- Home
- Films
- Toni Erdmann
- Filtered
Genre: Drama / Komedie
Speelduur: 162 minuten
Oorsprong:
Duitsland / Oostenrijk / Zwitserland / Roemenië
Geregisseerd door: Maren Ade
Met onder meer: Peter Simonischek, Sandra Hüller en Lucy Russell
IMDb beoordeling: 7,3 (51.777)
Gesproken taal: Engels, Duits, Roemeense en Frans
Releasedatum: 10 november 2016
On Demand:
- Bekijk via Pathé Thuis
- Bekijk via iTunes
- Bekijk via CineMember
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Toni Erdmann
Winfried is een 65-jarige begeesterende muziekleraar met een voorliefde voor grappen en die samenwoont met zijn oude hond. Zijn dochter Ines is echter het compleet tegenovergestelde: als ambitieuze zakenvrouw, reist ze de hele wereld rond en trekt van het ene project naar het andere om zo recht op de carrièreladder omhoog te klimmen. Vader en dochter krijgen elkaar daarom niet vaak te zien, maar dat verandert abrupt als Winfried's hond sterft en hij besluit om (onaangekondigd) Ines te gaan bezoeken op haar werk.
Externe links
Acteurs en actrices
Ines
Winfried / Toni
Henneberg
Gerald
Tim
Anka
Tatjana
Steph
Flavia
Dascălu
Reviews & comments
mich85
-
- 3 berichten
- 3 stemmen
Heerlijke Duitse film met sterke opbouw en acteerprestaties. Ondanks de looptijd verveelt film deze nooit, dankzij de opeenvolging van verrassende en genante scenes.
JJ_D
-
- 3769 berichten
- 1304 stemmen
Vader en dochter: het zijn vreemden voor elkaar geworden. Hij bedient zich van een gitzwarte humor waar zowel vrienden als kennissen als wildvreemden de wenkbrauwen bij fronsen. Zij vergeet ondertussen wat leven is, verdrinkend in een tomeloze ambitie die ze probeert te ontwikkelen binnen een wereld waarin mannen de plak zwaaien en vrouwen vooral van ja moeten knikken en de benen moeten spreiden. Treurig, treurig. Treurig het lot van de vader, treurig het lot van de dochter. En bovenal: treurig de werkelijkheid die mensen zo kan vervreemden van wat er echt toe doet.
De vader voelt dat. Dus doet de vader iets. Iets impulsief. Op z’n vaders: zonder te weten hoe of waarheen of waarom, maar met de beste intenties. Hij herinnert zijn dochter aan wat zij beiden gemeen hebben. Met name: verbeelding, een fascinatie voor het absurde, elkaar. Via de ironie, de persiflage, de pastiche doorprikt hij de luchtbel die de wereld van haar dochter is. Wat maakt het binnen de neo-liberale bedrijvencultus uit wie of wat er achter de schone schijn schuil gaat? Is niet iedereen daar blind voor, in een systeem dat vooral oog heeft voor status, cijfers en de macht van het kapitaal?
Hij doet het. Hij zet alles op het spel om haar boze geesten te komen verdrijven. In haar moment van diepe crisis is hij het mythische wezen in wiens armen ze troost vindt. Vader en dochter, hersteld tot de eenheid van vroeger. Zij vermomt zich in zijn kunstgebit. Ze is niet anders dan hem, weet ze nu. Ook al gaat haar leven schijnbaar ongewijzigd verder – op een ander continent, want van die plek die ooit ‘thuis’ heette, is ze definitief ontheemd. Ze is dezelfde, ze is veranderd. Er is hoop - hoop in het duister van haar uitgebluste ik.
‘Toni Erdmann’ – tegelijk droevig en hilarisch, hilarisch en droevig. Een wel erg bijzondere film, die de toeschouwer uiteindelijk op een dwaalspoor brengt, terwijl Maren Ade toch een min of meer helder punt lijkt te maken. Je moet het maar kunnen.
3,25* (- zonder afbreuk te willen doen, maar euhm...'ie is iets te lang, niet?)
