Blow Out (1981)

Zocht iets van De Palma wat mij wel zou bevallen in tegenstelling tot andere films van hem die ik vaak overrated vindt, helaas mocht het niet zo zijn. Travolta doet het hier meer dan behoorlijk maar Nancy Allen zet gewoon een vervelend typetje neer. John Lithgow is ook nog wel redelijk maar niet meer dan dat.

De Palma heeft duidelijk afgekeken bij het veel betere The Conversation en dit beschouw ik dan ook als een minpunt. De gritty sfeer en een paar De Palma kenmerken zoals split screen en dergelijke zijn nog wel oké maar achteraf bleef je toch met een een gevoel achter dat de film niet genoeg inhoud bevat.

Aardig goede thriller van Brian de Palma, het verhaal word mooi verteld en is best spannend en ook de sfeer is goed. Het verhaal gaat over een geluidsman gespeeld door John Travolta die tijdens buiten opnames iets opneemt wat hem al snel in de problemen brengt. De rest van de cast zoals Nancy Allen en John Lithgow spelen ook goed, maar het typetje van Nancy Allen vond ik meer vervelend dan leuk maar afijn je kan ook niet alles. Naast deze heeft de Palma ook Dressed To Kill en Body Double gemaakt in die periode, mijn vriendin en ik vinden Body Double de beste van die 3 ik zeg oordeel daar zelf over.

Fijn een vriendin die de Palma okay vind. Er zijn wel meer aanraders zoals: The Fury, Sisters, Carrie en de wat meer gehate Obsession.

Ja beste Mikey het ging alleen over die 3 films en niet zijn andere films, wij vinden Carrie, The Untouchables en The Fury zijn beste dus

Dit keer zelfs minder bevonden dan de vorige keren, van 3** naar 2,5**. En dat vooral door het slechte acteren van vooral Nancy Allen maar er lopen nog een paar rond die voor mijn part de musical van een lagere school niet mogen mee opvoeren. Verhaal is an sich wel oké, ik had moeite om geconcentreerd te blijven. Nee, mijn sfeer helemaal niet.

Een staaltje audiovisueel vakmanschap. De Palma's vaste componist vangt de tonen van de toenemende paranoia, de prachtige breedbeeld-cinematografie leent zich bij uitstek voor een scala aan mooie tracking shots. Wie verder kijkt dan de film zelf ziet zich snel geconfronteerd met een fascinerende subtekst; Blow Out past als filmische motie van wantrouwen natuurlijk naadloos in de geest van de koude tijd. De tenenkrommende rol van Nancy Allen zij deze bescheiden klassieker dan vergeven.

Afgelopen vrijdag op Canvas, met inleiding van Patrick Duynslaegher......en die kwam meteen ter zake :

"Brian De Palma is als regisseur even onderschat als Woody Allen is overschat"

Fantastische sfeer in deze prachtfilm die gebruik maakt van een prachte cinematografie enkele memorabele scènes een geweldige mise-en-scène en een behoorlijk sterke Travolta. Erg goed, beste wat ik van De Palma gezien heb, andere zoals Scarface, The Untouchables of Carlito's Way vielen me lichtjes tegen, deze viel me erg goed mee.

Niet slecht. Vooral de sfeer is hier erg belangrijk om geboeid te blijven want laten we eerlijk zijn het tempo ligt vrij laag, maar door dat typische neo-noir sfeertje is het allemaal wel goed te doen. Je moet er wel wat van houden.
Zonder John Travolta was deze film wel een B-film, hij draagt echt de ganse film en neemt hem de trap op naar een hoger niveau. Audiovisueel natuurlijk uitstekend, maar dat zou niet anders mogen als de film gaat over een geluidsman. Een film die bij mij vooral herinnerd zal worden als een stijlvolle thriller, maar qua verhaal en personages niet boven het gemiddelde uitkomen.

Origineel uitgangspunt (inclusief beroep) met uitstekend camerawerk (bijv. bij moord toilet station), een bijzonder sterke Travolta in zijn gloriedagen, en een cynisch einde. Een film die me ongetwijfeld nog lang zal bijblijven...

