Scarface (1983)

Tony Montana komt uit een Latijnse, katholieke cultuur. Als Cubaanse antirevolutionair komt hij terecht in de V.S. van Ronald Reagan, een land van kapitalistische hebzucht. Tony heeft de keuze: de rest van z'n leven borden afwassen in een smerige hamburgertent of zich opwerken in de criminele sector. De decors en de kleding illustreren de tegenstelling tussen de milieus. Bij de Montana's thuis hangen heiligenprentjes aan de muur. Tony's verandering in kledingstijl gaat samen met z'n maatschappelijke opmars. Statussymbolen zijn z'n auto, z'n huis, een bad van megalomane proporties en z'n vrouw.

Elvira ziet hij als een trofee, een onderdeel van zijn luxueuze levensstijl. Zodra hij haar veroverd heeft, verliest hij z'n interesse in haar. Zij is een goudzoeker die aanpapt met de rijkste man en zich niet laat versieren door het hulpje: "Don't call me baby." De enige vrouw met wie hij een intieme band heeft, is z'n zus Gina. Vanuit z'n katholieke achtergrond wil hij dat zij maagd blijft tot het huwelijk, wat tot overbeschermend gedrag leidt. Z'n incestueuze neigingen zijn wellicht onderbewust. Een detail is dat hij z'n eigen zus niet opmerkt wanneer ze na 44 minuten over het strand wandelt. Manny (Steven Bauer) ziet vrouwen aanvankelijk slechts als lustobject, maar later stelt hij zich respectvol en beschermend op ten opzichte van Gina. Tony blijft een macho. Z'n machinegeweer (little friend) is een verlengstuk van z'n penis. Mijn favoriete mannelijke nevenpersonage is Ernie (Arnaldo Santana), de kleine garnaal die zonder vragen te stellen overstapt van z'n oude naar z'n nieuwe meester.

Het taalgebruik is grof, maar dat hoort bij het milieu. Het veelvuldige gebruik van het f-woord was toen nog geen cliché. Origineel zijn het Jiddische chazzer (varken) en Spaanse woorden als yayo, concha, coño, cabrón, maricón en spic. Een Quaalude is een illegaal slaapmiddel.

Kleurcontrasten zijn bewust gekozen. Tony draagt vaak rood, symbool voor stuwing en opwinding. Elvira draagt groen, voor passiviteit. Elvira is een onderkoelde hitchcockiaanse blondine; Gina een vurige Latijnse brunette. Er is een matchcut van de palmbomen op een rode muur naar echte palmbomen omgeven door azuurblauwe lucht. De synthesizermuziek van Giorgio Moroder roept een jaren '80-sfeertje open versterkt het gevoel dat alles zich afspeelt in één grote roes.

Deze film zal voor altijd in me geheugen gegrift staan. Al pacino is Tony Montana. Naar mijn mening een van de beste Gangster films ooit. You Fuckin little monkey.

Indrukwekkend verhaal, met een ontketende Al Pacino die de rol van zijn leven speelt. Ze hebben het prachtig weten neer te zetten hoe hij zich op wist te werken van bootvluchteling tot gevreesde drugslord. De opbouw was gewoonweg uitstekend en sommige scenes zijn legendarisch. Helaas kan ik het niet meer dan 3.5* geven. Ik vond het uiteindelijk niet zo meeslepend of rakend als ik had gedacht. Desalniettemin is dit gewoon een klassieker, die over 100 jaar zeker nog gekeken wordt.

Scarface (1983) remake krijgt nieuwe regisseur, én de opvolger van Pacino is bekend: het zou gaan om Rogue One ster Diego Luna. Daarnaast is het verhaal nu bijgewerkt door de gebroeders Coen (The Big Lebowski). Martin Bregman zal de film opnieuw produceren.

De remake van deze jaren 80' klassieker staat gepland op 10 augustus 2018!

Scarface Remake releasedatum is bekend - nl.ign.com

Serieus?? Geen woorden voor...

Al pacino mijn favoriete acteur ooit die zo goed speelt in deze film dat je bijna niet kunt uithalen of hij aan het acteren is of hij het echt zichzelf is, deze film is gewoon de beste gangster film ooit.

Echt een geinig filmpje dit. Scarface is zo'n film waar je je geen seconde mee verveelt ook al duurt die bijna drie uur. Het verhaal is prima en de vertolkingen zijn dat ook. Enkel het accent van Montana is soms een beetje te overdreven dat het mij op bepaalde momenten lichtelijk wist te irriteren. Verder wel een erg goede gangsterfilm over het leven van Tony Montana die begint als afwasser en hard werken om daarna aan de top van de criminele wereld te komen. Maar zoals het gezegde zegt: wie hoog klimt, kan diep vallen en dat vond ik wel prachtig verwerkt in het einde van de film waar hij van zijn balkon wordt geschoten en in zijn zwembad valt.