FinkPloyd
-
- 632 berichten
- 1900 stemmen
Tsja, origineel is de film in ieder geval. De speelduur is wat mij betreft echt te lang, duurt vooral nogal voor de film tot zijn punt komt. Daartegenover staat dat de scene met het verjaardagsfeestje een van de meest memorabele scenes van de laatste jaren is. Paar keer luidop in de lach geschoten
Paalhaas
-
- 1569 berichten
- 2444 stemmen
Ik heb zojuist in een impulsieve actie de première van "Toni Erdmann" bezocht. 162 voorbijgevlogen minuten later liep ik voldaan terug naar mijn auto met een schouderbrede glimlach en natte oogjes en besefte dat het dit soort films zijn waarvoor je zo nu en dan naar de bioscoop tuigt. Hilarisch, hartverwarmend en zéér actueel. Gaat dat zien!
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
De scene van het jaar zit in Toni Erdmann. Niet de naaktparty, hoewel die ook goed uitpakt, maar het hoogtepunt is wat mij betreft de Whitney Houston-scene. Zelden zo’n fraaie en effectieve catharsis gezien. Alles wat Toni Erdmann tot de film maakt die het is, zit in die scene: het is tegelijk belachelijk en ontroerend, mooi en grappig.
Verder is dit een fijne schets van de innerlijke vervreemding die het moderne leven vol ambities en prestatiedrang teweeg kan brengen. Het verhaal wordt zonder enige vaart verteld en dat past ook perfect bij wat de film wil uitdrukken (zonder dat elke minuut nu noodzakelijk is, het lome tempo en de lange speelduur zijn zelf wel essentieel). De humor komt nog wat sterker uit de verf dan het drama wat mij betreft. Knap is dat je ondanks de gênante situaties toch nooit de personages aan het uitlachen bent. Het is meer de herkenning van het absurde in het menselijk leven wat van Toni Erdmann zo’n grappige film maakt, hoewel ik ook geloof dat je er een beetje voor de in de stemming moet zijn. Ik was in de stemming en heb er erg van genoten
De filosoof
-
- 2023 berichten
- 1405 stemmen
Mooie, warm-menselijke film die de lange speelduur blijft boeien. De film zou over afscheid nemen gaan, maar in mijn beleving gaat de film meer over hoe mensen die in volledig aparte werelden leven, zelfs als het vader en kind betreffen, weer bij elkaar kunnen komen. En over hoe we zo druk zijn met alles wat we moeten doen dat we vergeten te leven (maar hoe zou je die momenten van levensgeluk ook überhaupt kunnen vasthouden?). En over hoe we voortdurend rollen spelen zoals opgelegd door de structuren waarin we leven, hetgeen ons kan verhinderen echt verbinding te maken met anderen, met ons gevoel en met leven. De film brengt een lach en een traan zodat de film in die zin een tragikomedie kan worden genoemd, maar vooral omdat dat het echte leven is zonder dat de film komedie of tragedie wil brengen.
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Gezien de zeer positieve berichten deze film vanavond maar eens bekeken in een zaal vol 50 plussers. Daar is tussen [ ] niets mis mee want ik ben zelf een 65 plusser. Maar oh wat heb ik mij zitten vervelen. Bijna geen enkel moment kunnen lachen terwijl de zaal dat deed om het minste en geringste. Scheetkussens, Nacktpartie - zijn zeker nog nooit naar een sauna geweest - tja, wat moet ik hier toch mee. Pa die zijn dochter achterna gaat en zich vervolgens voordoet als iemand die hij in wezen niet is. Ik kon er niet om lachen, alleen maar om ergeren. Het hele verhaal vond ik trouwens zo ongeloofwaardig als de pest. Zou je in werkelijkheid zo'n situatie kunnen voorstellen als je in de plaats stond van Toni's dochter Ines? Ik in ieder geval niet. Ik zou me in zo'n situatie rot schamen.. Maar goed, om het verhaal kort te maken, hoe je deze film beoordeelt is natuurlijk 100% een zaak van het gevoel. Word je erdoor geraakt dan is voor jouw gevoel deze film gewoon goed. Daar is niets mis mee. Ik daarentegen werd door deze film niet in het minste geraakt - schijnbaar was ik er te nuchter voor - en daarom krijgt deze film van mij het laagste door mij gehanteerde cijfer. Ik kan er verder ook niks aan doen.