I didn't hire her for her scream, Jack, I hired her for her tits!

Brian De Palma, toch zo'n regisseur waar ik nooit goed weet wat ik er van moet verwachten. Een aantal uitstekende films, een aantal missers en een aantal dat daar zowat tussenin zit. Bij Blow Out twijfelde ik altijd wat, vooral omdat dit in het verlengde leek te liggen van Michelangelo Antonioni's Blowup en dat was nu niet echt een succes te noemen ten huize Metalfist. Een tijd geleden gaven ze dit echter met Cinema Canvas, wat een heerlijk programma was dat toch, en dan eindelijk eens voor gaan zitten.

En veruit één van de beste De Palma films, zoveel is zeker. De openingsscène alleen al met een film in een film is geweldig en zeker wanneer het dan nog eens gevolgd wordt door een heerlijk enerverend plotje waar Jack dieper en dieper in een kluwen van een samenzwering terecht komt. De vergelijking met onder andere JFK zijn nooit ver te zoeken en wat start als een ogenschijnlijk stom ongeval met de wagen eindigt in een zwartgallige climax tijdens de Liberty Bell parade. Hoewel, dat klopt niet helemaal. Het wordt nog net iets zwartgalliger wanneer blijkt dat Jack de schreeuw van Nancy gebruikt voor zijn nieuwste project.. Gaandeweg overtuigt De Palma met een aantal visuele spielereien (zijn split screen is ook weer van de partij) en heeft Blow Out vooral een heerlijk sfeerbeeld. Audiovisueel sterk, dat verwacht je toch ook wel ergens bij een film over een geluidsman, maar ook qua soundtrack erg goed.

Zo'n John Travolta, het is toch één van de meer ondergewaardeerde acteurs van deze tijd. De laatste jaren is het niet veel soeps weliswaar, maar hij heeft een breed gamma aan rollen gespeeld (Grease, Pulp Fiction, Face-Off, ...) en in Blow Out komt hij voor de verandering eens terecht in het thriller genre. Het gaat hem goed af in ieder geval en het mag gezegd worden dat hij de film zelfs compleet draagt. Grappig detail: het schijnt dat Travolta tijdens het filmen aan slapeloosheid leed en dat juist dat ervoor zorgde dat hij er zo beroerd begon uit te zien. Geen enkel slecht woord over Nancy Allen als zijn liefje trouwens, maar Travolta is toch net iets indrukwekkender. Ook John Lithgow heb ik in het verleden al angstaanjagender geweten dan hier in de rol van Burke.

Twee goede De Palma films achtereen gezien (deze en Passion), het doet me twijfelen of ik in het verleden niet teveel onterecht zijn films heb afgekraakt. Krijg in ieder geval zin om eens wat meer van zijn oeuvre te gaan zien en dat had ik niet verwacht. Travolta is hier uitstekend, maar het is toch vooral het sfeerbeeld dat Blow Out tot de interessante film maakt die hij vandaag de dag is.

Dikke 4*

Ik had eerlijk gezegd nog niet van deze Blow out gehoord tot ik hem zag passeren op Cinema Canvas straks bijna twee maand terug. Een goede quotering op MM / IMDB en een film van Brian De Palma, meer had ik niet nodig om dit de nodige aandacht te geven. Blow out, verwijzend naar de lekke band die de rode draad vormt doorheen de film.

Het begin van de film brengt je onmiddellijk in het verhaal. Een originele en interessante benadering ook van een film om de focus op het auditieve vlak te leggen. Uiteraard verouderd, maar ik vond die montages met die geluidbanden en de film in de film de moeite. De Palma besteedt hier enorm veel aandacht aan (de geluiden van de wind, kikker en uil alsook later toen bewegende beelden gemaakt werden van de foto’s). Wat volgt is een mysterieus sfeertje waarbij de spanning en opbouw top is. Audiovisueel uiteraard prachtig weergegeven met een aantal verrassende camerahoeken. Ook Travolta doet het zeer goed en voelt de film goed aan. Zijn maniakale obsessie van geluid en video is dan ook het verlengde van het paradepaardje van De Palma. Het gegeven om de werkelijke gil van zijn liefje te gebruiken was voorspelbaar, maar desalniettemin geslaagd.

