Blade Runner (1982)

Nee, sommige vinden 'm meteen fantastisch maar ik kan niet zeggen hoeveel keer ik al heb gehoord of gelezen (bijna altijd eigenlijk) dat het zeker geen liefde op het eerste zicht was. Heel veel mensen zijn daar trouwens ook behoorlijk verbaasd over. Ze hadden nooit verwacht dat de tweede keer een totaal andere ervaring zou zijn.

Bij Nolan draait het om het verhaal maar bij Blade Runner is het verhaaltje een bonus (of een basis voor mood en existentiële thema's). Dat speelt in het nadeel van de film omdat we vooral eerst kijken naar het verhaal.

“I think, Sebastian, therefore I am.”

Eindelijk Blade Runner gezien en het is een speciale film. Audiovisueel is het één van de beste films die ik heb gezien met Los Angeles als schitterende futuristische stad die er tegelijkertijd echt en uitgeleefd uitziet. Het is donker en het regent constant wat een naargeestig gevoel geeft en erg sfeervol is. Maar ook het licht van de billboards die constant door de kamers schijnt is prachtig. En de muziek ondersteunt dat allemaal op weergaloze wijze. Het is sci-fi op zijn best maar er wordt ook een echte film noir sfeer gecreëerd.

Het verhaal rond Blade Runners en replicants vond ik niet heel erg bijzonder maar de acteerprestaties, de aankleding en de soms filosofische dialogen maken veel goed. De vraag “wat het betekent om mens te zijn” en de toekomst van AI is interessante materie maar echt diepgaand wil het allemaal niet worden. Een film als Ex Machina had hier toch wat meer over te vertellen. Alleen de laatste scene tussen Deckard en Batty is wat dat betreft interessant en ook gelijk de beste scene van de film. Maar audiovisueel is Blade Runner superieur en alleen al die scene tussen Deckard en Zhora (de achtervolging) is machtig mooi. Ford is goed maar wel wat wisselvallig. Zijn romantische scènes met Young bijvoorbeeld zijn niet geweldig. Hauer is weergaloos en ik was ook onder de indruk van Daryl Hannah. Het zijn allemaal kleurrijke personages in een donkere wereld. De laatste scene is lekker ambigu en Blade Runner is echt zo’n film die bij herziening alleen maar in waardering kan stijgen.

Halfje eraf toch maar weer. Het blijft een bijzondere film, maar toch wordt hij wat overgewaardeerd naar mijn mening. Hauer steelt de show en tilt het geheel naar een hoger niveau. Ford is echt oersaai. Deze jaren geleden aangeraden aan kennissen en die vonden hem allemaal erg tegenvallen. Woorden als saai, vaag verhaal etc. en ik moet eerlijk bekennen dat ik het daar wel een beetje mee eens ben. Zoals hierboven vermeld dat de waardering alleen maar kan stijgen naarmate je hem vaker hebt gezien geldt dus niet voor mij.

Waarom is het dan een bijzondere film, FunkStarr? Toch niet alleen voor Hauer? Mensen die Blade Runner saai en 'vaag' (hier is dat woord weer!) vinden, geven gewoonlijk een veel slechtere score. Onlogisch! Doe er iets aan!

Ik ben van mening dat iedereen die Ford als 'oersaai' bestempeld en dat als een minpunt aandraagt, de film niet heeft begrepen. Ik moet daarbij zelf wel toegeven, dat ik ook meerdere kijkbeurten nodig had om de film te leren waarderen. Het verwachtingspatroon is vaak verkeerd. Men verwacht aktie, plot, sf, maar krijgt iets geheel nieuws. Een kijkje in de psyche van een Android. Het is de wereld zoals Deckard die beleefd. Die aanpassing vergt herziening en tijd.

Blade Runner is een vreemd beest. Inderdaad, Basto, mensen verwachten aktie, spanning en plot maar het is eigenlijk geheel onverwacht een filosofische, haast poëtische film geworden waarvan de inhoud haast alleen bestaat uit wat de kijker in zich meedraagt (projectie). Natuurlijk, als je niet projecteert en alleen passief afwacht dan kan Blade Runner wel eens best een saaie bedoening worden.