1.0*
IH88
-
- 8752 berichten
- 3080 stemmen
Toni Erdmann
Vreemde en wat teleurstellende film. De eerste anderhalf uur had ik geen idee waar ik naar aan het kijken was, en waar de film naartoe wilde was onduidelijk. Een vreemde vader stalkt zijn dochter omdat hij denkt dat ze niet gelukkig is en te hard werkt. Deze vader probeert zijn dochter op te vrolijken met een zwarte pruik, een kunstgebitje en een scheetzak (don't ask, het is pijnlijk ongrappig). De dochter wil (begrijpelijk) in het begin niets weten van haar vaders vreemde toenaderingspogingen, maar ontdooit na een tijdje wel.
Ik had het gevoel dat ik om de vader zou moeten lachen, maar de lach kwam maar niet. De humor was eentonig en ik ergerde me dood aan dat vreemde en wat creepy lachje van de vader. Waarom de film toch een (nipte) voldoende krijgt? Het personage Ines en actrice Huller zijn het emotionele hart van de film, en dat gedeelte werkt. Ook heeft de laatste drie kwartier een aantal erg geslaagde scènes. Er wordt wel eens lacherig gezegd dat Duitsers geen humor hebben. Belachelijk en niet waar natuurlijk, maar door films als Toni Erdmann begin je toch weer te twijfelen.
Filmkriebel
-
- 8946 berichten
- 4130 stemmen
Geen makkelijke film maar daarom niet minder interessant. Ik denk dat dit ook een film die je meermaals moet zien om goed te kunnen vatten. De boodschap is nochtans doodeenvoudig : het leven loopt te snel en je moet er zoveel mogelijk van genieten. Vader Winfried weet het, en hij is geschrokken van de bikkelharde vrouw die zijn dochter Ines is geworden. Een dochter die de familiale band volledig kwijt lijkt te zijn. De regisseur bekritiseert de onpersoonlijke typetjes die carrieristen worden om de sociale ladder op te klimmen: onderweg verliest men veel van zichzelf.
Vaderlief wil zijn dochter weer wakkerschudden, door een alter ego in het leven te roepen en overal op te duiken om zichzelf en anderen in verlegenheid te brengen. Soms is het allemaal de schande voorbij en de grappen zijn vaak erg flauw en gênant. Eigenlijk vond ik Erdmann helemaal niet grappig, maar daar draait het ook niet om. Het is de bereidheid dat hij heeft om zijn dochter terug een ziel in te blazen.
Grappigste scène vond ik de naaktparty maar dat zullen velen wel vinden. De mooiste is de Whitney Houston zangscène, precies omdat dit mooist de vader-dochter band illustreert, want het is zeker; toen ze nog kind was, heeft ze dit nog gezongen samen met haar vader. . De twee hoofdpersonages overtuigen; de dochter nog sterker dan de vader zelfs. Toch vind ik het ondanks dit goedhartige tragikomedie is, een overhypte film die onwaarschijnlijk veel in de prijzen is gevallen. En het is ook een erg lange film die mijn geduld flink op de proef heeft gesteld. Gelukkig waren de laatste drie kwartier erg goed anders had ik het moeilijk nog zolang getrokken.
Knisper
-
- 12992 berichten
- 1250 stemmen
Behoorlijke spectrum aan meningen hier. Ik vond het zelf een erg goede film, juist vanwege de originaliteit, de combinatie van drama en humor en de strakke weergave van het consultancy-bestaan. Maar veel meer nog: waar vind je nog een film van meer dan 2,5 uur die de tijd laat vliegen en je meeneemt naar een hele andere wereld? En die, zoals Koekebakker al schreef, steeds risico's neemt, zonder uit de bocht te vliegen. Erg fijn dus wat mij betreft.
