Mad Max (1979)

Alvorens ik de film van 2015 bekijk, wou ik the good old one uit 1979 bekijken. Een erg piepjonge Mel Gibson hier. Een Mel Gibson met een povere weinig charismatische uit het oog springende acteerprestatie. Een ontgoocheling, net als de film overigens. Ik dacht dat dit een klassieker moest voorstellen, maar blijkbaar ben ik niet de enige die dit een vrij matige prent vindt.

De achtervolgingsscenes (en dat zijn er wel wat) springen het meest in het oog. Ook vandaag de dag zien die er nog vrij behoorlijk uit. Spannend en spectaculair ook. Niets op aan te merken. De andere acteurs tja, wat kan ik daarover zeggen: Bobcat Goldthwait (Zed uit de Police Academy reeks) zou niet in misstaan hebben in de losgeslagen gekke motorbende. Weinig overtuigend of realistisch. Ook het scenario zat nogal onlogisch in elkaar. Max stopt bij de politie, maar wordt dan gedwongen om terug de misdaad te bestrijden. Max wordt nadien mad nadat ze zijn vriendin overhoop rijden. De titel moet ergens verklaard worden natuurlijk. Die granny was wel lachen geblazen. Bizar ook waarom geen enkele van die motorbende een vuurwapen draagt.

Al bij al een interessante film voor zijn tijd en ondanks alle tekortkomingen toch een bepaalde status opgebouwd, niet als klassieker, wel als boeiende film die je wel eens moet gezien hebben.

Een aantal latere Mad Maxen had ik al wel gezien, maar het origineel was er nog niet van gekomen. Het blijkt een best aardige B-film te zijn, met toffe actiescenes, redelijk acteerwerk en toch wel een bepaalde grimmigheid qua sfeer - ondanks de cartooneske motorbende. Maar toch valt er ook wel een hoop op aan te merken. De sfeer is weliswaar leuk neergezet, maar ik heb verder geen moment het idee gehad dat ik in een postapocalyptische wereld of zelfs maar een dystopie zat te kijken; meer naar een over-the-top actiefilm met een loslopende bende motortuig. En tja, het verhaal was verder niet bijzonder logisch en op momenten ook wel saai. Desondanks goed om ook deze Mad Max af te kunnen strepen, en ik denk dat ik deel 2 en Beyond Thunderdome toch ook maar weer eens op moet zetten.

Blijft interessant maar per saldo toch teveel matige stukken en effects. De achtervolgingen zijn eigenlijk gewoon slecht.

Is niks aan gelogen. Dit is ook gewoon een beroerde film. Gelukkig maakte Miller alles goed met Fury Road 2 jaar terug.

Anything I say. What a wonderful philosophy you have

Zo af en toe ontdek je toch nog een aantal films die je in de loop der jaren altijd gemist hebt. De Mad Max franchise is er eentje die al erg lang op mijn verlanglijst stond, al staat me er toch iets van bij dat ik hier ooit flarden van heb gezien, maar Fury Road was mijn eerste echte kennismaking in mijn MovieMeter periode met die gekke Max. Dat was echter ook alweer meer dan 2 jaar geleden en nu eindelijk toch eens voor gaan zitten.

Al twijfelde ik even aangezien mijn broer dit één van de slechtste films vond die hij ooit had gezien. Vreemd toch hoe smaken soms kunnen verschillen want waar hij de dialogen belachelijk slecht vond, vond ik het eigenlijk nog wel een leuk sfeertje hebben. Je merkt dat Mad Max op een laag budget is gedraaid en dat is iets dat me eigenlijk alleen stoorde bij de achtervolgingen. Dat soort versnelde beelden.. Het ziet er toch bijzonder knullig uit. Verder is dit een film die er een ietwat vreemde balans op nahoudt. Het apocalyptische tijdsbeeld is tof, dan lijkt de film te verzanden in één of ander vakantiefilmpje om dan uiteindelijk een geslaagde horror te worden. Toch knap hoe zo'n scène als de moord op Jessie en Sprog juist door het niet tonen van de moord an sich toch effectiever wordt dan wanneer Miller dit wel in beeld had gebracht. Vreemde mix dus en op de een of andere manier vormt dit allemaal wel een leuke combinatie.

Zeker omdat er ook de nodige fun van afstraalt. Mel Gibson is übercool als Max Rockatansky, weten we ook weer ineens waar Jan Verheyen zijn 'Nacht van de Wansmaak' alter ego vandaan heeft gehaald, en draagt de gehele film. Leuk ook om een wat jongere Hugh Keays-Byrne te zien, althans toch in vergelijking met Fury Road waar hij ook een grote rol in heeft. Keays-Byrne is misschien net iets te schmierend om echt angst aan te jagen (zeker die blonde streep in zijn haar ziet er zo lachwekkend uit) maar dat wordt dan wel weer opgevangen door Geoff Parry als Bubba Zanetti. Wel nog een goede rol voor Joanne Samuel trouwens als Jessie. Had verwacht dat dit echt puur een mannenfilm ging zijn, maar Samuel moet niet onderdoen voor dit al testosteron op moto's.