Bijzonder vanwege o.a. de erg knappe vormgeving en sfeer, en het toch zeker ook voor die tijd niet toegankelijke verhaal. Men heeft destijds een unieke film gemaakt wat nog niet eerder vertoond was. Dat zie ik als dikke pluspunten. Toen ik hem voor het eerst zag samen met een vriend (hij vond de film al meteen saai en tegenvallend en nog net aan voldoende) wist ik ook totaal niet wat te verwachten en was ik een beetje overdonderd, maar dan niet door het verhaal maar vooral door de sfeer en vormgeving en de geweldige performance van Hauer. Ik bleef met allerlei vragen in m'n hoofd zitten. Maar het feit dat meerdere mensen het acteren van Ford als saai bestempelen geeft al aan dat ik niet de enige ben, zo onlogisch is het dus niet. Hij acteert vreselijk tam en lijkt er de hele film geen trek in te hebben, ik heb me er soms zelfs aan zitten ergeren. Ik vind het dan wat makkelijk om maar te zeggen dat al die mensen de film niet begrepen hebben. Met de term vaag doelde ik meer op het verhaal (ontoegankelijk), welke je na de eerste kijkbeurt nog even op je moet laten inwerken. Mijn score is hoog vanwege o.a. de uniekheid van de film, iets wat ik erg waardeer in cinema. Van Blade Runner is er maar één, en bovendien de eerste film die het op zo'n manier aanpakte. Dat wil dan niet zeggen dat er geen zaken in zitten die ik niet goed vind. Ford is er daar één van, die saaie zak .

Ter verdediging van Ford moet worden gezegd dat Deckard ten eerste al vanaf het begin tegen zijn baas heeft gezegd dat hij helemaal geen zin in deze klus heeft, en dat het ten tweede heel goed mogelijk is dat hij onderhand een onbewuste weerzin tegen het doden van zijn soortgenoten is gaan voelen. Dat hoeft verder geen excuus voor Fords saaie manier van acteren te zijn, maar maakt die misschien wel begrijpelijk als noodzakelijk om Deckards apathie om uit te beelden. (Mevrouw Thornhill zou hier nog aan toevoegen dat, ten derde, Ford eigenlijk altijd hetzelfde speelt – enigszins saai dus. Ik kan me daar soms wel wat bij voorstellen, hoewel ik daar bij Blade runner geen last van heb.)

Hoe minder Ford acteert, hoe beter, IMO. Ik stoor mij aan zijn latere periode waar hij echt probeert te acteren met gewichtigheid: Grote bewegingen, veel met de armen zwaaien, iemand bij de kraag pakken en dat waarschuwende vingertje, ... Nee, Ridley Scott en ik vinden Rick Deckard zijn allerbeste prestatie.
Ik denk dat sommige mensen een Ford zonder enthousiasme gewoon niet kunnen plaatsen.

Scott heeft Ford trouwens heel weinig 'gestuurd' en misschien vroeg hij zich daarom af waarom hij in deze film zat. Hoe dan ook, het komt de rol nou net ten goede (zie Thornhill's argumentatie). Ik kan me eigenlijk geen alternatief (een andere acteur) bedenken. Ik ga de jonge charismatische Ford dan ook missen in de sequel van Villenueve.

Ben het eens met de visie over Ford in deze rol. Het past gewoon.

Beter dan Ford in Witness?

Ja, want de agent in Witness kan je makkelijk bevatten maar Rick Deckard is de enige dubbelzinnige rol die Ford ooit heeft gespeeld. Vaagheid is geen gebrek maar een goede eigenschap. Vaagheid was de opzet van de hele film. Het kan 'dit' maar het kan best ook 'dat' zijn. De kijker wordt uitgenodigd om bepaalde dingen zelf in te vullen. iedereen zal Deckard anders zien.