Donkerwoud
-
- 8026 berichten
- 3576 stemmen
Dat ik nog eens zou zeggen dat waarschijnlijk de grappigste filmscène uit 2016 een naakte vrouw in de hoofdrol heeft!? 'Toni Erdmann' (2016) is een fijne brug tussen een toegankelijke, warme publieksfilm en contemplatieve arthouse cinema. Het heeft improvisatiekomedie en ordinaire kantoorhumor. Het heeft een meeslepend verhaal over een vader en een dochter die elkaar aantrekken en afstoten, terwijl ze meer invloed op elkaars leven hebben dan ze allebei denken. Het is onvervalst sentimenteel (en toch ook weer niet helemaal!) Het is tegelijkertijd absurd en realistisch. Het heeft indringend acteerwerk dat onder de huid gaat zitten, maar bij vlagen gaan Peter Simonischek en Sandra Hüller los met hun karikaturale rollen. Het heeft zelfs wat subtiele maatschappijkritiek erin over de Europese Unie en de globalisering. Zoals grootse cinema hoort te zijn: intiem, gevoelig, klein en toch meer gelaagd dan het lijkt.
TMP
-
- 1796 berichten
- 1629 stemmen
Een bijzondere film, deze Duitse komedie. De boodschap die op veelal komische wijze wordt uitgedragen is wel duidelijk te herkennen. Er valt ook genoeg te lachen, maar er wordt ook wat veel teruggegrepen op dezelfde elementen, met name dat gebitje van Winfried had ik na een tijdje wel gezien. Ook is de film qua speelduur aan de lange kant, vanaf het naaktfeestje had ik het wel gezien, al is de eindscène best aardig. Het acteerwerk is zeer behoorlijk, met name hoofdrolspelers Simonischek en Hüller weten te overtuigen. Ook nog een aardig bijrolletje van landgenote Hadewych Minis.
mrklm
-
- 8200 berichten
- 8198 stemmen
Toni Erdmann heeft een handjevol sterke momenten, vooral in het begin en tegen het einde [zeg maar vanaf Whitney Houston]. Tussendoor valt er eerlijk gezegd erg weinig te lachen en zit er te weinig ontwikkeling in verhaal en karakterisering. De extreem lange speelduur is dan ook totaal niet gerechtvaardigd. Pak een goede screwballcomedy uit de jaren '30 [Bombshell, Bringin' Up Baby om maar wat te noemen] en je vraagt je af waarom Toni Erdmann niet in 45 minuten richting de aftiteling had kunnen gaan. Een veelvuldige herhaling van stappen, twee hoofdpersonen die even ondoorgrondelijk als onsympathiek zijn, om nog maar te zwijgen van die even idiote als nutteloze masturbatiescène. Wacht, wekt dat laatste woord joe interesse? Geloof mij, je wilt het echt niet weten...
arno74
-
- 8700 berichten
- 3342 stemmen
Lastig, zeg maar gerust een tegenvaller. De vele lovende professionele kritieken kan ik helaas niet beamen. Het eerste anderhalf uur was de humor zo banaal dat ik afhaakte. Maar dat was dus vlak voor het moment dat de film beter wordt, want na een ruim anderhalf uur werkt de humor beter en komt er ook voorzichtig wat drama in het spel. Het type humor van Toni Erdmann deed me erg denken aan En Duva Satt på en Gren och Funderade på Tillvaron (2014) maar ditmaal met dialogen. Centraal staan impersonaties en fopartikelen zoals pruiken, kunstgebitten en scheetkussens waar de oude Toni gebruik van maakt om grapjes uit te halen met zijn dochter, een succesvolle zakenvrouw. Als slapstick had dit beter gewerkt. Je moet ervan houden, en kennelijk werkt het aangezien de film met prijzen en nominaties is overladen, maar bij mij werkt het dus niet. Ook het beeld van de zakenwereld is weinig realistisch al kun je dat een komedie natuurlijk wel vergeven.
Wat wel werkt is die ene scene: het naaktfeestje. Ik hoopte steeds dat er een diepere laag onder de film te vinden was, maar die is anderhalf uur volledig afwezig. Als die laag eenmaal naar voren komt was het wel te verwachten waardoor het heel voorspelbaar is en echt diepgaaand wordt het ook niet.
