
Flushed Away (2006)
Alternatieve titels: Muis van Huis | Doorgespoeld
Verenigd Koninkrijk / Verenigde Staten
Animatie / Komedie
85 minuten
geregisseerd door David Bowers en Sam Fell
met de stemmen van Kate Winslet, Hugh Jackman en Andy Serkis
De rat Roddy woont in een veilige kooi in de dure wijk van Londen, tot op de dag dat hij door een inbreker door het toilet wordt gespoeld. Hij komt via het riool terecht in een ondergrondse wereld en wil zo snel mogelijk terug naar huis. Hij krijgt hierbij hulp van Rita, die hij heeft beloofd ruim te belonen als zij hem weer thuis weet te krijgen. Dit lijkt echter makkelijker gezegd dan gedaan als blijkt dat de kwaadaardige Toad achter het tweetal aan zit.
TRAILER
https://www.youtube.com/watch?v=BbJm0uNZsjw
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.

Animatie ziet er ook redelijk goed uit, en deze film is leuk voor jong en oud.

'k vond het een hele leuke en goeie animatiefilm met veel humor voor jong en oud. Er zitten heel wat woordspelingen in en ook heel wat referenties naar andere animatiefilms (Finding Nemo, Marry Poppins (toppins, toppins), Beauty & Beast, ...).
De animaties waren ook heel goed en mooi en in het verhaal zat ook vaart zodat hij niet verveelde. De zingende slakken waren ook leuk meegenomen.
Een aanrader.
De animatie is 3d tegen een 2d achtergrond, niet bijzonder.
Ook zit er later in de film nog een leuke twist waardoor het verhaal toch net even iets anders word en niet standaard is.
Heb me er ontzettend mee vermaakt en echt een aanrader!
3.5
Bijrolletjes helpen ook niet. Het krijsende omaatje is verschrikkelijk en de slakjes was ik ook al gauw zat. Reno doet het nog wel leuk, maar de kikkers dan weer niet. Paar aardige nummers op de soundtrack, wat er uit de orkestbak komt, is inwisselbaar. De Britse tongval is er nog, maar heeft geen schijn van kans in dit Amerikaans aandoende getetter en gezeur. Het slaat veel te vaak op tilt om ergens echt van te kunnen (na)genieten. Als er hier iets wordt doorgespoeld, is het een fors deel van Aardmans identiteit. Jammer.
Dat het van de dezelfde studio komt als de Wallace & Gromit avonturen is vrij duidelijk. Enkele personages uit deze film ogen zelfs als personages uit die reeks. Buiten dit is de hoeveelheid en de inhoud van deze film van zo'n niveau dat je veel in een korte tijd voorgeschoteld krijgt. Daardoor verveelt de film geen moment en blijft de vaart er tot het einde goed in zitten.
Ach, het heeft een hoop vaart, enkele grappen zijn best leuk en Winslet en Nighy zorgen voor erg goed stemmenwerk, eerder juist doordat ze hun stemmen niet al te herkenbaar hebben gemaakt, in plaats van het tegenovergestelde. Toch, ik ben niet Aardmans grootste fan, maar geen van hun andere films voelt zo erg aan als een tussendoortje. Zonder het monnikenwerk dat een stop-motionfilm met zich meebrengt lijken ze zichzelf ook niet uit te dagen om dat beetje extra aandacht aan grappen, verhaal en karakter te geven. Tenzij de invloed van Dreamworks het probleem was.
2,5*


Het ligt niet aan de leuke personages en het degelijke plot dat deze film niet aan mijn verwachtingen voldeed. Het was de combinatie van de matige animatie (brede bekken, grote ogen, las ik ergens) en de slechte grappen, waardoor de film mij niet overtuigde.
