Shutter Island (2010)

Beetje beter lezen. Het ging wat dat betreft niet over belichting maar over goedkoop uitziende digitale trucage.

Scorcese heeft alles willen doen lijken op 1954, met opzet, dus ook die punten waar jij over valt.

Hij wilde perse een film die zich afspeelt en overkomt en gemaakt is , als een film uit "" 1954"

Heb je daar een bron van? Zie niet wat slecht uitgevoerde backscreen projectie bijdraagt aan het vertellen van dit verhaal.

Sluit het overigens niet uit, want is inderdaad raar (en storend), dus wellicht was dat de reden. Als zie ik er zelf geen meerwaarde in. Integendeel.

Heb je daar een bron van? Zie niet wat slecht uitgevoerde backscreen projectie bijdraagt aan het vertellen van dit verhaal.

Sluit het overigens niet uit, want is inderdaad raar (en storend), dus wellicht was dat de reden. Als zie ik er zelf geen meerwaarde in. Integendeel.

Ha oké. In 1954 zagen films er lelijk digitaal uit dus. Nu snap ik het.

Sorsese is een Meester, en doet alles met een reden en met opzet. De hele film en alles moet de sfeer van 1954 uitademen. ...dus ook "'"goedkoop uitziende trucage"..

( Dacht je dat hij niet beter (anders) kan , weet en beheerst?? )

De vraag hoe scherp "waanbeelden" en hoe "waarheidsgetrouw" zulke opnamen moeten zijn blijft onbeantwoord, maar wellicht heeft Scorsese voor zijn beweegredenen leentjebuur gespeeld bij Lynch?

Tja, hij kan dus ook falen. Dat kan ook een optie zijn. Overigens heeft hij volop cgi gebruikt. Denkt hij soms dat dat al in 1954 bestond?

Bovendien heeft hij Vertigo aan de crew getoond ter inspiratie. Die komt uit 1958.

En mocht het allemaal waar zijn wat je zegt, dan was het een verkeerde beslissing, want veel mensen vinden het storend.

Ok, je wil kennelijk dat we het even vragen. Hoezo Lynch? Wat diet hij dan?

Ik vond het ook op alle gebied een hoog Hitchcockiaanse sfeer hebben......Sterker nog...het had van Hitchcock kunnen zijn...Misschien een ode aan Hitchcock? Een compliment voor DiCaprio die een geweldige, overtuigende rol neer zet !!! ( evenals Kingsley)

Nee, ik stel vast dat we het antwoord niet ergens vandaan kunnen plukken, en ik suggereer dat de motivatie van beide regisseurs dezelfde zou kunnen zijn. Lynch gebruikte een SD digitale camera (hoe goedkoop wil je 't hebben?). De beelden daarvan liet hij omzetten naar celluloid. Wat hij zag beviel hem en deed hem denken aan films uit de jaren 30/40. De vaagheid, de onscherpte, de lichte vervormingen en meer van dat gaven hem (en de kijker "room to dream," wat perfect paste vanuit het welbewust gekozen subjectieve perspectief van het verhaal. Scorsese zou dezelfde redenen kunnen hebben gebruikt bij zijn imperfecte CGI en belichting: we zien die beelden namelijk vanuit het oogpunt van het hoofdpersonage - herinneringen noch waanbeelden staan scherp op je netvlies.

Duidelijk zo?

Helder. Toch vraag ik me af of het dan de juiste keuze was. Er zijn ook films uit de jaren 50 waar het beter is gedaan en het stoort vrij veel mensen.

Bij Lynch werkt het wel. Ik heb het dan over Inland Empire. De beeldkwaliteit stoorde me daar enkel in het begin van de film toen ik die voor de eerste keer zag. Maar de hele aanpak van filmen blijkt een meerwaarde te zijn omdat het bijdraagt aan het claustrofobische gevoel dat je ervan krijgt en de horror van in een geestelijke hel gevangen te zitten. We worden echt ondergedompeld in het mysterie van de geest, terwijl Shutter Island eerder een vervelend en visueel onaantrekkelijk op te lossen puzzeltje is.

Ik vond de film veel te langdraderig en saai. Je moet ervan houden, niet echt mijn ding.

Bijzonder boeiende film die je af en toe behoorlijk op het verkeerde been kan zetten. Lekker mysterieus sfeertje. Film is mij uitstekend bevallen.

