Blade Runner (1982)

Mee eens!

Opvallend dat je een film maakt over 2019 in 1982 en dat je ook daadwerkelijk sterft in 2019. Onze Rutger Hauer heeft vooral een sterk eind, maar echt geweldig is Blade Runner niet. Je hebt het gevoel door de hele film heen, dat het nu gaat gebeuren, maar eigenlijk kabbelt de hele film op het zelfde trage niveau door heen. An sich lijkt het verhaal wel wat te hebben, maar echt boeiend wordt ie nooit. Het is allemaal redelijk voorspelbaar en nooit spannend. Zonder de grote sterren zouden we het misschien een B film noemen.

Visueel ziet de film er wel fantastisch uit en dat voor een film uit 1982!. Ook de 4K en de soundtrack vooral in het begin is zeer lovenswaardig. Dat zijn dan ook de grote pluspunten van deze Blade Runner. Maar voor de rest is het verhaaltje vrij dun en qua spanningsopbouw is ook weinig te beleven. Het eind is best wel sterk, maar een cultfilm ga ik dit niet noemen. Zeker ook niet de beste rol van Rutger Hauer.

Film 3.0
Beeld 4.5 (4k)
Geluid 4.5
Extra's 2.5

Blade Runner wordt algemeen beschouwt als een klassieker binnen het SF-genre. In de jaren 90 zag ik de film voor het eerst, maar toen kon ze me niet bekoren. Omdat ik het vervolg Blade Runner 2049
heb gekocht op 4K Blu-ray was deze film ook wel toe aan een herziening. En helaas, nog altijd is Blade Runner niet aan mij besteed.

De film is losjes gebaseerd op het boek “Do Androids dream of electric sheep?” uit 1968 van de Amerikaanse schrijver Philip K. Dick. Deze heeft de film echter nooit in zijn volledigheid kunnen zien, want hij stierf aan een beroerte nog voordat de film werd uitgebracht. Toch was hij uiterst te spreken over de scènes die hij wel heeft mogen zien en met name de vertolking van Rutger Hauer werd door de auteur geroemd.

De productie van Blade Runner verliep alles behalve vlekkeloos. Na een lange casting periode werd uiteindelijk Harrison Ford gecast in de hoofdrol. Het boterde echter totaal niet tussen hem en regisseur Ridley Scott. Jarenlang beschouwde Ford Blade Runner als de meest pijnlijke film uit zijn carrière en weigerde hij zelfs interviews te geven over deze film. Wie wel enorm te spreken was over zijn rol in Blade Runner was Rutger Hauer, die dankzij deze film voet aan de grond kreeg in Hollywood. Dit ondanks dat Blade Runner het vrij matig deed in de bioscopen. SF-films waren in die tijd enorm populair dankzij films als Star Wars en E.T. – The Extra-Terrestrial.. Maar Blade Runner past ook niet echt in dat rijtje. De film is meer een ode aan de film noirs uit de jaren 40 en 50, maar dan gesitueerd in de toekomst. Inmiddels zitten we al in het jaar 2019 en is het altijd grappig om te zien in hoeverre de werkelijkheid afwijkt van het toekomstbeeld wat hier wordt geschetst.

Want Ridley Scott schetst een behoorlijk grimmig toekomstbeeld. Vrijwel de gehele film speelt zich af in het donker en in de regen. Het ziet er allemaal prachtig uit en Blade Runner is visueel gezien, misschien wel de beste SF-film van de jaren 80. Inhoudelijk is ze helaas een stuk minder geslaagd. Het tempo van de film is tergend langzaam en de speelduur van bijna twee uur zijn hierdoor een enorm lange zit. Harrison Ford is vooral kleurloos als Rick Deckard en weet de aandacht gewoonweg niet vast te houden. Hij mist hier de charme van karakters als Indiana Jones en Han Solo. Maar ik denk dat Ford niet weer de koene held wilde spelen. Normaal ben ik wel een fan van Ford, maar in deze film komt hij bij mij vooral uitgeblust over. Geslaagder is de rol van Rutger Hauer, die als de leider van de replicants de show steelt. Hij wordt een beetje neergezet als het monster van Frankenstein (en Daryl Hannah als zijn bruid). Hauer gaf hiermee zijn visitekaartje af en speelde misschien wel zijn beste rol in een Amerikaanse productie.