Heb in ieder geval zin om de volgende films eens te zien. Lijkt me tot nu toe een leuke franchise te worden, indien de films zowat hetzelfde niveau behouden. De sequel scoort gemiddeld echter heel wat hoger en dat is toch ook redelijk zeldzaam. Wat een oeuvre heeft die Miller er trouwens op nagehouden. De Mad Max reeks, een film over een varken, wat animatiefilms over pinguïns en dan zo'n tranentrekker als Lorenzo's Oil..

3.5*

Hmm nooit gedacht dat dit mij zou kunnen bekoren...
Staat al lang op men lijstje maar het scifi-genre ligt mij niet echt, toch is deze klassieker iets wat mij wel ligt.de sfeer is aanwezig, mel gibson speelt goed, gekke tegenspelers, 3,5* voor deze, op naar mad max 2 !

Voor een film van nog geen half miljoen (Australische dollars) is het best een mooi eindresultaat. Tegenwoordig kost alleen de catering al een half miljoen.

prijs kwaliteit wel maar per saldo is t eigenlijk vrij matig..

Teleurstellende klassieker.

Sowieso een heel andere film dan ik had verwacht. Weinig te merken van een post-apocalyptisch sfeertje en vond het ook verrassend dat Max in de laatste tien minuten pas echt 'Mad' werd. Cool Max in het begin (vond de openingsscène best leuk) kon ik ook nog wel pruimen, maar de stukken met Family Max waren er echt wel teveel aan. Nooit gedaan dat een actefilm van nog geen anderhalf uur zo zou kunnen slepen.

De autoscènes zijn verder wel aardig, Mad Max is op z'n best als de vaart er flink in wordt gehouden. Dat gebeurt helaas veel te weinig en zijn het vooral het amateuristische acteerwerk en de domme muziekkeuzes die een hoofdrol opeisen.

Kan ergens wel zien waarom dit een (cult)klassieker is geworden, zeker voor mensen die wat met auto's hebben, maar bij mij overheerst vooral 'erg amateuristisch' en 'heel erg verouderd'. 2*.

beter mee vermaakt dan ik had verwacht, en van wat ik me kan herrineren ook beter verteerbaar dan het (over het algemeen) beter gewaardeerde 2e deel.

Laten we het niet gaan ontkennen. Mad Max heeft nogal wat mankementen. Dat het budget laag was is iedere seconde te merken. Het acteerwerk is slecht, editing af en toe nogal rommelig, characters zeer stompzinnig (die hele Toecutter en z'n bende kan je toch geen moment serieus nemen??), en dan natuurlijk die verdomde versnelde beelden (al is het hier heel wat minder storend dan in het tweede deel).

Maar toch heeft deze Australische low-budget klassieker iets. De vele race/achtervolgingsscenes zijn om van te genieten biivoorbeeld. Daarnaast is Max' wraak gewoon erg tof. Had wat mij betreft een groter gedeelte van de film mogem bedragen.

Racende oldtimers langs uitgestrekte Australische wegen. Veel crashes (en uitpuilende ogen) houden het interessant.

Wat mij betreft een hele aardig low budget filmpje die je vooral in tijdsperspectief moet zien lijkt me. Ja het ziet er niet altijd even best uit, matige dialogen en karakters dat je denkt wtf? Toecutter en Fiffy om eens een paar te noemen en Gibson komt nogal bleu over. Doch snap ik wel hoe de film een beetje een klassieker is geworden en vooral cult. Want een bepaalde sfeer hebben beelden zeker. Door het lage budget maken ze zich van bepaalde dingen af het aanrijden van Gibsons vrouw om maar eens wat te zeggen, maar de eindeloze weg, met wegrazende motorbende, het schoentje en nog rollende balletje als getuige achterlatend vind ik toch wel heel mooi. En zo zit de film vol met mooie scenes aangevuld met muziek en vind ik het wel mooi hoe Max wraak neemt in die zin, vooral die ene die hij aan een auto vast maakt.


Sfeervol, altijd leuk om te zien.

Nette low budget film met een paar saaie stukken. En de motorbende is af en toe gewoon te kinds. Echter de fraaie opnames van de achtervolgingen maken de film. De zwarte 'Ford Falcon Interceptor ' steelt de show. We zien hoe Max , 'mad ' begint te worden. Het 2de deel is toch echt het beste van de reeks. Ook Fury road kan daar niks aan veranderen.