Okay

Dit is zeker niet Scorsese zijn beste werk maar het is wel nog een aardige film. De openingscene oogde heel lelijk en ik maakte me zorgen om de rest van de film. Ondanks dat en de lange speelduur zat ik constant in de film en sommige scenes waren zeker mooi. De scene met alle as in de appartement was mooi gefilmd en dat soort scenes waren gemakkelijk de beste. Visueel is Shutter Island niet heel indrukwekkend en het komt voornamelijk dat het soms digitaal oogt. Het ziet er nep en lelijk uit. Ik had toch meer verwacht van de regisseur die Taxi Driver had gedaan. Die film was prachtig en het gebruik van rode lichten in die film was heel mooi. Acteerwerk was goed van de cast en daar had ik niks echt te klagen. Ik ben wel minder positief wat het verhaal betreft. Het probleem is dat het allemaal in koeienletters wordt uitgelegd en er zit bijna geen mysterie in. Blow Up was een film die ik laatst zag en deed dit vele malen beter. Subtilitieit is zeker niet deze film zijn sterkste punt en dat is gewoon teleurstellend. Met dat gezegd te hebben moet ik erbij melden dat het wel goed in elkaar is gezet. Het eindigt goed en dat maakt het niet compleet teleurstellend in zijn geheel.

Ik geef het een milde 3 sterren maar het is bijna 2,5. Misschien verander ik dat later wel.

Vandaag gezien in Pathé als classic.

Blijft een fantastische film, geweldig acteerwerk van Leonardo ook. Echt een winning team hoor Scorsese en Dicaprio.

Laatst ook de trailer van Killers of the Flower Moon gezien, laat maar komen hoor!!!!!

gisteren was de film op paramount, dus dat werd een tweede kijkbeurt voor mij.
uiteindelijk heb ik het verhaal niet echt begrepen, misschien heb ik niet goed opgelet.
dat hij zelf een patiënt is, dat begreep ik wel, maar was de rest er omheen, dan een droom of een hallucinatie door de medicatie die hij kreeg??

naar mijn smaak duurde de film te lang.

Ik had wel eens zin in een herkijk van Shutter Island, in mijn ogen een zo goed als perfecte film gebaseerd op het al net zo goede boek van Dennis Lehane genaamd Gesloten Kamer en tevens ook een boek van Lehane dat echt indruk maakt, verder nooit zo kapot van deze meneer. Goh, is het alweer 13 jaar geleden dat ik met mijn ex deze film in de bios zag, en wat een indruk maakt de film ondanks dat ik de clou/ plotwending halverwege al vermoedde, het doet verder geen afdruk om de film met de huidige kennis te bekijken en behoort Shutter Island toch absoluut tot het neusje van de zalm van het genre psychologische thriller en wat mij betreft samen met The Departed de contender van beste Scorsese.

Sterk en mysterieus is het begin waar de boot in de mist aankomt, het eiland met de 'edgie' bewakers en de locatie spreken voor zich, en de muziek samen met het licht ontvlambare karakter Teddy Daniels maken het geheel compleet waarop het mysterie en onderzoek naar de verdwenen vrouw zich kan ontvouwen. En dat doet het dan ook in alle schimmigheid met mysterieuze clou's en een verpleging/leiding die iets lijken te verbergen, maar wat verbergen ze? Van de beide dokters worden we niets wijzer, daarnaast tonen de deja vu's en later nachtmerries van Daniels dat deze ook heel veel meesleept aan onopgeloste issues. De nachtmerries zijn op het hallucinante af en de fase met Dolores in combinatie met het dramatische On The Nature Of Daylight van Max Richter zelfs hartverscheurend.

Het geheel bouwt samen met de storm, de nachtmerries en deja vu's aan Dolores en Dachau, de zoektocht naar ene George Noyce, de mysterieuze moordenaar Laeddis, het vermoeden van onmenselijke experimenten en groeiende paranoia, op naar een hoogtepunt met een bijzonder sterk switch die de wereld doet kantelen en boven in onder verandert. En wat wordt deze climax goed opgebouwd en uitgelegd in de vuurtoren en daarmee een maar al te dramatische waarheid uit de doeken gedaan die zijn weerga niet kent, met recht een formidabele mindfuck. Andermaal zijn de flashbacks schrijnend, is het acteerwerk van zowel Kingsley als DiCaprio uitmuntend en mag ook zeker Williams niet vergeten worden. Je zou toch echt medelijden krijgt met het lijdend voorwerp die zijn ware trauma verdrongen heeft. Dan zou ik nog bijna sterke details/tijdsbeeld als de kleding met de stropdassen en regenjassen vergeten of van die momenten zoals de kalende vrouw met de vinger voor de lippen. Om als laatste de kritiek die ik hier boven lees over het visuele vlak weg te wuiven. Het zou namelijk lelijk zijn, ik zie toch vooral een grauw filter plus kleuren dat perfect bij het jaren '50 beeld en de sfeer in het beeld alleen maar compleet maakt.

Afijn het mag duidelijk zijn dat ik deze Shutter Island een zeer warm hart toe draag en zelfs in mijn persoonlijke top 10 gehad heb, maar daar is hij in de loop der jaren uitgeslopen. Laten we zeggen dat hij nu in de top 15 staat en dat ik toch iedere keer weer van deze Hitchcockiaanse film erg kan genieten. Topfilm wat mij betreft.