No Country for Old Men (2007)

Oh nee. Deze is voor mij beslist beter, en dieper wat mij betreft.

Opnieuw bekeken en geen nieuwe opmerkingen, is en blijft een uitstekende film.

Leuke sfeer, film verveelt niet. Zoals al vaak vermeld, sublieme Bardem.

Maar ik heb het gevoel dat ik hem nog eens moet zien, om hem ten volle (alle details) te snappen, en dan denk ik nog dat er zaken zijn die je niet volledig kan achterhalen.

Het einde is inderdaad vrij vreemd, ik heb de film zelfs herstart en doorgespoeld, omdat ik dacht dat hij gewoon uitgevallen was. Maar ergens is de cirkel ook rond met het einde, wat betreft dat personage.

Ik geef het voorlopig een 3.5/5, maar ik zou 3.75/5 geven als dat kon. Misschien dat het na een tweede kijkbeurt richting 4 zal gaan, maar sommige films, zoals ook Donnie Darko er 1 was, vergen voor mij een extra kijkbeurt.

Llewelyn Moss treft de overblijfselen van een bende-oorlog aan in de woestijn. Daartussen vind hij een grote hoeveelheid geld die hij besluit mee te nemen. Wat hij niet weet is dat de psychopatische huurmoordenaar Anton Chigurh hem achterna zit. Ondertussen probeert de sheriff erachter te komen wat er aan de hand is.

No Country for Old Men is een verrassend sterke Misdaad film met een flinke dosis suspense. De filmstijl die de gebroeders Coen hanteren is erg ingetogen en realistisch. Javier Bardem speelt een erg indrukwekkende rol en de rol van Sheriff is Tommy Lee Jones natuurlijk op het lijf geschreven.

Nog eens herbekeken en een half puntje minder. De anticlimax was toch uiteindelijk een hele grote teleurstelling. De film op zich was briljant en blijft een pareltje met de dialogen en de spanning en het acteerwerk. Neemt niet weg dat je na de aftiteling met een onbevredigd gevoel en onbeantwoorde vragen blijft zitten. Ik hou wel eens van wat anders maar dit was misschien wel heel extreem en onverwachts.

Tommy Lee Jones is geniaal.

Niet dat de rest slecht is. Verre van. Maar de perfecte manier waarop hij de door de wol geverfde cynische sheriff to leven laat komen, geniaal - ik heb er geen ander woord voor eigenlijk. Bardem met zijn absurde karakter heeft dan een wat makkelijkere manier om indruk te kunnen maken misschien, en dat lukt hem prima, maar toch komt hij niet op hetzelfde niveau voor mij. Net zoals dat Brolin bijna lukt, maar ook net niet helemaal.

Het gebeuren is verder lekker apart - wat je van de Coens eigenlijk ook zou verwachten. En hier en daar ook wel erg mooi in beeld gebracht, met een leuk stuk mysterie er in om het spannend te houden. Het einde past daar natuurlijk precies goed bij, dat had ik echt niet beter kunnen wensen.

De hele film lang heb ik geduldig het knooppunt afgewacht waarbij ze elkaar te lijf zouden gaan maar die potentieel grote scene hebben ze de kijkers beroofd. Dat kan geen legale verklaring hebben naar mijn mening, 3,5 is al te veel eigenlijk.

Zeer boeiende thriller, die nooit verveelt, maar het einde was me toch een serieuze tegenvaller, daarom een 7/10 ipv dikke 8/10.

Meningen verschillen zo blijkt maar weer, nog nooit zo'n saaie film gezien

Ik heb het geprobeerd. Twee keer. Jaren terug heb ik No Country For Old Men voor het eerst gezien. Ik weet dat ik het echt niks aan vond en ik heb het nooit nog een keer geprobeerd. Tot nu, zo’n 11 jaar later. Ik hoopte dat mijn filmsmaak meer ontwikkeld zou zijn en dat ik het daardoor nu meer kon waarderen als 27-jarige in plaats van als 16-jarige. Maar helaas.

Ik kan nog steeds niet zien wat zoveel andere mensen hierin zien. Ik kan de creepy Javier Bardem, de omgeving, het sfeertje en met name het gesprek van Tommy Lee Jones met zijn oom tot op een zekere hoogte waarderen, maar dat verandert niets aan het ontzettend saaie en trage verhaal. Dat doet de film voor mij gewoon enorm de das om; het is gewoon niet boeiend om naar te kijken en dat is toch het minste wat je kan verwachten van een film. Het voelt allemaal als een mislukte versie van Hell or High Water waar voor mij het sfeertje wél helemaal werkte. (En ja, ik weet dat No Country for Old Men er veel eerder was dan Hell or High Water).

*1.5

“I got a bad feeling, Llewelyn.”
“Well I got a good feeling, so that should even out.”

Meesterwerk van de Coen broers. Misschien wel hun beste film, en dat komt vooral omdat de film zoveel verschillende lagen heeft. Het is soms een ronduit horrorachtige film, maar het is ook een melancholische film over ouder worden, heimwee naar vroeger, en de oudere generatie die de jongere generatie niet meer begrijpt. Het is ook uitermate sfeervol en de acteurs, met Brolin en Bardem voorop, zijn uitstekend. Tommy Lee Jones is ook geweldig, en Kelly Macdonald heeft op het laatst samen met Bardem echt een briljante scene.

Het kat-en-muisspel tussen Brolin en Bardem is ijzingwekkend spannend, en vooral de scenes rond een hotelkamer zijn fantastisch gedaan door de Coen broers. De droge manier waarop Bardem zijn dialogen brengt is soms bijzonder grappig, maar vaker is het onheilspellend en ontzettend ongemakkelijk. Met een einde dat aanvoelt als een anticlimax, maar het past perfect bij de film. De leegte dat het personage dat Jones speelt voelt, voel je ook als kijker.

Dat lijkt er meer op. 3,5* eerst?

Ja klopt. Ik heb de film nu onder perfecte omstandigheden gezien, en het leek wel een hele andere film. What was I thinking...