Ah-ga-ssi (2016)

Enigszins teleurstellende adaptie van Fingersmith.

Heel veel mooie plaatjes en goede acteurs. Helaas is alles nogal afstandelijk en ook helemaal niet spannend.

Ik had hier echt veel meer van verwacht...

Haha, mijn favoriete zangeres heeft gezegd dat dit haar all-time favourite movie is.

Valt me tegen van Grimes.

Haha, dat einde. Zalig.

Een wat lange zit (extended cut) maar zeker de moeite waard. Fraai kunstwerkje.

Uitstekende film waarin een dienstmeisje komt te werken voor een rijke vrouw. Een erotisch geladen drama dat goed opgebouwd is en een aantal goeie plotwendingen kent (voornamelijk omdat deze voortkomen vanuit de dubbele agenda's van de drie hoofdpersonages). Het ziet er allemaal prachtig uit (de algehele aankleding, camerawerk en muziek). Wel aan de lange kant (ik heb dan ook de extended cut gezien, en wellicht is de theatrical cut wat beter).

Een cheesy film met veel gevoel voor stijl en smaak gemaakt - ik vond hem schitterend. Een heerlijk wegkijkende film met mooie beelden en personages die ergens karikaturen zijn, maar fijn naturel en veelal redelijk ingetogen gespeeld waardoor ze toch realistisch aanvoelen. Het is ook vooral het tempo dat goed helpt. Ik heb de bioscoopversie gezien en ik heb niet het idee iets gemist te hebben. Wel was in die versie het ritme gewoon heerlijk en vlogen die 140 minuten om. De film is ook lekker afwisselend, zonder dat het daarbij vreemd aanvoelt. Dan weer erotisch, dan weer een kostuumdrama, dan weer volbloed horror. En de erotiek en de horror voel je als kijker mee, en dat hoort het ook te doen.
Het is wel dat toen hoofdstuk 2 begon ik er weer even opnieuw in moest komen, en na de eerste twist weet je dat er nog wel enkele aankomen en ook wel in welke richting die zitten. De film is daarna niet heel verrassend meer op hoofdlijnen. Maar voor het algemene beeld mag dat de pret niet drukken, 4,0*.

Mee eens, het eerste deel was spannend, daarna kon het me niet veel meer boeien. Echt te langdradig.

De thriller Fingersmith van Sarah Waters speelt zich af in het victoriaanse Engeland. Hier is dat verplaatst naar Korea tijdens de Japanse bezetting (1910-1945). Ook dat was een cultuur waarin passie achter gesloten deuren verborgen bleef. (Schuif-)deuren staan symbool voor geheimen. De kerselaar is een mooie boom, maar ook een herinnering aan een zelfmoord. De natuur, de regen en het gebouw zorgen voor visuele hoogstandjes.

Dezelfde gebeurtenissen worden twee keer getoond uit een verschillend standpunt. In het eerste deel lijkt het plan van Fujiwara te slagen, in het tweede deel gaat het een andere kant op. Hij is de koele manipulator die het uiteindelijk moet afleggen tegen de twee vrouwen, die enkele expliciete maar stijlvolle vrijscènes hebben. Strijkinstrumenten zorgen voor een warme sfeer; paukengeroffel kondigt een dreiging aan. De sequel zou Sam-ph'ras moeten heten.

The handmaiden stond al eventjes op de kijklijst. Oldboi en Stoker waren best ok, maar voor Tha handmaiden waren de verwachtingen hoog gespannen. The handmaiden is een film over verleiden en misleiden. Beide werkwoorden lopen als een rode draad doorheen de film die werd overgoten met een erotisch sausje. Het verleiden en misleiden zorgt eveneens voor onderhuidse spanningen, motieven en diverse (subtiele) plotwendingen waardoor je als kijker kwaliteit voorgeschoteld krijgt. Scènes/plots worden vanuit verschillende personages verhaald waardoor de nodige diepgang wordt gecreëerd.

Ook de acteerprestaties, setting en kostuums waren sterk. Net als de montage en cinematografie. The handmaiden is een gewaagde film die de randjes opzoekt. Net daarom is hij zo gelauwerd en is ook Chan-wook Park een regisseur die met stip aangeduid moet worden wanneer hij iets nieuws op de markt brengt. Top!

Is it stupid to love someone being someone like you?