Een van de betere films (volgens ons) waarin John Travolta een prima vertolker is van zijn rol als Jack.

Best spannende thriller met een goed acterende John Travolta. Maar helaas zater er een paar flinke blunders in de film. Ook het figuur Sally kwam tamelijk irritant over, ze sprak als een kind van 12 en had het uiterlijk van een 15 jarige, je kon ze onmogelijk serieus nemen.

Let even goed op de "Fantasex" poster links van Travolta op 1:04:09. Prachtig gewoon! Het frisdrankje bestond toen nog niet waarschijnlijk?

dat drankje bestond toen al.

Onderhoudende film met de typische De Palma elementen: hoeren, complotten en obsessie...Het acteerwerk vind ik eigenlijk 1 van de zwakkere punten. Travolta kan natuurlijk van alles, dansen, zingen etc maar als Travolta speelt zie ik altijd Travolta, hij kruipt niet echt in de huid van iemand anders. Nancy Allen (die me normaal gesproken goed bevalt) speelt te kinderlijk en Dennis Franz levert een luie performance, alsof dat dikke NY accent van hem acteren genoeg is. Lithgow is wel altijd een goeie psychopaat en dat is met deze film misschien voor het eerst ontdekt.

De klassieke soundtrack past niet altijd even goed wat ik wel vaker merk bij De Palma.

Het verhaal is prima, alleen het einde vond ik te deprimerend. Dikke blunders heb ik niet ontdekt. Leuk ook om dat gehannes met al die analoge apparatuur te zien wat nu allemaal op een laptopje zou kunnen.

Vakkundig gefllmd zoals de meeste De Palma's met hier en daar hoogstandjes zoals de camera die rond blijft draaien, lange shots die 1 persoon blijven volgen.

DePalma weet visueel altijd leuk werk af te leveren zo ook met deze Blow Out. Zoals hij met de camera kan werken ken ik er niet veel. Ja ik heb geregeld toch wel de spanning gevoeld. Het minpunt vond ik echter het verhaal, wat lekker mysterieus begon blijkt uiteindelijk te gaan om een ordinaire moordenaar. Goede rol wel van Travolta die de film draagt. Nancy Allen zoals meerdere al zeiden speelde nogal dom met een kinderlijk stemmetje. In het begin dacht ik dat het een minderjarig meisje was met zulke reacties.
De film is eerder traag en lang dus ik verloor soms wel mijn concentratie. Hierdoor heb ik het gevoel dat er op het einde dingen niet kloppen en dingen niet uitgeklaard maar dat zal wel zijn omdat ik het gemist heb. Blijkbaar heb ik daardoor ook de kern van de zaak gemist die ik her en der heb gelezen uit andere reacties.

Voor wie zich altijd al afvroeg hoe een Hitchcock-film er in de jaren 80 zou uitzien: zo dus.

De knipoog naar de ‘master of suspense’ is overduidelijk, maar dat betekent niet dat Blow Out een ordinaire kopie is van Hitchcocks werk. De Palma geeft de film een geheel eigen smoelwerk zoals alleen hij dat kan. Zet je dus maar schrap voor een een flinke lading louche figuren, schunnige grappen en niet-zo-functioneel-naakt. Met als “surprise du chef” een blik achter de schermen van een ridicule slasherfilm (jawel, een film in een film, dat levert altijd iets speciaals op).

Voorts staat De Palma natuurlijk garant voor imponerend camerawerk. Trage, “glijdende” shots van dichtbij worden afgewisseld met weidse beelden die je als kijker een totaalbeeld geven van de taferelen. Ondanks het ouderwetse verhaal - een complottheorie zowaar - wordt je zo toch helemaal meegezogen in de intriges.