Op asfalt stukken na echt saai en slecht.

Boze Max.

Ik heb elk deel in de serie nu gezien, maar nog niet de eerste daarvan gerecenseerd. Dus bij deze, ga ik dat mooi eventjes doen. Ik herinner me de film nog best goed voor een productie die toch wel weer eventjes geleden was gemaakt.

Gibson past goed in zijn rol, hij heeft gewoon die blik wel een beetje. Daarbij mist het charme ook totaal niet. De rest was vaak wat overdreven, dat gedoe rondom die Night Rider stond me echt absoluut niet, maar de film weet zijn elementen soms wel goed te kiezen.

De wraak waar de film om draait had van mij dubbel zo lang gemogen, en voelt dus ook een beetje afgeraffeld aan. De rest van de film was ok, de achtervolgingen van de bende zijn ok in beeld gebracht. Redelijke actie/thriller dat op sommige elementen te kort schiet.

Afgelopen week weer eens gekeken. Blijft een redelijke film, maar ook niet meer dan dat. De film is vrij traag, en hoewel ik snap dat de verhaallijn omtrent zijn vrouw en kind essentieel is voor de totstandkoming van zijn ‘mad’ karakter, komt het vaak zo cheesy over dat ik me er maar moeilijk in kan verplaatsen.

Pluspunten zijn de achtervolgingen, en natuurlijk de brute eindscene, die een inspiratie lijkt voor die ene horrofilm enkele decennia later.

Max Rockatansky (een piepjonge Mel Gibson in een van zijn eerste filmrollen) is een politieman in een post-apocalyptisch Australië. Hij krijgt het aan de stok met een motorbende onder leiding van de barbaarse Toecutter. Een en ander leidt tot veel achtervolgingen en een neerwaartse spiraal van geweld.

De film is gedraaid met een laag budget, en dat is te zien ook. Ik werd niet vrolijk van de film, het toont wat mij betreft een te somber toekomstbeeld. Ik denk dat ik de vervolgfilms dan ook maar laat voor wat ze zijn. 2*

Ik heb me altijd afgevraagd of ze in Nederland de Amerikaanse dub of de originele Australische dub uitzenden.
Weet iemand dat?

De videorelease in Belgie was de Amerikaanse dub, dat herinner ik me. Ik heb een DVD versie met de keuze tussen de VS of Australische dub.

Kocht deze op blu-ray,en dat voegt wel wat toe aan deze film. Met het geluid flink in de + klinken die ronkende motoren wel erg lekker, de film voelde als een andere ervaring dan de oude vhs tape.
Ik vond het prima vermaak,maar ik heb dan ook een zwak voor 70s (en begin jaren 80) films. En die mogen best langzaam zijn.

Deel 2 is, voor de weinige die hem niet kennen veel meer post-apocalyptisch btw. Deel 3 vond ik dan weer niks (met tina turner)

Na 40 jaar nog steeds een geweldige film. Staat ook op Netflix.

Ik zag eerst Mad Max 4, een extravagant actiespektakel en begon daarna aan deel 3 en nu deze. Behalve dan dat de achtervolgingen nog steeds uitstekend in beeld zijn gezet kan je niet zien dat dit dezelfde reeks is, zo groot is het verschil. Vooral deze deel 1 die zich ook afspeelt in een wereld die gewoon de onze is waar hoogstens wat meer wetteloosheid is in de uitgestrekte binnenlanden. Ergens kan ik dat beeld wel waarderen en stukken beter dan die maffe verkleedpartij uit Thunderdome.
Verhaaltje zelf is weinig bijzonder, het gaat vooral om de losse scènes. In het eerste uur zijn die ook prima met enkel goed geschoten actiescènes, daarna wordt het allemaal een pak minder, mede doordat het verhaal niet echt trekt en Gibson een nogal saaie lead is. Met moeite 2,5*.

“I am the Nightrider. I'm a fuel injected suicide machine. I am a rocker, I am a roller, I am an out-of-controller!”

Toen ik ‘Mad Max: Fury Road’ had gezien heb al gezegd dat ik de hele serie nog eens moest bekijken. Nu is dat in 2015 dus geweest dat ik dat heb gezegd en nu dit eerste deel op Netflix te vinden is ben ik er maar eens aan begonnen, de serie was me eigenlijk een beetje ontgaan. Toch moest ik wel even wennen dat dit een ‘Mad Max’ film was. De setting die ik me namelijk had ingeprent was nauwelijks aanwezig, de vele achtervolgingen dan weer wel maar dat is ook het enige. Ik kwam er dan ook vrij snel achter dat ik even dit beeld opzij moest zetten, eenmaal gedaan was de film wel prima maar vond ik hem nog lange niet zo bijzonder.