De opzet van The Handmaiden heeft wel wat weg van die van Parasite (ook een Koreaanse titel) waardoor mijn interesse meteen gewekt was, omdat ik Parasite zeer genietbaar vond. Hoewel ik hier een stuk lastiger in kwam, en ik de neiging had om de film uit te zetten, greep de eerste plottwist me flink stevig bij de strot. Vanaf dit punt krijgt het verhaal een heel andere lading, en wordt ook de eerste helft een stuk interessanter. Deze lijkt aanvankelijk heel recht toe recht aan, maar krijgt dan al gauw een diepere laag mee.

Toen ik eenmaal het verhaal ingezogen was werd ik niet teleur gesteld en werd deze almaar beter. Hoewel de verassing er op een bepaald moment wel een beetje vanaf was bleef de uitvoering constant van een zeer hoog niveau en beviel de mix van romantiek (met de nodige expliciet in beeld gebrachte erotiek), drama, mystery en zelfs een vleugje horror mij zeer goed. Hierbij scheelt het wellicht dat ik niet bekend ben met de mini-serie Fingersmith waar The Handmaiden op gebaseerd is, al heeft dit verrassende werkje mij wel nieuwsgierig gemaakt om ook het origineel te gaan ervaren.

Het moge duidelijk zijn dat ik dus te spreken ben over dit werkje , al laat ik hem niet met de volle mep naar huis gaan. Dit komt toch omdat het eerste uur voor de eerste keer als " doorploeteren" ervaren kan worden en het verhaal wel wat vlotter verteld had kunnen worden. Toch maakt de cinematografie en het acteerwerk (wat aanvankelijk wel even wennen is binnen de een Zuid-Koreaanse setting), veel goed en wordt het verhaal zo sterk afgerond dat het de investering dubbel en dwars waard is. Hoeveel geduld ben jij bereid op te brengen?

4,0*

Goed maar niet geweldig. Eigenlijk is de film vooral interessant wanneer The Handmaiden erin voorkomt. De stukken zonder haar vond ik eerlijk gezegd nogal saai. Het verhaal is goed gevonden. Ik vind de subplot over die vieze verhalen van de nonkel eigenlijk wat te uitgebreid verteld. Het leidt af van het hele verleiden en misleiden plot. Acteerprestaties zijn goed en de expliciete scènes worden niet geschuwd.

Verder heb ik niet meteen veel zinnigs te zeggen over deze film. Misschien als laatste puntje was de extended versie me wat lang.

Wauw. Ik heb deze film denk ik een maand geleden gezien en er gaat denk ik geen dag voorbij dat ik er niet aan moet denken. Zoveel indruk heeft hij gemaakt. Ik moet wel zeggen dat part 1 me niet zoveel deed het was allemaal een beetje zoetsappig, maar part 2 en 3 waren super interessant.

Heb bij deze nu eerst eens niet de DC gezien, meestal doe ik dit wel indien beschikbaar, maar bij een vorige film (Donnie Darko), had ik volgens sommigen beter eerst de gewone versie gezien, dus bij deze, nu eerstvde gewone versie. Wow, dit is me toch wel een subliempje. Echt een mooie, toch krachtige en zelfs duistere film op zn geheel eigen manier. Zuid-Koreanen leveren met regelmaat wel toppertjes tot ware pareltjes af, voor mij dan vaak in het horror, thriller en actie genre. Dit was toch weer iets totaal anders, romantisch en mysterieus, met toch ook een bepaalde spanning aanwezig, vond alles bijna tot de perfectie gedoseerd en tot de kijker gebracht. Ook kwam het geheel gewoon ook uiterst kwalitatief over. Deel wel de mening dat het na part one enkel beter wordt, niet dat eerste deel me niet aansprak, integendeel, het vervolg is meer dimensioneel, wat diepgaander allemaal, kon ik zeer appreciëren en maakte het uitmuntend ipv goed. Ik neig nr een 9/10.

Los hiervan ben ik ook sinds een tijdje de serie The Handmaid's Tale, wat ik ook zeer sterke serie vind...de dienstmeisjes zijn blijkbaar sterk onderwerp.

Fraai vormgegeven en mooi gefilmd. De film heeft een ingenieus plot dat in drie hoofdstukken uit de doeken wordt gedaan. Het acteerwerk is behoorlijk goed en de twists zijn zeer welkom want het tempo is vrij laag.

Mooi om gezien te hebben maar een regelrechte aanrader vind ik het niet.

Bewonderenswaardig dat deze film eigenlijk zo goed is. De hysterie, malligheid, doorzichtigheid of klefheid hadden zomaar de doorslag kunnen geven maar steeds net op tijd weten de hoofdstukken hun opbouw doeltreffend af te ronden. Goed regie.