Visueel gezien geef ik de film 5 sterren, maar buiten de mooie plaatjes en de goede rol van Hauer kon deze film me totaal niet bekoren. De kans dat ik deze film ooit nog een 3e keer ga bekijken acht ik dan ook nihil. Ben benieuwd of het vervolg me wel zal bekoren, aangezien deze nog 50 minuten langer duurt.

Ik heb ooit het geluk gehad om Blade Runner in de bioscoop te mogen zien nadat hij uitkwam.
Ik onderstreep het "geluk" want deze film is mij altijd bijgebleven.
Niet direct het verhaal of de acteurs (behalve misschien Rutger Hauer's sterfscene), maar het totale surrealistische gevoel dat gecreëerd werd door de muziek en de prachtige beelden van in het begin (de vlammen, de zoemende neons, de constante regen,..) en dit op groot scherm.
Dat was toen echt wel vernieuwend in het genre.
Nu oogt de film wellicht oubollig en idd. achterhaald (we zijn tenslotte 2019), maar als je dan Star Wars of E.T. nam, dan kwam dit toch beangstigend dicht bij "wat het zou kunnen worden" +35 jaar nadien.
Het geheel, met alle minpunten, staat bij mij toch nog altijd veruit op nr.1, al was het maar omdat dit juweel toch duidelijk zijn stempel heeft weten drukken op veel Sci-Fi die later is uitgekomen.
Het vervolg op Blade Runner dat recent uitkwam komt nog niet aan de hielen van het origineel en schiet de bal volledig mis door de schelle en veel te harde muziek en het verhaal dat ik nu al half vergeten ben..
Dus...nu opnieuw in "premiere" in de bois....laat maar komen zou ik zeggen...weerom smullen....en dit na +35 jaar!!
Je moet het maar doen.

Amen.

Heb deze film meerdere malen gezien, gisterenavond echter voor het eerst in de bioscoop. Dit omdat ik nog vloeibaar was op het moment dat de film oorspronkelijk uitkwam.

En, als ik eerlijk ben, is dit een film die pas tot zijn recht komt op het grote scherm, zeker in combinatie met het geluid van tegenwoordig. De film verloopt naar huidige maatstaven erg traag, en als ik hem dan ook op de bank kijk betrap ik mezelf erop steeds met iets anders bezig te zijn, dan weer je telefoon, dan weer even naar de keuken, praatje hier praatje daar, waardoor je de film niet in je opneemt zoals bedoelt. En daardoor het gevoel niet helemaal overkomt.

In de bios werd ik echter helemaal opgezogen door de sfeer van de film, de muziek, en alle visuele details die de film maken tot een science fiction die relatief tijdloos is, ook de special effects kunnen nog goed mee in deze tijd. Een must see voor de liefhebber van de diepgaandere scifi, zeker even meepakken nu hij in de bioscoop draait.

Leuk detail vond ik overigens de openingsscene "November 2019" . Om vervolgens een volledig industriele wereld zonder beplanting met vliegende auto's en interplanetaire kolonisatie en verregaande kloon/gentechnieken voorgeschoteld krijgen. Het is toch allemaal net wat anders gelopen .

Meesterlijk einde! Beter einde dan de hele filmgeschiedenis van Harrison Ford zelf.

Gigantische goede cult film.

Een masterpiece by far.

Waarin onze Rutger Hauer bewijst, een van de aller beste acteurs ter wereld te zijn geweest.

Wie kan zeggen naast, Harrison Ford te hebben gespeeld, dat zijn er weinig.

In dit geval, een eer geweest voor Harrison Ford en de makers !.