Maakte bij een eerste kijkbeurt nog lang niet zoveel indruk als verwacht en gehoopt. De settings en gecreëerde sfeer vond ik zeer sterk, maar het verhaal had wat mij betreft nog veel verder uitgewerkt kunnen worden. Doordat Blade Runner aandoet als een wat afstandelijke, kille film, kostte het aardig wat tijd voor ik volledig thuis was in de wereld van de replicants. Daarbij kwam nog dat ik niet alles begreep, terwijl een aantal scenes weer (te) langgerekt of te zinloos op mij overkwamen. Vangelis' verder schitterende muziek versterkte dat vertraagde, lome gevoel nog eens extra. Het maakte dat ik na twee uur (als het ten goede was gekomen van de narratieve inhoud had dat best langer mogen worden) vooral bezig was de lege eindjes aan elkaar te knopen van een film die me wel intrigeerde, maar tegelijk wat teleurstelling en een hoop vraagtekens bij me opriep.

Surfende op het internet na afloop blijkt één en één toch wel twee te zijn, en met de vondst dat Ford dan voor een procentje of 80 zeker een replicant was, kan ik de film toch meteen alweer iets beter waarderen. Het triggert me als kijker later nog eens te herzien, om op die manier langzaam de diepere laagjes af te pellen die Blade Runner eventueel nog in petto mag hebben.

Voor dit moment beoordeel ik echter op wat ik zag en ervaarde tijdens de eerste kijkbeurt, en dan overheerst het gemengde gevoel. Een interessant verhaal met veel potentie, verpakt in een surreële omgeving en een ietwat traag aandoende plotverloop waar ik me niet altijd even veel raad mee wist.

3*

Ook ik heb mijn mening bij moeten stellen na een nieuwe kijkbeurt. Ik herkijk regelmatig overigens. 1 ster erbij. Ik weet nog goed dat ik hem de eerste keer zag ik de film te weinig actie vond hebben. Was 13 meen ik en beschikte toen reeds over best veel geduld. Ik kijk alles uit, hoe dan ook. Tempo ligt me niet gauw te laag. Maar was ingesteld op de beweging en niet de gedachte. Sfeer maakte toen reeds al indruk maar nu nog meer. Ben wel bang dat ik een opgepoetste versie te pakken had. Goede film. Schitterende muziek!

Meesterlijk sci-fi film, elk jaar zie ik hem weer en hij boeit me nog steeds en bij mij staat hij op plaats 2 in mijn top 10 lijst. De hele film speelt zich af in het donker en veel regen wat de sfeer nog mooier maakt en het poetische verhaal staat als een huis, en vele mensen zullen zich afvragen of Deckard nu zelf een androide was of niet. Het verhaal wordt mooi vertelt het gaat over 6 androids die op aarde landen en er flink op los gaan, en het is de taak van Deckard (goed gespeeld door Harrison Ford) om deze 6 te elimineren. Harisson en Rutger Hauer spelen erg goed, vooral de laatste zit helemaal in zijn rol misschien leuk om te weten dat Rutger zijn auditie met dit geblondeerde haar en roze outfit deed de makers dachten echt van what the f..k is dit. Naast het sterke verhaal dus en ook de rest van de cast die goed speelde, is ook de speciale effecten en de muziek van Vangelis indrukwekkend. Kijk deze film in het donker (ja daar kom ik weer met zijn kijk in het donker) met kaarsjes of ledlampen en laat je meeslepen in wat ik de mooiste en meest indrukwekkende sci-fi film ooit vindt enjoy.

Echt een fantastische film, schot in de roos. Audiovisueel en qua sfeer misschien wel één van de beste films ooit gemaakt, en duidelijk een nieuw sf-mijlpaal. Deze film is ook nog steeds verrassend eigentijds (ziet er amper verouderd uit). Interessant verhaal (maar wel ingewikkeld in het begin). Licht ontoegankelijke start, maar uiteindelijk raakte ik er wel in. Is een film die zeker nog zal stijgen bij een volgende kijkbeurt. Deze film heeft mijn verwachtingen overtroffen.

Donker en regen... voor mij de pluspunten en voor de rest boring

meesterwerk in de filmgeschiedenis,

Geweldige film met een geweldige sfeer!