Toni Erdmann heeft wat mij betreft veel te weinig om het lijf om het niveau te halen wat de critici beloven, laat staan om de 160 minuten dat het duurt te vullen. Als ik na 30 minuten een uur had doorgespoeld was het voor mij meer genietbaar geweest. Ook de 'zie hoe gedurfd ik als regisseur ben'-scene (oftewel de masturbatiescene) is overbodig maar levert kennelijk wel prijzen op. Overgewaardeerd. 1,5*
james_cameron
-
- 5971 berichten
- 9108 stemmen
Originele, bij vlagen behoorlijk maffe film, met serieuze en emotioneel beladen onderliggende thema's. De constant veranderende toon van de film wordt knap in balans gehouden door regisseuse Maren Ade, al is de film veel te lang en doen bepaalde scenes amper ter zake. Wat er voor zorgt dat dit stevig op de rails blijft zijn de hoofdrollen van Peter Simonischek en Sandra Hüller, beiden geweldig. Ik moet nog maar zien of Jack Nicholson en Kristen Wiig in de beoogde amerikaanse remake ook zo'n indruk kunnen maken.
scorsese
-
- 11780 berichten
- 10190 stemmen
Goeie film over een oude man die wiens dochter in het buitenland werkt en weinig vreugde in het leven heeft. De film valt soms nogal in de herhaling en is hierdoor onnodig aan de lange kant. Desalniettemin blijf je kijken naar het effect dat de vader uiteindelijk teweeg brengt bij zijn dochter (het verjaardagsfeestje is dan ook een mooie apotheose). Mooi naturel acteerwerk van de twee hoofdrolspelers. Net geen 4.0 sterren (voornamelijk vanwege de lengte).
joostmeeuw
-
- 28 berichten
- 58 stemmen
Wat een prachtige film is dit. Drama dat verweven wordt met komedie.
Tot heden de beste film die ik dit jaar heb gezien!
1 woord: GENIAAL!
Macmanus
-
- 13726 berichten
- 3630 stemmen
Duitsland
Van te voren had ik hier wel wat van verwacht. Door de poster had ik mijzelf wijsgemaakt dat het een soort fantasy komedie was. Maar het blijkt toch meer in de lijn te liggen van wat vaker hoge ogen haalt op Cannes.
Gelukkig is het geen echte komedie. Die zijn zelden leuk uit Duitsland. Wel is het te veilig in zijn kritiek en boodschap. Het is allemaal te duidelijk. We zien een stompzinnig shopping mall, we zien een gastvrije familie, we zien een lieve man en zoon die de man van zijn toilet gebruik laat maken. En daar tegen over zien we een harde zakenvrouw(en) en nog een hoop oppervlakkige westerlingen. Ondanks de film heel lang duurt en het vaak shots (te lang) laat staan is dit voor mij niet subtiel genoeg. Vraag mij ook altijd af of de makers dit milieu echt kennen of meer vanuit hun kunstwereld kijken naar de mannen en vrouwen in pak. Het riekt naar een wat oppervlakkige blik. Niet dat ik denk dat die wereld niet veel oppervlakkigheden kent hoor. Maar ik heb meer nodig. Zelfkritiek is aardig maar een totaalbeeld is voor mij veel interessanter.
Na een tijdje weet het wat luchtiger te worden en is de focus op de relatie ook wat duidelijker en zitten er een paar aardige scenes in. Zelf vond het zingen wel een goede scene. Maar de film is verder ook vrij lelijk en echt veeeeeeel te lang. Punt had ook echt in 90 minuten meer dan duidelijk gemaakt kunnen worden. Een beetje oog voor wat art design en een lampje uit hier en daar had ook geen kwaad gekund.
2.5 sterren.
mjk87 (moderator films)
-
- 13291 berichten
- 3906 stemmen
Soms vind je een film goed, maar toch de aftiteling het beste. Niet dat die aftiteling nu zo bijzonder was, maar ik hoorde van dat lichte geklingel als van die dingen die je in de tuin kan hangen en zachtjes tintelen als de wind ermee speelt en ik dacht: verrek, Plainsong. Dat vind ik dus echt een geweldig nummer. Geen idee verder wat dat hier zo ineens deed, maar toch opvallend voor mij.