Deze na dik een uur afgelegd. Wat ik ook doe, er is geen enkele Chan-wook Park film die me echt kan boeien. 2 niet uitgekeken en geen stem op geplaatst, 2 niet uitgekeken en wel een stem op geplaatst, en 1 wel uitgekeken en ook een stem op geplaatst, maar compleet vergeten en weet zelfs gewoon niet waarover het ging. Ik denk niet dat het ooit zal komen bij hem. Ik vind alles saai, gekunsteld op een oninteressante manier en nodeloos complex. Gewoon echt niet leuk om naar te kijken. Vroeg of laat ga ik wel nog eens iets proberen, maar ik ga hem toch vermijden voor langere tijd nu. Lijkt mij geen regisseur voor mij jammer genoeg. Deze verloor me vooral bij deel 2.

Jammer dat je niet wilt weten waar de film naar toe werkt... maar stem dan ook gewoon niet!

Hoe je het voor jezelf kunt verantwoorden dat je de ene keer geen stem uitbrengt als je de film niet afgekeken hebt en je dat een andere keer wel doet snap ik niet. En zeker als je totaal niet meer weet waar de film over ging en toch gewoon een waardering geven. Verwijder je stem dan ook maar gewoon zou ik je aanraden.

Ik snap dat niet maar voor mij neem je films kijken dan totaal niet serieus. Erg jammer en maakt veel gemiddelden hier totaal onbetrouwbaar.

Wel fijn dat je er zo eerlijk over bent; weten we wat jouw stemmen mogelijk waard zijn...

Neem mijn stemmen dan ook niet serieus. Er zijn er heel veel die stemmen op een film die ze niet gezien heb. Ik heb in het verleden al veel stemmen verwijderd op films die ik niet volledig uitgekeken heb. Maar meestal als ik die films opnieuw kijk, blijft het oordeel hetzelfde. Als een film na een uur en 15 minuten niet kan overtuigen en niet meer kan volgen, heeft verder kijken echt geen zin. Dan kan je nog beter weer van het begin opnieuw kijken.

Nu ik plaats mijn stem vooral als ik 2/3e van de film gezien heb, en nooit als ik minder dan de helft heb gezien. Stoker heb ik 100% zeker uitgekeken, maar ik weet letterlijk niets meer over de film. Niets. Maar ik heb hem wel gezien, en ik stemde toen minstens 3 jaar geleden direct na het zien van de film.

Verder hoef je me echt niet te zeggen wat ik wel of niet moet doen. Mijn ratings zijn sowieso maar indicators omdat herinneringen vervagen en omdat ik soms een halve ster te veel of te weinig geef. Maar mijn hoge stemmen zijn zeer betrouwbaar. Zijn mijn stemmen lager dan 2,5*, dan kan je ervan uitgaan dat ik de film niet leuk vond, niet begreep, een gebrekkig dertien-in-een-dozijnwerkje of gewoon te zwak vind. Enja, in sommige gevallen maar nog altijd een grote minderheid niet uitgekeken heb.

Gemiddeldes hier zijn sowieso niet betrouwbaar IMO. En op IMDb nog minder. Ik denk niet dat het een goed idee is om een grote factor te geven aan gemiddeldes van een film vooraleer je een film kijkt. Daarnaast is mijn smaak niet dezelfde als die van de gemiddelde user op zowel muziek als film.

Het kan dat er eens een stem totaal onterecht verkeerd is, maar ik mag daar zelfs een film voor uitgekeken hebben, want de stemming, omstandigheden en vermoeidheid spelen allemaal mee. Het gebeurt soms, maar niet veel.

In mijn beginperiode gebeurde het wel eens dat ik een stem plaatste nadat ik amper 10 minuten van een film had gezien. Die stemmen zijn allemaal jaren geleden verwijderd. Maar ik heb een (vrij zware) concentratiestoornis en lichte vorm van prosopagnosia (moeite om gezichten te herkennen, ook in het dagelijks leven, meestal herken ik mensen door andere kenmerken en de context waarin ik ze ontmoet, waardoor het geen groot probleem vormt). Mijn geheugen werkt ook anders dan dat van de gemiddelde mens. Anderzijds ben ik wel op zoek naar verdieping, stimulatie en originaliteit. Ik ben zeer sterk visueel aangelegd. Soms compenseren mensen gebreken op andere manieren. Een blinde kan soms sonargolven opvangen en zoals een vleermuis zien, en ik ben zeer sterk visueel ontwikkeld. Als een film een interessant thema heeft en zich onderscheidt, overwin ik dat vaak. Maar niet altijd. Vooral bij mozaiekfilms of films met veel personages heb ik moeite.