2*
Waarvan ik toch even stil stond is het mooie feit dat we hier een animatie werk zien wat ik vooral veel voor zie komen bij de (toch vaak wel komische) film ‘ Wallace & Gromit in The Curse of the Were-Rabbit (2005) ‘ met een groot kleiachtige animatie element. Of ik nou zeg dat ik hier veelal fan van ben kan ik niet zeggen, qua mondbewegingen vind ik het namelijk echt verschrikkelijk en daar pakte de film ook zeker geen pluspunten mee maar dan is het toch eerder het leuke verhaal en concept wat er in deze film is gestoken wat de film goed, mooi en hoog houd en waarbij je elke minuut toch wel aandachtrijker naar het scherm staat zelfs al is het einde ontzettend clichématig en nogal abrupt (nadat het water is tegengehouden stopt de film ook vrij snel) blijft ‘Flushed Away’ toch nog aardig leuk.
Dit mooie debuut animatie filmpje van de heren David Bowers en Sam Fell valt in de smaak, is leuk en toch kwalitatief mooi gemaakt. Jammer dat David het niet door gezet heeft in de animatie wereld (op Astro Boy na) en dat maakt toch wel dat deze heren mooi geschrikt waren voor de klus. Ik heb weinig van de stemmen van Hugh Jackman en Kate Winslet gehoord aangezien ik de Nederlandse versie aan had staan via Netflix (dit heeft hij automatisch gedaan) en ik nogal lui was dit te veranderen.
Het nadeel van animatie films vind ik altijd dat ik maar moeilijk een mooie uitgebreide mening er over kan typen aangezien er niet naar veel dingen gekeken word. Toch vond ik Flushed Away leuk gemaakt in het chique gedeelte van London, de wijk ‘Kensington’, waar een rat genaamd ‘Roddy’ volgen in zijn luxeleventje. Op een dag gaan zijn bazen weg en word hij alleen achter gelaten in hun huis waarop de rioolrat Sid naar binnen komt stormen die er nogal een boel van maakt. Roddy probeert Sid weg te werken door hem wijs te maken dat het een luxe Jacuzzi is. Sid trapt hier niet in en Roddy word vervolgens door Sid weg gespoeld waarna er een groot avontuur staat te wachten voor Roddy.
Het verhaal is erg leuk bedacht. Wanneer Roddy dan doorgespoeld is zoals ik al eerder zei komt hij uit in de ratten namaak stad als London met onder andere ook zo’n ophaalbrug. Wanneer Roddy aangekomen is, is het nogal onduidelijk voor hem aangezien hij zo’n plek niet kent en al helemaal niet zoveel mensen bij elkaar. Eenmaal ingewijd in zijn tijdelijk huis word hij naar Rita gelokt, een vrouwelijke rat die achterna gezeten word door ‘The Toad’. Onder tussen heeft ‘Flushed Away’ dus eigenlijk twee verhalen gecreëerd waarbij we dus Roddy en Rita volgen om ervoor te zorgen dat er een robijn niet in de handen van ‘The Toad’ valt en we volgen het verhaal waar Roddy weer graag terug naar zijn huis wil. Ze zetten met zijn tweeën alles op alles om het team van ‘The Toad’ tegen te houden waarbij misschien nog wel leuke en spannende scénes kunnen volgen en we volgen tegelijkertijd het verhaal van Roddy die er ook nog van alles aan doet om weer terug naar zijn huis te gaan. Hij haalt Rita namelijk over om te helpen omdat hij haar beloofd dat ze dan een echte robijn krijgt (want hij heeft de oorspronkelijke robijn kapot gemaakt want dat was van glas). Rita gelooft hem en helpt hem dus mee om weer terug naar de straten van ‘Kensington’ te komen maar ze moeten ook samen zien te overleven.
De film kende ook nog een paar leuke soundtracks waaronder het leuke rock nummer ‘Are You Gonna Be My Girl’ van de groept ‘Jet’ langs komt wanneer Roddy net in de pijpsystemen terecht kwam om zo toch wel mooi de actie een beetje op te voeren. En natuurlijk het leuke reggae nummer ‘Don't worry be Happy’ van Bob Marley langs kwam was het ook wel even zwingen, als Roddy besluit alleen op pad te gaan met de boot en er een boei langs dobbert met een paar slakken die dat zitten te zingen.