Enfin, een film dus die ik weliswaar goed vind maar met andere keuzes allicht nog beter had gevonden. Men kon twee kanten uit, de dramatische kant of meer de humoristische zoals nu is gedaan. Dat laatste past prima, want dit is een film over toneelspel, hoe mensen een glimlach ophouden om elkaar maar tevreden te houden en uiteindelijk de grootste clown de meest oprechte lijkt te zijn, want die maakt het Spel overduidelijk. Maar toch heeft de film alles in zich om juist een meer dramatische kant uit te gaan. Het heeft er de thema's voor en de acteurs, vooral de briljante Hüller die nog wel iets van liefde heeft voor haar vader maar zich verder laat leven en haast doodse blikken kan uitstralen. Maar meer nog doordat de film de humoristische route volgt wordt de dramatische kant wat verdrukt en komen niet alle thema's altijd even goed uit. Ade wil veel vertellen en daardoor lijkt de film soms wat stuurloos en mist focus. En dan heb je er ook nog grappenmaker Simonischek bij die zeker in het begin er te ver over gaat en ik weleens vooral gemiste kansen zag.
Maar ziedaar, al snel werkt de komedie wel en doet wat het moet doen: bijten en schuren maar vooral laten lachen. Er zitten echt enorm geestige en pijnlijke (en vooral beide) momenten in die ook zinnige dingen zeggen. Verder in een heerlijk ritme gemonteerd waardoor de 160 minuten soepel voorbij vlieden. 4,0*.
Flavio
-
- 4477 berichten
- 4740 stemmen
Zo, dat was redelijk anders dan ik had verwacht. En dat is niet negatief bedoeld. Een komedie vond ik het nauwelijks, eerder een drama met wat momenten die grappig zijn omdat ze zo ongemakkelijk zijn, maar zonder dat geheel duidelijk is dat het ook bedoeld grappig is. Ergens tussen The Office en Festen in, vergeef me de vage omschrijving. De vele awkward moments laten dan ook duidelijk zien dat Winfried (of zijn alter ego) niet grappig gevonden wordt door wie hij ontmoet, vermakelijk misschien, maar vooral erg onalledaags en daarom interessant- voor even. Hij is ook geen komisch talent, eerder een wat onhandige man die op zijn eigen, onconventionele wijze probeert om zijn dochter te helpen die niet gelukkig is. De speelduur is erg lang maar levert een aantal memorabele scenes op, mijn favoriet was de Whitney Houston cover, vooral die schreeuw leek echt van diep te komen.
Ik kan me er trouwens totaal geen Amerikaanse remake van voorstellen.
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
Film over de voor- en achterkant van ons welzijns- c.q. welvaartsdenken, waarbij de voorkant (“Waarom leef je?”) nog als eens in de verdrukking komt (zie het groeiend aantal sociaal-psychologische problemen). Ik vind de rol van de vader als de tegenpool van zijn al te serieuze/ambitieuze/rechtlijnige dochter toch wel enigszins over de top. Dat had best met wat minder fratsen gekund, volgens mij. Laat —vanwege de lange speelduur m.i. te laat— komt de dochter uiteindelijk op nogal radicale wijze tot inkeer door zich letterlijk en figuurlijk bloot te geven en de echte confrontatie aan te gaan met zichzelf, met haar collega’s en last but not least met haar vader. Een cruciale scène, met de nodige humor én tragiek in beeld gebracht.
Ondanks de over het algemeen lichtzinnige toon geen gemakkelijke film. Ik denk dat ik ‘m nog een tweede keer moet bekijken om ‘m echt op waarde te kunnen schatten.
coumi
-
- 1391 berichten
- 11671 stemmen
Bijzondere film. Heeft lang geduurd voordat ik hem eindelijk zag en dan valt het, na alle positieve recensies, vaak tegen, maar daar was hier geen sprake van. Een erg fraaie tragikomedie die misschien iets te lang duurt en niet altijd efficiënt is, maar vooral na het onvergetelijke einde toe een mokerslag uitdeelt welke stof geeft tot nadenken en er ongetwijfeld toe gaat leiden dat ik deze tzt nog eens wil zien. Wel beschouwd is het personage Toni Erdmann behoorlijk overdreven, en zal het in het echte leven nooit gebeuren dat zo'n parvenu toegang krijgt tot de betere kringen zoals hier gebeurd, maar het is waarschijnlijk de magie van film dat je dit voor lief neemt en helemaal mee gaat in het gebeuren. Ook de verdienste van de beide, voor mij onbekende, hoofdrolspelers die perfect zijn gekozen. Vooral Hüller gaat helemaal los, geeft zich bloot en speelt nu al de rol van haar nog jonge leven. Mooi dat Duitsland nog steeds films aflevert die op geraffineerde wijze maatschappij kritiek leveren, is toch weer een paar jaar geleden dat ik zo'n goed kwaliteitsproduct uit het land van onze oosterburen zag komen.