Het probleem hier was dat ik bij deze film kon ik maar 3 of 4 gezichten herkennen, waardoor ik bij deel 2 alles kwijt was was wellichr een soort flashback Ik kon niet meer weten wie wie was en ik was alles totaal kwijt. Neem daarbij dat deel 1 ook niet zo interessant was, maar tot daar kon ik volgen twist incluis, hoewel ik het een geforceerde en niet logische twist vond.

Hoe dan ook, ik denk dat mijn stemmen sowieso - wat ik ook doe - per definitie te apart zijn om een hulpmiddel te zijn voor andere mensen. Maar dat ontneemt mijn recht om te stemmen niet. Ik pretendeer ook niet de alwetende te zijn die het juiste oordeel geeft aan een film. Ik ben geen filmrecensent. Ik stem op gevoel.

Ik vind zelf Parks films visueel wel erg mooi, met name Stoker. Maar ja, dat is persoonlijk. Dat gaat vermoedelijk dan ook niets meer worden tussen deze regisseur en jou, maar dat is prima toch? Genoeg anders te ontdekken.

Ik ontken dat zeker niet. Ik weet niet waar het aan ligt. Het is moeilijk om de vinger op de wonde te leggen, maar zoals je zegt: genoeg andere mooie dingen te ontdekken. En er komt nog wel eens een dag waarop ik het probeer. Alleen zal het niet voor binnenkort te zijn.

[quote]TornadoEF5 schreef:

[quote]Brave-Neo schreef:

Mijn reactie van afgelopen zaterdag was teveel ingegeven hoe ik mij toen voelde en ook ik stem veelal op gevoel dat ik heb bij een film.

Ik heb geen verstand van technieken van film maken dus ik ga vooral af op hoe een film me emotioneel raakt. Mooie beelden kunnen daarbij helpen aangezien film toch vooral een visueel medium is!

Grootste probleem is dat deze film natuurlijk 1 geheel is en geen serie verdeeld in delen. Apart in deze film is natuurlijk dat we deels dezelfde scenes zien uit een ander standpunt maar dat maakt dit juist tot een bijzondere film voor mij omdat het iets toevoegt en de plot verdiept.

Het slotstuk van dit verhaal verdient het wel om gezien te worden vind ik; mogelijk dat het jou ook verrast en aanspreekt! Ik hoop dus dat je deze film met al zijn twists eens in zijn geheel zult beleven..

[quote]Brave-Neo schreef:

[quote]TornadoEF5 schreef:

Dat zal ik zeker doen! Gewoon nu niet. Geldt ook voor Oldboy trouwens.

Mooie cinematografie, kostuums en setting (prachtige groene en weelderige bomen). Knappe zuid-Koreaanse schonen, vooral Kim Tae-Ri. Een intrigerend erotisch geladen verhaal met intriges, passie en verraad. De film duurt wel iets te lang en het middenstuk is ook voor mij het zwakste deel. De herhalingen vanuit een ander perspectief en bijhorende twists shockeren namelijk niet, daarvoor is de manier van filmen te verwarrend en de montage te chaotisch. De kijker krijgt ook geen aha-moment. In andere films, The Usual Suspects om maar een voorbeeld te noemen, is de verrassende ontknoping veel impactvoller. Of bijvoorbeeld in een willekeurige aflevering van Agatha Christie's Hercule Poirot.

Een film die je een hele poos bezig houdt. Ten eerste natuurlijk vanwege de lange zit, maar ook omdat de beelden nog een poos doorwerken in je gedachten (bij mij tenminste wel).

Tijdens deel 2 begreep ik er weinig meer van en ging de vaart er erg uit, maar het slot maakt alles goed. Prachtige sfeerbeelden afgewisseld met erotische scenes; het kom me uiteindelijk zeker bekoren! 3.5☆

In een standenmaatschappij zijn er strakke regels over welk gedrag passend is voor welke sociale klasse. Kleding en juwelen bepalen of iemand eruitziet als een gravin of als een dienstmeid. Hier proberen oplichters op listige wijze binnen te dringen in de hogere kringen. Seksuele afwijkingen leggen de onderliggende drijfveer van personages bloot. Ze moeten kiezen tussen rede en passie: conformeren aan het opgelegde rolpatroon of hun innerlijke verlangens volgen. De maatschappelijke regels zijn door mannen geschreven, en de vrouwen komen hiertegen in opstand. De hand van Sarah Waters blijft herkenbaar, ook al is haar roman verplaatst van het victoriaanse Engeland naar Korea tijdens de Japanse bezetting.

