
Breathless (1983)
Verenigde Staten
Misdaad / Romantiek
97 minuten
geregisseerd door Jim McBride
met Richard Gere, Valérie Kaprisky en Art Metrano
Hij wordt achterna gezeten door de politie, steelt aan de lopende band auto's en heeft een van de mooiste vrouwen ter wereld aan zijn zijde. Voor de kleine crimineel Richard Gere is het leven een groot feest zonder regels. Totdat het leven zelf ingrijpt.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=5CNxV-ntyw4
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (5,9 / 8439)trailer (YouTube)boek (BoekMeter)Kijk die dus liever.

Wellicht geen goed idee van McBride om een remake van deze klassieker te maken. Hij was wellicht beter met een grotendeels eigen verhaal op de proppen gekomen dat vaagweg overeenkomsten vertoonde met het origineel. Afkomen met een all american remake van een Franse klassieker is vragen om zelfs door de meest tolerante kritieker afgekraakt te worden. Desondanks is het vooral McBride's persoonlijke stempel die Breathless voor mij zo geslaagd maakt. De virtuose look van de film, het tempo, de verplaatsing naar Miami als setting en het ingenieuze gebruik van de geweldige soundtrack maken enorm veel goed, en het verbaasd me steeds weer hoe graag ik Breathless opnieuw bekijk, ondanks de film's zwakheden.
Die zwakheden zijn er wel degelijk. Het verhaaltje is flinterdun, en de personages zijn van bordkarton. Dat Kapriski op geen enkel moment blijk geeft akteertalent te hebben helpt geenszins. Gere is regelmatig fantastisch over the top energiek en fysiek in de portrettering van zijn innemend oppervlakking personage,... maar soms zit je te knarsentanden als hij weer staat te vertrouwen op zijn irritante tics.
Maar surprise... de vonken slaan over tussen de twee protagonisten/acteurs. In de film hebben ze in feite weinig met elkaar gemeen - je vraagt je regelmatig af wat ze uberhaupt in mekaar zien. Ik vermoed dat het antwoord is 'bitter weinig', behalve dan wanneer ze met elkaar in de koffer duiken. Op die momenten zindert de film. Ik vind Breathless dan ook nog altijd een van de zwoelste en meest sexy films ooit. De douchescene (met elvis erbij bijna een triootje), de zwembadscene, de cinemascene. pure klasse. en honderd keer romantischer en erotischer dan de pseudo erotiek van 9 and a half weeks en consoorten. bovendien heb je nooit het gevoel dat McBride puur een verhaaltje vertelt teneinde zijn erotische scenes te kunnen tonen.
Breathless is voor mij schuldig genot. De film heeft zoveel tegen zich, maar telkens weer zit ik vingerlikkend te genieten van al de goede punten. McBride hanteert een zwierige filmtaal (de scene waarin Gere rondrijd met in de achtergrond bewust die typische bewegende beelden die men vroeger gebruikte teneinde een bewegend voertuig te faken). Miami is een personage op zichzelf. Gere tooit zichzelf in de meest belachelijke broeken en hemden, en blijft er maar cool uitzien. En de soundtrack is subliem (zowel het originele werk als het geleende pop en rock werk). Kleurrijke bijrolletjes ook.

En wat mij betreft geen guilty pleasure! 4*
Had zijn momenten en liet bij mij eerder een positieve dan een negatieve indruk achter. Het is inderdaad wel zoals Ramon zegt, dat de muziek en andere omgevingselementen perfect afgestemd zijn op het verhaal. De songs passen perfect bij de scènes en enkele andere scènes doen dat ook, oa waarin die jongen in de boekhandel hem vertelt dat hij de Silver Surfer maar een eikel vindt. Voor Gere is het net alsof zijn geweten tegen hem praat. Gere speelt een vrij intense rol, compleet nuts en dronken van leven. Kaprisky was echt hot. Gelukkig zag ik die film niet in de jaren '80 of ik kon niet meer slapen van het fantaseren. Alleen het magere plotje viel wat tegen... het wil soms wel eens van de grond komen maar net niet genoeg voor een magisch en blijvend filmmoment. De finale deed me denken aan Butch Cassidy and the Sundance Kid. Een correcte 3*.
Vorig jaar maar gekocht en gewoon weer kijken zo voor de zoveelste keer

Je kan zien dat hij plezier had in het maken van deze remake.Valarie moest het wat minder hebben van haar acteerkunsten,gelukkig is ze een mooie verschijning dus kijken we er beetje langs heen.De muziek hielp ook lekker mee in het verhaal,ik had het idee dat de muziek ook in de film Desperado gebruikt is.
Subliem geregisseerd: speels, met heel veel plezier en energie, en elk detail is zorgvuldig uitgekozen.
Het Americana/pop-art universum van deze film, met moderne desperado's, rockabilly muziek en 50's fetisjisme, heeft Tarantino duidelijk goed bekeken voor hij met Pulp Fiction kwam.
LEKKER, LEKKER, JAMMIE.