Decec
-
- 6629 berichten
- 8339 stemmen
Een goede drama/komedie film...
Goed verhaal...
Komedie is mijn ding niet...
Goed acteerwerk...
Mooi HD kwaliteit breedbeeld...
Prima achtergrond geluid/muziek
(Dolby Digital)...
Goed camerabeweging...
Fisico (moderator films)
-
- 8353 berichten
- 4697 stemmen
Toni Erdmann stond ook bij mij al eventjes op mijn verlanglijstje. Toni erdmann vertelt het verhaal van een 65-jarige man die op zoek is naar de liefde en contact van/met zijn dochter. Hij stelt vast dat ondanks haar schijnbaar geslaagde leventje er er nog bitter weinig overblijft van de opvoeding die hij haar gegeven geeft. Winfried, een wat verwaaide eenzame gescheiden man heeft het zelf amper onder controle. Zijn dochter, ietwat verwaand en strevend naar het ultieme "geluk" door te streven naar een topcarrière bij een olieconcern met als grootste offer haar eigen identiteit. Verwaaid en verwaand, slechts 1 letter verschil, maar ze staan mijlenver van elkaar verwijderd.
Hoewel het uitgangspunt uitermate boeiend is toch lang zitten twijfelen of ik deze prent een 3,0* of een 3,5* zou geven. Er zijn toch enkele minpuntjes die ik minder goed uitgewerkt zag. Eerst en vooral speelt de lange speelduur me parten. Ik denk dat de film krachtiger is wanneer Ade er een half uur kon afprutsen. Het is niet onmogelijk om een erg sterke film te maken die niet langer duurt dan 120 minuten.
Nu, de lange speelduur is maar een detail. Ik verwachtte eerlijk gezegd iets meer vuur, passie en weerstand van Ines. Een weerstand om haar succes die ze zelf verwezenlijkt te beschermen ten aanzien van haar simpele afkomst en een infantiele vader. Ok, dat zou misschien een wat clichématig verhaal opleveren, maar met een gedesillusioneerd bad end los je dan ook al veel op ...
Voorts vond ik het optreden van Winfried op die stijve feestjes en belangrijke meetings wat vreemd, sowieso als buitenstaander en al evenzeer door zijn slordige indruk. Wie neemt er nu zijn vader mee naar zijn werk (het mag voor mijn part ook je moeder zijn?). Beetje absurd allemaal, maar het levert wel mooie cinema op en je ziet in de ogen en houding van Ines de schaamte én het gemis naar haar jeugd terug in 1 moment. Geluk is niet het streven naar succes, dat is duidelijk in deze film. Deze subtiele maatschappijkritiek wordt erg mooi gebracht door Ade, op een manier die totaal los staat van een moraliserende vinger.
Toni Erdmann is geen film voor het grote publiek, daarom zat er toch wat te weinig vaart in. Wegens de goede acteerprestaties en het uitstekende uitgangspunt toch een degelijke en goede 3,5* waard.
Piet45
-
- 2 berichten
- 5 stemmen
Prachtige film. Die 160 minuten waren de moeite waard. Het gaat hier niet om een verhaal dat in 90 minuten verteld zou kunnen worden maar om een beleving waaraan je je moet overgeven wil je ervan kunnen genieten. Het is dan ook geen film voor het grote publiek want de meeste kijkers zullen een meer voorspelbaar en makkelijk invoelbaar verhaal willen zien.
De scenes die zich in de zakenwereld afspelen waren levensecht: zo´n bitse presentatie in zo´n kale ruimte en dan die gehanteerde logica en dat jargon. Raak getroffen!
Wat ik jammer vind bij Movie Meter is dat alle recensies op één hoop geveegd worden. Ik zou graag, bij een recensie van iemand met wie ik het helemaal eens ben, willen klikken op zijn account om te zien welke andere films hij of zij ook goed vond. Zo tref je geestverwanten en vind je makkelijker iets van je gading.