De intrige kent meerdere verrassende wendingen, volgens het principe "wie laatst lacht, best lacht." Flashbacks en afwisselende vertelstandpunten verduidelijken de ware toedracht. Dezelfde gebeurtenis wordt soms tweemaal getoond uit een verschillend perspectief. Er zit afwisseling in de locaties: van een boevenhol naar een adellijk huishouden; van het natuurgroen naar een donkere slaapkamer, waar geheimen verborgen bleven achter schuifdeuren. Tekeningen, regen en een kerselaar zijn visuele elementen, net als de suggestieve gelaatsuitdrukkingen.

Overhyped.

Misschien niet hier op MovieMeter, maar alle filmliefhebbers op de internationale filmplatformen houden elkaars handje vast terwijl ze luid roepen hoe geweldig deze film wel niet is. Ik kan het er helaas niet mee eens zijn, al is mijn mening meer iets persoonlijks. Ik kwam er tijdens het kijken ook pas achter dat deze film invloeden van Fingersmith gebruikt.

Positief is de visuele regie. Schitterend, precies camerawerk en prachtige architectuur. Bijna elk shot ademt een eigen sfeer uit waardoor bijna alle settingen tot leven komen. Ik heb in het verleden meerdere films van Park gezien, maar dit was voor zijn doen een aanzienlijk niveau hoger. Deden maar meer films aan zo'n knappe uitstraling, al zal dat wel aan het budget van Park hebben gelegen. In ieder geval maakt hij 100% gebruik van zijn middelen.

Eerste kritiekpunt zijn de belachelijk vervelende personages. De enige die ik kon pruimen was Jung-woo, vooral dankzij z’n charme. Tae-ri was erg wisselvallend. Haar personage past wel in de film, alleen past ze er zelf niet zo in. Een vreemde uitstraling die ik maar zelden kon plaatsen, maar gelukkig was ze een stuk beter dan Min-hee. Haar theatrale uitdrukkingen en teksten, onderdeel van de film of niet, werkte al na 30 minuten enorm op mijn zenuwen.

De film was ondanks dat aan een voldoende gekomen, maar helaas raakte Park blijkbaar niet opgewonden genoeg, wat me brengt bij het tweede kritiekpunt. Ik heb me zelden zo ongemakkelijk gevoeld tijdens erotische scenes. Apart vormgegeven, belachelijk geacteerd en vooral bizar lang uitgesponnen. Ik kan bijna niet geloven dat dit uit het bronmateriaal komt, want het was amper te doorstaan. Het liet ook een dusdanig slechte nasmaak achter dat ik serieus heb lopen twijfelen de film niet wat lager te geven.

Het is wel een film met klasse en kwaliteit. Best boeiend voor enige tijd en met een meer dan degelijke finale. De slotscene daarbij uitgezonderd. Ik heb de versie van 144 minuten gezien, waar ik na enige tijd echt wel klaar mee was ondanks het interessante verloop. Ik kan me niet voorstellen dat ik de versie van 167 minuten had kunnen uitzitten. The Handmaiden kent een sterke fundering en een prachtige visuele uitstraling. Ik denk alleen dat 'ongemak' niet iets is waar Park zo op heeft gejaagd, maar dat is het voornaamste begrip dat ik met deze film associeer.

Prachtige licht erotische film, en ook fantastisch in beeld gebracht. De actrice Kim Tae-ri die ik al geweldig vond in Mr Sunshine speelt weer de pannen van het dak. Een echt pareltje...

Bijzondere film, mengelmoes van drama, thriller, horror en erotiek. Ik had het gevoel naar een Japans sprookje te kijken, van het type "de bedrieger bedrogen".

Ik moest denken aan films zoals Mulholland drive (omwisselen van goeden en slechten), The postman always rings twice (en aan vele noirs in het algemeen), Bound (tja, wat denkt een man – ze vragen het zich ook af in de film) en ook Pulp fiction (de verhaalstructuur+montage).

Het is een veeg teken dat het mij niet allemaal 100% boeide, die vertelling van Park. Zijn raadseltje ‘wie beduvelt wie’ was maar tot zekere hoogte interessant, Prachtige vormgeving, de film zag er zeer mooi uit, af en toe raakte de film een snaar, zeker en de laatste 5 minuten waren magnifiek. Met de vele shots in de spiegel als metafoor voor 'het is dan ook niet wat het lijkt' linkt Park inhoud met vormgeving en een mooie score van oa Mozart, komt de film dan toch nog boven de middelmaat maar meer ook niet.