Helaas gaat De Palma ook niet helemaal vlekkeloos te werk. Het blijven de 80s en dan loert de kitch natuurlijk om elke hoek. Laten we zeggen dat niet alle visuele experimentjes het beoogde coole effect hebben. Verder vond ik dat de muziek weinig meerwaarde bood. En natuurlijk - zoals ik hierboven al zei - voelt die hele complottheorie een beetje passé aan. En tot slot: wat een non-prestatie van Nancy Allen, de damsel in distress van dienst.

Geen perfecte thriller dus, maar wel eentje met karakter. 3,5*

Sommige cinefielen hechten veel belang aan de technische en artistieke kant, anderen willen gewoon een spannend, grappig of ontroerend verhaal. Bij Brian De Palma komen beide groepen aan hun trekken. Het is een politieke thriller met complexe plotwendingen en een spectaculaire climax, maar tegelijk is het een zelfreflectie van het audiovisuele medium. De titel betekent klapband, maar het is ook een verwijzing naar Blowup van Antonioni. Hier probeert een geluidstechnicus een incident te reconstrueren aan de hand van zowel geluid als beeld. Z'n potlood houdt hij vast alsof het z'n microfoon is, om het moment in z'n geheugen herop te roepen. De Palma kwam op het idee tijdens een geluidsmontage.

Rood, wit en blauw - de kleuren van de Amerikaanse vlag - komen heel vaak tegelijk voor, bijvoorbeeld een rood brandblusapparaat, een blauwe deur en een witte muur. Een paar keer wordt rood ook met z'n compliment groen als achtergrond getoond, om de vurigheid van Sally te beklemtonen. De regisseur groeide op in Philadelphia en zou een jaar later met Nancy Allen trouwen. Hij heeft dus z'n verloofde en z'n stad als inspiratie gebruikt. De Liberty Bell is een klok die in 1776 voor het eerst geluid werd, maar wegens een grote barst al meer dan een eeuw zwijgt. Voor de honderdste en de tweehonderdste verjaardag zijn er wel replica's gemaakt. Liberty Day is op 1 februari; op het einde sneeuwt het eventjes. Herkenbare gebouwen als het station en het stadhuis van Philadelphia komen in beeld. De camera's bewegen veel, vaak vanuit vogelperspectief. Garrett Brown bediende zijn eigen uitvinding, de Steadicam.

John Travolta leed naar het schijnt aan een slaaptekort, wat bij z'n gestresseerde personage past. Het is een toevallige held met een schuldcomplex, het type dat ook bij Hitchcock vaak voorkwam. Nancy Allen draagt de hele tijd een konijnenpoot om haar hals, een geluksbrenger die helaas niet werkt. De verrassende wendingen zijn vrij ingewikkeld. John Lithgow speelt een huurmoordenaar die andere rougettes uitkiest om de indruk te geven dat Sally slachtoffer is van een seriemoordenaar. De sfeer wordt opgeroepen van de paranoia die ontstond na de moord op Kennedy en het Watergateschandaal. Een smerig personage is Manny Karp, die na het urineren Sally aanraakt zonder eerst z'n handen te wassen. Sympathie, verwondering en afkeer worden afwisselend opgewekt door deze nagelbijter met een kleurrijk en beweeglijk decor.

“It's a good scream. It's a good scream.”

Eén van Brian De Palma's beste films. En één van John Travolta's beste rollen. De visuele stijl van De Palma is altijd een lust voor het oog, en ook in Blow Out zitten weer een aantal indrukwekkende shots. Dat hele laatste gedeelte vanaf het metrostation is ijzingwekkend, en regie, production design, camerawerk, acteerwerk en cinematografie komen hier samen op een manier die ik bijna nooit beter heb gezien. Met de muziek en achtergrondgeluiden die ook een grote rol spelen. Sfeerverhogend, maar ook als belangrijk onderdeel van het plot. Politieke intriges, moord, mysterie, een zeer donker en naargeestig einde etc. Blow Out heeft het allemaal.