Ondanks dat de film ook zijn clichés kent, waarvan ik de grootste cliché vond tijdens het gevecht van Roddy en Rite tegen ‘The Toad’ aan het vechten waren omdat hij de sluizen had open gezet en ze er achter komen dat ze op een pijp staan met een erg koude substantie erin. Ze besluiten ‘The Toad’ er aan vast te laten bevriezen waarna ze de pijp door midden krijgen en het water in ijs verandert waardoor het stadje niet onder water komt te staan. Allemaal leuk en aardig bedacht.
Deze animatie film die erg onder de invloed van Aardman stond wat ook goed te zien was aan de style van animeren en de typische karakters was de film aardig geslaagd en vond ik ‘Flushed Away’ een uitstekende herziening en blijf ik zeker op het cijfer hangen van wat hij nu heeft. Leuk tussendoortje met een leuk verhaal en een leuk concept die niet al te lang duurt, dan is ‘Flushed Away’ wel leuk meegenomen.
3.5*
Deze keer slaan ze de handen ineen met Aardman die altijd pareltjes aflevert.
Zo ook deze prachtig gemaakte rollercoaster met o.a. Wolverine, Gandalf, Smeagol, Léon en Davy Jones als voice cast. 7.5/10
Wel jammer dat de animatie zelf echt heel lelijk is, duidelijk, iets te duidelijk uit de computer gekomen. Ik zag toevallig vandaag Chicken Run en ondanks de beperkte animatie daar leerde ik dus ook dat de productie van deze film gericht is op klei en dan is het niet gek dat de eerste animatie uit de computer niet al te mooi is.
Tweede minpunt zijn dat de karakters, op de over-the-top schurken na, ook best saai zijn. De rol van Winslet blijft altijd in dit soort films terugkeren en dat botst regelmatig met het melige plot zelf, en ook de rol van Jackman is wat standaard eigenlijk.
Maar daarmee is het meeste gezegd. Ik schaam me om het zo te zeggen, maar ik heb in tijden niet zo hard gelachen om een film zoals ik hier deed. Humor is uitermate kinderachtig, maar zo leuk. Tijd geleden dat ik weer een echt leuke slapstick zag die zichzelf niet al te serieus neemt (onbegrijpelijk dan ook dat sommige karakters dan ook zo saai zijn).
Verhaal is leuk, duurt niet al te lang en verveelt nergens. De grappen slaan nergens op, maar weten precies de goede snaar te raken en door de droge momenten (laatste schop, klap of andere dingen die toch nog komen) wisten me altijd aan het lachen te maken.
Domme humor dus, kinderen zullen hier heel blij mee zijn, maar ook volwassenen zullen zich hier mee kunnen vermaken. Ik in ieder geval wel, vond het echt geweldig, in tijden niet zo kunnen lachen om een film. Zo zie je maar dat slapstick humor eigenlijk wel mijn favoriete humor is. En dat werkt hier dan ook erg goed.
Wat deze animatiekomedie zo goed maakt is de humor. De grappen zijn voor jong en oud, van woordgrappen tot aan slapstick. Flushed Away zit bomvol gekke personages die vooral qua gedrag de lachers op hun hand zullen krijgen. De slakjes zijn aandoenlijk wanneer ze op hun bangst zijn, de kikkers zijn hilarisch met de mime-speler voorop en Spike en Whitey spelen de typische handlangers inclusief Brits accent.
De film heeft een flinke vaart met vlotte muzieknummers en veel actie. Daarbij vind ik het meesterplan van de Toad best creatief: een stad dat weggespoeld moet worden doordat heel Engeland tijdens de rust van een voetbalwedstrijd tegelijk doorspoelt. Nog steeds goed te genieten dus!