Mad Max (1979)

goeie maar redelijk simpel en erg verouderd

Waarvan akte. Tweede herziening, en bam: van drie ballen naar vier. Als het zo door gaat kan ie na nog twee kijkbeurten m'n top 10 in...

Deze nog eens opgezet. Lang geleden gezien, was zelfs vergeten dat dit een Australische film is. Maar goed, nu de apocalyps effectief met rasse schreden nadert, wil ik liefst zo goed mogelijk geïnformeerd zijn. En dan lijkt me dit wel leerijk kijkvoer...

Toch lichtjes teleurgesteld. In 1979 was dit ongetwijfeld heel erg edgy. Vandaag helaas een pak minder. En dan vallen de gebreken natuurlijk extra hard op, in de eerste plaats het gebrek aan een echt verhaal. Destijds kon je dat nog goedpraten onder het mom van “anarchie!” en “kicken!”, maar anno 2020 klinkt dat toch als een zwaktebod. De actie en de chaos ogen lang niet meer zó zinderend. Ik had vooral de indruk dat de makers zelf niet goed wisten waar ze naartoe wilden.

Al wil ik de film ook niet helemaal afschieten. De sfeer is wel lekker rauw (vreemd dat deze regisseur later nog Happy Feet zou maken) en er passeren een hoop coole bolides de revue. Maar verder hangt er simpelweg te weinig vlees aan.

Dus ja, mijn 2,5* van 13 jaar geleden blijven gewoon staan.

Intussen is de film al 41 jaar oud, en dus nog meer gedateerd dan hij al was.
Het blijft evenwel leuk om hem eens te herbekijken.

“They say people don't believe in heroes anymore. Well damn them! You and me, Max, we're gonna give them back their heroes!”

Prima klassieker. De grote kracht van Mad Max is de regie en het camerawerk van Miller. De manier waarop hij alles in beeld brengt is fenomenaal, en het dystopische sfeertje met veel lege wegen en weidse landschappen werkt goed. De manier waarop het geweld juist niet expliciet in beeld wordt gebracht is mooi gedaan, en Gibson en de andere acteurs zijn goed gecast. Mad Max heeft overduidelijk en gering budget, maar wat Miller ermee weet te doen is geweldig.

Slecht.

Heel erg gedateerd, deze klassieker. Mad Max doet mij een dikke 40 jaar na datum ontzettend amateuristisch aan, in acteerwerk, in geluideffectjes, e.d.
Een piepjonge Mel Gibson is niet over naar huis te schrijven, maar dat geldt voor zijn castgenoten evenzeer. De zgn. 'post-apocalyptische' wereld - of toch de wereld van een samenleving in verval - blijft mij vrij vaag, aangezien alles er nog zowat hetzelfde uitziet. De setting is weinig meer dan wat mongolen die over een lege snelweg rijden.

Niet mijn ding.
1

Er zijn genoeg oude films die nog prima tegenwoordig de dag vermakelijk of erg goed zijn. Daar valt deze helaas niet onder! Sterk gedateerd en om het verhaal hoef je hem niet te kijken..

Ik heb vanmiddag deze actiefilm met plezier na vele jaren herzien. Maar het vervolg The Road Warrior vond ik beter en ga die binnenkort ook herzien. En zoals bloodysjaak al melde dat er mega veel oude films zijn die zeer het kijken waard zijn. Voor mij in ieder geval wel

Mad Max zou het begin vormen van een bekende reeks dystopische post-apocalyptische films maar gek genoeg is deze film een buitenbeentje in die reeks. Nergens ziet deze film er zo dystopisch uit als in de delen die zouden volgen. Het lijkt allemaal meer een eigentijdse, eind jaren 70 dus, plattelands actiefilm die zich afspeelt in de Australische outbacks. Een soort brute versie van Dukes of Hazzard dus maar dat is nog altijd mijlen verwijderd van een post-apocalyptic wasteland. Als film zelf en ook qua verhaal is het zeker niet verkeerd. Beetje gedateerd en oogt misschien wat goedkoop maar nog altijd een prima filmpje.

Een film waar de roest vet op zit. Best jammer want vroeger vond ik Max best te pruimen. Ik heb er zo'n 45
minuten naar kunnen kijken. Daarna af gekwakt. Aan deel 2 ben ik wijselijk maar niet meer aan begonnen.