed.

Noonan heeft het goede uiterlijk voor creepo maar we zien minder van hem, de versie van Fiennes lijdt zichtbaar meer. Suf dat die wonderlijke tatooage van de rode draak ook niet meer benut is (ik noemde al gemiste kansen...).

Met het karakter Jack Crawford kreeg Laurence Fishburne in de Hannibal serie veel meer interessants te doen dan Dennis Farina. Wel heeft hij veel meer tekst dan Scott Glenn in Silence of the Lambs, maar helaas blijft het allemaal erg droogjes.

Ik ben het er niet mee eens dat Brian Cox onderdoet voor Hopkins, in de onsterfelijke rol van Hannibal the Cannibal. Hij komt met dat achterovergekamde haar misschien wat viezer over, als een soort van intellectuele Vinnie Jones. Maar niet minder beangstigend, als je zijn ogen ziet. Maar daar had Mann dus veel meer mee moeten doen. In die andere scenes zien we hem alleen maar nonchalant telefoneren maar in de ene scene met oogcontact is deze Lecktor echt wel goed.

Overigens nog een piepklein rolletje van Frankie Faison als de zwarte agent die het rijbewijs voor het busje van Dollarhyde opsnort. Hij zat ook in Silence of the Lambs (daar als cipier van Lecter).

Laten we het erbij houden dat Manhunter alvast wat pionierswerk heeft gedaan en de weg heeft geplaveid voor uiteindelijke genretoppers als Silence of the Lambs en Red Dragon, maar ook Se7en en Copycat. Een voldoende.

Dit is wel echt een ondergewaardeerde thriller. Geregisseerd door niet de minste, maar je hoort eigenlijk nooit wat over deze film, terwijl het grotendeels een echt goede film is. Peterson is sterk in de hoofdrol, Noonan speelt een griezelige seriemoordenaar die veel meer is dan een karikatuur, en Cox' zijn interpretatie van Hannibal is erg leuk en een stuk meer down to earth.

Het is ook interessant dat de focus in de film zo op het forensische werk ligt. De score is ook erg lekker zolang er niet gezongen wordt. Ik vond de scènes met de blinde vrouw overigens wel echt een stuk minder, vooral wat betreft de geloofwaardigheid. Zodra zij in de film verschijnt daalt het niveau. 3.5*.

Had de film ooit eerder gezien op dvd. Toen wist Mann me niet te overtuigen. Maar bij herziening op (blu ray) op het grote scherm, ben ik stukken enthousiaster. Film moet het vooral van de kille sfeer, strakke composities en fijn kleurgebruik hebben. Dan helpt een goede projectie.

Erg fijne film, die veel raakvlakken heeft met To Live and Die in LA, die ik nog beter vind.

Dikke 4*

Ik ben van mening dat To Live and Die in L.A. (1985) vooral naar JLG afbuigt , terwijl Manhunter (1986) juist meer overeenkomsten heeft ( o.a. pacing ) met het werk van Antonioni .

In deze review wordt Manhunter ook met Blade Runner (1982) vergeleken : in defence of: Manhunter

Geweldige film weer van Mann. Prachtig gestileerd, heerlijke soundtrack en erg sterke rollen. Toch jammer dat Peterson niet meer rollen gespeeld heeft. To Live and Die in LA is ook al zijn sterke performance van hem.

In Fear met Mark Wahlberg zet hij ook een ijzersterke rol neer.