Het was eigenlijk vrij nietszeggend, waar keken we naar en waarom? De film met een paar achtervolgingen was leuk, hier en daar wat actie maar voor de rest vond ik het een vrij flauwe film. Mel Gibson in zijn jonge jaren was leuk om eens te zien, maar ook zijn acteerprestaties zijn nog niet zo goed dat je hem later een legendarische acteur zou gaan noemen. George Miller weet duidelijk wat hij wild, alleen soms is het nog iets te schoon. Redelijke zit, duurt niet te lang, en leuk om het begin van de reeks te zien maar wel anders dan ik had gedacht en gehoopt.

3.0*

Prima debuut voor Miller, zeker gezien het budget van de film. Alle achtervolgingen en crashes zien er zeer overtuigend uit.

Echter zal ik nooit een groot fan worden van het Mad Max universum en vind ik die overdreven typetjes als bad guys echt vreselijk.

zojuist nog eens bekeken. Er wordt niks uitgelegd in de film. Toch zijn er hele landschappen 'Prohobited' plus een doodskop die aangeeft dat het daar giftig is (?). Daar speelt het eindgevecht zich in af en waar Max uiteindelijk besluit te blijven. Alsof er 2 werelden zijn.

Gisteren na een jaartje of 35 nog eens gekeken, echt een goede 70's classic met spanning makende blikmuziek geluiden en meesterlijke acteer en achtervolgingen van DIE tijd. Verhaal is langdradig en het duurt tot de laatste 18 minuten dat Max echt Mad wordt. Blijft een dingetje om te zien omdat de andere (veel betere) delen in het vooruitschiet waren.

Interessant hoe je in je hoofd een beeld kan vormen van een film voordat je deze gezien hebt. Met de paar aanknopingspunten die ik had - een nihilistisch sci-fi plot waarin 'piraten' in voertuigen oorlog voeren om grondstoffen, gemaakt aan het eind van de jaren 70 - had ik me Mad Max toch net iets anders voorgesteld. Meer in de lijn van Blade Runner, zowel qua gestroomlijnd toekomstbeeld als stilering.

De toon van Mad Max is behoorlijk camp, wat een verassing voor mij was. Het lijkt op momenten
alsof regisseur Stephen Miller de meer theatrale scènes van A Clockwork Orange heeft geprobeerd over te doen en hier een dun plot omheen heeft gebouwd. Maar op momenten deed het mij ook denken aan The Rocky Horror Picture Show. Halverwege begon ik mij af te vragen of het niet gewoon een graphic novel-verfilming betrof.

Ik gok dat deze 'spraakverwarring' deels te maken heeft met de tijd waarin de film is uitgebracht - de film heeft een broeierige sfeer die in de jaren 70 meer tot de verbeelding sprak, helemaal met de oliecrisis in het achterhoofd. Tegelijkertijd koos Miller duidelijk bewust voor een over the top-aanpak: zo omschreef hij de film als een 'stomme film met geluid'. Deze esthetiek is ook meteen het grote pluspunt van de film; van het verhaal hoeft Mad Max het niet te hebben.

Het script kent namelijk zijn mankementen; de film opent behoorlijk rommelig, scènes worden soms abrupt afgekapt, en emotioneel is de film zo plat als een dubbeltje. Daarnaast heeft Miller niet zijn best gedaan dit te compenseren door karakters uit te diepen. In plaats daarvan worden ze als pionnen over het bord geschoven om zo het verhaaltje iets van vooruitgang te geven. Dit maakt de kijkervaring bijna surreëel: je wordt in een filmwereld gesmeten waar je vrijwel niks van de voorgeschiedenis van de personages te weten komt. Ze zijn er, en de rest wordt aan de fantasie van de kijker overgelaten. In hoeverre dit echt op het conto van Miller komt, vind ik lastig te bepalen.

Het gebrek aan verhaal wordt gecompenseerd met een uitgebreide aandacht voor actiescènes, opgevoerde wagens, een hoop dutch angles, breed grijnzende criminelen en sferische overlays. (Zo laat Miller regelmatig hoofdpersoon Max' kolkende hoofd overgaan in de uitgestrekte landschappen en de voortschrijdende autowegen. Het punt moge duidelijk zijn: tijdens zijn neerwaartse spiraal wordt Max steeds meer één met zijn voertuig, en zijn voertuig is één met de weg, etc.) Dit visuele geweld in combinatie met de compleet opgeblazen filmsoundtrack zorgen dat de Millers dystopie tot leven komt en mij benieuwd maakt naar de verdere franchise. Ik hoop dat Road Warrior zijn status als klassieker waarmaakt en dat hierin het Mad Max-universum iets gedetailleerder en subtieler is uitgewerkt.

Verwarrende maar overwegende positieve ervaring!