Naar aanleiding van de sequel die er aan zit te komen, zou ik me wel eens terug willen onderdompelen in het Blade Runner universum. Mijn stem dateert alweer van 9 jaar geleden zie ik, maar als mijn geheugen me niet in de steek laat, zijn er in de loop der tijd veel verschillende versies uitgekomen. Wat wordt zowat algemeen als beste versie bezien? Op het internet zijn nogal tegenstrijdige berichten te vinden

Dit is zonder enige twijfel mijn favoriete film, al meer dan 10 jaar lang. Toegegeven, destijds snapte ik er vrijwel niets van. Maar de sfeer die Blade Runner uitademt zal mij de rest van mijn leven achtervolgen. De dystopische setting, de rijkelijk gefantaseerde wereld, de decors, de mode (!) en de soundtrack van Vangelis zijn op zichzelf al zo krachtig. Hoe dramatisch de situatie ook is waar de personages zich in bevinden; ik voel mij ongelofelijk thuis in de wereld van Blade Runner. Het sleutelwoord blijft voor mij sfeer - en dan heb ik nog niets gezegd over de vele andere kwaliteiten van BR.

Maar wat ik heb leren kennen als een fijne, sfeervolle film waarin eigenlijk niet al te veel boeiends gebeurt, is iets totaal anders gebleken. De filosofische thema's zijn steeds meer boven komen drijven naarmate ik ouder ben geworden. Het acteerwerk van Rutger Hauer spat bovendien van het scherm af en zijn deels geïmproviseerde monoloog (Tears in Rain) vind ik bizar mooi. En dan nog de ongelofelijke schoonheid waarmee Sean Young haar personage neerzet. Wauw.

Kunst. Blade Runner is gewoon pure kunst. Het mooie is dat iemand anders alles wat ik zeg volledig aan flarden kan scheuren. Maakt niet uit. Maar ik geef wel één ding toe: het is een waardeloze actiefilm!

Terwijl de meeste actiefilms dan weer waardeloos zijn.

Deze film is toch sowieso geen actiefilm.. Haast overal wordt Blade Runner omschreven als een Sciencefiction / Thriller.. En op de Engelse Wikipedia zelfs het beste vind ik. Een Neo-noir Sciencefiction.

Maar oké, er zit inderdaad actie in.. En ik begrijp dat de film het daar niet van moet hebben.. Gelukkig niet!

Was lang geleden dat ik hem zag. Is goed bevallen deze keer dus half punt erbij. Eerste keer dat ik de Final cut zag maar weet niet wat er anders aan is dan the director's cut. Muziek was ook leuk om weer eens te horen.

"I've seen things you people wouldn't believe."

Zonder er erg in te hebben is dit de tweede dag opeen dat ik een film van Ridley Scott opzet. Ook dit is een titel die ik nog nooit heb gezien.

Deze neo noir is gesitueerd in het futuristische Los Angeles van 2019, een stad waar een agent gespecialiseerd in het doden van zogenoemde replicants weer in actie moet komen. Op zich is dit een vrij rechtlijnig plot, maar het toffe is dat je als - oplettende - kijker een subtiele onderlaag ontdekt die de film in een ander perspectief zet. En juist door niets te zeggen wordt er tegelijkertijd al veel verteld; een bepaalde berusting die over het geheel heerst.

Het eerste wat gelijk opvalt is hoe indrukwekkend de film visueel oogt. Je wordt getrakteerd op een sombere dystopie waar auto's rondvliegen over triestig neon verlichte straten waar de regen maar blijft aanhouden. Zo wordt er een heerlijk neerslachtige sfeer gecreëerd waar je je afvraagt of dat nou een wereld is waar je in wil leven.

Deckard is duidelijk iemand die zich daardoor het liefst teruggetrokken opstelt. Wat dat betreft vormen de confrontaties met de androïden een interessant schouwspel, in het bijzonder die met Batty, omdat dat het ambigu einde inleidt. Hierdoor weet 'Blade Runner' slim te spelen met de verscheidene thema's die licht worden aangekaart. Aan jou is het om de lege gaten in te vullen.

Al met al een onmiskenbare Sci-Fi die de toon heeft gezet voor verdere films in het genre. En het knappe blijft dat de film na drie decennia(!) nog steeds niet aan kracht heeft ingeboet. Ik kijk nu al uit naar het vervolg dat gerust toe te vertrouwen is aan Denis Villeneuve.

4,0 Sterren.

Weer een geweldige video van Nerdwriter1. Deze keer over de muziek van Blade Runner:

Listening To Blade Runner - YouTube

Beter dan de originele trailer !

' one more kiss , dear '