Dit is een werkelijke cultklassieker van De Palma. De manier waarop de sfeer, decor en cinematografie inhakt op het verhaal is fenomenaal. De film verveelt geen seconde. Een meesterwerkje, zonder meer.
De film heeft wat gelijkenissen met de film uit 1932 met Paul Muni, maar kent ook grote verschillen. In eerste instantie de naam en nationaliteit. In 1932 spraken we nog van Tony Camonte en was hij Italiaan. De donkere jaren 30 tijdens de grote depressie (in Chicago) zijn natuurlijk niet hetzelfde als de Cubaanse immigratiestroom in de jaren 70. Verder gelijklopend met een even aantrekkelijk zusje en met een opklimmende Tony in de maffiawereld: eerst als hulpje, later als ongeziene king van Miami. De doodsoorzaak verschilt ook naar wat ik me kon herinneren. In 1932 was dit na een politieraid, niet van een drugsbende (of een andere maffiagang).

In de hoofdrol uiteraard de sublieme Al Pacino. Een rol op zijn lijf geschreven, zo reëel, zo naturel. De levensloop van Montana in de VS was fijn om te zien: eerst als bordenwasser om dan later kleine klusjes te doen voor de maffia. Al gauw heb je door dat hij tot veel meer in staat is. Op een bepaald moment overstijgt hij zijn baas, sluit hij zelf deals (met Sosa) en neemt hij gewoon de boel over. Zijn relatie met vrouwen draait rond bezit en controle. Elvira is een prooi die bejaagd moet worden, als een trofee. Een boy met een toy die eens hij het heeft, het links laat liggen en op zoek is naar iets anders. Die scene aan het zwembad was bvb weergaloos en erg typerend voor Tony Montana. Zijn relatie met zijn zus is overbeschermend en dominant. Geen enkele man is goed genoeg voor haar en al zeker geen crimineel. Zijn jaloezie neigt naar het ziekelijke toe. Zijn moeder is zijn alles hoewel zij hem de deur wijst. Als vrome katholiek is het vierde gebod heilig.

Zowat alles klopt in de film. Ook de muziek en de korte nieuwsberichten over de migratiefilm versterken de periode van de jaren 70 aan de zuid-Oostkust van de VS. Hier en door ook keiharde actie of zware beelden. De ophanging van Omar vanuit een helikopter; of zijn eerste cocaïneklusje met de kettingzaag, ... Topscènes, één voor één! Neem dan nog de knappe en flegmatieke performance van Elvira (Michelle Pfeiffer) of adonis Manny Ribera (Steven Bauer) en je hebt een topcast voor een topfilm! Mooie opbouw, mooie montage, supersfeer, wat moet je nog meer hebben?

Het was alweer een lange tijd gelelden dat ik deze film had gezien.

Koelajoek, wat een knaller nog steeds he?
Alles klopt.

Pacino is meesterlijk, de muziek is fantastisch, de sfeer..... wauw.
Een scene zoals bijv. de kettingzaagscene.
De camera draait heeeeeel langzaam weg, de straat over, naar Manny in de auto, een tergend langzaam draait de camera weer terug en des te dichterbij de camera weer komt, des te duidelijker hoor je het geronk van de zaag.
Echt fantastisch, dat soort details.

4.5 keys yeyo voor deze klassieker

Ik doe mijn out-of-comfortzone film, de eerste van het jaar, maar meteen op 1 januari. Ik speur de hogere regionen van de top 250 af naar films die ik normaal gesproken oversla omdat ik er niks mee denk te hebben en Scarface was typisch zo'n film die ik nooit echt wilde zien. Type Godfather, Goodfellas, misdaad en maffia, een onderwerp waar ik gewoon vrij weinig feeling mee heb, maar die ik nu gezien zijn status en positie toch maar eens moest kijken.

Eerder had ik niet zoveel met Al Pacino, maar het moet gezegd dat hij in deze film vanaf de eerste minuut de show steelt en een ongelooflijk charisma heeft. Het is makkelijk om met deze rol over de top te gaan en een soort komisch typetje te krijgen, maar hij blijft heel de tijd wel geloofwaardig in hoe hij het brengt.