Baboesjka
-
- 891 berichten
- 1613 stemmen
Wat een prachtige film! Ik ben echt geraakt. Heel gevoelig, geloofwaardig acteerwerk, een sterk verhaal met goede humor en genoeg diepgang, wat mij betreft. Het duurt lang, maar dat vind ik zeker niet erg. Het was de tijd waard. 5*
david bohm
-
- 2929 berichten
- 3205 stemmen
Fijne film dit. Met een aantal fantastische scènes die ongemakkelijk, humoristisch en soms tegelijkertijd fijnbesnaard zijn.
Aanrader.
T.O.
-
- 2206 berichten
- 2463 stemmen
Hele originele film over het extreem geregisseerde leven van een dochter die 'existentieel' geconfronteerd wordt met het random clowneske gedrag van haar vader. Een vervreemdend contrast tussen de leefwerelden is het gevolg, met awkward humor die aansluit aan bij de moderne comedy sinds pakweg 'The Office'. Hüller speelt haar rol voortreffelijk, mooi hoe ze soms bepaalde emoties doorlaat in haar extreem stoïcijnse blik. Parallel wordt ook het verschil tussen het lege, unheimische expatleven en de eenvoudige (Roemeense) realiteit getoond. Dit is wat minder boeiend uitgewerkt, maar geeft toch meer kleur aan het verhaal.
De film vliegt af en toe wel heel veel kanten op, met een aantal mindere scènes die de vaart uit de toch al lange zit halen. Maar daarnaast ook een paar uitstekende scènes die bijna op zichzelf bekeken kunnen worden (Whitney Gluck, het naaktfeestje).
Normaal gesproken hecht ik niet zoveel belang aan herziening, maar dit lijkt me wel een goede kandidaat. Ik kan me voorstellen dat er wel een hogere score inzit als dingen nog beter op hun plaats vallen.
Het geldt in feite voor veel films, maar voor deze in het bijzonder: probeer 'm te zien zonder er ook maar iets over te weten.
Dit is inderdaad echt van belang bij deze film, wat baalde ik achteraf dat ik de inleidende discussie op Canvas had bekeken! Een paar hele belangrijke verrassingen kwamen daardoor minder uit de verf...
Movsin
-
- 7704 berichten
- 8096 stemmen
Zo zie je maar hoe het drama van de verwijdering tussen vader en dochter en het verder uiteenlopen van hun levensvisies kan gebracht worden op een hilarisch grappige manier.
Film is bezaaid met komische toestanden. Hij duurt een uur langer dan normaal en natuurlijk zijn er wel momenten waar het even minder is, maar, inderdaad, wie onderweg gaat lopen zal zeker mooie dingen missen, al was het maar het prachtige slot dat niet toegeeft aan een happy-end-achtige ommekeer en hierbij nogmaals bewijst dat "Toni Erdmann" geen gewone film is.
Het acteren is subliem, beide hoofdrolspelers in eerste instantie, waarbij m.i. vooral Sandra Hüller, als de koele zakenvrouw opvalt. Trouwens de business world is raak (en een beetje kritisch) weergegeven met het harteloze, het afstandelijke, de uitgestreken gezichten en het typische "jargon".
Knappe film, zeg.
wendyvortex
-
- 4980 berichten
- 7109 stemmen
Het begin en het eind zijn het mooiste, tussendoor had er wel iets van de nogal ruime speelduur afgekund, zeker omdat het in principe een kleine tragi-comedy is. Een paar hele mooie momenten, soms is Toni Erdmann net weer iets te boertig.
Het laatste nieuws
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
Bekijk ook
Werk ohne Autor
Drama / Thriller, 2018
74 reacties
I, Daniel Blake
Drama, 2016
142 reacties
Under Sandet
Oorlog / Drama, 2015
112 reacties
Ah-ga-ssi
Drama / Romantiek, 2016
118 reacties
Teströl és Lélekröl
Drama / Romantiek, 2017
65 reacties
Manchester by the Sea
Drama, 2016
257 reacties
Gerelateerde tags
jokebusiness womanbirthday partyfeestjefamiliemale masturbationdoodbucharest, romania death of motherdentures vrouwelijke regisseurpainted faceteam buildinggerman abroadbucharest, romaniabusiness presentation estranged daughtervader dochter relatie
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.