De film zelf is erg goed voor zolang het duurt, maar het is jammer dat een film die bijna 3 uur de tijd neemt om stevig op te bouwen in het laatste kwartier zo vreemd over de top eindigt, waardoor het bijna iets komisch en absurds krijgt allemaal. Alsof er ineens een andere regisseur (een soort Tarantino) aan het roer staat die de laatste minuten af mocht maken. Dat alles rockbottom moest eindigen was duidelijk, maar deze film verdient een veel subtielere neergang dan dit.

Daarbij is het ook vreemd dat iets wat in principe niet meer dan een zijplotje was (zijn overbeschermende houding over zijn zusje) uiteindelijk zo escaleert dat het de rest waar het eigenlijk heel de film om gaat (zijn status in de criminele wereld) overschaduwt. Halve punt aftrek daarvoor, want dit verpestte toch wel een beetje de beleving.

4*

Hier sla je twee nagels op de kop.

De beste maffia film van allemaal wat mij betreft. Niet zo gek met Oliver Stone als scriptschrijver en Brian de Palma als regisseur. In een periode dat Amerika een oorlog tegen drugs startte onder Reagan. Wellicht ook een inspiratie voor Michael Mann die enkele jaren na deze film met Miami Vice op de proppen kwam. Zag hem onlangs nog eens een keer. Een van de meest legendarische rollen van Al Pacino ook. Hij had hier wel een Oscar voor mogen krijgen.

Rauw, meeslepend, gewelddadig, dramatiek perfect uitgebalanceerd met een scherpte die we van De Palma gewend zijn in zijn betere films. Mooi gevisualiseerd en mooi geacteerd.

Einde was dramatisch, wellicht een beetje teveel overkill, maar onvermijdelijk zoals er naar toe werd gewerkt, ook een beetje het lot van vele criminelen die kort aan de aan top staan maar dan letterlijk het veld ruimen voor hun opvolgers.

Gister weer eens gezien. Dit blijft toch wel een beetje het magnum opus van de jaren 80. Een geweldige Pacino, die gewoon Antonio Montana is. Sterke vlotte regie van DePalma die met deze drie acter een van de beste rise en fall films neerzet op een heerlijke soundtrack van disco god Moroder.

Een film die helaas te invloedrijk is, want nu 35 jaar later dromen nog steeds tal van criminele losers van een leven als Scarface.

Mijn favoriet! Al tig keer gezien!
En ik weet zeker nier voor het laatst

Niet goed.

Verhaal is al zo'n 100 keer verteld. En ook nog eens veel beter. Deze film bevat totaal geen sfeer, het verhaal en de dialogen gaan eigenlijk nergens over, en ik heb Pacino nog nooit zo matig zien acteren. Het begint allemaal nog wel aardig, maar wanneer de film eenmaal op gang is wordt het met de minuut saaier. 170 minuten is dan wel een erg lange zit.

1,5*

Goede film! Wel vond ik de eerste helft stukken beter dan de 2de. Was zeker het kijken waard!

Kun je voorbeelden noemen? Ik zou deze graag zien.

Ach, soortgelijke verhalen zijn toch al zo vaak verteld. Daar hoef ik geen titels voor te noemen.

Klopt, maar 100 keer beter dan dit, in mijn ogen, toch vrij goed vertelde rise and fall verhaal wil ik graag zien.

Je realiseert je dat het een mening is en dus niet representatief voor iedereen? Ik vind bijv. Goodfellas drie keer zo goed.

Ehm...Sicario is nu op TV in plaats van Scarface?

Mja… sfeer heeft die net wel. Ik vind net dat De Palma daar een beetje te veel op teert. Alsof hij een ruw klad in zijn hoofd had en dan maar is beginnen te filmen. Pakjes, muziek, snuiven… de scène in de douche. Sommige scènes zijn ook echt goed, als geheel vind ik het wat te slordig. En daar volg ik je in. Dan plaats ik Goodfellas toch wel wat hoger.

Op zich heb je wel gelijk. De Palma drijft vaak op sfeer en dat ligt me normaal gesproken wel. Omdat ik dat hier vind ontbreken (of ik voelde het gewoon niet) zal mijn waardering daardoor logischerwijs lager liggen.

Pracht film met een Pacino die de sterren van de hemel speelt. Met heerlijke on-liners. Alleen het einde vind ik iets over de top.

4 dikke lijnen ( ) voor deze klassieker.

Eens, vooral het grenzeloze zelfvertrouwen (en zelfoverschatting) van Tony is briljant neergezet.

Goede film! Erg lange film die eigenlijk bijna nergens saai word. Naarmate de film vorderde kreeg ik steeds meer hekel aan Tony Montana te krijgen. Hij deed steeds meer dingen die fout waren in mijn ogen. Daarom vond ik het wel een beetje verdiend wat er op het einde gebeurde. Was een goede film om eens gezien te hebben